oppenheimer movie review tamil

Recent Notifications

Loading notifications... Please wait.

Published :

Last Updated : 21 Jul, 2023 11:23 AM

Published : 21 Jul 2023 11:23 AM Last Updated : 21 Jul 2023 11:23 AM

Oppenheimer Review: மனிதகுல தலைகுனிவின் வரலாற்று ஆவணம்... சரி, நோலன் ரசிகர்களுக்கு?

உலக வரலாற்றில் மனிதகுலத்துக்கு மனிதனே ஏற்படுத்திய பேரழிவுகளை வரிசைப்படுத்தினால் அதில் ஜப்பானின் ஹிரோஷிமா - நாகசாகி மீது அமெரிக்கா அணுகுண்டு வீசிய சம்பவம் முன்னிலை வகிக்கும். சுமார் 3 லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட மக்களின் உயிர்களைக் குடித்த அந்தக் கொடூரம் மனிதகுலத்துக்கு மாபெரும் தலைகுனிவை ஏற்படுத்திய துர்நிகழ்வுகளில் ஒன்று. உலக நாடுகளின் வரலாற்றையே மாற்றி எழுதிய இந்தச் சம்பவத்துக்கு காரணமாக இருந்த அணுகுண்டை உருவாக்கிய ராபர்ட் ஜே.ஒப்பன்ஹைய்மரின் வாழ்க்கைப் பின்னணியில் கிறிஸ்டோபர் நோலன் உருவாக்கியுள்ள வரலாற்று ஆவணம்தான் இந்த ‘ஓப்பன்ஹைய்மர்’ திரைப்படம்.

ஓப்பன்ஹைமர் (சிலியன் மர்ஃபி) ரஷ்ய கம்யூனிஸ்ட்களுக்கு உதவினாரா என்ற விசாரணையின் பின்னணியில்தான் முழுப் படமும் சொல்லப்படுகிறது. 1920-களில் இங்கிலாந்து மற்றும் ஜெர்மனியில் உள்ள புகழ்பெற்ற கல்வி நிறுவனங்களில் தனது மேற்படிப்பை தொடரும் இளம் வயது ஓப்பன்ஹைமர் நமக்கு காட்டப்படுகிறார். தொடர்ந்து கம்யூனிஸ்ட்களுடனான அவரது நட்பு, ஜீன் டேட்லாக் (ஃப்ளோரன்ஸ் பக்) உடனாக காதல், ஹிட்லரின் நாஜிப் படையினருக்கு எதிரான போரில் ஒப்பன்ஹைமரின் பங்கு என அடுத்தடுத்து காட்சிகள் நகர்கின்றன.

சொந்த நாடு திரும்பும் அவர், அமெரிக்க அரசின் ‘புராஜெக்ட் மன்ஹாட்டான்’ என்ற ஒரு திட்டத்துக்குள் கொண்டுவரப்படுகிறார். இந்தத் திட்டத்தின் நோக்கம் என்ன? அதன் முடிவு என்னவாக இருக்கும் என்பது குறித்த எந்த பிரக்ஞையும் அவருக்கு இல்லை. இந்த திட்டத்துக்காக அமெரிக்காவின் லாஸ் அலமாஸ் என்ற செவ்விந்தியர்களுக்கு சொந்தமான இடத்தில் ஒரு தனி நகரமே உருவாக்கப்படுகிறது. அங்குதான் உலகையே புரட்டிப் போடும் அந்தக் கண்டுபிடிப்பை தனது சகாக்களுடன் நிகழ்த்துகிறார். சுயநலம் கொண்ட ஒரு மனிதனின் ஈகோவால் பொய்க் குற்றச்சாட்டுக்கு ஆளாகி குற்றவாளிக் கூண்டில் ஏற்றப்படுகிறார். தன் மீதான புகார்களை ஒப்பன்ஹைமர் உதறித் தள்ளினாரா என்பதை ஒரு சிறிய ட்விஸ்ட் உடனும் நிறைய்ய்ய்ய வசனங்களுடன் சொல்லியிருக்கிறார் நோலன்.

படத்தின் இரண்டாம் பாதியின் பிற்பகுதியில் ஒரு காட்சி. ஹிரோஷிமா - நாகசாகி சம்பவத்துக்குப் பிறகு அமெரிக்காவின் அப்போதைய அதிபராக இருந்த ஹாரி ட்ரூமேன், ஒப்பன்ஹைமரை நேரில் பாராட்ட அழைக்கிறார். வெள்ளை மாளிகைக்குச் செல்லும் ஒப்பன்ஹைமர் அதிபரின் முகத்துக்கு நேரே, ‘மிஸ்டர் ப்ரெசிடென்ட், என் கைகளில் ரத்தக் கறை படிந்திருப்பதைப் போல உணர்கிறேன்’ என்று சொல்கிறார். இதுதான் ‘ஓப்பன்ஹைமர்’ படத்தின் அடிநாதம். இது வெறுமனே அணுகுண்டு வெடிப்பை 70MM திரையில் பிரம்மாண்டமாக காட்டும் ஒரு திரைப்படமல்ல. அரசியல் சுழலில் அலைகழிக்கப்பட்டு குற்ற உணர்ச்சியில் தவிக்கும் ஒரு சூழ்நிலைக் கைதியின் கதை. ஹீரோவாக கொண்டாடப்பட்ட ஒருவன், தனி மனிதனின் ஈகோவால் ஜீரோவாக கீழிறக்கப்படும் கதை.

ஓப்பன்ஹைமராக வாழ்ந்திருக்கும் சிலியன் மர்ஃபிக்கு இது வாழ்நாளுக்கான படம். இதுவரை வந்த நோலன் படங்களில் எந்தவொரு நடிகரும் (சிலியன் மர்ஃபி உட்பட) வழங்காத ஒரு அற்புதமான நடிப்பை இதில் வழங்கியுள்ளார். சிறந்த நடிகருக்கான ஆஸ்கர் கிடைத்தாலும் ஆச்சரியம் இல்லை. அடுத்தபடியாக லெவிஸ் ஸ்ட்ராஸ் ஆக நடித்திருக்கும் ராபர்ட் டவுனி ஜூனியர். அயர்ன்மேனாக உலகம் முழுவதும் ரசிகர்களை கவர்ந்தவர், அதன் பின் சொல்லிக் கொள்ளும்படியாக எதிலும் ஈர்க்கவில்லை. அந்த குறையை ‘ஓப்பன்ஹைமர்’ தீர்த்து வைத்திருக்கிறது. மேட் டேமன், ஃப்ளோரென்ஸ் பக், எமிலி ப்ளண்ட், ஜோஷ் ஹார்ட்நெட்ம் கேஸி அஃப்ளிக், கேரி ஓல்ட்மேன் என அனைவரும் சிறப்பான நடிப்பை வெளிப்படுத்தியுள்ளனர். சில காட்சிகளில் வந்தாலும் ரெமி மலெக் கதாபாத்திரம் மனதில் நிற்கிறது.

ஓப்பன்ஹைமரின் கற்பனையில் ஓடும் குவான்டம் இயற்பியலில் அதிர்வலைகள், ஒவ்வொரு முறை ஓப்பன்ஹைமர் குற்ற உணர்ச்சிக்கு ஆளாகும்போது பின்னணியில் ஏற்படும் அணுகுண்டின் கதிர்வீச்சு, அவர் தடுமாறும்போது சுற்றி இருப்பவை அதிர்வது, நான் லீனியர் முறை கதை சொல்லல் என ஆங்காங்கே நோலன் டச் தெரிந்தாலும், இது வழக்கமான நோலன் படங்களிலிருந்து முற்றிலும் மாறுபட்ட ஒரு படம். இன்னும் சொல்லவேண்டுமென்றால் இப்படம் நோலன் ரசிகர்களுக்கே பிடிக்குமா என்பது சந்தேகமே. நோலன் படங்களில் வழக்கமாக இடம்பெறும் மூளைக்கு வேலை கொடுக்கும் திரைக்கதையோ, ‘பகீர்’ ரக ட்விஸ்ட்களோ, புல்லரிக்கச் செய்யும் பின்னணி இசையோ இதில் இருக்காது. அப்படி வைப்பதற்கான இடமிருந்து, அவை வேண்டுமென்றே தவிர்க்கப்பட்டிருக்கின்றன. அறிவியலைத் தாண்டி அரசியலையும், மனித உணர்வுகளையும் இப்படம் அதிகம் பேசுகிறது. இதுவரை நோலன் இயக்கிய படங்கள் எதுவும் இந்த அளவுக்கு துணிச்சலுடன் அரசியலை பேசியதில்லை.

படத்தின் மிகப் பெரிய பிரச்சினை நீ....ண்ட நெடிய வசனங்கள் தான். பொழுதுபோக்கு அம்சங்களுக்காக படம் பார்க்க வரும் சராசரி ரசிகனை இப்படம் திருப்திபடுத்துவது கடினம். ராபர்ட் ஓப்பன்ஹைமரின் பின்னணி குறித்து கொஞ்சமேனும் தெரிந்துகொண்டு படம் பார்க்கச் செல்வது நலம். 3 மணி நேரங்களுக்கு மேலாக ஓடக் கூடிய படத்தில் ஏராளமான நெடிய காட்சிகள் கொஞ்சம் அல்ல, ரொம்பவே பொறுமையை பலருக்கும் சோதிக்கலாம். அதேபோல படத்தின் தொடக்கத்தில் வரும் ஆழமான அறிவியல் வசனங்களையும், ஏராளமான கதாபாத்திரங்களையும் புரிந்து கொள்வதில் சிரமம் ஏற்படுவதை தவிர்க்க இயலாது.

நோலனின் முந்தைய படங்களான ‘மெமென்டோ’, ‘இன்செப்ஷன்’, ‘இன்டெர்ஸ்டெல்லார்’ அனைத்திலும் கூட ஆழ்ந்த அறிவியல் தொடர்பான வசனங்கள் இடம்பெற்றிருந்தால் அவற்றை எளிய ரசிகர்களும் புரிந்துகொள்ள இயலும். கடைசியாக வெளிவந்த, சிக்கலான காட்சியமைப்புகளைக் கொண்ட ‘டெனெட்’ படம் கூட புரிந்துகொள்வதில் சிரமம் இருக்காது. அப்படியான எந்தவித சிக்கல்களும் இல்லாத திரைக்கதையைக் கொண்ட ‘ஓப்பன்ஹைமர்’ படத்தில் வசனங்களையும், கதாபாத்திரங்களையும் பின்தொடர்வதே சற்றே கடினமாக இருக்கிறது.

'இப்போது நான் உலகத்தை அழிக்கும் மரணமாக ஆகிவிட்டேன்’ என்ற கீதையின் மேற்கோள், ஐன்ஸ்டீனுக்கும் ஓப்பன்ஹைமருக்கும் இடையிலான நட்பு, அதனை படத்தில் காட்டிய விதம் சிறப்பு. லுட்விக் கோரன்ஸனின் பின்னணி இசை படத்துக்கும் பெரும் பலம். படப்பிடிப்பு தொடங்கியது முதலே பெரும் பில்டப் கொடுக்கப்பட்ட அந்த ஹிரோஷிமா அணுகுண்டு வெடிப்பு காட்சிக்கான முக்கியத்துவத்தை குறைத்தது ரசிகர்களுக்கு ஏமாற்றத்தை தரலாம். காரணம், படத்தின் ஆரம்பம் முதலே அதை நோக்கித்தான் காட்சிகள் நகர்கின்றன. அந்தக் காட்சியை எதிர்பார்த்து எதிர்பார்த்து கடைசியில் படமே முடிந்து விடுகிறது. எனினும், அணுகுண்டு சோதனையை காட்சியப்படுத்திய விதம் பிரம்மாண்டம்.

மனிதகுலத்தின் கரங்களில் இன்று வரை படிந்திருக்கும் ரத்தக் கறைக்கு காரணமான ஒரு பேரழிவின் சாட்சியாய் இப்படம் இன்னும் 100 ஆண்டுகளுக்கு ஒரு வரலாற்று ஆவணமாக நிலைத்திருக்கும். எனினும், உலக சினிமா ரசிகர்கள் மட்டுமின்றி சராசரி உள்ளூர் ரசிகனையும் கவரும் வகையில் கத்திரி போட்டு காட்சிகளை கூர்தீட்டியிருந்தாலும் அனைத்து தரப்பாலும் கொண்டாடப்படும் படமாக மாறியிருக்கும் இந்த ‘ஓப்பன்ஹைமர்’.

அன்பு வாசகர்களே....

இந்த ஊரடங்கு காலத்தில் வீட்டை விட்டு வெளியே வராமல் நமக்கு நாமே சமூக விலகல் ( Social Distancing) செய்து கொள்வோம். செய்தி ஊடகங்களின் வழியே உலகுடன் தொடர்பில் இருப்போம். பொதுவெளியில் இருந்து தனிமைப்படுத்திக் கொண்டு கரோனா பரவலைத் தடுப்பதில் நம் பங்கை முழுமையாக இந்த சமூகத்துக்கு அளிப்போம்.

CoVid-19 கரோனா தடுப்பு / விழிப்புணர்வு கையேடு - இலவசமாக டவுன்லோடு செய்து பயன்பெறுங்கள்!

- வாசகர்கள் நலனில் அக்கறையுடன் இந்து தமிழ் திசை

தவறவிடாதீர்!

•   கல்கி 2898 AD | ‘புராஜெக்ட் கே’ என்றால் என்ன? - க்ளிம்ப்ஸ் வெளியானது
•   காமிக்ஸ் வடிவில் வெளியாகிறது ‘மின்னல் முரளி’
•   தமிழ்த் திரைப்படங்களில் தமிழக தொழிலாளர்களையே பயன்படுத்த வேண்டும்: பெப்சி
•   ட்ரோல் எதிரொலி: பிரபாஸின் பழைய போஸ்டரை நீக்கி புதியதை வெளியிட்ட ‘புராஜெக்ட் கே’ படக்குழு

What’s your reaction? 4 Votes

Sign up to receive our newsletter in your inbox every day!

WRITE A COMMENT

Popular articles.

• அதிகம் விமர்சித்தவை

உங்கள் பகுதி முகவரோடு இணைந்து உங்களுக்கு நாங்கள் சேவை செய்ய….

Agency Name : G SURESH,

Area Name : AnnaNagar West

• entertainment

Oppenheimer Review: நோலனின் அறிவியல், அரசியல் படம் - குழப்பியடிக்கிறதா, தெளிவான அரசியல் பேசுகிறதா?

ஒரு பட்டனை அழுத்தினால் உலகமே அழிய சிறு வாய்ப்பிருந்தும், துணிந்து அந்த பட்டனை அழுத்திய ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கையை மிக அருகிலிருந்து பார்த்த உணர்வை ஏற்படுத்தும் அற்புத பயோபிக் சினிமா இந்த 'ஓப்பன்ஹெய்மர்'.

தன்னையே மொத்தமாக அழித்துக்கொள்ளும் பேராற்றலை மனித இனத்தின் கையில் கொடுத்த ஒரு மனிதனின் எழுச்சி, அதற்காக அவர் கொடுத்த விலை, எந்த ஒரு மனிதனையும் தேவையென்றால் தூக்கி எறியும் அதிகார இயந்திரத்தின் அரசியல் எனப் பலவற்றைப் பேசுகிறது, பெரும் எதிர்பார்ப்புக்கிடையே வெளியாகியிருக்கும் கிறிஸ்டோபர் நோலனின் `ஓப்பன்ஹெய்மர்'.

'அணுகுண்டின் தந்தை' என அழைக்கப்படும் ராபர்ட் ஜெ ஓப்பன்ஹெய்மரின் கதையை நான்-லீனியர் முறையில், இரண்டு காலகட்டங்களில் நடக்கும் விசாரணைகள் மூலம் கட்டவிழ்த்திருக்கிறார் நோலன். ஒன்று 1954-ல் நடப்பது. உலகப்போர் முடிந்து சோவியத் ரஷ்யாவுடன் பனிப்போரில் இருக்கும் அமெரிக்கா, இடதுசாரி சிந்தனைகள் கொண்ட ஓப்பன்ஹெய்மர் தேசியப் பாதுகாப்புக்கு ஆபத்தான நபரா என விசாரணை செய்கிறது. அந்த விசாரணையில் ஓப்பன்ஹெய்மர் கொடுக்கும் வாக்குமூலங்கள் மூலம் அணுகுண்டு உருவாக்கத்திற்கு முன்னான அவரது வாழ்க்கை திரையில் விரிகிறது. மற்றொரு விசாரணை 1958-ல் அமெரிக்க வணிகத்துறையின் செயலாளராக நியமிக்கப்படவிருக்கும் லூயிஸ் ஸ்ட்ராஸிடம் அமெரிக்க செனட் நடத்துவது. அமெரிக்காவின் அணுசக்தி ஆணையத்தின் தலைவராக இருந்த அவரிடம் ஓப்பன்ஹெய்மர் பற்றிய கேள்விகள் கேட்கப்படுகிறது. ஸ்ட்ராஸின் பதில்கள் மூலமாக அணுகுண்டு உருவாக்கத்திற்கு பின்னான ஓப்பன்ஹெய்மரின் வாழ்க்கை வெளிச்சத்துக்கு வருகிறது. அணுகுண்டு உருவாக்கம் எப்படி நடந்தது, குற்ற உணர்ச்சியுடனான அவரது போர், அதிக சக்தி வாய்ந்த ஹைட்ரஜன் பாமின் உருவாக்கத்திற்கு எதிரான அவரது நிலைப்பாடு, அந்த நிலைப்பாட்டால் அவர் சந்திக்கும் விளைவுகள் என ஏகப்பட்ட விஷயங்களை மூன்று மணிநேர படத்தில் சொல்கிறார் கிறிஸ்டோபர் நோலன்.

'அமெரிக்கன் ப்ரோமித்தியஸ்' என்ற புத்தகத்தை மையமாகக் கொண்டு இந்த படத்துக்கான திரைக்கதையை எழுதியிருக்கிறார் நோலன். நோலன் படங்கள் என்றாலே பின்னிணைப்பாக 'படம் புரியுமா?' என்ற சந்தேகமும் பலருக்கும் எழும். இன்செப்ஷன், இன்டர்ஸ்டெல்லார், டெனட் போன்ற படங்களுடன் ஒப்பிடுகையில் மிகவும் எளிமையான கதை கொண்ட ஒரு படமாகவே இது இருக்கிறது. அணுகுண்டு உருவாக்கத்தில் ஈடுபடும் ஒரு விஞ்ஞானியின் கதை என்றாலும் அந்த அறிவியலைச் சொல்லும் படமாக இல்லாமல், மனிதனாக அவரது வாழ்க்கையைப் பேசி, அவரது உணர்வுகளை நமக்குக் கடத்தும் படமாக 'ஓப்பன்ஹெய்மர்' இருப்பதே இதற்கு முக்கிய காரணம். இதுவரை அவர் எடுத்திருக்கும் படங்களிலேயே அதிக அரசியல் பேசிய படமாகவும் இதுவே இருக்கும். இடதுசாரி சிந்தனை கொண்டவர்களை அமெரிக்கா எந்த அளவில் கண்காணித்தது, அதைக் கொண்டு ஒருவரை மொத்தமாக எப்படி காலி செய்தது எனப் பல விஷயங்களைத் துணிந்து காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறார்.

அதிபர் ட்ரூமனை ஓப்பன்ஹெய்மர் சந்திக்கும் காட்சி, எந்த ஜப்பான் நகரங்களில் அணுகுண்டுகளை வீசலாம் என அதிகாரிகள் விவாதிக்கும் காட்சி என அமெரிக்காவின் ஏகாதிபத்தியத்தை அரசியல் நையாண்டியும் செய்திருக்கிறார்!

ஓப்பன்ஹெய்மராக சிலியன் மர்ஃபி. இன்செப்ஷன், டார்க் நைட், டன்கிர்க் என ஏற்கனவே நோலன் படங்களில் துணை கதாபாத்திரங்களில் நடித்தவருக்கு இது வாழ்நாள் கதாபாத்திரம். கௌபாய் தொப்பி, சிகார் பைப்புடன் நிஜ ஓப்பன்ஹெய்மரின் தோற்றத்தை மட்டுமல்லாமல் அவரது உடல்மொழியையும் அப்படியே திரைக்குக் கொண்டு வந்திருக்கிறார் சிலியன் மர்ஃபி. குவாண்டம் பிசிக்ஸ் மீது பேரார்வம் கொண்ட துடிப்பான இளைஞராக, பாசிச சக்திகளை வேரறுக்க இதுவே வழி என ஓயாமல் உழைக்கும் நடுத்தர வயது மனிதனாக, அணு ஆயுதங்களைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டிய அவசியத்தைச் சொல்லும் முதிர்ச்சியுடையவராக எனப் படம் முழுக்க ஓப்பன்ஹெய்மராகவே வாழ்ந்திருக்கிறார். அறம் சார்ந்து உள்ளெழும் கேள்விகளுடன் அவர் நடத்தும் போராட்டம், எப்போதும் ஒரு பெருவெடிப்புக்கு நடுவில் சிக்கித்தவிப்பதாக இருக்கும் அவரது உளவியல் என அனைத்தையும் அவரது கண்களிலேயே நம்மால் பார்த்துவிட முடியும். நான்-லீனியர் முறையில் கதை சொல்லப்பட்டதால் உடளவில் அவர் போட்டிருக்கும் அபார உழைப்பைப் பலரும் கவனிக்காமல் போகக்கூட வாய்ப்பிருக்கிறது.

ஹிரோஷிமா, நாகசாகியில் குண்டுகள் வீசப்பட்டதற்குப் பிறகு, தனது குழுவினரின் ஆரவாரத்திற்கு இடையே மேடையேறி அவர் பேசும் அந்த காட்சி இந்த ஆண்டின் மிகச்சிறந்த நடிப்பாக இருக்கக்கூடும். இந்த ஆண்டு அனைத்து முக்கிய விருது விழாக்களிலும் சிறந்த நடிகருக்கான பரிந்துரையில் நிச்சயம் சிலியன் மர்ஃபி பெயர் இடம்பெறும் என இப்போதே ஊர்ஜிதமாகச் சொல்லிவிடலாம்.

அவருக்கு இணையாக நடிப்பில் மிரட்டுகிறார் லூயிஸ் ஸ்ட்ராஸாக வரும் ராபர்ட் டௌனி ஜூனியர். படத்தின் இறுதிக்கட்ட காட்சிகளை தாங்கிப்பிடிப்பது இவரது நடிப்புதான். முக்கிய கதாபாத்திரத்தில் ராணுவ அதிகாரியாக கவர்கிறார் மேட் டேமன். ஓப்பன்ஹெய்மரின் மனைவி கிட்டியாக வரும் எமிலி பிளன்ட் முதிர்ச்சியான நடிப்பை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார். ஃபுளோரன்ஸ் ப்யூ, ரமி மாலிக் என நமக்கு பரிட்சயமான ஹாலிவுட் முகங்கள் படம் முழுக்க நிரம்பியிருக்கின்றன. அனைவருமே அந்தந்த கதாபாத்திரங்களாகவே நம் மனதில் பதிவது படத்தின் பெரிய பிளஸ்!

They won't fear it until they understand it. And they won't understand it until they've used it.

I don't know if we can be trusted with such a weapon. But I know the Nazis can't.

Genius doesn't guarantee Wisdom. Does it?

You’re the greatest improvisor. But this you can’t do in your head.

You can convince anyone with anything. Even yourself.

பெருமளவில் வசனங்களால் நகர்த்தப்படும் டிராமாவாக படம் இருப்பதால் இன்னும் கூடுதல் மெனக்கெடலுடன் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன வசனங்கள். சாதாரண காட்சியையும் சிறப்பான காட்சிகளாக மாற்றுவது அவைதான். முந்தைய நோலன் படங்களில் நாம் பெரிதும் பார்க்காத அம்சம் இது. அவர் படங்களில் ஒழுங்காக வசனங்கள் கேட்பதில்லை என இதற்கு முன்பு ரசிகர்கள் புகார் வைத்ததுண்டு. அசாத்திய ஆக்ஷன் காட்சிகளைப் பதிவுசெய்யும் ஐமேக்ஸ் கேமராக்கள் இம்முறை நடிகர்களின் முகத்தில் நிகழும் சின்ன சின்ன அசைவுகளைப் படம்பிடிக்கப் பயன்பட்டிருக்கின்றன. அதிக க்ளோஸ்-அப் ஷாட்ஸ் கொண்ட நோலன் படமாகவும் இதுவே இருக்கும். படம் ரிலீஸ் ஆவதற்கு முன்பு பெரிதும் பேசப்பட்ட அந்த அணுகுண்டு சோதனை காட்சியும், அது படமாக்கப்பட்ட விதமும் சிறப்பு. அத்தனை பெரிய வெடிப்பு திரையில் நிகழும்போதும், அந்த பிரமிப்பில் திளைக்காமல் இப்போது ஓப்பன்ஹெய்மர் எண்ணவோட்டம் என்னவாக இருக்கும் என நம்மை யோசிக்கவைப்பதில் ஒரு இயக்குநராக வெற்றிகாண்கிறார் நோலன். அவரது இந்த நோக்கத்தை செயல்படுத்தியதில் ஒளிப்பதிவாளர் ஹோய்டே வான் ஹோயட்டேமா மற்றும் எடிட்டர் ஜெனிஃபர் லேமுக்கும் பெரிய பங்கு இருக்கிறது. பரபரப்பைக் கூட்டும் லூட்விக் கோரன்ஸனின் இசை படத்துக்கு முக்கிய பலம்.

தான் இறங்கி அடிக்கும் ஏரியாவில் இருந்து கொஞ்சம் வெளியில் வந்து, அதே சமயம் தனது பலங்கள் எதையும் விட்டுவிடாமல் தான் இன்னும் ப்ரைம் ஃபார்மில்தான் இருக்கிறேன் என்பதை இந்தப் படம் மூலம் அழுத்தம் திருத்தமாகச் சொல்லியிருக்கிறார் நோலன். அவரது 12 படங்களில் மிக முக்கியமான படமாக 'ஓப்பன்ஹெய்மர்' காலத்துக்கும் பேசப்படும் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் வேண்டாம்.

Oppenheimer: நோலனின் புதிய படம்; அணுகுண்டின் தந்தை ஓப்பன்ஹெய்மர் நிஜத்தில் ஒரு ஹீரோவா, வில்லனா?

படம் பார்ப்பதற்கு முன், ஓப்பன்ஹெய்மர் பற்றி விக்கிப்பீடியாவில் படித்துவிட்டுச் செல்லவேண்டும் என்றெல்லாம் அவசியம் இல்லை. சொல்லப்போனால் அவரைப் பற்றி எதுவுமே தெரியாமல் படம் பார்த்தால் இன்னும் சிறப்பான அனுபவமாகப் படம் அமையும். ஆனால், இரண்டாம் உலகப்போர் பின்னணி, அப்போது இருந்த அறிவியல் மேதைகள் யார் யார், அமெரிக்க-ரஷ்ய பனிப்போர் பகை குறித்த அடிப்படையைக் கொஞ்சம் அலசிவிட்டு படத்துக்குச் செல்லுங்கள். சடசடவென இரண்டு காலகட்டங்களுக்கிடையே கட் ஆகும் காட்சிகளை எளிதில் பின்தொடர இது உதவும். படத்தின் முழு அர்த்தத்தையும் இன்னும் தெளிவாகப் புரிந்துகொள்ள முடியும்!

அணுகுண்டு பற்றிய படம் என ப்ளாக்பஸ்டர் ஹாலிவுட் படங்களை மனதில் வைத்து படம் பார்க்க வருபவர்களுக்குப் படம் ஏமாற்றமளிக்கலாம். அணுகுண்டு உருவாக்கம் தொடர்பான காட்சிகள் சுவாரஸ்யமானதாக இருந்தாலும் அதற்குப் பிறகு நீளும் டிராமா நிச்சயம் பொறுமையைச் சோதிக்க வாய்ப்புகள் உண்டு. மூன்று மணி நேரப் படம் என்பதால் இந்த அயர்ச்சி ஏற்படுவதைத் தவிர்க்க முடியாது.

இதைப் புறந்தள்ளிவிட்டுப் பார்த்தால், ஒரு பட்டனை அழுத்தினால் உலகமே அழிய சிறு வாய்ப்பிருந்தும், துணிந்து அந்த பட்டனை அழுத்திய ஒரு மனிதனின் வாழ்க்கையை மிக அருகிலிருந்து பார்த்த உணர்வை ஏற்படுத்தும் அற்புத பயோபிக் சினிமா இந்த `ஓப்பன்ஹெய்மர்'.

• christopher nolan
• Oppenheimer
• vikatan review
• movie review

• திரைத் துளி
• திரைப்படங்கள்
• வீடியோக்கள்
• கிசு கிசு கார்னர்
• புகைப்படங்கள்
• திரைவிமர்சனம்
• சினி தரவரிசை
• சூட்டிங் ஸ்பாட்
• தொலைக்காட்சி
• சந்திப்போமா
• டிரெண்டிங் வீடியோஸ்

• Click on the Menu icon of the browser, it opens up a list of options.
• Click on the “Options ”, it opens up the settings page,
• Here click on the “Privacy & Security” options listed on the left hand side of the page.
• Scroll down the page to the “Permission” section .
• Here click on the “Settings” tab of the Notification option.
• A pop up will open with all listed sites, select the option “ALLOW“, for the respective site under the status head to allow the notification.
• Once the changes is done, click on the “Save Changes” option to save the changes.

Don't Miss!

Oppenheimer Review: அணுகுண்டின் ஓலத்தை இதயத்துக்குள் கடத்த முடியுமா? ஓபன்ஹெய்மர் விமர்சனம் இதோ!

Rating: 4.0 /5

நடிகர்கள்: சிலியன் மர்பி, ராபர்ட் டவுனி ஜூனியர், மேட் டேமன்,

இசை: லுட்விக் கொரான்சன்

இயக்கம்: கிறிஸ்டோபர் நோலன்

லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ்: ஜப்பானின் ஹீரோஷிமா மற்றும் நாகஸாகியை உருத்தெரியாமல் அழித்து சுமார் 3 லட்சத்துக்கும் அதிகமான மக்கள் பலியாக காரணமான அணுகுண்டின் தந்தை எனக் கொண்டாடப்பட்ட ஓபன்ஹெய்மருக்கு எதிராக தொடரப்படும் தேசதுரோக வழக்கும் அதில் இருந்து அவர் மீண்டு வந்தாரா இல்லையா என்கிற கதையை கருவாக கொண்டு இயக்குநர் கிறிஸ்டோபர் நோலன் உலக அரசியலையே பேசியுள்ள அற்புதமான படம் தான் இந்த ஓபன்ஹெய்மர்.

சமீபத்தில் வெளியான டாம் க்ரூஸின் மிஷன் இம்பாசிபிள் 7ம் பாகம் ஏஐ தொழில்நுட்பம் உலகை என்ன செய்யப் போகிறது என்பதை பக்கா கமர்ஷியல் படமாக கொடுத்த நிலையில், தியேட்டருக்கு வந்தவர்களை சேர் போட்டு உட்கார வைத்து இயற்பியல் பாடத்தையும் உலக அரசியலையும் ஆயுதங்களால் நாம் இந்த உலகை எப்படி அழிக்கப் போகிறோம் என்பதை பாடமாக எடுத்திருக்கிறார் கிறிஸ்டோபர் நோலன்.

நோலன் இயக்கிய இன்செப்ஷன், இன்டர்ஸ்டெல்லார், டெனெட் படங்களில் இருந்தது போன்ற ஏகப்பட்ட குழப்பங்களும் ட்விஸ்ட்டுகளும் இந்த படத்தில் இல்லை என்றாலும் அணு ஆயுதத்தின் ஓலத்தை நம் இதயத்துக்குள் கடத்தி விடும் மேஜிக்கை தனக்கே உரிய பாணியில் செய்திருக்கிறார்.

ஓபன்ஹெய்மர் கதை: ஜெர்மனியில் இயற்பியல் படிக்கும் மாணவர் ராபர்ட் ஜே. ஓபன்ஹெய்மர் அணுக்களை பற்றி படித்துக் கொண்டிருக்கும் போது, கம்யூனிச சித்தாந்த கொள்கைகளிலும் ஈடுபடுகிறார். ஹிட்லரின் நாஜி படைகள் உலகை அழித்து விடும் என்றும் அதற்கு சரியான எதிர்வினை ஆற்ற வேண்டும் என்பதே அவரது பெரிய சிந்தனையாக உள்ளது.

படிப்பை முடித்து விட்டு அமெரிக்கா திரும்பும் ஓபன்ஹெய்மருக்கு அமெரிக்க அரசாங்கம் அணு ஆயுதத்தை உருவாக்கும் ப்ராஜெக்ட் மன்ஹாட்டன் திட்டத்தில் பணியாற்ற வைக்கிறது. ஹிட்லரின் நாஜி படைகள் உலகை அழிக்கும் முன்பாகவும், ரஷ்ய விஞ்ஞானிகள் பெரிய அணுகுண்டை தயாரித்து விடுவதற்கு முன்னதாகவும் நாமும் தயார் நிலையில், இருக்க வேண்டும் என அணு ஆயுதத்தை 3 ஆண்டுகளில் தயரிக்க தனது குழுவுடன் தீவிரம் காட்டுகிறார் ஓபன்ஹெய்மர்.

அந்த அணுகுண்டு சோதனை வெற்றியடைந்த நிலையில், அவசர அவசரமாக அவை ஜப்பானுக்கு எதிராக பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதை அறிந்து மனதளவில் உடைந்து போய் கிடக்கும் ஓபன்ஹெய்மருக்கு எதிராக ஈகோவால் தூண்டப்படும் லெவிஸ் ஸ்ட்ராஸ், நிழலாக இருந்து ஓபன்ஹெய்மருக்கு எதிராக பின்னும் சதி வலை காரணமாக எதிரி நாட்டுக்கு அணு ஆயுதம் தயாரிக்கும் வித்தையை விற்று விட்டாரா என்கிற தேசதுரோக வழக்கு நடைபெறுகிறது. இதிலிருந்து அவர் மீண்டாரா? அல்லது என்ன ஆனார் என்பது தான் இந்த படத்தின் கதை.

ஆஸ்கருக்கான நடிப்பு: ஆக்‌ஷன் காட்சிகளும் சிஜி ஃபயர் கிராக்கர்கள் வொர்க் கொண்ட படமாக எல்லாம் இந்த படத்தை கிறிஸ்டோபர் நோலன் இயக்கவில்லை. மனிதத்தையும் மனிதர்களின் மனங்களில் குடிகொண்டிருக்கும் ஆதிக்க வெறியையும் அதனால் ஏற்படும் போர்களும், அணு ஆயுத உற்பத்திக்கு போட்டிப் போடும் அரசியல் தலைவர்களின் சூழ்ச்சிகளூம் சின்ன ஈகோவால் பெரிய மனிதர்களையே துவம்சம் ஆக்கும் மனோ நிலையை அப்பட்டமாக திரையில் கடத்தியிருக்கிறார் கிறிஸ்டோபர் நோலன்.

அதற்கு உயிர் கொடுக்கும் விதமாக ஓபன்ஹெய்மராகவே வாழ்ந்திருக்கிறார் சிலியன் மர்பி என்று தான் சொல்ல வேண்டும். அந்த சிகரெட் பிடிக்கும் ஸ்டைல், உணர்ச்சிகள் மூளைக்குள் பொங்கிக் கொண்டே இருக்க முகத்தில் அதை மறைத்துக் கொண்டு எப்போதுமே அமைதியான நிலையே இல்லாமல் இருக்கும் ஒரு அறிவியல் விஞ்ஞானியின் பயோபிக்கில் நடிப்பது அவ்வளவு சுலபமில்லை. ஆனால், அதனை தனது நடிப்பால் சாதித்துக் காட்டியிருக்கிறார் சிலியன் மர்பி.

அவருக்கு எதிரான சூழ்ச்சிகளை செய்து சிக்க வைக்கும் ஸ்ட்ராஸ் கதாபாத்திரத்தில் அயன்மேனாக அசத்திய ராபர்ட் டவுனி ஜூனியர் நெகட்டிவ் ஷேடில் ஒட்டுமொத்த வில்லத்தனத்தையும் காட்டியிருக்கிறார்.

மான்ஹாட்டன் அணுகுண்டு ப்ராஜெக்ட்டில் ஓபன்ஹெய்மரை சிக்க வைத்து, அவருக்கு தேவையான அத்தனை உதவிகளையும் நாட்டின் ராணுவ தேவைக்காக செய்யும் ஜெனரல் அதிகாரியாக மேட் டேமன் கொடுத்த வேலையை கச்சிதமாக செய்திருக்கிறார். ராபர்ட் ஹெய்மரின் மனைவிகளாக வரும் ஃப்ளோரென்ஸ் பக், எமிலி ப்ளண்ட் நடிப்பும் பிரமாதம். சிலியன் மர்பி மற்றும் ராபர்ட் டவுனி ஜூனியர் இருவருக்கும் ஆஸ்கர் விருது கிடைக்கவும் அதிக வாய்ப்புகள் உள்ளன.

பிளஸ்: படத்திற்கு போனதே அந்த சிஜி இல்லாத ஒரிஜினல் அணுகுண்டு வெடிப்பு காட்சியை காணத்தான். அந்த காட்சி வரும் போது அங்கிருப்பவர்களை போல தியேட்டரில் இருப்பவர்களையும் பதைபதைக்க வைக்கிறது. அதே நேரம் என்னடா பயங்கர வெடிச்சத்தத்துடன் காட்சியில்லாமல் வெறும் வெடித்த விஷுவல் மட்டுமே வருகிறது என்று பார்த்தால், அங்கேயும் அறிவியலை உட்புகுத்தி சவுண்ட் டிசைனரை வேலை வாங்கி இருக்கிறார் கிறிஸ்டோபர் நோலன். ஒளி முந்திக் கொண்டு வரும், ஒலி அதன் பின்னர் தான் வரும் என்பதை திரையில் கடத்தியிருக்கும் அந்த ஒரு காட்சிக்காகவே இந்த படத்தை பார்க்கலாம்.

அதே போல அப்போதைய அமெரிக்க அதிபர் ஹாரி ட்ரூமேன் மற்றும் ஓபன்ஹெய்மருடனான சந்திப்பு நடக்கிறது. ஹீரோஷிமாவில் குண்டு வெடிப்பு சக்சஸ் என அதிபர் சொல்ல ஹீரோஷிமா, நாகசாகி என்கிறார் ஓபன்ஹெய்மர். அப்போதே அதிபர் கடுப்பாகிறார். அந்த நேரத்திலும், தனது மனதில் இருக்கும் எண்ணத்தை சொல்ல இதை விட்டால் வேறு தருணம் கிடைக்காது என நினைக்கும் ஓபன்ஹெய்மர் அணு ஆயுத ஒப்பந்தத்தை உலக நாடுகளுடன் போடுவதற்கான ஏற்பாடுகளை செய்ய வேண்டும் என்கிறார். மேலும், தனது கைகள் முழுவதும் ரத்தக்கறை படிந்து இருக்கிறது என ஓபன்ஹெய்மர் சொல்ல, நீ டிசைன் செஞ்சவன் தானே, பாம் போட்டவன் நான் தானே, உன்னையா திட்டுவாங்க மக்கள், என்னைத்தானே திட்டுவாங்கன்னு சொல்லிட்டு இனிமேல் இந்த கிரைபேபியை என் முன் வரவிடாமல் பார்த்துக்கோங்க என சொல்லும் காட்சியில் உள்ள அரசியலை எல்லாம் பேசியதற்கே கிறிஸ்டோபர் நோலனை கொண்டாடலாம்.

ஈஸ்டர் எக்காக ஐன்ஸ்டீன் மற்றும் ஓபன்ஹெய்மர் சந்திக்கும் காட்சியும், ஓபன்ஹெய்மருக்கு தேவையான ஐடியாவை ஐன்ஸ்டீன் உளறிவிடும் அந்த கிளைமேக்ஸ் காட்சியும் அதனால் தான் அவர் கடுப்பாகி செல்கிறார் என்பது ரிவீல் ஆகும் இடங்கள் எல்லாமே ரியல் கூஸ்பம்ப்ஸ்.

மைனஸ்: இந்த படம் முதலில் என்டர்டெயின்மென்ட்டுக்கான படமில்லை என்பதே பெரிய மைனஸாக மாறிவிடும் அபாயம் உள்ளது. முதல் பாதி முழுக்க வசனங்களாகவும் கருப்பு வெள்ளை, கலர் என காட்சிகள் மாறி மாறி நான் லீனியர் எடிட்டிங்கில் சராசரி ஆடியன்ஸை ஒரு கட்டத்தில் தூங்கவே வைத்து விடும் நிலை உள்ளது. படம் பார்க்க வந்தோமா அல்லது பிசிக்ஸ் கிளாஸுக்கு வந்தோமா என்கிற எண்ணம் கடைசி வரை இருப்பது படத்தின் மைனஸாக பார்க்கப்படுகிறது.

மசாலா இல்லாமல் நல்ல கலைப்படைப்பை விரும்பும் ரசிகர்களுக்கான படமாக இதனை கிறிஸ்டோபர் நோலன் கொடுத்துள்ளார். ராக்கெட்ரி படத்தில் எப்படி மாதவன் நம்பி நாராயணன் ராக்கெட் சயின்ஸ் கண்டுபிடித்தாலும், தேசத்துரோக வழக்கில் சிக்கி சின்னாபின்னமானார் என்கிற அதே போன்ற கதை தான் ஓபன்ஹெய்மருக்கும் நடந்திருக்கிறது என்பதை இந்த படத்தின் மூலம் தெரிந்து கொள்ளலாம். படுக்கையறையில் வரும் அந்த பகவத் சீனுக்கு சர்ச்சை வெடிக்காமல் இருந்தால் சரி!

MORE CHRISTOPHER NOLAN NEWS

நீண்டநாள் காதலரை மணந்த மேகா ஆகாஷ்.. க்யூட் புகைப்படங்களை வெளியிட்டு உற்சாகம்!

சிநேகிதியே பட நடிகையை நியாபகம் இருக்கா? இப்பவும் ஜோதிகா கூட அதே நட்புதான்!

பிரியங்காவால் நாசமாபோன தொகுப்பாளினிகள்.. விஜய் டிவியில் அவர் வைத்தது தான் சட்டம்!

Actress Sai Pallavi Sister Pooja Kannan After Wedding Photos Goes Trending

Shivani Narayanan Thailand tour photos

Tamannaah Latest Photos Gone Trending on Social Media

Meenakshi Chaudhary shares GOAT Young Vijay working pics

Catherine Tresa

நீச்சல் உடையில் கோட் பட நாயகி.. கிறுகிறுத்துப்போன ரசிகர்கள்!

முழங்காலில் இத்தனை Operation-ஆ? | DD | Divya Dharshini News

உண்மையில் வடிவேல் என்ன செய்தாரு? | Vadivelu vs Singamuthu | Singamuthu about vadivel

ஒவ்வொரு நடிக்கைக்கும் பின்னாடி ஒரு கதை இருக்கு - ராதிகா, நடிகை

Vijay-ன் GOAT படத்தில் Ajith Kumar இருக்காரு ! VP கொடுத்த Update | Filmibeat Tamil

GOAT படத்தின் Business எவ்வளவு தெரியுமா? | Filmibeat Tamil

குடும்பத்துல கும்மி அடிச்சிட்டு போய்டுவாங்க போல! | Dhanush VS Sivakarthikeyan Controversy Speech

ஸ்ருதி ஹாசன்

Tripti Dimri

Rashmika Mandanna

Ruhani Sharma

Surbhi Jyoti

Tejaswini Sharma

• Don't Block
• Block for 8 hours
• Block for 12 hours
• Block for 24 hours
• Dont send alerts during 1 am 2 am 3 am 4 am 5 am 6 am 7 am 8 am 9 am 10 am 11 am 12 pm 1 pm 2 pm 3 pm 4 pm 5 pm 6 pm 7 pm 8 pm 9 pm 10 pm 11 pm 12 am to 1 am 2 am 3 am 4 am 5 am 6 am 7 am 8 am 9 am 10 am 11 am 12 pm 1 pm 2 pm 3 pm 4 pm 5 pm 6 pm 7 pm 8 pm 9 pm 10 pm 11 pm 12 am

Oppenheimer: நோலனின் புதிய படம்; அணுகுண்டின் தந்தை ஓப்பன்ஹெய்மர் நிஜத்தில் ஒரு ஹீரோவா, வில்லனா?

மிகப்பெரிய தவறு செய்துவிட்டோமோ என்று ஆழ்ந்த மனஅழுத்தத்திற்கு ஆளானார் ஓப்பன்ஹெய்மர். பகவத் கீதையில் இருந்த “நானே மரணமும், உலகத்தை அழிக்க வந்தவனும்...” என்ற வாக்கியத்தை உலகம் முழுக்கப் பரப்பினார். இவரின் வாழ்க்கைதான் தற்போது படமாகியிருக்கிறது.

ஹாலிவுட்டின் முன்னணி இயக்குநர்களில் ஒருவரான கிறிஸ்டோபர் நோலன் இயக்கத்தில் உருவாகியுள்ள திரைப்படம் `ஓப்பன்ஹெய்மர்' (Oppenheimer). வருகின்ற ஜூலை 21ம் தேதி வெளியாக உள்ள இந்தத் திரைப்படம் சினிமா ஆர்வலர்களிடையே பெரும் எதிர்பார்ப்பைப் பெற்றுள்ளது. இரண்டாம் உலகப்போரின் போது ஜப்பானை அமெரிக்காவின் காலில் விழ வைத்து, போரை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தவர் ஜெ. ராபர்ட் ஓப்பன்ஹெய்மர். ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகியின் பேரழிவிற்குக் காரணமான அணுகுண்டுகளைக் கண்டுபிடித்தவரும் இவர்தான். இவரின் வாழ்க்கையை மையப்படுத்தி எடுக்கப்பட்ட திரைப்படம்தான் `ஓப்பன்ஹெய்மர்'. இதில் சிலியன் மர்ஃபி ஓப்பன்ஹெய்மராக நடித்துள்ளார்.

ஏராளமான மக்களின் அழிவிற்குக் காரணமாக இருந்த ஒரு வில்லனின் கதையைப் பார்க்கவா மக்கள் விரும்புகிறார்கள் என்று அதிசயமாகத் தோன்றலாம். வாழ்க்கை எனும் மேடையில் இவர் ஒரு கலைஞனாக, அறிவியல் ஆராய்ச்சியாளராக, ஆசிரியராக, வில்லனாக, துரோகியாக, காதலனாக, மனிதாபிமானம் உள்ளவராக, இப்படிப் பல வேடங்களில் வாழ்ந்திருக்கிறார் ஓப்பன்ஹெய்மர். ஆம், ஆரம்பத்தில் வில்லனாகத் தெரியும் இவர், இந்தக் கட்டுரையின் முடிவில், ஒரு ஹீரோவாக இல்லை என்றாலும் ஒரு மனிதனாகத் தெரியலாம். இந்தப் படம் சொல்ல வருவதும் அப்படியான ஒன்றாகத்தான் இருக்கும் என்பது இதுவரை வெளியான விமர்சனங்களின் மூலம் தெரிய வருகிறது.

ஓப்பன்ஹெய்மரும் அறிவியல் ஈடுபாடும்!

ஓப்பன்ஹெய்மர் ஏப்ரல் 22, 1904ம் ஆண்டு நியூயார்க்கில் பிறந்தவர். இவரின் அப்பா ஜூலியஸ் ஓப்பன்ஹெய்மர், ஆடைகளை இறக்குமதி செய்து விற்பவர். அம்மா ஒரு சிறந்த ஓவியர். இதனால், இவர்கள் வீடு முழுவதும் ஏராளமான ஓவியங்களும், வண்ணங்களின் வாசனையும் நிரம்பி வழியுமாம். செல்வம் மிகுந்த குடும்பத்தில் பிறந்தவர்தான்.

ஓப்பன்ஹெய்மர் சிறு வயதிலிருந்தே அதி புத்திசாலி. கனிமங்களைச் சேகரிப்பதில் இவருக்கு ஆர்வம் அதிகம். விடுமுறைகளில் அவரது சொந்த ஊரான ஜெர்மனிக்குச் சென்றால் பாறைகளைக் கொண்டு வந்து வீட்டில் சேகரித்து வைத்துக் கொள்வார். 'எத்திகல் கல்ச்சர்' (Ethical Culture Society School) என்ற பணக்காரப் பள்ளியில் படித்திருக்கிறார். இயற்பியல், வரலாறு, கணிதம் போன்ற படிப்புகளில் இவருக்கு ஆர்வம் அதிகம். கவிதைகள், கிரேக்கம் மற்றும் பிரெஞ்சு இலக்கியங்களையும் விரும்பிப் படிப்பவர். மேலும், இவர் கனிமவியல் பாடத்திலும் கைதேர்ந்தவர். இவரது 12 வயதிலேயே நியூயார்க்கில் உள்ள கனிமங்கள் குழுமத்தில் கௌரவ உறுப்பினராகவும் இருந்திருக்கிறார்.

பலமும் பலவீனமும்

ஓப்பன்ஹெய்மரின் பலம் என்றால் அது அவரின் அறிவுதான். ஏனெனில், “நாம் கேள்வி கேட்கும்போதே என்ன கேள்வி கேட்போம் என்பதை முன்னமே யூகித்து அடுத்த விநாடியே அதற்குப் பதில் கூறிவிடுவார்” என்கின்றனர் அவரின் நெருங்கிய நண்பர்கள். 8 முதல் 10 மொழிகளில் கைதேர்ந்தவர். 8 நாள்களில் ஒரு மொழியையே கற்றுக்கொண்டு அதில் பாடம் எடுக்கும் அளவிற்கு அதி புத்திசாலி.

அடிக்கடி குதிரை சவாரி செய்வது ஓப்பன்ஹெய்மருக்குப் பிடித்தமான ஒன்று. ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீனுடன் இணைந்து பல ஆராய்ச்சிகள் செய்திருக்கிறார். இவர் எழுதிய ஆராய்ச்சி கட்டுரைகள் முன்னணி அறிவியலாளர்களைக் கூட திணறடித்துவிடுமாம்.

அவரின் பலவீனம் என்று கேட்டால், அடிக்கடி மன அழுத்தத்தால் பாதிக்கப்படுவது. அதிலிருந்து வெளிவருவதற்காக அளவுக்கு அதிகமாகப் புகைபிடிப்பது. சாப்பாடு மற்றும் தூக்கத்தைத் தாண்டி புகைபிடிக்கும் பழக்கத்தை அதிகம் விரும்பியிருக்கிறார் ஓப்பன்ஹெய்மர்.

இளங்கலை படிப்பைப் படித்துக்கொண்டிருக்கும் போதே முதுகலை பாடப்பிரிவையும் சேர்த்துப் படித்திருக்கிறார். நான்கு ஆண்டுகள் படிக்க வேண்டிய கல்லூரி படிப்பை மூன்றே ஆண்டுகளில் முடித்துவிட்டார். தனது 23வது வயதிலேயே ஆராய்ச்சிப் படிப்பையும் முடித்து டாக்டர் பட்டம் பெற்றார்.

கல்லூரியும் காதலும்

1929ல் உதவிப் பேராசிரியராக கலிபோர்னியா பல்கலைக்கழகத்தில் பணியில் சேர்ந்தார். தற்போது இந்தப் பல்கலைக்கழகம் அமெரிக்காவிலேயே மிகச் சிறந்த கோட்பாட்டு அறிவியல் நிறுவனமாகச் செயல்படுகிறது. இதற்கான பெரும் பங்கு இவரையே சாரும்.

ஓப்பன்ஹெய்மர் உதவிப் பேராசிரியராகப் பணியாற்றிய சமயத்தில், ஜீன் டாட்லாக் என்பவரைச் சந்தித்து காதல் கொண்டார். இவர்களது காதல் மூன்று வருடங்கள் நீடித்தன. அதன் பின்பு ஜீன் டாட்லாக் கம்யூனிசத்தைப் பின்பற்றுகிறவர் என்று அறிந்தவுடன் அவரைப் பிரிந்துவிட்டார்.

ஓப்பன்ஹெய்மர் ஆசிரியராக இருந்தபோது, மாணவர்களுடன் நெருங்கிப் பழகினார். அவர்களுடன் சாப்பிடுவது, பார்ட்டிக்குச் செல்வது என்பதாகவே இருந்துள்ளார். ஆனால், படிப்பு என்றால் மட்டும் மிகவும் கண்டிப்புடன் நடந்துகொள்வார்.

மன்ஹாட்டன் திட்டம்

அதன்பிறகு கேத்தரின் என்பவரைச் சந்தித்து காதல் கொண்டு கல்யாணமும் செய்து கொள்கிறார் ஓப்பன்ஹெய்மர். அவருக்கு முதல் குழந்தை பிறந்தவுடன் அவர் வாழ்க்கையில் மிகப்பெரிய மாற்றம் நடந்தது. இரண்டாம் உலகப்போர் ஆரம்பமானது.

அமெரிக்கா தன் நாட்டின் பலத்தை ஜெர்மனியிடம் நிரூபிப்பதற்காக ஒரு சக்தி வாய்ந்த அணுகுண்டைத் தயார் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்தது. அதற்காக 'மன்ஹாட்டன்' என்ற திட்டத்தை அமெரிக்க அதிபர் ரூஸ்வெல்ட் யாருக்கும் தெரியாமல் தீட்டினார். ஓப்பன்ஹெய்மரின் தலைமையில் லாஸ் அலமோஸ் (Los Alamos) என்ற இடத்தில் இந்த ஆராய்ச்சி நடைபெற்றது. ஓப்பன்ஹெய்மர் அணுகுண்டை உருவாக்குவதற்காக ஒவ்வொரு நாளும் தீவிரமாக உழைத்தார். இறுதியாக அதில் வெற்றியும் கண்டார். யுரேனியம் மற்றும் புளூட்டோனியம் அணுகுண்டுகள் தயாராகின.

ஓப்பன்ஹெய்மரும் பகவத் கீதை வாசகமும்

யுரேனியம் அணுகுண்டு நிச்சயமாக வெடிக்கும் என்பது அனைவருக்கும் தெரிந்ததே. அதனால், புதிதாகக் கண்டுபிடித்த புளூட்டோனியம் அணுகுண்டைச் சோதித்துப் பார்க்க முடிவு செய்தார்கள். இந்தச் சோதனைக்கு ஓப்பன்ஹெய்மர் ட்ரினிட்டி (Trinity) என்ற பெயரைச் சூட்டினார். Trinity என்பது ஒரு கவிதையின் பெயர் ஆகும். இதுவே உலகின் முதல் நியூக்ளியர் டெஸ்ட். அவரின் வாழ்க்கையைப் புரட்டிப் போட்ட சோதனையும் இதுதான்.

இதன் பிறகு, ஹிரோஷிமா, நாகசாகி மீது இந்த அணுகுண்டுகள் வீசப்பட்டன. இந்த இரண்டு அணுகுண்டுகள் காரணமாக ஏற்பட்ட விளைவுகளை நேரடியாகப் பார்த்து மிகவும் வருந்தினார் ஓப்பன்ஹெய்மர். மிகப்பெரிய தவறு செய்துவிட்டோமோ என்று ஆழ்ந்த மனஅழுத்தத்திற்கு ஆளானார். பகவத் கீதையில் இருந்த “நானே மரணமும், உலகத்தை அழிக்க வந்தவனும்...” என்ற வாக்கியத்தை உலகம் முழுக்கப் பரப்பினார். பிறகு, அந்த ஆராய்ச்சியிலிருந்து வெளிவந்து மீண்டும் ஆசிரியராகப் பணியாற்றத் தொடங்கினார். அதே சமயத்தில் ரஷ்யாவிற்கும், அமெரிக்காவிற்கும் இடையே பனிப்போர் ஆரம்பித்தது.

அமெரிக்கா, தங்களுக்குள் ரஷ்ய உளவாளிகள் இருக்கிறார்களா என்று பரிசோதனை செய்கிறார்கள். அதில் ஓப்பன்ஹெய்மர் தெரியாமல் சிக்கிக் கொண்டார். எந்த அமெரிக்கா இவரை அணுவின் தந்தை என்று அழைத்ததோ, அதே அமெரிக்கா இவரை ரஷ்யாவின் தூதன் என்று முத்திரை குத்தி அசிங்கப்படுத்தி வெளியில் அனுப்பியது. இதைத் தொடர்ந்து தன் வாழ்க்கையை அமைதியான முறையில் வாழ ஆரம்பித்தார் ஓப்பன்ஹெய்மர். நிறைய ஊர்களுக்கும், வித்தியாசமான இடங்களுக்கும் செல்ல ஆரம்பித்தார். நியூக்ளியர் சோதனையை எதிர்த்து பலமுறை பிரசாரம் செய்திருக்கிறார். வாழ்க்கையின் அனுபவங்கள் ஒருவரை எப்படி எல்லாம் மாற்றிவிடுகிறது?!

"ஸ்மார்ட்போன் பயன்படுத்துவதில்லை. தொழில்நுட்பங்களை விரும்புவதில்லை!"- கிறிஸ்டோபர் நோலன் சொன்ன லாஜிக்

1960ல் இவர் உளவாளி கிடையாது என்பது ஆதாரத்துடன் நிரூபிக்கப்பட்டு இவருக்கு விருதும் பணமும் கொடுத்துக் கௌரவித்தனர். ஆனால், இவரின் அளவிற்கு அதிகமான புகைபிடித்தல் பழக்கத்தால் தொண்டை புற்றுநோய் ஏற்பட்டு 1967ல் இயற்கை எய்தினார். அவரின் சாம்பலை அவருக்குப் பிடித்த ஒரு கடற்கரையில் கரைத்ததுடன் அதற்கு 'ஓப்பன்ஹெய்மர் கடற்கரை' என்று பெயரும் சூட்டினர். அவரின் படிப்பும், துடிப்பான ஆர்வமும்தான் இது போன்ற கண்டுபிடிப்புகளுக்குக் காரணம். ஆனால் அவை தவறாகப் பயன்படுத்தப்பட்டதில் அவரின் பங்கு குறைவே.

அணுகுண்டு என்றில்லை, எந்த விதமான அறிவியல் கண்டுபிடிப்பும் தவறாகப் பயன்படுத்தப்படுவதற்கான வாய்ப்புகள் இருக்கவே செய்கின்றன. அதற்காக அதைக் கண்டறிந்தவரைக் குற்றம் சொல்லிவிட முடியாது அல்லவா?! எனவே ஓப்பன்ஹெய்மர் ஹீரோவா, வில்லனா என்பது அவரவரின் பார்வையைப் பொறுத்ததே!

- மணிமேகலை பெரியசாமி

• albert einstein
• christopher nolan
• Oppenheimer
• inspirational stories
• the making of the atomic bomb

• Cast & crew
• User reviews

Oppenheimer

The story of American scientist J. Robert Oppenheimer and his role in the development of the atomic bomb. The story of American scientist J. Robert Oppenheimer and his role in the development of the atomic bomb. The story of American scientist J. Robert Oppenheimer and his role in the development of the atomic bomb.

• Christopher Nolan
• Martin Sherwin
• Cillian Murphy
• Emily Blunt
• 4.2K User reviews
• 487 Critic reviews
• 90 Metascore
• 349 wins & 359 nominations total

Top cast 99+

• J. Robert Oppenheimer

• Kitty Oppenheimer

• Leslie Groves

• Lewis Strauss

• Senate Aide

• Thomas Morgan

• Gordon Gray

• Lloyd Garrison

• Patrick Blackett

• Senator McGee

• Chairman Magnuson

• Senator Bartlett

• Senator Pastore

• Senator Scott
• All cast & crew
• Production, box office & more at IMDbPro

Engineering 'Oppenheimer'

More like this

Did you know

• Trivia In order for the black and white sections of the movie to be shot in the same quality as the rest of the film, Kodak produced a limited supply of its Double-X black and white film stock in 70mm. This film stock was chosen specifically for its heritage - it was originally sold to photographers as Super-XX during World War II and was very popular with photojournalists of the era.
• Goofs The stop signs are yellow in the film, which is accurate. The United States used yellow stop signs until 1954.

J. Robert Oppenheimer : Albert? When I came to you with those calculations, we thought we might start a chain reaction that would destroy the entire world...

Albert Einstein : I remember it well. What of it?

J. Robert Oppenheimer : I believe we did.

• Alternate versions To get a U/A rating certification in India, the movie was edited to remove or censor all nudity using CGI. For example, the scene where Tatlock and Oppenheimer have a conversation and the former character was topless, the nudity was censored with a CGI black dress. Many Middle Eastern countries use this exact same censored version for release.
• Connections Featured in Louder with Crowder: Going Out with a Bang! (2022)
• Soundtracks Holiday in Big Band Land (uncredited) Written by Gerhard Narholz Performed by Les Brown and His Band of Renown

User reviews 4.2K

• Orlando_Gardner
• Jul 18, 2023
• How long is Oppenheimer? Powered by Alexa
• Why did Niels Bohr not help with the Manhattan project?
• Did Truman really call Oppenheimer a "crybaby?"
• Were there black people working for the Manhattan project?
• July 21, 2023 (United States)
• United States
• United Kingdom
• Official Facebook
• Official Instagram
• Oppengeymer
• Los Alamos, New Mexico, USA (only interiors, Los Alamos facilities interiors, including Oppenheimer's house, Fuller Lodge Interior and Exterior)
• Universal Pictures
• Atlas Entertainment
• Gadget Films
• See more company credits at IMDbPro
• $100,000,000 (estimated)
• $329,862,540
• $82,455,420
• Jul 23, 2023
• $975,567,356

Technical specs

• Runtime 3 hours
• Black and White
• IMAX 6-Track
• Dolby Digital

Related news

Contribute to this page.

• IMDb Answers: Help fill gaps in our data
• Learn more about contributing

More to explore

Recently viewed.

• Power List 2024
• Cannes 2024
• In-Depth Stories
• Web Stories
• Oscars 2024
• FC Wrap 2023
• Film Festivals
• FC Adda 2023
• Companion Zone
• Best Indian Films Forever List
• FC Front Row
• FC Disruptors
• Mental Health & Wellness

Oppenheimer Movie Review: One Of Christopher Nolan’s Finest Yet

Director: Christopher Nolan

Writer:  Christopher Nolan

Cast:  Cillian Murphy, Emily Blunt, Florence Pugh, Matt Damon, Rami Malek, Jack Quaid, Dane DeHaan, Robert Downey Jr, Josh Peck

Runtime: 182 minutes

Available in: Theatres

Oppenheimer Movie Review

A bomb explodes, the death toll is in the thousands and there’s a chance the planet might catch on fire, but in  Oppenheimer  (2023), director-writer Christopher Nolan ’s screenplay traces destruction at a smaller, more subatomic level — the systematic ruination of a single man. For all its shots of sprawling landscapes, this is a movie that largely plays out in a series of rooms, moving from rooms in which scientists achieve greatness, to one lonely room in which a scientist falls from grace. Emulating the fission reaction that triggered the atomic bomb’s explosion, this is a screenplay that traces a cascading chain of consequences – a proposal made at a dinner party, a humiliating public remark, a critical action delayed too long – and the ripples of their aftermath.

Oppenheimer  is one of Christopher Nolan’s most staggering achievements – a thudding, thrilling, tremendously intimate story about a scientist who sometimes can’t see his own greatness, often can’t see past it, and tragically, can’t persuade people to believe him when he does. The director’s films have, in some way or the other, been about men attempting to exert control over vast cosmic forces so much greater than they are – time, science, space – and reckoning with the repercussions of their actions. Over his past few films, he’s broadened his focus, moving from individual obsession to widespread planetary destruction – climate change in  Interstellar  (2014) and  Tenet  (2020) . Oppenheimer  fuses both his thematic preoccupations, the end result an alchemy of one man’s quest for scientific advancement, and the wielding of a power he can’t control, holding the Earth to a lit match.

The Trinity of Three Tracks

The film plays out in three major parallel tracks. The first chronicles J. Robert Oppenheimer’s evolution from stifled student to superlative scientist and director of the Manhattan Project. The second, set in the future, has him having to answer questions about his past ties to Communists. The third, filmed in black-and-white, follows Lewis Strauss (Robert Downey Jr.) during his hearing to become the US Secretary of Commerce. The film flits between an event, a retelling of the event, and the aftermath of the years into the future. We get the bomb. And the fallout. At the same time. 

Questions posed in the future are answered in the past. The same sentence uttered to different people at different points in time is both, a promise and an accusation. Events are revisited and recontextualized with striking clarity.

The first half plays out like a series of rapid, choppy vignettes, each scene driving home a certain point about Oppenheimer's character or his circumstances. It’s effective, if a little unmooring. But this compressing of time and information also has its casualties. To read American Prometheus , on which the film is based, is to know that Oppenheimer’s wife, Kitty (Emily Blunt), was never really able to bond with their son through his life. To watch the movie, particularly a scene soundtracked by a child crying as Kitty drinks in the kitchen alone, is to just see a harried mother overwhelmed by the demands of domesticity.

How Oppenheimer Drops the Bomb

If the first half of the film is propulsive and urgent, the second is deeply sad. Having built up to the Trinity Test, the bomb trial before it’s dropped on Hiroshima and Nagasaki, the result is oddly anti-climactic. Frantic violins give way to silence and then a shockwave like a clap of thunder. There’s a large column of fire. On the whole, however, it’s less evocative than the worlds of light and fire that Oppenheimer envisions quantum physics to be like when he shuts his eyes. 

But maybe that’s the point – Nolan isn’t interested in using the full scope of his technical prowess to bring fire and fury to the screen, to have the audience gaze in wonder at the sight before them, to present it as any sort of heroic spectacle or scientific achievement at all. It’s telling that the film’s most compelling stretches are those set in small rooms, in which conversations that determine who lives and who dies play out with a casualness that only reinforces their cruelty.

Having dispatched with the bomb test, the film turns its attentions to the impact it has on the physicist. The movie externalizes much of his torment. Is that clanging coming from inside Oppenheimer’s head? Is the thudding we hear the sound of his heart? A speech he gives later unfolds like a horror movie, his jubilant words at odds with his inner rumblings, his monologue interrupted by a piercing scream.

However, for a filmmaker so fond of playing with perception, there are limits to what Nolan lets the audience see. The actual Hiroshima and Nagasaki bombings are never depicted, and it’s the scientist’s face the camera focuses instead on as he’s faced with the aftermath. It’s a complicated endeavour – to evoke pity for Oppenheimer and his guilt over the bombings, instead of pity for the bombings themselves. Murphy, skeletal, is a haunted paradox of a man who made a choice and must now live with the consequences. The film spends just as much time in the crags and ridges of his face as it does on the plains of Los Alamos.

American Prometheus  

How a scientist absorbed in splitting things down to their minutest elements could be so blind to everything else is a maddening mystery and the screenplay does a fine job of pointing out the blinkers around Oppenheimer’s piercing blue eyes. The film undercuts his self-sacrificial schtick by framing him as a man who says it’s too late to continue going down a road despite him having picked the path in the first place. Still, it induces pity for the scientist who is eventually subjected to a rigorous questioning of his loyalty to the country and his reputation is shredded down to its last atom. “The bigger the star, the more violent its demise,” a character says of the astronomical body, and the same is true of Oppenheimer.

So much of Nolan’s filmography is about time lost, moments left unseized, opportunities that have slipped by, but not  Oppenheimer . In presenting events and then flashing forwards, the director reveals truths that weren’t evident at the time. He reaches into the future to wring absolution and justice for his protagonist. He makes things right. Then, in one of his finest climactic sequences yet, he underlines how all it took was for one man to get it horribly, horribly wrong. 

Oppenheimer Movie Review by Gayle

Related stories.

Thanks For Rating

Reminder successfully set, select a city.

• Nashik Times
• Aurangabad Times
• Badlapur Times

You can change your city from here. We serve personalized stories based on the selected city

• Edit Profile
• Briefs Movies TV Web Series Lifestyle Trending Visual Stories Music Events Videos Theatre Photos Gaming

Sunny Deol has drinks with dad Dharmendra; enjoys parathas and jalebis in snow; brother Bobby Deol reacts - WATCH video

Sujata Mehta on losing her role in Rajesh Khanna's 'Jai Shiv Shankar' to Dimple Kapadia: 'Their daughters wanted to reunite their parents'

Chetan Bhagat recalls Shah Rukh Khan offering a chair to his mother on the sets of Om Shanti Om: ‘Nobody on the set thought of it’

Photos from Aditi Rao Hydari and Siddharth's temple wedding

Aditi Rao Hydari-Siddharth get married secretly, Sandeep Reddy Vanga wants to do a biopic on Michael Jackson, Aishwarya Rai-Aaradhya Bacchan's PDA catches eyeballs: Top 5 entertainment news of the day

Amitabh Bachchan talks about being 'late for work' amid Aishwarya Rai's big SIIMA win - See post

• Movie Reviews

Movie Listings

Metro In Dino

The Buckingham Murders...

Thalapathy Is The G.O....

Aho Vikramaarka

Pad Gaye Pange

The Diary Of West Beng...

A Wedding Story

Ram Charan’s role in promoting regional culture through his films

Get inspired by Preity Mukhundhan OOTD goals

Puja Joshi shines in stunning attires

Bhojpuri celebs address sexual assault in the industry

Rakul Preet Singh shimmers and shines in a purple co-ord set

Ethnic looks of Rashmika Mandanna that are just WOW!!

Nimrrit Kaur Ahluwalia's most fashionable lehenga moments

Shriya Pilgaonkar's style game is making waves in the fashion industry

Vijay Deverakonda brings his hat game: Pics of the star in hats and beanie

Esther Anil grips you with her irresistible charm – Check it out!

The Buckingham Murders

Thalapathy Is The G.O.A...

The Diary Of West Benga...

The Greatest Of All Tim...

Adharma Kadhaigal

Pogumidam Vegu Thoorami...

Kottukkaali

Demonte Colony 2

Raghu Thatha

Mathu Vadalara 2

Bhale Unnade

35-Chinna Katha Kaadu

Mr.Bachchan

Purushothamudu

Sarangadhariya

Prabuthwa Junior Kalash...

Onam means kasavu, sadh...

Kishkindha Kaandam

Ajayante Randam Moshana...

Bharathanatyam

Palum Pazhavum

Adios Amigo

Level Cross

Agathokakological

Krishnam Pranaya Sakhi

Roopanthara

Family Drama

Back Bencherz

Manikbabur Megh: The Cl...

Rajnandini Paul and Ama...

Chaalchitra Ekhon

Nayan Rahasya

Ardaas Sarbat De Bhale ...

Teriya Meriya Hera Pher...

Kudi Haryane Val Di

Shinda Shinda No Papa

Sarabha: Cry For Freedo...

Zindagi Zindabaad

Maujaan Hi Maujaan

Chidiyan Da Chamba

White Punjab

Gharat Ganpati

Ek Don Teen Chaar

Danka Hari Namacha

Aamhi Jarange

Vishay Hard

Swargandharva Sudhir Ph...

Naach Ga Ghuma

Juna Furniture

Devra Pe Manva Dole

Dil Ta Pagal Hola

Ittaa Kittaa

Jaishree Krishh

Bushirt T-shirt

Shubh Yatra

Oppenheimer

Your rating, write a review (optional).

• Movie Reviews /

Oppenheimer A

Would you like to review this movie?

Cast & Crew

Oppenheimer Movie Review : A tense & riveting portrait of human disillusionment

• Times Of India

In-depth Analysis

Our overall critic’s rating is not an average of the sub scores below.

Oppenheimer - Official Trailer

Oppenheimer - Opneing Look

Cillian Murphy

Robert Downey Jr.

Christopher Nolan

Golden globe awards.

Ludwig Goransson

Users' reviews.

Refrain from posting comments that are obscene, defamatory or inflammatory, and do not indulge in personal attacks, name calling or inciting hatred against any community. Help us delete comments that do not follow these guidelines by marking them offensive . Let's work together to keep the conversation civil.

Kaushik Manivezh 204 days ago

Best cinematography

Shockwave 367 days ago

Binayak pradhan 388 days ago, sumi choudhary 404 days ago.

I am sure everything is commercialized including the movie reviews by so called critics. It was showing houseful in Bookmyshow and based on reviews I had made advance booking. Last night I went to watch this trash with 5 members of my family and 3 other viewers. Entire show was empty, and we spent torturous 3 hours. It can be a story about someone but certainly not worth making a movie. Do we spend so much just to watch how a scientist was treated by a government . In so many years never watched such a pathetic movie. Want my money back along with compensation.

Dilip Kumar 409 days ago

One of the greatest film of Nolan

Visual Stories

7 messages every kid needs to hear from their parents

Entertainment

Bollywood Actresses Who Married Cricketers

Karisma Kapoor sheds festive fashion inspiration in an ivory-gold anarkali and jacket set

Shanaya Kapoor slays dapper look in black with silver shimmer accents

9 benefits of drinking coconut water daily

Moringa Paratha to Litti Chokha: Desi food essentials for PM Narendra Modi at 74

All the times Aishwarya-Aaradhya Bachchan set mother-daughter fashion goals

Popular Movie Reviews

Speak No Evil

Rebel Ridge

Beetlejuice Beetlejuice

Detective Conan vs. Kid the Ph...

Kinds Of Kindness

In The Land Of Saints And Sinn...

Alien: Romulus

Log in or sign up for Rotten Tomatoes

Trouble logging in?

By continuing, you agree to the Privacy Policy and the Terms and Policies , and to receive email from the Fandango Media Brands .

By creating an account, you agree to the Privacy Policy and the Terms and Policies , and to receive email from Rotten Tomatoes and to receive email from the Fandango Media Brands .

By creating an account, you agree to the Privacy Policy and the Terms and Policies , and to receive email from Rotten Tomatoes.

Email not verified

Let's keep in touch.

Sign up for the Rotten Tomatoes newsletter to get weekly updates on:

• Upcoming Movies and TV shows
• Rotten Tomatoes Podcast
• Media News + More

By clicking "Sign Me Up," you are agreeing to receive occasional emails and communications from Fandango Media (Fandango, Vudu, and Rotten Tomatoes) and consenting to Fandango's Privacy Policy and Terms and Policies . Please allow 10 business days for your account to reflect your preferences.

OK, got it!

• About Rotten Tomatoes®
• Login/signup

Movies in theaters

• Opening This Week
• Top Box Office
• Coming Soon to Theaters
• Certified Fresh Movies

Movies at Home

• Fandango at Home
• Prime Video
• Most Popular Streaming Movies
• What to Watch New

Certified fresh picks

• 83% Speak No Evil Link to Speak No Evil
• 77% Beetlejuice Beetlejuice Link to Beetlejuice Beetlejuice
• 95% Rebel Ridge Link to Rebel Ridge

New TV Tonight

• 90% The Penguin: Season 1
• 100% High Potential: Season 1
• 40% Frasier: Season 2
• 17% Emmys: Season 76
• -- American Sports Story: Aaron Hernandez: Season 1
• -- Agatha All Along: Season 1
• -- Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story: Season 2
• -- Twilight of the Gods: Season 1
• -- Tulsa King: Season 2
• -- A Very Royal Scandal: Season 1

Most Popular TV on RT

• 61% The Perfect Couple: Season 1
• 74% Kaos: Season 1
• 63% The Old Man: Season 2
• 85% The Lord of the Rings: The Rings of Power: Season 2
• 100% Dark Winds: Season 2
• 100% Slow Horses: Season 4
• 88% How to Die Alone: Season 1
• 99% Shōgun: Season 1
• Best TV Shows
• Most Popular TV

Certified fresh pick

• 95% Fight Night: The Million Dollar Heist: Season 1 Link to Fight Night: The Million Dollar Heist: Season 1
• All-Time Lists
• Binge Guide
• Comics on TV
• Five Favorite Films
• Video Interviews
• Weekend Box Office
• Weekly Ketchup
• What to Watch

50 Best New Action Movies of 2024

Toronto Film Festival 2024: Movie Scorecard

What to Watch: In Theaters and On Streaming

Awards Tour

Weekend Box Office: Beetlejuice Beetlejuice Holds on to Top Spot

Renewed and Cancelled TV Shows 2024

• Trending on RT
• Hispanic Heritage Month
• Spanish-Language Movies
• Re-Release Calendar

Oppenheimer

Where to watch.

Watch Oppenheimer with a subscription on Prime Video, rent on Fandango at Home, Apple TV, or buy on Fandango at Home, Apple TV.

What to Know

Oppenheimer marks another engrossing achievement from Christopher Nolan that benefits from Murphy's tour-de-force performance and stunning visuals.

Oppenheimer is an intelligent movie about an important topic that's never less than powerfully acted and incredibly entertaining.

Critics Reviews

Audience reviews, cast & crew.

Christopher Nolan

Cillian Murphy

J. Robert Oppenheimer

Emily Blunt

Kitty Oppenheimer

Robert Downey Jr.

Lewis Strauss

Leslie Groves Jr.

Movie Clips

More like this, related movie news.

• Entertainment
• Life & Style

To enjoy additional benefits

CONNECT WITH US

‘Oppenheimer’ movie review: A strange, surreal, stirring saga from Nolan in his element 

Armed with a haunting cillian murphy as j. robert oppenheimer, christopher nolan gives us his most personal and political film yet, that is fascinating as it is flawed.

Updated - July 25, 2023 05:44 pm IST

Robert Downey Jr. as Lewis Strauss and Cillian Murphy as J. Robert Oppenheimer in ‘Oppenheimer’ | Photo Credit: Melinda Sue Gordon/Universal Pic

Robert Angier wanted to perform the perfect magic trick, Dom Cobb wanted to live his perfect dream (literally), Joseph Cooper wanted to find a perfect planet; now, Christopher Nolan has made a biopic on the man who wanted to create the perfect bomb.

But let’s get this out of the way first; does the film’s main event, termed as a cinematic experience for the ages on IMAX, live up to its almost unbearable expectations? Well, yes and no. 

The prelude to the Trinity nuclear test in the New Mexico desert — the first detonation of the atomic bomb as part of the Manhattan project — is built to a crescendo of such epic proportions that it’s impossible to not shudder and brace for impact in your seats. The anticipation is all the more eerie when you recall (and also hear) the famous words that Oppenheimer quotes from the Bhagavad Gita : “Now I am become Death, the destroyer of worlds…”

But the explosion in isolation (just the Trinity one; Nolan makes the divisive decision not to show the Hiroshima and Nagasaki bombings) does not justify the hype, as hair-raising a visual achievement it may be. Instead, the filmmaker completely goes for the jugular and paralyses us with shock in a scene right after, when “the father of the atomic bomb” has to address a crowd of colleagues who are stomping their feet in rhythm, cheering the attacks on the Japanese cities. A traumatised ‘Oppie’ (as his friends call him) — now in full realisation of the horrors he has unleashed upon the planet — stammers his way through what is meant to be a victory jaunt, as he hallucinates the phantoms of his horrific creation that would change the course of history.

This, in essence, is what Nolan’s latest — a film he has seemingly always wanted to make — is about. Based on American Prometheus (a 2005 biography by Kai Bird and Martin J. Sherwin), Oppenheimer chronicles the life of the American theoretical physicist, who became the director of the Los Alamos Laboratory during World War II and invented the first nuclear weapon that would end the war in the Pacific.  

With help from composer Ludwig Göransson’s anxiety-inducing score, cinematographer Hoyte van Hoytema’s staggering use of 65-millimeter film, and editor Jennifer Lame’s frenetic frames, Nolan takes you deep into the mind (and all its tragic machinations) of a protagonist repelled by his own eminence and tortured by his futile attempt to advocate against further nuclear development.

His primary weapon of choice is Cillian Murphy, who has been around forever but still remains strangely unseen except in Nolan’s universe and his career-defining turn as Thomas Shelby. The Irishman in the role of Oppenheimer is a true casting coup (one of many in the film) with his gaunt face and haunting eyes tormenting you with every piercing gaze, glance and grimace. Here, he’s magnetic in the role of the scientist who bent the world to his will and whim for decades, until it finally stops revolving around him. The physical resemblance notwithstanding, Murphy captures Oppenheimer’s internal turmoil and external arrogance with some amount of immodest ease; we never quite understand him fully, but that’s precisely what Nolan wants. 

Oppenheimer (English)

But Oppenheimer ’s sprawl both astounds and frustrates. Nolan, of course, complicates the chronology like only Nolan can; we are thrown head-first into different timelines — that switch between dazzling colour and black-and-white — representing both ‘fission’ and ‘fusion,’ two terms the director uses right at the beginning of the film, to indicate how energy is created and dissipated. 

From his beginnings in the 1920s as a genius student galvanized by the prospect of making breakthroughs in quantum mechanics, to teaching and collaborating with other prodigious minds at Berkeley, to embracing the leftist ideals that would later invigorate him to develop the bomb ahead of the Nazis, Nolan charts Oppenheimer’s early days in linear-enough fashion. The dialogues and debates bristle with a kinetic sort of energy that is palpable, and we remain invested in all the dizzying equations and exposition that should rightfully perplex, but somehow make sense.

Things then get heated. Oppenheimer quickly encounters a number of people who will have far-reaching ramifications on his life, such as nuclear physicist Ernest Lawrence (Josh Hartnett well and truly owning his renaissance), the stern but supportive Lieutenant General Leslie Groves (a fantastic-as-usual Matt Damon ), and the eventual hydrogen bomb inventor Edward Teller (Benny Safdie in a bit of a hard sell). He’s also juggling the two women who make and (nearly) break him; the incendiary psychiatrist and Communist Party member Jean Tatlock (Florence Pugh) with whom he has a steamy on-and-off romance , and his wife, the boozy Kitty (a supremely disdainful Emily Blunt who surely deserved more screen time).

Cillian Murphy as J. Robert Oppenheimer in a scene from ‘Oppenheimer’ | Photo Credit: Melinda Sue Gordon

There’s a revolving army of other supporting characters too — some fragmented, some whole, none streamlined — sportingly essayed by an array of stars that reads like a who’s who list of Hollywood royalty; Kenneth Branagh as Danish physicist Niels Bohr (Oppenheimer’s mentor), Gary Oldman as President Harry S Truman (naturally stealing the show with one of the best scenes set in the Oval Office after the bomb is dropped), Tom Conti as a regretfully ponderous Albert Einstein (!) and Rami Malek in a small but frightfully important cameo.

It is Robert Downey Jr., though, who emerges as the film’s most prominent game-changer, and the Marvel superstar delivers the finest performance of his career as Atomic Energy Commission chair Lewis Strauss, who makes it his mission to dismantle Oppenheimer’s credibility and service to the United States government.

If that sounds like a lot to take in, it is. But this is where Nolan falters; the Strauss-Oppenheimer rivalry, fuelled by jealousy and humiliation, spirals into a full-blown revenge saga in the second half, primarily taking shape inside claustrophobic conference rooms populated with suits. From being an enigmatic origin story about one of the most legendary scientific minds in history, the film turns into part-courtroom battle, part-political drama, as Nolan tries to (or rather, lets us) decipher what Oppenheimer’s future legacy will be; it stifles more than it intrigues. Indeed, one of the rare times you crack a wry smile is when some US officials are ascertaining which Japanese cities to bomb, and one of them comments that he removed Kyoto from the list because his wife enjoyed their honeymoon there.

Still, the monumental world Nolan creates often results in an immersive experience that is not often witnessed in biopics. Even if some stretches play out way too long, Oppenheimer constantly reminds us that everyone quickly recovered from the perversion of war to accept the bomb; a burden that we will forever share with Robert.

Oppenheimer is currently running in theatres

Published - July 21, 2023 01:07 pm IST

Related Topics

English cinema / reviews / World cinema / war / entertainment (general)

Top News Today

• Access 10 free stories every month
• Save stories to read later
• Access to comment on every story
• Sign-up/manage your newsletter subscriptions with a single click
• Get notified by email for early access to discounts & offers on our products

Terms & conditions   |   Institutional Subscriber

Comments have to be in English, and in full sentences. They cannot be abusive or personal. Please abide by our community guidelines for posting your comments.

We have migrated to a new commenting platform. If you are already a registered user of The Hindu and logged in, you may continue to engage with our articles. If you do not have an account please register and login to post comments. Users can access their older comments by logging into their accounts on Vuukle.

Oppenheimer (2023) Review: Extravagant, Profoundly Impactful

Image Source: film companion.in

13 Best Bollywood Thrillers On Netflix: Talvar, Andhadhun

Image Source: The Print

22 Best Indian Thrillers On Amazon Prime (October 2023)

Image Source: IMDb.com

The Strange Thing About The Johnsons (2011) Explained

Image Source: livemint.com

21 Best Hindi Films On YouTube

Source: Paramount Pictures

15 Horror Movies We’re Excited About In 2024, 2025

Image Source: Hollywood Reporter

Christopher Nolan’s latest outing is a thought-provoking exploration of the complex motivations and inner conflicts that shaped Oppenheimer’s role in history, shedding light on the profound impact of his work on both global politics and humanity as a whole. It is a biographical drama that explores the life of American physicist J. Robert Oppenheimer ( Cillian Murphy ), referred to as the “Father of the Atomic Bomb.” The film follows the developments leading up to and following the world’s first nuclear test, known as “Trinity,” conducted by the titular character for the US Army.  

The screenplay written by Nolan is based on the biography American Prometheus written by Kai Bird and Martin J. Sherwin.  The film starts in Germany tracking the academic journey of the brilliant yet paradoxically mathematically challenged physicist. But despite his mathematical struggles, Oppenheimer begins his groundbreaking work in quantum mechanics and nuclear physics when he returns to the United States. 

Related: 12 films to watch if you’ve liked Oppenheimer

In the years that follow, Oppenheimer becomes a vocal opponent of further nuclear research, particularly the development of the hydrogen bomb. However, in the tense context of the Cold War with the Soviet Union, his position became a source of contention for the US administration.

Oppenheimer’s inner conflict is expertly captured in scenes when he gets into heated arguments with his colleagues and struggles to justify his actions after the destruction caused by the bomb. His struggle intensifies as the story progresses, sparking an intriguing investigation of how capable humans are of both creation and destruction. Nolan’s portrayal of Oppenheimer serves as a powerful reminder of the complex ramifications of scientific achievements, highlighting the thin line between development and destruction.

Source: The Guardian

‘Are You There God? It’s Me, Margaret’ (2023) Review

Cillian M urphy conveys Oppenheimer’s in ner turmoil and conflicting feelings with poignant authenticity. He immerses the audience in the character’s journey through subtle nuances and an impactful delivery. Supporting actors, Emily Blunt and Robert Downey Jr. are all top-notch. Matt Damon, Rami Malek, and Kenneth Branagh are a dynamic, engaging ensemble. They truly bring the story to life.

Remembering Gena Rowlands in The Notebook

Source: 20th Century Studios ©

Alien: Romulus (2024) Review: A Worthy Sequel?

5 Under-Appreciated Films From 1984

Source: Variety

Joaquin Phoenix: The Man Behind The Actor

Source: Shot Deck

2001: A Space Odyssey Explained

Source: Vanity Fair

13 Best Leonardo DiCaprio Movies, Ranked

Source: Salon

In Memory of Donald Sutherland

Source: IMDb

Furiosa (2024) Review: Lady Mad Max Maximus

How To Write Great Dialogue

Image Source: Universal Pictures

12 Films To Watch If You Liked Oppenheimer

Image Source: Paramount Pictures

Mission: Impossible (2023) Review: Cruise Lands on Feet, Literally!

Leave a comment cancel reply, your name engraved herein (2020): repressed love & identity.

Discover more from Flickside

Oppenheimer

For all the pre-release speculation about how analog epic-maker Christopher Nolan’s “Oppenheimer” would re-create the explosion of the first atomic bomb, the film’s most spectacular attraction turns out to be something else: the human face. 

This three-plus hour biography of J. Robert Oppenheimer ( Cillian Murphy ) is a film about faces. They talk, a lot. They listen. They react to good and bad news. And sometimes they get lost in their own heads—none more so than the title character, the supervisor of the nuclear weapons team at Los Alamos whose apocalyptic contribution to science earned him the nickname The American Prometheus (as per the title of Nolan’s primary source, the biography by Kai Bird and Martin J. Sherman). Nolan and cinematographer Hoyte van Hoytema use the large-format IMAX film system not merely to capture the splendor of New Mexico’s desert panoramas but contrast the external coolness and internal turmoil of Oppenheimer, a brilliant mathematician and low-key showman and leader whose impulsive nature and insatiable sexual appetites made his private life a disaster, and whose greatest contribution to civilization was a weapon that could destroy it. Close-up after close-up shows star Cillian Murphy’s face staring into the middle distance, off-screen, and sometimes directly into the lens, while Oppenheimer dissociates from unpleasant interactions, or gets lost inside memories, fantasies, and waking nightmares. “Oppenheimer” rediscovers the power of huge closeups of people’s faces as they grapple with who they are, and who other people have decided that they are, and what they’ve done to themselves and others. 

Sometimes the close-ups of people’s faces are interrupted by flash-cuts of events that haven’t happened, or already happened. There are recurring images of flame, debris, and smaller chain-reaction explosions that resemble strings of firecrackers, as well as non-incendiary images that evoke other awful, personal disasters. (There are a lot of gradually expanding flashbacks in this film, where you see a glimpse of something first, then a bit more of it, and then finally the entire thing.) But these don’t just relate to the big bomb that Oppenheimer’s team hopes to detonate in the desert, or the little ones that are constantly detonating in Oppenheimer’s life, sometimes because he personally pushed the big red button in a moment of anger, pride or lust, and other times because he made a naive or thoughtless mistake that pissed somebody off long ago, and the wronged person retaliated with the equivalent of a time-delayed bomb. The “fissile” cutting, to borrow a physics word, is also a metaphor for the domino effect caused by individual decisions, and the chain reaction that makes other things happen as a result. This principle is also visualized by repeated images of ripples in water, starting with the opening closeup of raindrops setting off expanding circles on the surface that foreshadow both the ending of Oppenheimer’s career as a government advisor and public figure and the explosion of the first nuke at Los Alamos (which observers see, then hear, then finally feel, in all its awful impact). 

The weight of the film’s interests and meanings are carried by faces—not just Oppenheimer’s, but those of other significant characters, including General Leslie Groves ( Matt Damon ), Los Alamos’ military supervisor; Robert’s suffering wife Kitty Oppenheimer ( Emily Blunt ), whose tactical mind could have averted a lot of disasters if her husband would have only listened; and Lewis Strauss ( Robert Downey , Jr.), the Atomic Energy Commission chair who despised Oppenheimer for a lot of reasons, including his decision to distance himself from his Jewish roots, and who spent several years trying to derail Oppenheimer’s post-Los Alamos career. The latter constitutes its own adjacent full-length story about pettiness, mediocrity, and jealousy. Strauss is Salieri to Oppenheimer’s Mozart, regularly and often pathetically reminding others that he studied physics, too, back in the day, and that he’s a good person, unlike Oppenheimer the adulterer and communist sympathizer. (This film asserts that Strauss leaked the FBI file on his progressive and communist associations to a third party who then wrote to the bureau’s director, J. Edgar Hoover.)

The film speaks quite often of one of the principles of quantum physics, which holds that observing quantum phenomena by a detector or an instrument can change the results of this experiment. The editing illustrates it by constantly re-framing our perception of an event to change its meaning, and the script does it by adding new information that undermines, contradicts, or expands our sense of why a character did something, or whether they even knew why they did it. 

That, I believe, is really what “Oppenheimer” is about, much more so than the atom bomb itself, or even its impact on the war and the Japanese civilian population, which is talked about but never shown. The film does show what the atom bomb does to human flesh, but it’s not recreations of the actual attacks on Japan: the agonized Oppenheimer imagines Americans going through it. This filmmaking decision is likely to antagonize both viewers who wanted a more direct reckoning with the destruction of Hiroshima and Nagasaki, and those who have bought into the arguments advanced by Strauss and others that the bombs had to be dropped because Japan never would have surrendered otherwise. The movie doesn’t indicate whether it thinks that interpretation is true or if it sides more with Oppenheimer and others who insisted that Japan was on its knees by that point in World War II and would have eventually given up without atomic attacks that killed hundreds of thousands of civilians. No, this is a film that permits itself the freedoms and indulgences of novelists, poets, and opera composers. It does what we expect it to do: Dramatize the life of Oppenheimer and other historically significant people in his orbit in an aesthetically daring way while also letting all of the characters and all of the events be used metaphorically and symbolically as well, so that they become pointillistic elements in a much larger canvas that’s about the mysteries of the human personality and the unforeseen impact of decisions made by individuals and societies.

This is another striking thing about “Oppenheimer.” It’s not entirely about Oppenheimer even though Murphy’s baleful face and haunting yet opaque eyes dominate the movie. It’s also about the effect of Oppenheimer’s personality and decisions on other people, from the other strong-willed members of his atom bomb development team (including Benny Safdie’s Edwin Teller, who wanted to skip ahead to create the much more powerful hydrogen bomb, and eventually did) to the beleaguered Kitty; Oppenheimer’s mistress Jean Tatlock ( Florence Pugh , who has some of Gloria Grahame’s self-immolating smolder); General Groves, who likes Oppenheimer in spite of his arrogance but isn’t going to side with him over the United States government; and even Harry Truman, the US president who ordered the atom bomb dropped on Hiroshima and Nagasaki (played in a marvelous cameo by Gary Oldman ) and who derides Oppenheimer as a naive and narcissistic “crybaby” who sees history mainly in terms of his own feelings.

Jennifer Lame’s editing is prismatic and relentless, often in a faintly Terrence Malick -y way, skipping between three or more time periods within seconds. It’s wedded to virtually nonstop music by  Ludwig Göransson  that fuses with the equally relentless dialogue and monologues to create an odd but distinctive sort of scientifically expository aria that’s probably what it would feel like to read American Prometheus  while listening to a playlist of  Philip Glass film scores. Non-linear movies like this one do a better job of capturing the pinball-machine motions of human consciousness than linear movies do, and they also capture what it’s like to read a third-person omniscient book (or a biography that permits itself to imagine what its subjects might have been thinking or feeling). It also paradoxically captures the mental process of reading a text and responding to it emotionally and viscerally as well as intellectually. The mind stays anchored to the text. But it also jumps outside of it, connecting the text to other texts, to external knowledge, and to one’s own experience and imaginings.

This review hasn’t delved into the plot of the film or the real-world history that inspired it, not because it isn’t important (of course it is) but because—as is always the case with Nolan—the main attraction is not the tale but the telling. Nolan has been derided as less a dramatist than half showman, half mathematician, making bombastic, overcomplicated blockbusters that are as much puzzles as stories. But whether that characterization was true (and I’m increasingly convinced it never entirely was) it seems beside the point when you see how thoughtfully and rewardingly it’s been applied to a biography of a real person. “Oppenheimer” could retrospectively seem like a turning point in the director’s filmography, when he takes all of the stylistic and technical practices that he’d been honing for the previous twenty years in intellectualized pulp blockbusters and turns them inward.

The movie is an academic-psychedelic biography in the vein of those 1990s Oliver Stone films that were edited within an inch of their lives (at times it’s as if the park bench scene in “ JFK “ had been expanded to three hours). There’s also a strain of pitch-black humor, in a Stanley Kubrick  mode, as when top government officials meet to go over a list of possible Japanese cities to bomb, and the man reading the list says that he just made an executive decision to delete Kyoto from it because he and his wife honeymooned there. (The Kubrick connection is cemented further by the presence of “Full Metal Jacket” star  Matthew Modine , who co-stars as American engineer and inventor Vannevar Bush.) It’s an example of top-of-the-line, studio-produced popular art with a dash of swagger, variously evoking Michael Mann’s “ The Insider ,” late-period Terrence Malick, nonlinearly-edited art cinema touchstones like “Hiroshima Mon Amour,” “The Pawnbroker,” “All That Jazz” and “ Picnic at Hanging Rock “; and, inevitably, “ Citizen Kane ” (there’s even a Rosebud-like mystery surrounding what Oppenheimer and his hero Albert Einstein, played by Tom Conti , talked about on the banks of a Princeton pond). 

Most of the performances have a bit of an “old movie” feeling, with the actors snapping off their lines and not moving their faces as much as they would in a more modern story. A lot of the dialogue is delivered quickly, producing a screwball comedy energy. This comes through most strongly in the arguments between Robert and Kitty about his sexual indiscretions and refusal to listen to her mostly superb advice; the more abstract debates about power and responsibility between Robert and General Groves, and the scenes between Strauss and a Senate aide (Alden Ehrenreich) who is advising him as he testifies before a committee that he hopes will approve him to serve in President Dwight Eisenhower’s cabinet.

But as a physical experience, “Oppenheimer” is something else entirely—it’s hard to say exactly what, and that’s what’s so fascinating about it. I’ve already heard complaints that the movie is “too long,” that it could’ve ended with the first bomb detonating, and could’ve done without the bits about Oppenheimer’s sex life and the enmity of Strauss, and that it’s perversely self-defeating to devote so much of the running time, including the most of the third hour, to a pair of governmental hearings: the one where Oppenheimer tries to get his security clearance renewed, and Strauss trying to get approved for Eisenhower’s cabinet. But the film’s furiously entropic tendencies complement the theoretical discussions of the how’s and why’s of the individual and collective personality. To greater and lesser degrees, all of the characters are appearing before a tribunal and bring called to account for their contradictions, hypocrisies, and sins. The tribunal is out there in the dark. We’ve been given the information but not told what to decide, which is as it should be.

Matt Zoller Seitz

Matt Zoller Seitz is the Editor-at-Large of RogerEbert.com, TV critic for New York Magazine and Vulture.com, and a finalist for the Pulitzer Prize in criticism.

• Cillian Murphy as J. Robert Oppenheimer
• Emily Blunt as Katherine 'Kitty' Oppenheimer
• Matt Damon as Gen. Leslie Groves Jr.
• Robert Downey Jr. as Lewis Strauss
• Florence Pugh as Jean Tatlock
• Benny Safdie as Edward Teller
• Michael Angarano as Robert Serber
• Josh Hartnett as Ernest Lawrence
• Rami Malek as David Hill
• Kenneth Branagh as Niels Bohr
• Dane DeHaan as Kenneth Nichols
• Dylan Arnold as Frank Oppenheimer
• David Krumholtz as Isidor Isaac Rabi
• Alden Ehrenreich as Senate Aide
• Matthew Modine as Vannevar Bush
• Gary Oldman as Harry S. Truman
• Alex Wolff as Luis Walter Alvarez
• Casey Affleck as Boris Pash
• Jack Quaid as Richard Feynman
• Emma Dumont as Jackie Oppenheimer
• Matthias Schweighöfer as Werner Heisenberg
• David Dastmalchian as William L. Borden
• Christopher Denham as Klaus Fuchs
• Josh Peck as Kenneth Bainbridge
• Tony Goldwyn as Gordon Gray
• Olivia Thirlby as Lilli Hornig
• James Remar as Henry Stimson
• Christopher Nolan

Cinematographer

• Hoyte van Hoytema
• Jennifer Lame

Writer (based on the book by)

• Martin Sherwin
• Ludwig Göransson

Leave a comment

Now playing.

Speak No Evil (2024)

Saturday Night

The Killer’s Game

Girls Will Be Girls

The 4:30 Movie

Sweetheart Deal

¡Casa Bonita Mi Amor!

Latest articles

TIFF 2024: Babygirl, All We Imagine as Light, Queer

TIFF 2024: Mike Leigh Accepts the Ebert Director Award

TIFF 2024: The Last Republican, A Sister’s Tale, From Ground Zero

Book Excerpt: LOST: Back to the Island: The Complete Critical Companion to The Classic TV Series by Emily St. James & Noel Murray

The best movie reviews, in your inbox.

• Change Password
• Top 20 Songs
• Top 100 Movies

Where to watch Oppenheimer on OTT in India

Published date : 11/mar/2024.

Christopher Nolan directed 2023 drama Oppenheimer is all the buzz right now, for the movie has recorded a 7 Oscar-sweep at the 96th Academy Awards aka the Oscars 2024. Hollywood's biggest film awards ceremony held on March 10 [March 11 4 AM IST] ensured Best Picture, Best Direction, Best Cinematography (Hoyte Van Hyotema), Best Original Score (Ludwig Göransson),  Best Editing (Jennifer Lame), Best Actor in Leading (Cillian Murphy) and Supporting (Robert Downey Jr.) roles for Oppenheimer movie. 

Oppenheimer's  OTT release date is March 21, 2024 [Thursday] on the Jio Cinema streaming platform in India. The 180-minute movie can also be currently rented on Amazon Prime Video for Rs. 119, Zee5 for Rs. 129, Apple TV for Rs. 150, YouTube for Rs. 180 and on Google Play Movies and TV for Rs. 180. 

A biographical drama based on a book titled ' American Prometheus ', Oppenheimer traces the life of famed American physicist Robert J Oppenheimer, who is  credited as the father of the atomic nuclear bomb. The film focuses on Oppenheimer's genius, his ability to read the Bhagavat Gita in original Sanskrit transcript, his eccentric work/life, his dynamic with Albert Einstein, how he developed the first set of nuclear weapons for America during World War II and the infamous 1954 security hearing that lead to his fall from grace, and eventual redemption . 

The countdown has begun! 10 days to go to witness Christopher Nolan and Cillian Murphy's cinematic epic! Oppenheimer streaming on #JioCinema March 21 onwards. Available in English & Hindi #OppenheimerOnJioCinema #PeacockHubOnJioCinema pic.twitter.com/MCrYK8l3gR — JioCinema (@JioCinema) March 10, 2024

Also starring Emily Blunt, Matt Damon, Florence Pugh, Josh Hartnett, Casey Affleck, Rami Malek, Kenneth Branagh among others, Oppenheimer released alongside Barbie movie on July 21, 2023 leading to the a global social media phenomenon known as 'Barbenheimer'. 

User Comments

next>> <<previous

News - 16 Sep '24

News - 15 Sep '24

News - 14 Sep '24

News - 13 Sep '24

News - 12 Sep '24

• Click on the Menu icon of the browser, it opens up a list of options.
• Click on the “Options ”, it opens up the settings page,
• Here click on the “Privacy & Security” options listed on the left hand side of the page.
• Scroll down the page to the “Permission” section .
• Here click on the “Settings” tab of the Notification option.
• A pop up will open with all listed sites, select the option “ALLOW“, for the respective site under the status head to allow the notification.
• Once the changes is done, click on the “Save Changes” option to save the changes.

• Top Listing
• Upcoming Movies

Oppenheimer Review: Cillian Murphy Delivers An Oscar-Worthy Performance In Christopher Nolan's Psychodrama

This weekend is going to be quite a happening one at the box office and this is because Christopher Nolan's much anticipated Oppenheimer has finally hit the theatres and it has opened with a bang. For the uninitiated, Oppenheimer, starring Cillian Murphy, Emily Blunt, Robert Downey Jr, Matt Damon, Florence Pugh etc, is based on J Robert Oppenheimer.

This riveting biological drama explores the life of the renowned American physicist J Robert Oppenheimer who is also known as the Father of Atomic Bomb - his achievement, the big explosion, the result and his relationship with his legacy.

Oppenheimer beautifully captures the story of a man who brought the biggest revolution in the world with the atomic bomb using Oppenheimer's 1954 trial and cross-examination as a narrative device. The film has three parallel tracks connected perfectly together. The first track happens to be Oppenheimer's early life as a student to becoming the top notch scientist and later the director of the Manhattan project. The second is the future track wherein Oppenheimer has to answer questions about his past ties to Communists and the third track has Lewis Strauss (played by Robert Downey Jr) during his hearing to become the US Secretary of Commerce.

Screenplay:

Christopher Nolan has successfully managed to juggle between the past, present and the future successfully in the psychodrama capturing all the key events that led to the nuclear tests and its repercussions, the implications of Oppenheimer being a Russian spy, government hearings and more. Oppenheimer turns out to be Nolan's finest work till date and it will leave you on the edge of the seat throughout. It leaves you hooked to a point that the 3 hours movie doesn't seem long at all.

Performances:

Cillian Murphy who plays the role of J Robert Oppenheimer is emerging as a man with the Midas Touch. He has done complete justice to the role and there is no doubt about it that it is an Oscar worthy performance. He will leave you spellbound every time he comes onscreen and rules the screen like a king.

Overall, Oppenheimer is like a once in a lifetime experience which you can't miss. It is packed with a strong storyline, mindboggling performances and dialogues with impressive dialogues and it is undoubtedly an interesting watch.

• Don't Block
• Block for 8 hours
• Block for 12 hours
• Block for 24 hours
• Dont send alerts during 1 am 2 am 3 am 4 am 5 am 6 am 7 am 8 am 9 am 10 am 11 am 12 pm 1 pm 2 pm 3 pm 4 pm 5 pm 6 pm 7 pm 8 pm 9 pm 10 pm 11 pm 12 am to 1 am 2 am 3 am 4 am 5 am 6 am 7 am 8 am 9 am 10 am 11 am 12 pm 1 pm 2 pm 3 pm 4 pm 5 pm 6 pm 7 pm 8 pm 9 pm 10 pm 11 pm 12 am

Oppenheimer Movie Review: Christopher Nolan tries a form (i.e., his form) of minimalism in 'Oppenheimer', and the results are mixed

• 21 Jul 2023
• Release Date: 21 Jul 2023

Oppenheimer Movie Cast & Crew

When Christopher Nolan announced a biopic, of all things, I was curious. It's like Hitchcock making a Fred Astaire musical. It's like Spielberg making Saw . It's like Scorsese making a screwball comedy or a Western. There's nothing to say that a filmmaker cannot change pace, and before he became Christropher Nolan™, we did get a superb psychological thriller in Insomnia . But now that he's trademarked as one of the biggest filmmakers (who makes films as big as his reputation, with big IMAX cameras for big IMAX screens), what could have possibly interested him in the intricacies and intimacies of "normal life" – even if it is the life of J Robert Oppenheimer, "The Father of the Atomic Bomb"? The real subject of Oppenheimer , therefore, is not the life and times of its protagonist, but whether Nolan can enter the subatomic levels of the human psyche. In other words, do we know more about Oppenheimer coming out than we did going in?

The answer is yes and no. On a broad level, yes, we do get to see the various types of education the man put himself through. We get to see him associating with people we have only read about in Physics books: Einstein and Niels Bohr and Enrico Fermi. We see his facility with learning languages: he even reads Sanskrit, in the only cinematic instance of the Bhagavad Gita being used in a bedroom scene. We see his Left-leaning tendencies, even if he does not officially join the Communist party. We see him with a wife, a lover – both very tragically underwritten. And we see Oppenheimer being questioned, after the “success” of Hiroshima and Nagasaki, about his allegiance to America.

What we don’t see is a distinct directorial vision. Let me explain this with a spectacular early stretch from Interstellar , when the protagonist leaves his family to fly off into space. It’s a super-intense stretch, and you really feel the bigness of the emotion on a big IMAX screen. The screaming, weeping daughter runs out, only to be greeted by the dust raised by her father’s speeding car. She cannot see him. Then we get the other point-of-view shot, from the side of the car – this time, the clouds of dust obscure the father’s view of his house and his family. The collected, composed nature of the grandfather and brother is contrasted with the emotional nature of father and daughter. And over the tear-filled father’s face, we get one of Nolan’s most effective instances of playing with time. He fuses the visual of the speeding car with the audio of the countdown – that is, the present and the immediate future – and… boom! The screen is suddenly filled with fire as the rocketship takes off. I remember feeling breathless and knocked out in the theatre.

The only time we see this kind of auteur-ial signature in Oppenheimer is during the Trinity test, which was the first time a nuclear device was detonated. Nolan ratchets up the tension almost unbearably in the minutes leading up to the test (there’s another countdown clock here, a wonderfully analog version compared to the digital one in Interstellar ) – and when the bomb goes off, there’s just silence. In a film scattered with religious references, this stretch feels almost… sacred. Even if you are not the religious type, I’ll bet you’ll feel something seeing the dreadful mushroom clouds. It’s as though we are both playing God and witnessing the wrath of God. Silence is the only possible soundtrack. And then the thunderous sound hits, and… boom! The implication that humankind has been altered forever is unmistakable.

But the rest of the time, Oppenheimer is more dutiful than dazzling, more admirable than awe-inspiring. The most surprising thing about the film is that it feels so much like other, earlier films. The early “he did this, and then he did that” portions feel like any other biopic that ticks off the protagonist’s traits and achievements. The big hearings feel like the portions of The Godfather: Part II where Michael Corelone is under trial. And amidst this, the most important aspect of Oppenheimer never comes through. We are told about his guilt in creating this genocidal weapon, but we never feel the weight of this guilt – because the film is always in a hurry to rush to the next bit of exposition, the next stretch of talk. (And trust me, there is a lot of talk.) There is no stay on any single emotion. The talking is all on the outside, but what we really needed to hear is Oppenheimer’s inner voice.

Oppenheimer is certainly a watchable film. There’s a great cast including Matt Damon, Kenneth Branagh, Robert Downey Jr., Emily Blunt, a fabulous Gary Oldman, and of course, Cillian Murphy, who does more for the character than the writing does for him. Also, Nolan does his patented “time thing” – both screenplay-wise and editing-wise – to keep things moving at express speed. Let’s take the part where Oppenheimer meets an army officer named Pash, played by Casey Affleck. We get three timelines: the present, where Oppenheimer meets Pash; the immediate future where the Matt Damon character asks Oppenheimer about this meeting with Pash; and the far future, where this meeting with Pash is discussed in front of the interrogating committee. So yes, the talkiness of the film never makes it “boring”.

But there’s also a feeling of things being very generic, especially in the way the “real villain” is exposed at the end. It feels right out of a cheap melodrama. The Florence Pugh character, whom Oppenheimer has an affair with, never feels like she’s fully there. And so when he grieves the end of the relationship, the grief does not pierce us. Emily Blunt plays Oppenheimer’s wife as a stern, strong woman whose early scenes with her infant are entirely stripped of dramatic potential, and even in her later scenes of being a pillar of support, she comes across more like a placeholder than a person. Oppenheimer’s brother, similarly, is spoken about as being central to his life, but the man barely registers.

The best biopics in recent times – Lincoln, Steve Jobs –  were highly focused, and with a few events, we broke into the psyche of the subjects. Oppenheimer crams in so much that it is diffuse to the point of seeming vaporous. The more we see of the man, the less we seem to really know him. Early on, we seem to be in the “troubled genius” biopic mode. Eventually, we end up with the biopic of a modern-day Jesus Christ, nailed on a cross for being an anti-war martyr. Oppenheimer’s wife keeps asking him to fight back, and you feel her frustration. But this is also the easiest way to earn the audience’s sympathy. Had Oppenheimer fought back, had he been more complex, we may not have “liked” him so much – and for all the technical/screenwriting complexity that marks Nolan;’s work, he’s never been one for psychological complexity.

I liked Nolan’s decision to show things mainly from his protagonist’s point of view. So we never see the Hiroshima/Nagasaki bombings. We hear of them over the radio, like Oppenheimer does. We don’t see images of what happened to the Japanese in these cities in the days after the war. We either hear about the horrible after-effects, or see them imagined through Oppenheimer’s eyes, as he’s hit by visions while doing regular things like addressing an audience. But as if to compensate, every little thing Oppenheimer hears is supplemented by a visual that lasts a fraction of a second. For instance, if we hear about a bomb blast in Halifax, the screen micro-cuts to fragments of an explosion before we cut back to the talking that’s going on about the bomb blast in Halifax. It’s as though the non-stop information dump isn’t keeping the movie busy enough, and Nolan felt we needed the occasional Nolan-esque visuals to keep his fans interested. Speaking of Nolan-esque, there’s also the non-stop music. And I really couldn’t see why this film needed to be shot in IMAX, or why the fussy back and forth between colour and black-and-white was needed. 

Yes, a lot of these decisions have been “pre-sold” and explained to us through interviews and promos, but do they feel true to us while we watch it? That’s the question. I am not a fan of Tenet , but at least it felt like the distinctive work of a very distinctive filmmaker. It had scope. It was wildly ambitious. Oppenheimer feels so bland in comparison, though it is – overall – the better film. At least, it is clean, one of a piece. It doesn’t trip over itself trying to be “clever”. But when David Lean made Lawrence of Arabia , which ran 30 minutes more than this three-hour film, it felt like we were inside the man’s molecules. With Oppenheimer , we feel like we are watching the man through a telescope, or getting a grasp of him by skimming through a Wikipedia page. He looms large on the screen, as though you can reach out and touch him. And yet he feels so distant.

Sarfira Movie Review

• 12 Jul 2024

Gaganachari Movie Review

• 21 Jun 2024
• About The Author
• More From Author

Baradwaj Rangan

National Award-winning film critic Baradwaj Rangan, former deputy editor of The Hindu and senior editor of Film Companion, has carved a niche for himself over the years as a powerful voice in cinema, especially the Tamil film industry, with his reviews of films. While he was pursuing his chemical engineering degree, he was fascinated with the writing and analysis of world cinema by American critics. Baradwaj completed his Master’s degree in Advertising and Public Relations through scholarship. His first review was for the Hindi film Dum, published on January 30, 2003, in the Madras Plus supplement of The Economic Times. He then started critiquing Tamil films in 2014 and did a review on the film Subramaniapuram, while also debuting as a writer in the unreleased rom-com Kadhal 2 Kalyanam. Furthermore, Baradwaj has authored two books - Conversations with Mani Ratnam, 2012, and A Journey Through Indian Cinema, 2014. In 2017, he joined Film Companion South and continued to show his prowess in critiquing for the next five years garnering a wide viewership and a fan following of his own before announcing to be a part of Galatta Media in March 2022.

Kill Movie Review

• 05 Jul 2024

Kalki 2898 AD Movie Review

• 27 Jun 2024

Ullozhukku Movie Review

You may also like.

Furiosa: A Mad Max Saga Movie Review

• 23 May 2024

Civil War Movie Review

• 12 Apr 2024

Dune 2 Movie Review

• 01 Mar 2024

Meghdoot Movie Review

• 24 Feb 2023

Avatar 2 Movie Review

• 16 Dec 2022

Related News

'Oscars 2024': 'Oppenheimer' wins Best Picture, Christopher Nolan's film reigns at the 96th Academy Awards - FULL WINNERS LIST

• 11 Mar 2024

Oscars 2024: Christopher Nolan's Oppenheimer leads major categories with 13 nominations -...

• 23 Jan 2024

A. R. Rahman wishes Madhavan on his Best Film National Award win for Rocketry: "I liked...

• 26 Aug 2023

Christopher Nolan's Next Film - Oppenheimer First Official Teaser Out | Do not miss this!

• 28 Jul 2022

SURPRISE: The much-awaited first look of Christopher Nolan's next film released | Release...

• 21 Jul 2022