phool ki atmakatha essay in marathi language

फुलांची आत्माकथा मराठी निबंध | Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay

नमस्कार मित्रांनो, आज आपण फुलांची आत्माकथा | Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay पाहू. फुले ही देवाने निसर्गाला दिलेली सर्वात सुंदर देणगी आहे. फुलांशिवाय आपली पृथ्वी निस्तेज आणि रंगहीन दिसेल. Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay हा लेख सर्व शालेय व महाविद्यालयीन विद्यार्थ्यांना अतिशय उपयुक्त ठरेल.

येथे विद्यार्थ्यांच्या सोयीनुसार छोटे-मोठे लेख दिले आहेत. विद्यार्थी त्यांच्या सोयीनुसार त्यांचा वापर करू शकतात. तुम्हाला आमच्या वेबसाइटवर इतर विषयांवरील लेख देखील सापडतील जे तुम्ही वाचू शकता.

Table of Contents

परिचय | Introduction Of Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay

मी एक फूल आहे आणि आज मी तुम्हाला माझी खासियत, माझा उपयोग, माझी वेदना सांगायला आलो आहे. मी लहान आणि मोठ्या झाडे आणि वनस्पती वाढतो. माझी अनेक रूपे आहेत, कधी मी काटेरी झाडांमध्ये वाढतो, तर कधी मी काटे नसलेल्या झाडांमध्ये वाढतो. भाजीपाल्याच्या जगात, सर्व प्रकारची फळे, भाज्या, धान्ये इत्यादींचे प्रारंभिक स्वरूप फुलांचे असते.

मी कुठेही असलो तरी ते ठिकाण सुगंधित आणि सुंदर बनवतो. बरेच लोक त्यांच्या घराचे सौंदर्य आणि कृपा वाढवण्यासाठी मला घरामध्ये सजवतात. प्रत्येक धार्मिक ठिकाणी माझा विशेष उपयोग आहे. मंदिर, मशिदी, चर्च, गुरुद्वारा सर्वत्र माझा वापर होतो. मला माणसाने त्याच्या जन्मापासून त्याच्या मृत्यूपर्यंत वापरले आहे. कुणाचा वाढदिवस असो, लग्नसोहळा असो किंवा तुमचं प्रेम व्यक्त करणं असो, प्रत्येक ठिकाणी मला वेगळं आणि विशेष महत्त्व आहे.

मी मानवी जीवन आणि निसर्गासाठी खूप महत्वाचे आहे. फुलांच्या नंतरच झाडे आणि वनस्पती फळे, भाज्या आणि धान्ये विकसित करतात. पण अनेक वेळा मी लहान कीटक आणि बुरशी इत्यादी रोगांचा बळी होतो. जेव्हा मी झाडापासून वेगळे होतो तेव्हा मला खूप वेदना होतात कारण माझे जीवन अकाली संपले आहे.

फुलांचे आत्मचरित्र | Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay

मी निसर्गाने या पृथ्वीला दिलेली एक अतिशय सुंदर भेट आहे, रंगीबेरंगी आणि सुगंधी लोकांना आकर्षित करते. मला पाहून लहान मुले, प्रौढ आणि वृद्ध आनंदाने उड्या मारतात. लोकांची घरे, उद्याने इत्यादींचे सौंदर्य वाढवण्यात माझे मोठे योगदान आहे. मी एक फूल आहे आणि आज मी तुम्हाला माझे आत्मचरित्र सांगण्यासाठी आलो आहे.

मी लहान, मोठे, उंच, कमी अशा सर्व प्रकारच्या झाडांवर वाढतो. याशिवाय मी चिखलात कमळाच्या रूपातही फुलतो. मी वेगवेगळ्या रंगांचा आहे. मायरच्या अनेक प्रजाती आढळतात, काही हंगामी प्रजाती देखील आढळतात आणि काही सदाहरित प्रजाती देखील आढळतात. मी माझ्या खास सुगंधासाठी देखील ओळखला जातो. मला आवडते लोक त्यांचे घर सजवतात जेणेकरून त्यांचे घर अधिक आकर्षक, सुंदर आणि सुगंधित होईल. जेव्हा बी रोपाचा आकार घेते आणि हळूहळू विकसित होते, काही दिवसांनी एक लहान कळी जन्माला येते आणि त्या कळीतून माझा जन्म होतो आणि परिपक्व झाल्यानंतर मी फुलाचे रूप धारण करतो. अनेकवेळा मी काटेरी झाडे-झाडांमध्ये जन्म घेतो, माझ्यासाठी सर्व समान आहेत, मी कोणामध्ये भेदभाव करत नाही.

माझी भिन्न नावे आणि प्रजाती

फुलाशिवाय मला पुष्प, पुष्पा, कुसुम, सुमन इत्यादी नावांनी हाक मारली जाते.

माझ्या अनेक प्रजाती आहेत. काही प्रजाती संपूर्ण वर्षभर फुले देतात, तर इतर प्रजाती हंगामी असतात, म्हणजेच त्या ऋतूनुसार फुले देतात आणि काही प्रजाती अशा आहेत ज्या वर्षभर फुले देतात परंतु त्यांचे उत्पादन विशिष्ट हंगामात जास्त असते.

नावाप्रमाणेच, ही प्रजाती सूर्यप्रकाश मिळाल्यावर फुलते आणि संध्याकाळी कोमेजते.

हंगामी प्रजाती

क्रायसॅन्थेमम, हरसिंगार, सूर्यफूल, केशर, डेलिया आणि इतर अनेक फुले यासारख्या हंगामी प्रजाती आहेत ज्या विशिष्ट हंगामात अधिक फुले देतात.

सदाहरित प्रजाती

माझ्या काही प्रजाती आहेत ज्या चंपा, चांदणी, चमेली, सदाहरित, गुलाब, झेंडू इत्यादी वर्षभर फुले देतात.

माझी उपयुक्तता

• मधमाश्या, फुलपाखरे इत्यादी माझ्याकडून गोड रस घेतात.
• मधमाश्या माझ्या फुलांचा गोड रस घेतात आणि शहर तयार करतात.
• फळे, भाजीपाला आणि धान्ये इ. त्यांच्या वास्तविक आकारात येण्यापूर्वी फुलांच्या स्वरूपात असतात.
• शाळा, महाविद्यालये, कार्यालये, उद्याने आणि घरे यांच्या पलंगांचे आणि कुंड्यांचे सौंदर्य आणि सौंदर्य वाढवण्यात मी हातभार लावतो.
• याशिवाय माझ्या अनेक प्रकारच्या सुगंधी फॉर्म, अगरबत्ती इत्यादी बनवल्या जातात.
• गुलाब, कडुलिंब, झेंडू, चंपा इत्यादी काही प्रकार आहेत जे सौंदर्य आणि आरोग्यासाठी वापरले जातात.
• प्रत्येक धर्माचे आणि जातीचे लोक त्यांच्या धार्मिक विधींमध्ये माझा वापर करतात.
• हिंदू धर्मातही माळ वापरून सुंदर रांगोळ्या काढल्या जातात.
• लग्नाच्या वेळी वधू-वर पूर्ण विधीने एकमेकांना माळा घालतात आणि सात जन्माचे व्रत घेतात.
• लग्न, वाढदिवस, वर्धापनदिन असे अनेक प्रसंग आहेत जिथे माझा वापर केला जातो.
• जेव्हा मी शहीदांच्या पार्थिवाला मिठी मारतो तेव्हा मी स्वतःला खूप भाग्यवान समजतो.
• प्रेम व्यक्त करणं असो किंवा एखाद्याला भेटवस्तू देणं असो, लोक मलाच प्राधान्य देतात.
• कडुलिंबाच्या काही प्रजाती आहेत ज्या औषधात देखील वापरल्या जातात जसे कडुलिंबाच्या फुलांचा वापर पोट थंड करण्यासाठी आणि रक्त शुद्ध करण्यासाठी केला जातो. गुलकंद गुलाबाच्या पानांपासून बनवला जातो ज्याचा उपयोग थंडपणा आणि ताजेतवाने करण्यासाठी केला जातो.
• केशराच्या फुलांचा वापर अन्नातील सुगंध, चव आणि रंग वाढवण्यासाठी केला जातो.
• जेव्हा अनावश्यक लोक मला माझ्या मित्रांपासून आणि झाडांपासून वेगळे करतात तेव्हा मला खूप वाईट वाटते.
• अनेक वेळा लहान झाडांवर असल्याने लोकांकडून चिरडले जाण्याची भीती मला नेहमी सतावत असते.
• अनेक वेळा वेळेवर खत, पाणी आणि सूर्यप्रकाश न मिळाल्याने माझी योग्य वाढ होत नाही तर कधी या सर्वांच्या अभावामुळे झाडच नष्ट होते.
• जेव्हा मी एखाद्या कार्यक्रमासाठी तुकडे करतो आणि सजावटीनंतर फेकून देतो तेव्हा मला खूप दुखावते.

मला स्वतःचा खूप अभिमान वाटतो की मी निसर्ग आणि लोकांच्या जीवनासाठी खूप उपयुक्त आहे, परंतु माझे आयुष्य खूप कमी आहे, मी फक्त काही तास ते जास्तीत जास्त एक आठवडा जगू शकतो. मी लहान कीटक, पतंग, मासे, फुलपाखरे, मधमाश्या यांच्या अन्नाचा स्त्रोत आहे जे मला एक लहान पण महत्त्वाचे जीवन जगण्याचा आनंद देते. पूजेसारख्या धार्मिक विधींमध्ये मी महत्त्वाची भूमिका बजावते तेव्हा मला खूप आनंद होतो. मला खूप अभिमान वाटतो की देवाने मला इतके सुंदर आणि आश्चर्यकारक रंग दिले आहेत.

निष्कर्ष | Conclusion Of Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay

मित्रांनो, आम्हाला पूर्ण आशा आहे की तुम्ही आमच्याद्वारे प्रदान केलेला हा लेख – Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay. फुलांची आत्माकथा कथा तुम्हाला फ्लॉवरचे आत्मचरित्र खूप आवडले असेल. जर तुम्हाला हा लेख, Fulanchi Atmakatha In Marathi Essay प्रदान केले गेले असेल. फुलांची आत्माकथा कथा तुम्हाला फ्लॉवरचे आत्मचरित्र आवडले असेल, तर ते जास्तीत जास्त लोकांशी शेअर करा.

• माझी आई निबंध | Mazi Aai Nibandh In Marathi
• होळी निबंध | Holi Nibandh In Marathi
• गुढी पाडवा निबंध | 5 Best Gudi Padwa Nibandh In Marathi

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी । Fulanchi Atmakatha Essay In Marathi । Fulanchi Atmakatha In Marathi

मित्रांनो ! आजच्या लेखामध्ये आम्ही ” फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी “ घेऊन आलोत आम्हाला आशा आहे की हा निबंध वाचून आपणास नक्कीच आवडेल.

बागेमध्ये हजारो फुले फुललेले असतात त्या प्रत्येक फुलाचा हा आकार, रंग आणि सुगंध हा वेगवेगळ्या पाहायला मिळतो. मीदेखील बागेत फुलणाऱ्या हजारो फुलांतील एक सुप्रसिद्ध असे फुल आहे.

लहान मुलांपासून वडीलधार्‍या माणसांचा पर्यंत सर्वजण मला पाहून ओळखतात कारण फुलांचा राजा म्हणून मला ओळखले जाते व सर्व फुलातील सुंदर फूल असण्याची उपाधी मला मिळालेली आहे. होय, मी गुलाब बोलतोय.

माझा जन्म ह्याच झाडामध्ये झाला. जेव्हा मला या सुधारणांमध्ये लावण्यात आले तेव्हा माझे झाडे खूपच लहान होते आज मी दोन वर्षाचा झालेलं आहे व माझ्या झाडाला खूप फुले येतात त्यातील मी एक फूल आहे.

दोन दिवस अगोदर मी माझ्या बाजूला असणाऱ्या सोबत काटेरी फांदीवर फुलत होते. कळी अवस्थेत असताना मला स्वत: वर खूप अभिमान वाटत होता.

बागेमध्ये असणाऱ्या सर्व फुलांपैकी सर्वात सुंदर फुल म्हणून आम्हाला ओळखले जात होते.

जेव्हा मी कळी स्वरूपामध्ये होते तेव्हा माझ्या मनामध्ये विचार येत होता की मी केव्हा एकदा फूल बनवणे या झाडावरती फुले. अखेर तो दिवस उजाडला आणि माझे रूपांतर कळी मधून फुलांमध्ये झाले.

मी फूल झाल्यानंतर माझ्या झाडावर खूप सुंदर दिसत होते. उद्याना मध्ये येणारे सर्व लहान मुले, मुली मला पाहण्यासाठी माझ्या जवळ येऊ लागले. काही जण तर माझ्या सोबत सेल्फी देखील काढू लागले.

त्यामुळे मला खूप आनंद झाला. तसेच जसे मी फूल अवस्थांमध्ये झाले माझा सुगंध सर्वत्र दरवळत होता. व माझ्या सुगंधाला पाहून भवरे, मधमाश्या आणि इतर कीटक माझ्याजवळ येऊ लागले.

सकाळ सकाळी दवबिंदू माझ्या अंगावर पडले ते दवबिंदू माझ्या अंगावर जणू हिऱ्या-मोत्याचा प्रमाणे दिसू लागले.

त्यानंतर जोरदार हवेची झुळूक येताच माझा चेहरा आणखीनच फुलला पाणी सूर्यप्रकाशामध्ये खेळायला आम्ही शिकवू लागले. ऋतुमानानुसार आमचा बहार देखील बदलत जाते.

वसंत ऋतूमध्ये आमचा बहर अधिक असतो. त्यामुळे माझ्या बाजूला माझे लहान मोठे भाऊ भावंडे येऊ लागतात व आमच्या झाडावर गुलाब गुलाब पाहायला मिळतात.

तसेच या उद्यानामध्ये असलेले माझे इतर सवंगडी म्हणजेच चाफा, चमेली, चंम्पा, जाई- जुई, सूर्यफूल मोगरा इत्यादी फुले उद्यानाचे आणि माझे आणखीनच शोभा वाढवतात.

मी गुलाब वेगवेगळ्या रंगांमध्ये पाहायला मिळते. माझा लाल, गुलाबी, पांढरा, पिवळा, केशरी असे विविध रंग पाहायला मिळतात. त्यातील लाल रंग हा सर्वांच्या आवडतीचा आहे.

आम्ही सर्वजण मिळून उद्यानामध्ये येणारे लहान-मोठे वृद्ध सर्वच व्यक्तींचे लक्ष आमच्याकडे वेधून घेतो. जरी कोणी मला तोडण्याचा प्रयत्न केला तर, माझे काठे माझे रक्षण करतात.

मी फक्त मधमाशांना रस न देता विविध प्रकारे उपयोगी पडते. पर्यावरणाला प्रदूषणमुक्त करण्यासाठी आम्ही महत्त्वाची भूमिका बजावत असतो.

माझा सुगंध दहावा पर्यावरणातील कित्येक दूर अंतरावर देखील पसरलेला असतो. परंतु आजकाल काही लोक मला विनाकारण तोडतात.

तर काही लोकं त्यांचा फायदा करण्याच्या हेतूने मला तोडतात. मला तोडून मशीन मध्ये टाकतात माझ्या पाकळ्या पासून गुलाब जल, परफ्यूम आणि विविध सौंदर्य प्रसाधने तयार केली जातात. तसेच अगरबत्तीला सुगंध देण्यासाठी माझा वापर केला जातो.

याशिवाय माझ्या पाकळ्या पासून गुलकंद, शरबत तेल आणि आयुर्वेदिक औषधे देखील तयार केली जातात त्यामुळे मला अधिकच महत्त्व प्राप्त झालै आहे. माझे हे महत्व पाहून जगभरामध्ये 7 सप्टेंबरला आणि भारतामध्ये 7 फेब्रुवारीला ” गुलाब दिवस” साजरा केला जातो.

मी खुप जणांचे आवडते फूल आहे .आपल्या भारताचे पहिले पंतप्रधान पंडित जवाहरलाल नेहरू यांना मी खूप आवडत असे. त्यामुळेच जवाहरलाल नेहरू यांच्या जाकेट च्या खिशाला म्हणून नेहमीच पाहायला मिळत होते. याशिवाय माझा वापर पुष्पगुच्छ मध्ये केला जातो.

एखाद्याला अभिनंदन शुभेच्छा द्यायच्या असेल तर माझा वापर मोठ्या प्रमाणात करतात. डेकोरेशन मध्ये देखील मला मोठ्या प्रमाणात मागणी आहे. काही शेतकरी तर माझी वाढती मागणी करून शेती देखील करत आहेत व त्यातून त्यांना आर्थिक फायदा होत आहे.

अशा प्रकारे आम्ही फुले सर्व प्रकारे तुमच्या मनुष्याच्या फायद्याची ठरत आहोत. परंतु तुमच्यातील काही लोक हे आमचा वापर योग्यरित्या करत नाहीत.

विनाकारण आम्हाला तोडून टाकतात त्यामुळे आम्ही हळूहळू सुकू लागतो. तुम्ही विनाकारण आम्हाला नव्हता आमच्या सुंदरतेचा आणि आमच्या पासून होणारा उपयोग याचा आस्वाद घेतला तर तुम्हाला आणखीन आमची मदत होईल.

हा  ” फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी । Fulanchi Atmakatha Essay In Marathi “  छान निबंध तुम्हाला आवडलं असेल तर इतरांना अवश्य Share करा !!!

हे पण वाचा :

• दुष्काळग्रस्त शेतकऱ्याचे मनोगत मराठी निबंध । Dushkalgrast Shetkryach Manogat Marathi Nibandh
• प्लास्टिक प्रदूषण वर मराठी निबंध । Plastic Pollution Essay in Marathi Language
• पावसाळा ऋतु निबंध मराठी । Pavsala Nibandh । Pavsala Essay In Marathi
• Gautam Buddha History in Marathi । गौतम बुद्धांचा इतिहास मराठी मध्ये
• सर्व फुलांची संपूर्ण माहिती । Flower In Marathi

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Sope Nibandh (सोपे निबंध)

Header ads widget, मी शाल बोलतेय- शालची आत्मकथा - mi shawl boltey - shawlchi aatmakatha- मराठी निबंध - autobiography of shawl essay in marathi- आत्मवृत्त., मी शाल बोलतेय- शालची आत्मकथा | mi shawl boltey | shawlchi aatmakatha| autobiography of shawl essay in marathi..

मित्रमैत्रिणींनो, आज आपण शालचे (Shawl) मनोगत किंवा शालचे आत्मवृत्त बघणार आहोत.

नमस्कार मित्रांनो, ओळखत का मला? मी शाल बोलतेय! होय बरोबर. थंडीमध्ये जी शाल तुमचे संरक्षण करते तिच मी शाल आहे. आज मी तुम्हाला माझी आत्मकथा सांगणार आहे. ऐकाल ना?

मी शाल बोलतेय. तुम्ही मला नक्कीच कधी ना कधी पाहिले असणारच. विशेषत : मी स्त्रियांची पसंती आहे.  विवाहित स्त्रिया असो की वयस्कर स्त्रिया किंवा मग अगदी अविवाहित मुली ही असो पण शाली कडे बघून प्रत्येकीचे लक्ष वेधल्याशिवाय राहत नाही.

हिवाळ्यात पहाटे विशेषतः महिला अंगाभोवती शाल गुंढाळून घरगुती कामे करतात.

माझा वापर मुख्यतः काश्मीर मध्ये जास्त होतो. तेथील वातावरण नेहमीच थंड असते त्यामुळे तिथे शालिचा वापर रोजच्या जीवनात थंडीपासून बचाव करण्यासाठी केला जातो. कारण मला म्हणजेच शालीला लोकरीपासून बनवितात व मी जरी हाताला पातळ कपडाची लागत असली तरी पण थंडीपासून बचाव करण्यात तुम्हाला मदत करते.

माझा आकार हा आयताकृती किंवा चौकोनी असतो व मला खांद्यावर घेताना त्रिकोणी आकार करून घेतले जाते. मी वेगवेगळ्या रंगामध्ये आणि नक्षिकाम केलेल्या प्रकारात मिळते. मला वेगवेगळ्या ठिकाणी वेगवेगळ्या नावांनी ओळखले जाते. जसे मला मराठी भाषेत "शाल" असे म्हणतात तर हिंदी मध्ये मला "दुशाला" असे म्हणतात तसेच संस्कृत मध्ये मला "शाटी" असे संबोधिले जाते.

पूर्वी माझा फक्त थंडीपासून संरक्षण करण्यासाठी उपयोग केला जात असे परंतु आजकल मला फॅशन म्हणूनही वापरण्यात येते. मी अनेक प्रकारामध्ये मिळते जसे पश्मिना शाल हा माझा सर्वात जास्त लोकप्रिय प्रकार आहे. त्याचप्रमाणे माझे अजूनही अनेक प्रकार आहेत जसे  दो-शाला, नमदा आणि गब्बा, ट्रांगुलर नीट लेस शाल, शाली व स्टोल अश्या अनेक प्रकारच्या शाली मिळतात. जशी ग्राहकांची पसंती तश्या प्रकरच्या शाली ते घेऊन जातात. आमचे शालिंचे प्रकार जरी वेगवेगळे असले तरी आमचे प्रत्येकीचे एक वेगळे वैशिष्ट्य आहे.

आमचे शालिंचे अजून एक महत्वाचे वैशिष्ट्य म्हणजेच शाल हे सन्मानाचे प्रतिक आहे. शाल हे आदराचे प्रतीक आहे. मोठमोठ्या समारंभात एखाद्या विशेष व्यक्तीचा आदरसत्कार करण्यासाठी अथवा त्यांना मानसन्मान देण्यासाठी त्यांचा शाल आणि नारळ देऊन त्याचा सत्कार केला जातो.

आपल्याकडे संस्कृतीमध्ये मला म्हणजे शालिला धार्मिकदृष्ट्या ही खूप महत्व आहे दिलेले आहे. त्यामुळे मी नेहमी स्वतः ला नशीबवान समजते.

पारंपरिक प्रथेप्रमाणे ज्या वेळी आपण एखाद्या महत्वाच्या पूजेसाठी बसतो तेव्हा आवर्जून स्त्रिया शालिचा वापर करतात त्याचप्रमाणे लग्न समारंभात ही नववधू लग्नाचा विधी होत असताना ही माझा म्हणजेच शालिचाच वापर करते. खरंच तेव्हा मनापासून खूप आनंद होतो.

मी शाल थंडीच्या ऋतूमध्ये खूप पसंती असलेले वस्त्र आहे कारण कुठेही प्रवासात नेण्यासाठी स्वेटर किंवा थंडीच्या जेकेट्सपेक्षा मी वजनाने हलकी असते. उत्तर भारतात बहुतेक लग्न समारंभ हे रात्रीच्या वेळी होतात अशा ठिकाणी तेथील स्त्रिया आणि मुली स्वेटरला पसंती न देता विविध साड्यांवर विविध रंगाच्या व त्यांच्या साडयांना मॅचिंग अश्या शाली निवडता व थंडीच्या वेळी आम्हा शालिचा वापर त्या साड्यांवर करून त्यांची शोभा अजून वाढवितात. आकर्षक रंगसंगती आणि साड्या व शालींची चांगची जुळवाजुळव यामुळे स्त्रियाही शालींमध्ये आनंदी असतात.

मी शाल सर्वत्र उपयोगाला येणारी आणि लोकप्रिय असे वस्त्र असल्यामुळे मी कोणाला ही गिफ्ट म्हणूनही देण्यात ही कामाला येते आणि गिफ्ट दिलेल्या व्यक्तीला ही शाल नेहमीच पसंत येते.

मी शाल तशी दिसायला अगदी पातळ कपडा दिसत असली आणि जरी मला गोधडी आणि चादरी सारखी भरपूर उब जरी नसली तरी वेळेला थंडीपासून मी तुमचे नक्कीच संरक्षण करण्यात उपयोगी पडते. मी त्यांच्यापेक्षा आकाराने लहान जरी दिसत असली तरी मी त्यांच्याच एवढी उपयोगी आहे.

तेव्हा मित्रांनो, मी शाल वर्षानुवर्षे अत्यंत उपयोगी आणि सर्वांच्या जिव्हाळ्याचे वस्त्र आहे आणि तुम्ही सर्वांनी मला असेच उपयोगात आणून माझे महत्व कायम ठेवावे हीच माझी तुम्ही सर्वाकडून अपेक्षा आहे. आमचा हा लेख तुम्हाला कसा वाटला नक्की कळवा. 

तुम्‍हाला या पोस्‍ट आवडू शकतात

टिप्पणी पोस्ट करा, 0 टिप्पण्या.

Please do not enter any spam link into comment box.

This Blog is protected by DMCA.com

• Privacy Policy
• Terms & Conditions

हा ब्लॉग शोधा

• आत्मवृत्त
• कथालेखन
• कल्पनात्मक
• पत्रलेखन
• प्रश्नोत्तरे
• माहिती
• वर्णनात्मक
• वैचारीक
• व्याकरण
• संवाद लेखन
• सामाजिक

Popular Posts

संतांची महती- महाराष्ट्रातील संतांविषयी माहिती- Information About Saints In Maharashtra In Marathi- माहिती.

कथालेखन मराठी - एकीचे बळ- Kathalekhan Marathi - Story Writing In Marathi.

पत्रलेखन मराठी - मागणी पत्र - शाळेत वृक्षारोपण करण्यासाठी रोपांची मागणी करण्याबाबत मागणी पत्र - Marathi Patralekhan - Magni Patra - Shalet Vruksharopan Karnyasathi Ropanchi Magni Karnyababat Magnipatra - Letter Writing In Marathi.

Copyright (c) 2023 sopenibandh All Right Reseved

• मराठी निबंध
• उपयोजित लेखन
• पक्षांची माहिती
• महत्वाची माहिती
• भाषणे
• कोर्स माहिती

पुस्तकाची आत्मकथा निबंध मराठी | pustakachi atmakatha in marathi

पुस्तकाची आत्मकथा निबंध मराठी | pustakachi atmakatha in marathi .

नमस्कार मित्रांनो आजच्या या लेखामद्धे आपण पुस्तकाचे आत्मवृत्त हा मराठी निबंध बघणार आहोत. यां निबंध मध्ये एक पुस्तक एक वाचनालयातील वाचकाशी बोलतांना दाखवले आहे. चला तर मग सुरू करूया पुस्तकाचे आत्मवृत्त हा मराठी निबंध , पुस्तक की आत्मकथा हा निबंध परीक्षे मध्ये नेहमी विचारला जाणारा निबंध आहे व हा निबंध वर्ग चार ते दहा चे विद्यार्थी आपल्या सरवासाथी वापरू शकता.

हा निबंध आपल्याला पुढील प्रमाणे सुद्धा विचारल्या जाऊ शकते

• पुस्तक की आत्मकथा मराठी निबंध
• पुस्तकाची आत्मकथा निबंध मराठी
• pustakache atmakatha in marathi
• मी पुस्तक बोलतोय मराठी निबंध
• pustakache atmavrutta

नमस्कार मित्रांनो आजच्या लेखामध्ये आज आपण एका पुस्तकाचे आत्मकथा निबंध बघणार आहोत त्यामध्ये एक पुस्तक बोलू लागले तर काय बोलेल हे सांगण्यात आले आहे पुस्तकाचे आत्मकथा या निबंधा मध्ये एक पुस्तक आपल्या विषयी एका विद्यार्थ्याला सांगताना चे वर्णन दाखवण्यात आले आहे तर चला मग सुरु करूया एका पुस्तकाचे आत्मकथा निबंध.

मला पुस्तके वाचण्याची आवड असल्याने मी पुस्तके वाचण्यासाठी नियमित वाचनालयात जात असतो. परंतु मागील एका वर्षात कोरोना या महामारी मुळे सर्वच वाचनालय ग्रंथालय बंद होती. म्हणून माझ्याकडे उपलब्ध असलेली सर्व पुस्तके वाचून झाली आणि यावर्षी लॉकडाऊन मध्ये थोडी शिथिलता मिळाली म्हणून मी यावर्षी वाचनालयात गेलो.

यावर्षी वाचनालयात थोडी गर्दी कमी होती.मी मी मला वाचण्यासाठी पुस्तके शोधत असताना मला एक खूपच दुर्मिळ असे जुने पुस्तक मिळाले व मी ते घेऊन टेबलावर ती ते पुस्तक घेऊन बसून वाचू लागलो. 

पुस्तक वाचत असताना मला कसा आहे मित्रा असा आवाज आला. आवाज ऐकताच मी इकडे तिकडे बघू लागलो ती माझ्याशी कोण बोलत आहे.बघता बघता मला पुन्हा आवाज आला अरे इकडे तिकडे काय बघतोयस मी तुझ्या समोरील पुस्तक बोलत आहे पुस्तकाचे हे बोलणे ऐकून मला खूपच आश्चर्य वाटले आणि मग पुस्तकाचे बोलणे मी ऐकू लागलो.

नमस्कार मित्रा मी पुस्तक बोलत आहे मला तर तू ओळखतोस ना तू नियमित या वाचनालयात वाचायला वाचण्यासाठी येत असतो. मी तुला या वाचनालयात नेहमीच बघत असतो. एकेकाळी मी ठरवले होते की तुझ्यासोबत बोलायचे आणि तो योगायोग  आज आला.

मित्रा माझा जन्म हजार वर्षापूर्वी झाला. माझा उपयोग दुर्मिळ महत्त्वाची माहिती संग्रहित करण्यासाठी केला जातो. माझ्या उपयोग हजारो वर्षापासून सुरू आहे.

तुझे पूर्वज पहिल्या काळामध्ये भुजपत्रा वर मोराच्या पंखा च्या साह्याने अतिशय महत्त्वाची माहिती माझ्यावर कोरून लिहून ठेवत असत. नंतर जसा जसा काळ बदलला तसे तसे माझे स्वरूपही बदलले गेले आहे. आता मला कारखान्यांमध्ये तयार केले जाते.

मी सर्वांच्या मदतीला सदैव तयार असतो. मी कोणामध्येही भेदभाव न करता सर्वांना समान माती पुरवण्याचे काम करीत असतो. गरीब असो की श्रीमंत असो सर्वांना समान लिखतो.

माझा उपयोग का लहानापासून तर मोठ्यांपर्यंत सर्वजण करीत असतात.माझ्या मुळे मानवाच्या ज्ञानामध्ये खूप भर पडते.मला वाचून त विविध प्रकारचे ज्ञान तुम्हाला आत्मसात करता येते.

माझ्यामध्ये तुम्हाला कोणत्याही प्रश्नाचा उत्तर मिळू शकते मी जवळपास सगळ्याच विषयावरती सगळ्यात भाषांमध्ये उपलब्ध आहे. मला वाचून तुम्हाला आपल्या जुन्या संस्कृती विषयी माहिती मिळते. माझे वाचन करून तुम्ही आपल्या भूतकाळाविषयी म्हणजेच आपल्या इतिहासाविषयी माहिती घेऊ शकता.

आपले पूर्वज कसे होते त्यांचे राहणीमान कसे होते ते सुरुवातीला आपला उदरनिर्वाह कसे करत होती त्या दिवशी आपल्याला  अचूक माहिती माझ्या द्वारे म्हणजेच पुस्तकाद्वारे मिळते. पुस्तक म्हणजे मला न्यानाचे अथांग सागर असे मानले जाते म्हणूनच प्रत्येक घरामध्ये पुस्तके असतात त्यांची पूजा केली जाते.

पुस्तकाचे (माझे)नियमित वाचन केल्याने आपल्या ज्ञानामध्ये अधिक भर पडून आपल्या व्यक्तिमत्त्वाचा सुद्धा विकास होतो. माझ्या नियमित भाषणामुळे व्यक्ती अधिक हुशार रोहन सर्वगुणसंपन्न लावतो पूर्वीच्या काळामध्ये आपले थोर स्वातंत्र्यसेनानी नियमित पुस्तके वाचत असत.

 परंतु आजच्या डिजिटल युगामध्ये पुस्तके वाचण्याची आवड तुम्हा लोकांची कमी होत चालली आहे. सर्वजण कॉम्प्युटर मोबाईल वरती तासन्तास वेळ वाया घालवताना दिसत आहे.यामध्ये सर्वात पुढे तर तुम्ही तरुण पिढी आहे.

काही काही जण तर मला फक्त शोभेसाठी म्हणून बाजारातून विकत घेऊन घरी आणतात आणि आपल्या घरातील शोभेच्या कपाटामध्ये कोंडून ठेवतात त्यामुळे मला अतिशय वाईट वाटते त्या कपाटा  कपाटामध्ये माझाच दम घुटून मला दंड कोंडी होते. यामुळे मला खूप अस्वस्थता वाटते.

जर तुम्हाला माझी गरज नसेल तर तुम्ही कोणी एका गरीब गरजू व्यक्तीला मला द्या जेणेकरून त्याचे आयुष्य बदलेल आणि मला सुद्धा आपण कोणाच्या उपयोगी येत आहे म्हणून बरे वाटेल.

अनेक विद्यार्थी माझा वापर फक्त परीक्षेच्या वेळी म्हणजेच परीक्षा जवळ आली तेव्हाच करीत असतात. वर्षभर ते मला कसे ही वापरतात माझ्यावरती पेनाने रेषा ओडतात. काही विद्यार्थी तर माझे पाने फाडतात परीक्षेमध्ये बघून लिहिण्यासाठी त्यावेळी अशा विद्यार्थ्यांचा मला खूप राग येतो आणि मला खूप दुःख होते.

आणि जेव्हा एकदा परीक्षा संपते तेव्हा मला एका कोपऱ्यामध्ये किंवा घरांमधील मळ्यामध्ये ठेवून देतात त्यामुळे माझ्या वरती तू असतो कधी कधी तर पाण्यामुळे माझे सर्वच पाणी भिजून माझ्या वरील माहिती नष्ट होते.

मला तुम्हाला एवढेच सांगायचे आहे की तुम्ही मला प्रेमाने वागवा जेव्हा तुमचे मला वाचून झाले असतील तेव्हा तुम्ही ते पुस्तक इकडे तिकडे न एकता ते पुस्तक एका वाचनालयात द्या. जेणेकरून तिथे मला चांगले स्थितीत ठेवल्या जाईल. नाहीतर एका गरीब होतकरू किंवा ज्यांना पुस्तकाचे खरोखरच गरज आहे त्यांना देऊन टाका.

मी निस्वार्थ भावनेने ज्ञान देण्याचे कार्य तुम्हा लोकांमध्ये करत असतो.म्हणून तुम्ही माझी खरोखरच काळजी घेतली पाहिजे माझ्यामुळे तुम्हाला अनेक अशा स्थळांची गोष्टीची कौशल्याची आणि व्यक्तिमत्त्वाची माहिती होते.

माझ्या नियमित वाचनामुळे अनेकांनी आपल्या क्षेत्रामध्ये घवघवीत असे यश मिळवले आहे. म्हणून मित्रा तू सुद्धा नियमित पुस्तक वाचत जा जेणेकरून तुलासुद्धा चांगले यश संपादन करता येईल शेवटी मला एक वचन दे की मित्रा तू दररोज दहा पाने वाचल्याशिवाय झोपणार नाही आणि माझी योग्य काळजी घेशील.

Posted by: Team infinitymarathi

टिप्पणी पोस्ट करा, 0 टिप्पण्या, telegram group.

• essay in marathi
• information in marathi
• marathi speech
• course information in marathi
• advertising in Marathi

गैरवर्तनाची तक्रार करा

हा ब्लॉग शोधा.

• मार्च 2024 26
• जानेवारी 2024 2
• डिसेंबर 2023 2
• नोव्हेंबर 2023 4
• ऑक्टोबर 2023 3
• ऑगस्ट 2023 2
• जून 2023 1
• मे 2023 1
• एप्रिल 2023 2
• फेब्रुवारी 2023 2
• जानेवारी 2023 2
• ऑक्टोबर 2022 1
• मे 2022 4
• एप्रिल 2022 1
• मार्च 2022 3
• फेब्रुवारी 2022 5
• जानेवारी 2022 1
• डिसेंबर 2021 2
• नोव्हेंबर 2021 2
• ऑक्टोबर 2021 2
• सप्टेंबर 2021 3
• ऑगस्ट 2021 6
• जुलै 2021 5
• जून 2021 8
• मे 2021 16
• मार्च 2021 2
• फेब्रुवारी 2021 6
• जानेवारी 2021 1

Social Plugin

Follow us on google news.

• https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMMz2owswj4G8Aw?ceid=IN:en&oc=3

Featured Post

क्रिप्टो करेंसी म्हणजे काय | cryptocurrency meaning in marathi | cryptocurrency information in marathi

click here to get information

Menu Footer Widget

• Privacy policy
• Terms and Conditions

Marathi Read

फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी । Fulanchi Atmakatha in Marathi

आपल्या आजूबाजूच्या निसर्गातून आपल्याला विविध गोष्टी मिळतात. म्हणजेच निसर्गाने आपल्याला अनेक सुंदर गोष्टी दिलेले आहेत जसे की झाडे, पशुपक्षी, डोंगर नद्या इत्यादी अनेक. यातीलच एक म्हणजे फुले होय. फुले हे दिसायला अतिशय सुंदर असतात त्यामुळे सर्वांनाच पुढे खूप आवडतात आपल्या आजूबाजूला विविध आकाराची विविध रंगाची फुले आपण पहात असतो. प्रत्येक फुलाचे वैशिष्ट्य हे वेगवेगळे असते आणि त्याचा सुगंध देखील वेगळा असतो.

मनुष्याच्या मनाला सुखद असा अनुभव फुलांना पाहून मिळतो. त्यामुळे बहुतांश जण आप-आपल्या घरामध्ये किंवा बागेमध्ये फुलांची झाडं लावत असतात.

मित्रांनो ” फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी । Fulanchi Atmakatha in Marathi” या लेखाच्या माध्यमातून आम्ही एका फुलाची आत्मकथा सांगण्याचा प्रयत्न केला आहे.

अरे मनुष्य आपल्या भावना व्यक्त करतात, त्याप्रमाणेच फुलांच्या देखील काय भावना असू शकतील याचे चित्रण आम्ही आजच्या ” फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी । Fulanchi Atmakatha in Marathi” लेखाच्या माध्यमातून सांगण्याचा प्रयत्न केला आहे.

मित्रांनो मी एका बागेतील फूल आहे. माझा आकार हा मध्यम असून मी पांढरा, पिवळा, गुलाबी, केसरी, लाल अशा विविध रंगांमध्ये आढळतो. माझ्या झाडाला छोटे-छोटे काटे येतात व माझी पाने लहान असून पानाच्या काठावर देखील लहान लहान काटे असतात.

माझ्या या वर्णना वरून तुम्हाला कळलेच असेल की मी गुलाब बोलतोय. होय मित्रांनो मी तुमच्या सर्व मनुष्यांचा आवडतीचा फुल म्हणजे गुलाब बोलतोय.

आज मी तुम्हाला माझे आत्मवृत्त म्हणजे आत्मकथा सांगण्यासाठी इथे आलो आहे.

मित्रांनो माझा जन्मा हा एका बागेमध्ये झाला, सुरुवातीला मी एक कळी होतो परंतु हळूहळू माझे रुपांतर एका सुंदर गुलाबामध्ये होऊ लागले. माझ्या आजूबाजूला माझे भावंडे गुलाब फूल होऊनच बोलत होते. अनेक लोकांकडून मला या उद्यानामध्ये खूप प्रेम मिळत होते मुलींना तर मी खूप आवडत असे त्यामुळे बहुतांशी स्त्रिया या बागेमधील गुलाबांच्या फुलांना तोडून डोक्यामध्ये घालायच्या. काही मुली आमच्यासोबत फोटोदेखील काढायच्या.

मित्रांनो आपल्यातील बहुतांश जणांना गुलाब हे फुल आवडते म्हणून प्रत्येकाच्या घरासमोर कुंडीमध्ये किंवा बगीच्यामध्ये तुम्हाला माझी झाडे किंवा रोपे पहायला मिळतात. माझे सौंदर्य हे सर्वांनाच आकर्षित करणारे आहे त्यातल्या त्यात माझा सुगंध हा सर्वांनाच आवडतो त्यामुळे बहुतांश जाण माझा सुगंध घेण्यासाठी मला विकत घेतात.

माझ्या वरचे तुमचे प्रेम पाहून मला खूप आनंद होतो. आज मोठ्या बागांमध्ये माझी लागवड केली जाते व माझ्या सौंदर्याचा नजारा लोकांना आकर्षित करतो त्यामुळे ज्या ठिकाणी गुलाबाच्या बागा आहेत त्या ठिकाणी बहुतांशी पर्यटक फोटोशूट करण्यासाठी येतात.

मी तुम्हाला मनुष्याला वेगवेगळ्या प्रकारे उपयोगाला पडतात. म्हणजेच लग्न समारंभ किंवा लहान मोठ्या कार्यक्रमांमध्ये डेकोरेशन साठी माझा वापर केला जातो. सजावटी मध्ये मला अव्वल स्थान दिले जाते.

तसेच मोठमोठ्या शहरांमध्ये देखील माझा दर्जा हा खूप उच्च मानला जातो देवांना घालण्यात येणाऱ्या हारांमध्ये तसेच लग्नामध्ये घालण्यात येणाऱ्या हारामध्ये मला खूप महत्त्वाचे स्थान दिले जाते माझ्याशिवाय एखादा हार पूर्णच होत नाही. त्यामुळे मला तुम्ही शांत करून खूप मान मिळतो आणि या तुमच्याकडून मिळणारा हे महत्त्व आणि मान पाहून मी अगदी आनंदित होतो.

याशिवाय माझ्या पाकळ्यांचा वापर हा गुलकंद बनवण्यासाठी केला जातो. बहुतांश जणांना गुलकंद खायला खूप आवडते त्यामुळे बाजारपेठेमध्ये गुलकंदला

वाढती मागणी असल्याने शेतकरी देखील माझी मोठ्या प्रमाणात लागवड करून मला विकतात.

त्याशिवाय माझ्या पाकळ्यांवर प्रक्रिया करून त्यापासून गुलाबजल बनविले जाते. म्हणजेच माझा वापर हा सौंदर्यप्रसाधने तयार करण्यासाठी मोठ्या प्रमाणामध्ये केला जातो.

लाल रंगाच्या गुलाबाच्या फुला ला चल प्रेमाचे प्रतीक मानले जाते. एखादी व्यक्ती दुसऱ्या व्यक्तीवर प्रेम करते हे दर्शवायचे असेल तेव्हा ती व्यक्ती समोरच्या व्यक्तीला लाल रंगाचे गुलाबाचे फुल देऊन प्रपोज करते यातून त्यांच्यातील प्रेम दर्शवले जाते.

लोकांकडून मिळणारी लोकप्रियता आणि माझा वापर पाहून मी खूप खूष होतो परंतु मित्रांनो तुझ्याप्रमाणे माझा वापर वेगवेगळ्या कारणांसाठी केला जातो त्याप्रमाणेच काही लोकांकडून माझे अवहेलना देखील केली जाते.

म्हणजे काही व्यक्ती माझा वापर वापर हा केवळ तात्पुरता करतात. ज्यावेळी सजावटीमध्ये मला वापरले जाते त्यावेळी केवळ काही तासासाठी मला मोठा मान दिला जातो त्यानंतर मला काढून फेकले जाते. काहीजण तर मला गोळा करून कचऱ्याच्या डब्यामध्ये देखील फेकतात.

तसेच, हराळ मध्ये देखील माझ्यासोबत असेच वागणूक केली जाते केवळ काही त्यासाठीच मला गळ्यामध्ये घालून फिरवले जाते त्यानंतर मला काढून फिरतात माझ्याकडे कोणी बघतही नाही कित्येक जण तर माझ्या अंगावर पाय देतात, मला तुडविता परंतु तुमच्या अशा वागण्यामुळे मला किती त्रास होतो याचे तुम्हाला भानदेखील राहत नाही.

मी माझ्या झाडावर किती सुंदर सुंदरा वाऱ्याच्या झुळके मध्ये डुलत असतो परंतु काही लोक मला झाडावरून तोडतात. माझा सुगंध घेऊन मला रस्त्यावर फेकून देतात. तर काहीजण माझा वापर हारामध्ये करतात. मोठ्या सुईने माझ्या अंगाला बेळ पाडून एका दोर्या मध्ये ओवले जाते, परंतु असे करत असताना माझ्या अंगाला किती इजा होतात याची तुम्हाला जाणीव देखील नाही.

मी गुलाब फुला तुम्हा मनुष्यांच्या वेगवेगळ्या प्रकारे उपयोगाला पडते. परंतु तुमच्या मनुष्याकडून मला केवळ धिक्कार मिळाला आहे.

मी एकच सुंदर फुल असून माझ्या झाडावर डुलत असताना मी झाडाची शोभा वाढवतो. मी माणसाला वेगवेगळ्या प्रकारे उपयोगात येतो आयुर्वेदामध्ये औषध म्हणून माझा वापर केला जातो. परंतु जेव्हा मी सुकून जातो तेव्हा मला कचर्‍यात फेकून दिले जाते आणि अशा पद्धतीने माझे अस्तित्व नष्ट होते.

त्यामुळे मित्रांनो माझी सर्व मनुष्यांना एकच विनंती आहे की, तुम्ही आम्हा फुलांचा वापर तात्पुरता करू नका. आम्हाला देखील मनुष्याप्रमाणे भावना आहेत त्यामुळे आमच्या भावनांचा विचार करा. आम्ही तुम्हाला वेगवेगळ्या प्रकारे उपयोगात येतो त्यामुळे तुम्ही आम्हाला उगाच तोडून रस्त्यावरती फेकू नका केवळ जेव्हा गरज आहे तेव्हाचा आमचा वापर करा. जेणेकरून असे वागल्यास तुम्हाला आमच्यापासून वेगवेगळ्या गोष्टींचा लाभ घेता येईल व आम्हाला देखील आनंद होईल की, आम्ही इवलेसे फुल तुम्हा मनुष्याच्या उपयोगासाठी आलो.

फुलांची आत्मकथा निबंध मराठी । Fulanchi Atmakatha in Marathi  हे निबंध कसा वाटलं तुम्हाला हे अवश्य सांगा खाली Comment करून, धन्यवाद…

हे पण अवश्य वाचा =

• माझा आवडता प्राणी निबंध मराठी । My Favourite Animal Essay in Marathi
• मी पक्षी झालो तर निबंध मराठी । Mi Pakshi Zalo Tar Nibandh in Marathi
• रहदारीचे नियम वर मराठी निबंध । Essay on Traffic Rules in Marathi

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

नदीचे आत्मवृत्त निबंध मराठी Nadichi Atmakatha in Marathi

Nadichi Atmakatha in Marathi – Mi Nadi Boltey Marathi Nibandh नदीचे आत्मवृत्त निबंध मराठी आज आपण या लेखामध्ये नदीची आत्मकथा या विषयावर निबंध लिहिणार आहोत आणि यामध्ये नदीची आत्मकथा म्हणजे नदीच आपल्या प्रवाहाबद्दल, तिच्या उगम कोठे झाला आणि ती कशी वाहते याबद्दल सांगितल्यासारखी शब्द रचना म्हणजे नदीची आत्मकथा सांगणे. या आत्मकथेमध्ये नदी कशी वाहते, कोठून वाहते, तिचे वर्णन या सर्व गोष्टींचा समावेश असतो. चला तर मग आता आपण नदीची आत्मकथा या विषयावर निबंध लिहुयात.

आपण नदीची आत्मकथा हा निबंध पाहण्याअगोदर नदी म्हणजे काय हे जाणून घेवूया. नदी हे पाण्याचे एक नैसर्गिक स्त्रोत्र आहे आणि नदी हि अनेक ओढे, नाले एकत्र येवून बनलेली असते आणि नदीचा उगम हा जंगलातून, डोंगराळ भागावरून आणि खोल दऱ्यातून होतो. जर एकादि मोठी नदी असेल तर त्या नदीला अनेक छोट्या मोठ्या उपनद्या येवून मिळालेल्या असतात. नद्या ह्या आपल्या जीवनातील महत्वाचा भाग आहे म्हणजेच ह्या मानवी संस्कृतीची जीवनवाहिनी आहे तसेच नदीचे पाणी हे ग्रामीण भागामध्ये, शेतांच्यासाठी, शहरामध्ये पुरवले जाते.

नदीचे आत्मवृत्त निबंध मराठी – Nadichi Atmakatha in Marathi

Nadiche atmavrutta in marathi.

नदी हा शब्द जरी तुम्हाला ओळखीचा वाटत असला तरी आज मी तुम्हाला नदी हिची आत्मकथा सांगणारा आहे. नदी म्हणते मी खूप शांत प्रवाहाने वाहते म्हणजेच माझा स्वभाव हा खूप चंचल आहे आणि मी कुठेही न थांबता कित्येक दिवस वाहत असते आणि मी जाऊन शेवटी समुद्राला मिळते. मी एक नदी आहे आणि माझा जन्म हा डोंगर आणि दऱ्यांच्या मधूल झाला आहे आणि माझा जन्म हा खूप पूर्वीचा आहे. मी डोंगर दरी मधून वाहत असताना माझी पाण्याची पातळी तशी कमीच असते आणि ज्यावेळी वाहत वाहत मैदानाकडे जाते त्यावेळी माझ्या पाण्याची पातळी वाहत जाते.

ज्यावेळी मी पहिल्यांदा दरी किंवा डोंगरातून उगम पावले त्यावेळी मी अनेक अडथळे पार करत आले आणि मग माझा प्रवाह देखील शांत झाला आणि मला आता शांतपणे वाहणारी म्हणून ओळखले जाते. नदी म्हणते भारतभूमीवर मी अनेक ठिकाणी वाहते आणि मला भारतभूमीवर अनेक नावे देखील देण्यात आली आहेत जसे कि कृष्णा , गंगा , यमुना , गोदावरी , नर्मदा , सरस्वती, कावेरी . माझा प्रवाह हा न थांबता वाहत असतो आणि हा कधी कधी वेगाने वाहतो किंवा मग कधी कधी शांतपणे वाहतो आणि बहुतेकदा माझा प्रवाह वेगाने वाहण्याचे कारण म्हणजे पावसाळ्यामध्ये अनेक ठिकाणाहून पाणी म्हणजेच ओढे, नाले आणि इतर भागातून पाणी मला येवून मिळते आणि त्यामुळे माझ्या पात्रामध्ये जास्त प्रमाणात पाणी साठते त्यामुळे माझ्या प्रवाहाला वेग येतो.

तसेच त्या जास्त पाण्यामुळे मी पात्राच्या बाहेर देखील जाते. तसेच ज्यावेळी माझ्या पात्रामध्ये जेमतेम पाणी असते किंवा ज्यावेळी पावसाचा सीजन नसतो त्यावेळी मी खूप शांतपणे वाहते. माझ्या पत्राचा आकार हा काही ठिकाणी मोठा असतो तर काही ठिकाणी हा खूप लागण असतो म्हणजेच हे तेथील स्थानावर अवलंबून असते. माझ्या प्रवाहामध्ये अनेक मोठ मोठे डोंगर, मोठ मोठे दगड येतात त्यामुळे मला देखील वाहताना खूप अडथळ्यांना सामोरे जावे लागते तरी देखील मी अडथळ्यांवर मात करत करत पुढे वाहते.

Mi Nadi Boltey Marathi Nibandh

माझा प्रवाह हा सतत सरळ किंवा मग नागमोड्या वळणावर वाहत असतो आणि माझ्या पात्राच्या बाजूने अनेक झाडे असतात आणि त्यांना सतत पाणी मिळत असल्यामुळे ती चांगली वाढतात आणि माझ्या अवतीभवतीचा परिसर हा खूप हिरवळ असतो आणि ते दृश्य पाहण्यासाठी खूप छान वाटते तसेच ज्या लोकांना निसर्गाची ओढ असते ते लोक माझ्या काठावर बसून खूप वेळ घालवतात. मला जगामध्ये नैसर्गिक संसाधन म्हणून ओळखले जाते कारण माणसांच्या अनेक गरजा मी भागवतो.

मी जंगल, डोंगर आणि इतर अडचणीच्या भागातून वाहत असते आणि वाहत असताना अनेक प्राणी आणि पक्षी आपली तहान भागवण्यासाठी माझ्या पात्रातील पाणी पितात आणि आपली तहान भागवतात त्यामुळे मी जंगलातील प्राण्यांच्यासाठी आणि पक्ष्यांच्यासाठी देखील खूप मदतगार आहे. तसेच माझे पाणी लोक अनेक कारणासाठी वापरतात, माझे पाणी माझ्या जवळच्या गावामध्ये पाणी पुरवठा करण्यासाठी करतात तसेच लोक माझ्या पात्रामध्ये कपडे धुण्यासाठी, जनावरे धुण्यासाठी येतात तसेच माझे पाणी हे शुद्ध करून पिण्यासाठी देखील वापरले जाते कारण मी एक गोड्या पाण्याचे स्तोत्र आहे.

शेतीतील पिकांच्यासाठी गोड्या पाण्याची गरज असते आणि माझे पाणी गोडे असल्यामुळे माझ्या गावाजवळ असणारी सर्व गावे त्यांच्या त्यांच्या शेतीसाठी देखील माझेचा पाणी वापरतात. अश्या प्रकारे अनेक वेगवेगळ्या कारणांच्यासाठी माझ्या पाण्याचा वापर करतात. मी वाहत असताना माझ्यापासून अनेक छोटे छोटे कालवे तयार होतात आणि त्या कालाव्यांचा वापर शेतीच्या सिंचनासाठी केला जातो.

त्याचबरोबर पाण्याचा उपयोग हा वीज निर्मिती करण्यासाठी देखील केला जातो आणि माझ्या पात्रातील पाण्याचा उपयोग देखील वीज निर्मिती करण्यासाठी केला जातो. भारतामध्ये नदीला आणि एक धार्मिक महत्व आहे तसेच भारतातील गंगा नदी हि एक पवित्र नदी मानली जाते तसेच असे म्हटले जाते कि आपण गंगा नदीमध्ये अंघोळ केली तर आपले सर्व पाप नष्ट होतात. तसेच नदीचे पाणी काही ठिकाणी धार्मिक पूजेसाठी वापरले जाते तसेच माझे पाणी काही उत्सवांच्यासाठी देखील देखील वापरले जाते.

पण सध्या मानवाने माझे कसेही वापरून माझ्या पात्रातील पाण्याचे प्रदूषण केले आहे त्यामध्ये कचरा टाकला आहे, प्लॅस्टिक वस्तू टाकून पाणी पूर्णपणे प्रदूषित केले आहेत तसेच सध्या औद्योगीकरण देखील खूप वाढले आहे आणि औद्योगीकरणातील पाणी देखील मळीचे किंवा घाण पाणी देखील नदी मध्ये सोडले जाते त्यामुळे माझे पाणी दुषित होते.

जसे माणसाला माझ्या पाण्यापासून अनेक फायदे होतात तसेच माझ्या पाण्यापासून अनेक तोटे देखील होतात. ज्यावेळी पाऊस मोठ्या प्रमाणात पडतो तेंव्हा ओढ्याचे पाणी, नाले, शेतातील बाहेर पडणारे पाणी, गावातून बाहेर पडणारे पाणी हे सर्व एकत्र येवून नदीला मिळते आणि त्यामुळे नदी पूर्णपाने भरून ते पाणी नदीच्या पात्राच्या बाहेर पडून जवळ असणाऱ्या गावामध्ये शिरते आणि अनेक लोकांच्या घरामध्ये शिरते आणि त्यामुळे लोकांचे अनेक नुकसान होते. अश्या प्रकारे कोणत्याही नदीची आत्मकथा सारखीच असते.

आम्ही दिलेल्या nadichi atmakatha in marathi माहितीमध्ये काही चुकीचे आढळल्यास आपण तत्काळ आम्हाला comment box आणि email लिहून कळवावे तुम्ही दिलेली माहिती योग्य असल्यास आम्ही त्यामध्ये नक्की बदल करू.

मित्रानो तुमच्याकडे जर नदीचे आत्मवृत्त निबंध मराठी  बद्दल अधिक माहिती असेल तर आम्हाला कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा आम्ही ते या nadi ki atmakatha essay in marathi या article मध्ये upadate करू, मित्रांनो हि marathi essay on river माहिती जर तुम्हाला आवडली असेल तर तुमच्या मित्र मंडळींमध्ये nadichi atmakatha in marathi nibandh Share करायला विसरू नका धन्यवाद अधिक माहितीसाठी भेट द्या : इनमराठी.नेट

Share this:

Leave a comment उत्तर रद्द करा..

पुढील वेळेच्या माझ्या टिप्पणी साठी माझे नाव, ईमेल आणि संकेतस्थळ ह्या ब्राउझरमध्ये जतन करा.

Notify me of follow-up comments by email.

Notify me of new posts by email.

फूल की आत्मकथा पर निबंध- Phool ki Atmakatha in Hindi Essay

In this article, we are providing an Essay on Phool ki Atmakatha in Hindi फूल की आत्मकथा निबंध हिंदी | Nibandh in 200, 300, 500, 600, 800 words For Students. Phool Ki Atmakatha  Hindi Nibandh

प्रस्तावना- फूल, प्रकृति की एक बहुमूल्य कृति है, जो बहुत ही खूबसूरत होती हैं। फूल में तमाम तरह की विशेषताएं पाई जाती हैं जैसे – सुगंध, आकर्षित रंग, प्राकृतिक सौंदर्य आदि। आज हम आपको एक फूल की आत्मकथा के बारे में बताएंगे।

मैं फूल हूँ, मेरा जन्म पेंड़-पौधों से हुआ है, मैं तमाम तरह के रंगों से सराबोर हूँ, और साथ ही मुझमें तमाम तरह की सुगंध पाई जाती है जो पूरी दुनियाभर को महकाती है, मेरे ही केंद्र से केसर जैसे सुगंदित चीजो का जन्म होता है और मुझसे ही तालमखाने की शुरुआत हुई है, मुझसे ही कई सब्जियां भी बनाई जातीं हैं।

मैं हर सुबह सूरज की पहली किरण के साथ अपनी पत्तियां खोलकर दिन का स्वागत करती हूँ, शाम होने के साथ ही मैं अपनी पंखुड़ियां बन्द कर लेती हूँ। मखिया मेरी सुंदरता निहारते हुए मेरे पर बैठे रहते हैं और मधुमक्खियों मेरे पराग कणों से रस निकालकर अपने छत्ते में शहद का निर्माण करते हैं।

Phool ki Atmakatha in Hindi Essay

Essay on Ped Ki Atmakatha in Hindi

Essay on Pustak ki Atmakatha in Hindi

Essay on Nadi Ki Atmakatha in Hindi

Essay on Kisan ki Atmakatha in Hindi

मैं हवाओं में अपनी खुशबू बिखेर कर वायुमंडल को सुगंधित करती रहती हूँ। मैं रिश्तों में प्रेम और दोस्ती को निभाने का प्रतीक हूँ, कई प्रेम कहानियाँ मुझसे ही शुरू होती हैं। मैं कई प्रेमियों की किताबों में सूखकर उनके प्रेम की एक याद बनकर रह जाती हूँ।

मैं अपनी खूबसूरती के लिए बहुत मशहूर हूँ, मुझसे कई दवाएं बनाई जाती हैं और मेरी कलियों से कई तरह के साज-सज्जा सम्बन्धी प्रोडक्ट भी बनाए जाते हैं। मुझसे ही दुनिया भर की कई सुगन्धों का जन्म होता है।

मुझसे ही फलों की शुरुआत होती है, मैं स्वयं सूखकर दुनिया को फल दे जाती हूँ। मैं पेंड़ में लगकर पेंड़ की खूबसूरती भी बढ़ाती हूँ। मेरे गुलदस्ते बनाए जाते हैं। मैं तरह-तरह के रंगों की होती हूँ और मैं ही तमाम तरह की इत्र बनाने में इस्तेमाल होती हु। मैं महापुरुषों की तस्वीरों पर उनके सम्मान में भी अर्पित होती हूँ। मुझे गर्व है कि मैं शहीदों के गले में लगकर उनकी शोभा भी बढ़ाती हूँ।

मैं लोगों के जन्म से मृत्यु तक साथ निभाती हूँ, बच्चे के जन्म पर मुझसे घरों को सजाकर खुशियां मनाई जाती है, और बूढ़ों की मृत्यु पर मेरी मालाओं से लोगों को अंतिम विदाई दी जाती है। शादी के समय मेरी मालाओं से लोग जीवन भर एक-दूसरे के होने की शपथ भी लेते हैं।

दुनियाभर के त्यौहार मेरे बिना अधूरे हैं, शादी-बारातों में मैं मंडप सजाने के काम आती हूँ। लोग मेरी खूबसूरती देखने के लिए अपने घरों में गमले भी लगाते हैं। कवियों ने मुझ पर तमाम तरीके के कविताएं और गीत भी लिखे हैं।

मैं धार्मिक दृष्टि से भी लोगों के काम आता हूँ, मैं ईश्वर को भी बहुत पसंद हूँ, इसलिए लोग मुझे अपने आराध्य को पूरा करने के लिए भगवान की शरण में भी अर्पण करते हैं। पुराने समय से ही मेरा बहुत महत्व रहा है, मैं बहुत ही नाजुक हूँ और मैं अपनी खूबसूरती से किसी को भी आकर्षित कर सकती हूँ।

मैं कई माध्यम से लोगों के रोजगार का साधन भी हूँ, जहाँ लोग मेरा व्यापार करते हैं। कई बड़े कारखाने मुझसे ही चलते हैं। हर शहर में मैं दुकानों पर बेची जाती हूँ। बड़े शहरों में कई बाग-बगीचे बनाए जाते हैं जहाँ के पेड़ो पर मैं ही उगती हूँ।

मेरे नाम पर कई शहरों के नाम भी रखे गए है, मुझसे निकाले गए इत्र के नाम पर ऐतिहासिक शहर कन्नौज का नाम इत्रनगरी रखा गया है। पुराने समय मे लड़कियां मुझे अपने बालों में सजाती थीं, मुझसे गजरे भी बनाए जाते है जिन्हें औरते आज भी बहुत पसन्द करती है।

उपसंहार-  फूल बहुत कोमल होता है, और बहुत ही खूबसूरत भी, जो स्वयं कुछ ही समय के लिए जन्म लेता है, लेकिन उतने ही दिनों में लोगों के चेहरों पर खुशियां बांटता रहता है। हमे फूलों को फिजूल में तोड़कर नही फेंकना चाहिए, फूल हमारी वीरान दुनिया की खूबसूरती में इजाफा भी बखूबी कराता हैं, इसलिए हमे फूलों को सम्मान देना चाहिए।

———————————–

दोस्तों आज हमने Phool ki Atmakatha in Hindi Essay लिखा है फूल की आत्मकथा पर निबंध कक्षा 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ,10, और 11, 12 के विद्यार्थियों के लिए है. इस लेख के माध्यम से हमने Ek Phool ki Atmakatha का वर्णन किया है और आप यह निबंध नीचे दिए गए विषयों पर भी इस्तेमाल कर सकते है।

फूल की आत्मकथा पर निबंध।

एक फूल की आत्मकथा इन हिंदी।

Essay on Autobiography of flower in Hindi

10 lines on Lotus in Hindi

Essay on Flowers in Hindi

Essay on Lotus Flower in Hindi

Leave a Comment Cancel Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

• जीवन चरित्र
• ज्ञानवर्धक माहिती
• पक्षी माहिती
• प्राणी माहिती

शेतकऱ्याची आत्मकथा निबंध | Shetkaryachi Atmakatha in Marathi

शेतकऱ्याची आत्मकथा निबंध/ शेतकऱ्याचे आत्मवृत्त निबंध  shetkaryachi atmakatha in marathi nibandh.

शेतकऱ्याची आत्मकथा मराठी निबंध (Essay on Shetkaryachi Atmakatha in Marathi) (450 शब्द)

माझा जन्म पृथ्वीवर राहणाऱ्या मनुष्य प्राण्यांसाठी अन्नाची व्यवस्था करण्याकरिता झाला आहे..! मित्रांनो मी एक शेतकरी आहे. माझे जीवन इतरांपेक्षा कठीण आहे. पण तरीही मी लहान सहान गोष्टींमध्ये आनंद शोधून खूश राहण्याचा प्रयत्न करतो. इतर लोकांपेक्षा मला सकाळी लवकर उठून शेतात जावे लागते. माझे शेत फक्त एक जमिनीचा तुकडा नसून, माझ्यासाठी सर्वकाही आहे. त्याच्याशिवाय मी एक क्षणही जीवन जगू शकता नाही. ज्याप्रमाणे आई वडील आपल्या मुलाचे पालनपोषण करतात, त्याच पद्धतीने मी शेताची मशागत करून त्याला सुपीक करतो. 

माझे अर्ध्यापेक्षा जास्त जीवन शेतात जाते. दिवस-रात्र शेतात राबून धान्य उगवणे माझे काम आहे. शेतकरी बनणे सोपे काम नाही. एका शेतकऱ्याचे जीवन खूप सार्‍या कष्टांनी भरलेले असते. मला सतत 12 महिने एकही दिवस सुट्टी न घेता मेहनत व प्रामाणिकपणे कार्य करावे लागते. माझ्या शेताच्या कार्यात माझे बैल देखील खूप मदत करतात  मी सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत शेतातच काम करतो. दिवसभर उन्हात चालल्याने माझ्या पायाला जमिनी प्रमाणे तडे पडून जातात. पण मला या गोष्टीची अजिबात चिंता नाही, कारण मला माहित आहे की माझ्या एक एक कष्टाचे फळ माझ्या जीवनात आनंद निर्माण करणार आहे. 

थंडीच्या दिवसात लोक घट्ट पांघरून झोपून राहतात. मला मात्र थंडीच्या रात्री शेतात जाऊन पिकाचे रक्षण व पिकाला पाणी द्यावे लागते. जास्त काम केल्यामुळे कधी कधी तर मला ताप पण येऊन जातो. माझी तब्येत बिघडून जाते. 

आधीच्या काळात माझी परिस्थिती चांगली होती. कारण तेव्हा महागाई पण कमी होती. मला दोन वेळचे अन्न मिळून जात होते. पण आजच्या काळात माझी परिस्थिती खूप खालावली आहे. आज शेतात लावण्यासाठी लागणाऱ्या बी चे भाव वाढले आहे. कीटकनाशके व इतर शेतीसाठी उपयुक्त साहित्याचे भाव देखील वाढत आहेत. अश्यामध्ये मला कोणाकडून तरी पैसे उसनवार घ्यावे लागतात. 

पावसाच्या येण्याआधी मी शेतात बी लावून देतो. त्यानंतर दररोज शेतात जाऊन मला काम व रक्षण करावे लागते. पिकांना वाढण्यासाठी पाण्याची आवश्यकता असते म्हणून मी पावसाची वाट पाहत बसतो. पण माझं नशीब खूप खराब आहे. कधी कधी जोरदार पाऊस येऊन जातो तर कधी कधी पाऊस येतच नाही. यामुळे माझ्या पिकांचे खूप नुकसान होते. सर्व पीक वाया गेल्याने मी कर्जबाजारी होतो. माझ्या कुटुंबाचे पालन पोषण करणे कठीण होऊन जाते. आमचे जीवन भिकाऱ्या पेक्षा पण वाईट होते. पण मी कोणीतरी मदत करेल या आशेवर बसून राहत नाहीत.

परत एकदा मी मेहनतीला लागतो. मग तो दिवस पण उजळतो जेव्हा माझ्या कष्टाचे फळ मला मिळते आणि माझे शेत पुन्हा एकदा पिकानी बहरून जाते. या पिकाला पाहून माझ्या मनातील आनंद गगनात मावेनासा होतो. जगभरातील लोक मला अन्नदाता म्हणतात. पण ही गोष्ट खुप दुःखद आहे की जेव्हा माझ्यावर संकट येते तेव्हा कोणीही मदतीला पुढे येत नाही. माझ्यासारखे कित्येक शेतकरी जीवनाला कंटाळून आत्महत्या करून टाकतात. 

संकटात मी मेहनत करायला मागेपुढे पाहत नाही. शेताची मी ईश्वर म्हणून पूजा करतो. माझी इच्छा फक्त एवढीच आहे की माझ्या कठीण काळात सरकार तसेच तुमच्यासारखे इतर लोकांनी माझ्या बाजूला उभे राहावे व जास्त नाही तर फक्त दोन वेळेचे अन्न माझ्या कुटुंबाला उपलब्ध करून द्यावे.

या निबंधाचे शीर्षक पुढील प्रमाणे देखील असू शकते:

• मी शेतकरी बोलतोय
• Shetkari atmakatha
• शेतकऱ्याची व्यथा
• शेतकऱ्याचे मनोगत
• Shetkari che manogat
• शेतकऱ्याची आत्मकथा
• mi Shetkari boltoy
• शेतकऱ्याचे आत्मकथन
• autobiography of farmer in marathi 

तर मित्रानो हि होती शेतकऱ्याची आत्मकथा (Shetkaryachi Atmakatha ) या मराठी निबंधाला तुम्ही तुमच्या शाळा कॉलेज मध्ये वापरू शकतात. तुम्हाला हि गरीब shekaryachi atmakatha कशी वाटली आम्हाला कंमेंट मध्ये सांगा. जर निबंध लिहितांना काही चूक झाली असेल तर ते पण कंमेंट्स मध्ये सांगा.. 

WATCH VIDEO:

2 टिप्पण्या

• Birthday Wishes in Marathi

Contact form

HindiVyakran

• नर्सरी निबंध
• सूक्तिपरक निबंध
• सामान्य निबंध
• दीर्घ निबंध
• संस्कृत निबंध
• संस्कृत पत्र
• संस्कृत व्याकरण
• संस्कृत कविता
• संस्कृत कहानियाँ
• संस्कृत शब्दावली
• Group Example 1
• Group Example 2
• Group Example 3
• Group Example 4
• संवाद लेखन
• जीवन परिचय
• Premium Content
• Message Box
• Horizontal Tabs
• Vertical Tab
• Accordion / Toggle
• Text Columns
• Contact Form
• विज्ञापन

Header$type=social_icons

• commentsSystem

मुरझाए फूल की आत्मकथा हिंदी निबंध - Murjhaye Phool ki Atmakatha Essay in Hindi

एक मुरझाये फूल की आत्मकथा लिखिए : In This article, We are providing मुरझाए फूल की आत्मकथा हिंदी निबंध and Murjhaye Phool ki Atmakatha Essay in Hindi f

एक मुरझाये फूल की आत्मकथा लिखिए : In This article, We are providing मुरझाए फूल की आत्मकथा हिंदी निबंध and Murjhaye Phool ki Atmakatha Essay in Hindi for Students and teachers.

एक मुरझाये फूल की आत्मकथा हिंदी निबंध.

Murjhaye Phool ki Atmakatha Essay in Hindi : मैं एक फूल हूँ - "एक मुरझाया हुआ फूल", जब मेरा जन्म हुआ तो मैंने खुद को ढेर सारी पत्तियों के बीच ढका हुआ  पाया। काफी इन्तजार के बाद सूरज निकला और पत्तियां खिलीं और मैंने आकार लिया एक फूल का। मैंने देखा की मेरे चारों ओर कई और फूल थे, चारों ओर हरियाली ही हरियाली थी और शीतल हवा बह रही थी। 

मेरा जन्म गढ़वाल में स्थित फूलों की घाटी में हुआ था। आप इस जगह को फूलों की जन्नत कह सकते हो। फूलों की घाटी एक उच्च ऊंचाई वाली हिमालय घाटी है। किंवदंती है कि रामायण काल में हनुमान संजीवनी बूटी की खोज में इसी घाटी में पधारे थे। इस घाटी में चारों ओर फूल ही फूल हैं। यहां हर साल लाखों की तादाद में पर्यटक आते हैं और फूलों की घाटी की सुंदरता का लुत्फ उठाते हैं।

मेरा जन्म एक छोटी कली के रूप में हुआ था परन्तु समय के साथ मैं एक पूर्ण फूल के रूप में विकसित हो गया। हालाँकि मैं गुलाब जैसे सुन्दर और सुगन्धित पुष्प नहीं था परन्तु मेरा आकार अन्य पुष्पों से बड़ा था। मेरे इस विशेष आकार के कारण सभी मेरी और विशेष रूप से आकर्षित होते थे। जब भी कोई पर्वतारोही या पर्यटक यहाँ आता तो मेरी तस्वीर लेना जरूर लेता। 

जब तितलियाँ मेरे पास आकर मंडराती तो मुझे बहुत अच्छा लगता। जब भँवरे आसपास के वातावरण को गुंजायमान करते तो मैं बहुत आनंदित होता। जब सुबह की ओस के पहली बूँद मेरी पंखुड़ियों पर गिरती तो वह मोती सामान लगती। जब मधुमक्खियां शहद बनाने के लिए मुझसे पराग ले जाती तो मुझे बहुत प्रसन्नता होती। 

परन्तु मैं एक पुष्प हूँ इसलिए मैं इस बात से भलीभांति अवगत था की हमारा जीवन लघु होता है। समय से साथ हम मुरझा जाते हैं या हमें तोड़ लिया जाता है। इस प्रकार हमारे जीवन का अंत हो जाता है। परन्तु मैं ईश्वर का आभारी हूँ की मेरा जन्म एक ऐसे स्थान पर हुआ जहाँ फूल तोड़ना मना था। इस प्रकार मुझे अपना पूरा जीवन जीने का अवसर मिला। इस समय मैं मुरझाया हुआ अपनी टहनी पर अंतिम साँसें गिन रहा हूँ। और अपने आस-पास की नन्हीं कलियों को देखकर अपने पुराने दिन याद रहा हूँ। 

Advertisement

Put your ad code here, 100+ social counters$type=social_counter.

• fixedSidebar
• showMoreText

/gi-clock-o/ WEEK TRENDING$type=list

• गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit यहां पढ़ें गम् धातु रूप के पांचो लकार संस्कृत भाषा में। गम् धातु का अर्थ होता है जा...

• दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद - Do Mitro ke Beech Pariksha Ko Lekar Samvad Lekhan दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद लेखन : In This article, We are providing दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद , परीक्षा की तैयार...

RECENT WITH THUMBS$type=blogging$m=0$cate=0$sn=0$rm=0$c=4$va=0

• 10 line essay
• 10 Lines in Gujarati
• Aapka Bunty
• Aarti Sangrah
• Akbar Birbal
• anuched lekhan
• asprishyata
• Bahu ki Vida
• Bengali Essays
• Bengali Letters
• bengali stories
• best hindi poem
• Bhagat ki Gat
• Bhagwati Charan Varma
• Bhishma Shahni
• Bhor ka Tara
• Boodhi Kaki
• Chandradhar Sharma Guleri
• charitra chitran
• Chief ki Daawat
• Chini Feriwala
• chitralekha
• Chota jadugar
• Claim Kahani
• Dairy Lekhan
• Daroga Amichand
• deshbhkati poem
• Dharmaveer Bharti
• Dharmveer Bharti
• Diary Lekhan
• Do Bailon ki Katha
• Dushyant Kumar
• Eidgah Kahani
• Essay on Animals
• festival poems
• French Essays
• funny hindi poem
• funny hindi story
• German essays
• Gujarati Nibandh
• gujarati patra
• Guliki Banno
• Gulli Danda Kahani
• Haar ki Jeet
• Harishankar Parsai
• hindi grammar
• hindi motivational story
• hindi poem for kids
• hindi poems
• hindi rhyms
• hindi short poems
• hindi stories with moral
• Information
• Jagdish Chandra Mathur
• Jahirat Lekhan
• jainendra Kumar
• jatak story
• Jayshankar Prasad
• Jeep par Sawar Illian
• jivan parichay
• Kashinath Singh
• kavita in hindi
• Kedarnath Agrawal
• Khoyi Hui Dishayen
• Kya Pooja Kya Archan Re Kavita
• Madhur madhur mere deepak jal
• Mahadevi Varma
• Mahanagar Ki Maithili
• Main Haar Gayi
• Maithilisharan Gupt
• Majboori Kahani
• malayalam essay
• malayalam letter
• malayalam speech
• malayalam words
• Mannu Bhandari
• Marathi Kathapurti Lekhan
• Marathi Nibandh
• Marathi Patra
• Marathi Samvad
• marathi vritant lekhan
• Mohan Rakesh
• Mohandas Naimishrai
• MOTHERS DAY POEM
• Narendra Sharma
• Nasha Kahani
• Neeli Jheel
• nursery rhymes
• odia letters
• Panch Parmeshwar
• panchtantra
• Parinde Kahani
• Paryayvachi Shabd
• Poos ki Raat
• Portuguese Essays
• Punjabi Essays
• Punjabi Letters
• Punjabi Poems
• Raja Nirbansiya
• Rajendra yadav
• Rakh Kahani
• Ramesh Bakshi
• Ramvriksh Benipuri
• Rani Ma ka Chabutra
• Russian Essays
• Sadgati Kahani
• samvad lekhan
• Samvad yojna
• Samvidhanvad
• sanskrit biography
• Sanskrit Dialogue Writing
• sanskrit essay
• sanskrit grammar
• sanskrit patra
• Sanskrit Poem
• sanskrit story
• Sanskrit words
• Sara Akash Upanyas
• Savitri Number 2
• Shankar Puntambekar
• Sharad Joshi
• Shatranj Ke Khiladi
• short essay
• spanish essays
• Striling-Pulling
• Subhadra Kumari Chauhan
• Subhan Khan
• Sudha Arora
• Sukh Kahani
• suktiparak nibandh
• Suryakant Tripathi Nirala
• Swarg aur Prithvi
• Tasveer Kahani
• Telugu Stories
• UPSC Essays
• Usne Kaha Tha
• Vinod Rastogi
• Wahi ki Wahi Baat
• Yahi Sach Hai kahani
• Yoddha Kahani
• Zaheer Qureshi
• कहानी लेखन
• कहानी सारांश
• तेनालीराम
• मेरी माँ
• लोककथा
• शिकायती पत्र
• सूचना लेखन
• हजारी प्रसाद द्विवेदी जी
• हिंदी कहानी

RECENT$type=list-tab$date=0$au=0$c=5

Replies$type=list-tab$com=0$c=4$src=recent-comments, random$type=list-tab$date=0$au=0$c=5$src=random-posts, /gi-fire/ year popular$type=one.

• अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन - Adhyapak aur Chatra ke Bich Samvad Lekhan अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन : In This article, We are providing अध्यापक और विद्यार्थी के बीच संवाद लेखन and Adhyapak aur Chatra ke ...

Join with us

Footer Social$type=social_icons

• loadMorePosts
• relatedPostsText
• relatedPostsNum

नदीची आत्मकथा – मराठी निबंध | Nadichi Atmakatha Essay in Marathi

नदीची आत्मकथा (Nadichi Atmkatha Marathi Nibandh) हा विषय निबंध लेखनासाठी विद्यार्थ्यांना दिला जातो. नदी काही बोलू शकत नाही, परंतु नदी बोलू लागली आणि तिने स्वतःची आत्मकथा सांगितली तर ती आत्मकथा कशी असेल, असा आशय नदीची आत्मकथा किंवा नदीचे आत्मवृत्त या निबंधात स्पष्ट करायचा असतो.

Nadichi Atmkatha – Marathi Nibandh | नदीची आत्मकथा निबंध मराठी |

माझे हितगुज आणि अडीअडचणी मी नदीला सांगत असतो. कारण मला असे वाटते की नदी शांतपणे सर्व ऐकून घेत असते. अशा नदीकिनारी मी बसलो असतानाच कुठून तरी आवाज आला. नमस्ते! असे म्हणत कोणतरी बोलले परंतु शेजारी कोणीच नसल्याने मी अगोदर घाबरलो. ‘ मी वंदिता नदी ‘ असे म्हणत नदीच माझ्याबरोबर बोलू लागली होती.

तू माझ्याबरोबर सारखा बोलत असतोस त्यामुळे मी देखील माझी आत्मकथा आज सांगणार आहे. तुझे मन साफ आहे तू माझी भावना समजून घेशील अशी आशा करते आणि माझे दुःख दूर करण्यासाठी नक्की प्रयत्न करशील, असे मला वाटते.

मी जवळजवळ सहाशे वर्ष झाली इथून वाहत आहे. माझा आकार लहान असला तरी माझा उगम आणि वाहणे सतत आहे. सह्याद्रीच्या डोंगररागांमध्ये माझा उगम आहे. तेथून वाहत येत मी कृष्णा नदीला मिळते. पूर्वी घडलेल्या या विभागातल्या सर्व कथा आणि इतिहास मी जाणून आहे. माणसाच्या मनात निसर्गाबद्दल असलेली असूया कमी होत चालली आहे त्यामुळे मला तुझ्याशी आज बोलायचे आहे. 

जेवढी गावे माझ्या किनाऱ्यावर वसलेली आहेत त्यांना सांभाळण्याची जबाबदारी माझ्यावर आहे. पूर्वी जरी शेती हा उपजीविकेचा मार्ग असला तरी लोकसंख्या कमी असल्याने माझे पाणी प्रमाणात आणि योग्य प्रकारे वापरले जायचे. निसर्गाकडून मला सतत वरदान मिळत आले आहे. माझे पाणी वर्षभर आटत नव्हते. 

पावसाळ्यात इतका पाऊस पडायचा की सर्व प्राणी मात्रा आणि झाडे हुरळून जायची. हिरवी शाल पांघरावी अशी काही या परिसराची अवस्था व्हायची. माझे पाणी दुथडी भरून वाहत असे. या सहाशे वर्षात मी तब्बल नऊ वेळा दुष्काळाचा सामना केलेला आहे. परंतु निसर्गाची साथ होती आणि मानवी कृत्ये निसर्गाविरोधात नव्हती. 

आत्ता माझे पाणी बघतोयस किती कमी आहे. अजुन तर उन्हाळापण सुरू नाही झाला. उन्हाळयात माझे सर्व पाणी आटून जाते. पूर्वी धरण बांधण्याच्या अगोदर असे कधी होत नव्हते. मानवी विकास म्हणून तुमच्या अहंकार आणि स्वार्थासाठी तुम्ही माझा आणि अनेक नद्यांचा प्रवाह रोखला अशाने धरणाशेजारी मी डबके म्हणून जिवंत आहे. 

माझ्या शेजारी जी गावे आहेत त्यांनी आधुनिक शेती करून स्वतःचा विकास करवून घेतला परंतु माझे हाल पाहिलेत का? माझे पाणी नुसते उपसून हव्यासापोटी शेती सुरू झाली आहे. कष्टाचे आणि निसर्गाचे महत्व आज कोणी जाणत नाही. फक्त खोटी श्रीमंती मिळवण्यासाठी माझे पाणी पाटबंधारे आणि नाल्यांद्वारे इकडे तिकडे फिरवण्यात आले. परंतु माझा नैसर्गिक प्रवाह आणि नैसर्गिक पावसाचे चक्र यात बाधा आणली. 

वाहणारे पाणीच स्वच्छ असते. त्यामुळे मला वाहू द्या. मी वाहल्यावर माझे उद्दिष्ट पूर्ण होत जाईल. लोकसंख्या वाढ आणि जलप्रदूषण या गंभीर दोन समस्या आहेत ज्यामुळे माझे आणि पर्यायाने निसर्गाचे, या धरतीमातेचे नुकसान होत आहे. लोकसंख्या वाढल्यामुळे कचरा वाढला. सुयोग्य व्यवस्थापन नसल्यामुळे सर्व कचरा आणि रसायने माझ्यात मिसळली जाऊ लागली. माझा प्रवाह रोखल्यामुळे आणि जलप्रदूषण झाल्यामुळे मी दूषित झाले आहे. 

पूर्वी माझे पाणी प्यायले जायचे. सर्व ठिकाणी पवित्र मानले जायचे पण आता बघ या पाण्याकडे! पिशील का तू? अशा पाण्यामुळे अनेक जंतू निर्माण होतात. रोग येतात. तुम्हालाच त्याचा त्रास होतो. असा त्रास सहन करायचा नसेल तर पाणी वाहू द्या. कचरा व्यवस्थापन योग्य पद्धतीने करा. लोकसंख्या आटोक्यात आणा. 

मी जे काही सांगितले त्याचा विचार कर. योग्य दिशेने पाऊल ठेव. पर्यावरण संरक्षणाची जबाबदारी घे. पाणी हेच जीवन आहे. असे पाणी प्रदूषित होऊ देऊ नकोस. जेव्हा गरज असेल तेव्हा मी तुझ्याशी पुन्हा बोलेनच!

नदीची आत्मकथा निबंध क्र. 2 | Nadichi Atmkatha Essay No. 2

आमच्या गावाच्या शेजारूनच “रेवती” नावाची एक नदी वाहते. सुट्टीत दररोज आम्ही त्या नदीत पोहायला जात असतो. एके दिवशी दुपारी पोहून झाल्यावर बाहेर येताना अचानक मला कोणाचा तरी आवाज आला, “थांब!” थोड्या वेळाने मला समजले की चक्क नदीच माझ्याशी बोलू पाहत आहे. नदीने आता तिची आत्मकथा सांगायला सुरुवात केली होती.

मी रेवती, माझा उगम लगबग एक हजार वर्षांपूर्वी झालेला आहे. मी या परिसरातील मानवाच्या अनेक पिढ्या बघितलेल्या आहेत तसेच नैसर्गिक बदलही अनुभवलेले आहेत. माझे पात्र हे काळानुसार वाढतच गेलेलं आहे. सध्या मी जवळजवळ पाचशे किलोमीटरचा प्रवास करून समुद्राला जाऊन मिळते.

मी ज्या ज्या ठिकाणाहून वाहत जाते तेथील लोकांना माझा उपयोग शेतीसाठी आणि पिण्यासाठी होत असतो. प्राणी – पक्षी व इतर सजीव देखील पाण्याच्या गरजेमुळे माझ्या सहवासात येत असतात. गुरे चरून झाल्यावर पाणी पिण्यासाठी माझ्याजवळ येतात. झाडांच्या विविध प्रजाती माझ्या प्रवाहामुळे माझ्या भोवतीने वाढत जातात.

पाण्याचे फायदे व गरज सर्वज्ञात असल्याने माझी काळजी सर्वजण करू लागलेले आहेत. माझ्यातील पाणी प्रदूषित होऊ न देणे व ते स्वच्छ स्वरूपात वापरता येण्यासाठी मनुष्य सध्या झगडत आहे. कचरा व्यवस्थापन व्यवस्थित नसल्याने मनुष्य घरातील आणि परिसरातील सर्व कचरा माझ्या पात्रात टाकून देत आहे.

सध्याच्या काळात नदीचे शुद्धीकरण ही देखील आवश्यक बाब बनलेली आहे. माझे शुद्धीकरण हे मी प्रवाहित असताना नैसर्गिकरित्या होत असते परंतु सध्या तरी माझ्या प्रवाहात अडथळे आणले जात आहेत. धरणे बांधून माझी गती रोखली जाते. त्यानंतर धरणातील पाणीसाठा उपयोगात आणला जातो परंतु माझे वेळेतच समुद्रास जाऊन मिळणे आता अशक्य झालेले आहे.

माझ्या पात्रातील पाणी पावसाळ्यात दुथडी भरून वाहत असते तर उन्हाळ्यात मात्र काही ठिकाणी मी कोरडी पडलेली असते. त्याव्यतिरिक्त माझ्यातील पाणी हे मानवी कृत्यांमुळे दूषित होत आहे. माझ्यातील पाणी दूषित झाल्याने मला स्वच्छ राहून वाहता येत नाही. त्यामुळे जलप्रदूषण ही समस्या मानवाला घातक ठरतेच आहे.

मी जर स्वच्छ राहून वाहिले तर मानवाला त्याचा फायदा होईलच आणि अस्वच्छ झाले तर मानव व इतर सजीवसृष्टी त्याचे परिणाम भोगतील. मी जर अस्वच्छ राहून समुद्राला मिळाले तर समुद्रही दूषित होईल तसेच शेतीसाठी माझे पाणी वापरले गेले तर पिके आणि माती दूषित होतील.

मानवी दुष्कृत्ये व माणसाच्या जगण्यातील अराजकता यांमुळे मला होत असलेला त्रास मी आज तुझ्याजवळ व्यक्त केला. तरी माझी व्यथा आणि मानवी गरज ओळखून माझ्याप्रती थोडासा जागरूक राहा कारण आपल्या देशात नदीला आईप्रमाणे मानले जाते. तिचा प्रवाह रोखणे किंवा तिला दूषित करणे हे कधीच मानवाला हितकारक ठरणार नाही.

तुम्हाला नदीची आत्मकथा हा मराठी निबंध (Nadichi Atmkatha Nibandh Marathi) आवडला असल्यास नक्की तुमचा अभिप्राय कमेंट बॉक्समध्ये कळवा…

2 thoughts on “नदीची आत्मकथा – मराठी निबंध | Nadichi Atmakatha Essay in Marathi”

The essay is great.👍👍

Leave a Comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

Autobiography of Umbrella in Marathi Essay, Chatri ki Atmakatha Nibandh

• by Pratiksha More
• Mar 19, 2024 Mar 20, 2024

Umbrella / Chatri chi Atmakatha in Marathi Language

छत्रीचे आत्मवृत्त / छत्रीची आत्मकथा.

हाय, कसे आहात..? मी छत्री, तुमचे ऊन, पाऊस हयांपासून रक्षण करणारी तुमची सखी ! ओळखले ना ? कितीही काळ बदलला तरी माझे तुमचे नाते संपत नाही न? उलट संपन्नतेच्या बरोबर ते वाढतच जात आहे…बरोबर ना? मी वेगवेगळ्या स्वरुपात, वेगवेगळ्या आकारात, रंगात आणि डिझाइन मध्ये तुमची सेवा करीत आहे. राजापासून रंकापर्यंत आणि आजोबा पासून नातवापर्यंत, म्हातारीपासून रूपगर्विता तरुणी पर्यंत मी सगळ्यांच्या डोक्यावर छत्र धरीत आहे. पण माझा जन्म अगदी पुरातन काळाचा आहे, तेंव्हा माझे हे रूप नव्हते. कालानुरूप जसे संस्कृतीत स्थानात बदल झाले तसे माझ्यात पण बदल झाले. ऐका माझी कहाणी.

आदि मानवाला माझा शोध असा लागला की प्रकाश आणि ऊन सहन होईना म्हणून त्याने पाम (नारळी सारखे दिसणारे एक विशिष्ट झाड) चे मोठे पान डोक्यावर धरले. हे माझे पहिले रूप. नंतर इजिप्त मध्ये राजे, अमीर उमराव ह्यांच्या डोक्यावर जे छत्र धरले जाऊ लागले ते माझे खरे रूप! ४००० वर्षापूर्वी इजिप्तच्या राजांच्या रथावर पाम च्या पानांच्या आकाराचे मोठे छत्र असे. पण हे त्यांचे मोठेपण आणि वैभवाचे प्रतिक मानले जायचे!

चीन मध्ये माझा जोड साधून खरा आकार आला. तसेच माझ्यावर कलाकुसर पण चितारली गेली. माझे रूप अजून मनमोहक झाले. माझा पसारा कमी होऊन माझी घडी घालता येऊ लागली. तोपर्यंत मी फक्त उन्हापासून रक्षण करू शकत होते पण तेलकट साज चढवल्यामुळे मी पावसापासून पण रक्षण करू शकले हे श्रेय जाते चिनी कारागीरांना -वांग मांग आणि फु क़िअन ह्यांना.

हळू हळू माझा उपयोग पर्शिया, ग्रीस, रोम आणि प्राचीन भारतामध्ये होऊ लागला. गुप्तकालीन चित्रांमध्ये स्त्रीच्या हातात छत्री असल्याचे चित्र आहे न? बऱ्याच राजांना छत्र घेऊन बाजूला उभे असलेले भालदार चोपदार असायचे. भारतात मग राजांना छत्रपती असा किताब असायचा. बहुतेक राजे हे मला फक्त मोठ्या समारंभात घेऊन मिरवायचे. आणि मी फक्त राजांची अमानत असायची.

१७ व्या शतकात चीन मधून युरोप मध्ये माझा प्रवेश झाला. युरोपात मला पॅरासोल किंवा कॅनोपी म्हणायचे. पण माझा वापर फक्त बायका त्यांचे उन्हापासून संरक्षण करण्यासाठी करायच्या. आणि बायकांसाठी मला सुंदर सुंदर रंग आकार असायचे. त्यांच्या नाजूक हातांसाठी माझे वजन पण कमी केले गेले. त्यातून मजेची गोष्ट म्हणजे मला भाडे देऊन पण उपलब्ध केले जाऊ लागले.जोनास हांवे जो “माग्दलेन” हॉस्पिटलचा प्रणेता होता त्याने खऱ्या अर्थाने सामान्य पुरुष पण छत्री वापरू शकतात ह्याची सुरुवात केली आणि ते व्रत ३० वर्षे पाळले. त्याची खूप थट्टा पण झाली पण त्यानंतर सर्व पुरुष पण ऊन पावसापासून रक्षण करण्यासाठी माझा वापर करू लागले.

१७८८ मध्ये बोजड डोलारा बाजूला सारून सुटसुटीत “पोकेट अम्ब्रेल्ला” म्हणजे खिशात मावेल एव्हडी छत्री असे रूप मला मिळाले. चिनी लोकांनी सिल्कच्या ऐवजी पेपरला मेण आणि लाकर वापरून “वॉटरप्रूफ” केले आणि माझी किंमत कमी झाली. आता सामान्य माणूस पण माझा उपयोग करू शकत होता. मला नीट आकारात राहण्यासाठी लाकडी काठ्या किंवा लोखंडी तारा जोडण्यात आल्या.

१८५२ मध्ये सामुअल फॉक्स ह्याने स्टील च्या काड्या जोडून मला सुंदर गोलाकार रूप दिले. मला नंतर एकदा मुडपण्याच्या च्या ऐवजी माझे दोन फोल्ड केले आणि मी “फोल्डिंग छत्री” म्हणून प्रसिद्ध झाले. अगदी भारतातील नोकरी करणाऱ्या बायकांची ह्यामुळे खूप सोय झाली. कुठेही मी त्यांच्या पर्स मध्ये आरामशीर मावू शकले.

आता मला बनविण्याची कारखान्यांमध्ये चढाओढ लागली. माझ्या डिझाइन साठी अमेरिकेन पेटंट चे एक मोठे कार्यालय व्यस्त झाले. तरीही मला बनवण्यात चीनच अग्रेसर आहे. सगळ्या जगात जास्तीत जास्त छत्रीचे कारखाने चीन मध्ये आहेत. शांघाई शहरात १००० पेक्षा जास्त कारखाने आहेत. तसेच अमेरिकेत पण दरवर्षी आमच्या ३३ मिलियन च्या संख्येने उत्पादन होते. माझ्यात तर्हेतर्हेचे आकार आहेत, अगदी लहान डोक्यावर बसणारी छोटीशी माझी मूर्ती लहान मुलीना खूप आवडते. तर प्रचंड मोठी मूर्ती एखाद्या सार्वजनिक ठिकाणी प्रकाश देते, समुद्र तटावर ऊन खात पहुडलेल्या पर्यटकांना थंडावा देते तर तीच मूर्ती फळवाले किंवा पाणीपुरीवाल्याचे दुकान सजवते. कधी फोटो स्टुडीओत प्रकाश परावर्तीत करून काळ्या माणसाचा गोरा फोटो काढते, तर कधी नवरा नवरीच्या डोक्यावर छत्र करून त्यांना औट घटकेचे राजा राणी बनवते. कधी जपानी सुंदरीच्या हाताची शोभा वाढवते तर कधी पोटासाठी कामावर जाणाऱ्या महिलेचे पावसापासून रक्षण करते. मला अभिमान आहे की माझी खापर पणजी आपल्या पूज्य राजे शिवाजी महाराजांच्या डोक्यावर राज्याभिषेकाच्या वेळेला विराजमान होती.

मी इतक्या लोकांच्या हातात शोभले आहे की त्यांचे व्यक्तिमत्व माझ्या शिवाय अपुरे आहे. उदा. ख्रिश्चन पोप ह्यांच्या पद ग्रहणाच्या वेळेला माझे विशेष महत्व असते. मला आदराचे स्थान म्हणून चर्च मध्ये सुद्धा वापरले जाते. ७व्या शतकातल्या प्रसिद्ध चिनी पर्यटक ‘ह्यु एन त्संग’ चे पण माझ्याबरोबर चित्र आहे जेंव्हा त्याने भारताला भेट दिली होती. बुद्ध भिक्कू आणि त्यांचे महंत पण माझा उपयोग करतात. राज कपूर ने त्याच्या १९५५च्या “श्री ४२०” या चित्रपटात मध्ये माझ्यावर एक सुंदर गाणे चित्रित केले ते आज पण लोकप्रिय आहे. सुप्रसिद्ध चार्ली चाप्लीन ने तर त्याच्या ट्रॅम्पच्या लोकप्रिय वेषात मला स्थान दिले आहे. आणि मला गरगर फिरवत फेंगड्या पायाने चालणारी त्याची मूर्ती अजरामर झाली आहे.

माझे ऊन पावसापासून रक्षण करण्या व्यतिरिक्त अजून ही बरेच फायदे आहेत जसे वर सांगितले, मान सन्मानासाठी, लग्न समारंभासाठी, शोभेसाठी आणि हो, एक मोठ्ठा फायदा म्हणजे शोभा होऊ नये यासाठी सुद्धा. म्हणजे जर तुमच्या मागे सावकार, किंवा कोणाकडून तुम्ही कर्ज घेतले असेल आणि तो समोरून येत असला तसेच एखादा किंवा एखादी तुम्हाला मारायला येत असेल तर तोंड लपवायला माझा चांगला उपयोग करतात तसेच एकट्या मुलीला कोणी छळत असेल तर ती माझा दणका देऊन आपले गुंडांपासून पण रक्षण करते.

आता सांगा बरे माझ्याशिवाय कोण तुमची एव्हडी काळजी घेईल ?? म्हणूनच माझी नीट काळजी घ्या आणि मला बस किंवा रिक्षामध्ये विसरू नका!

Click Here for the Full List of Essays on Marathi.TV

Composition Essay on Chatri che Atmavrutta in Marathi

Marathi nibandh on umbrella, related posts, 2 thoughts on “autobiography of umbrella in marathi essay, chatri ki atmakatha nibandh”.

Very nice and brilliant

It is a very good website

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

झाडाची आत्मकथा निबंध मराठी | Zadachi Atmakatha nibandh Marathi

Zadachi Atmakatha nibandh Marathi – मित्रांनो आज “झाडाची आत्मकथा निबंध मराठी “ या विषयावर निबंध मराठी मध्ये पाहणार आहोत तरी हा निबंध तुम्हाला आवडेल अशी आशा करून आपण निबंधास सुरवात करूया.

Zadachi Atmakatha nibandh Marathi

मी एक झाड आहे. मी एक लहान बीज म्हणून जन्मलो, तुझ्या बोटाच्या टोकापेक्षा मोठा नाही. मला एका दयाळू आत्म्याने जमिनीत पेरले आणि वाढण्यासाठी आवश्यक पोषक आणि काळजी दिली.

जसजसे दिवस जाऊ लागले, तसतसे मला पालवी फुटू लागली. माझी मुळे जमिनीत खोलवर खणली आहेत, मला टिकवण्यासाठी पाणी आणि पोषक द्रव्ये शोधत आहेत. माझी सोंड उंच आणि मजबूत होऊ लागली, आकाशाकडे पोहोचली. माझ्या फांद्या पसरल्या, सूर्यापर्यंत पोहोचल्या.

मी जसजसा मोठा होत गेलो, तसतसे मी माझ्या सभोवतालचे जग बदलताना पाहिले. ऋतू आले आणि गेले, आणि मी प्रत्येकाचे सौंदर्य पाहिले. शरद ऋतूत माझ्या आजूबाजूच्या झाडांवरील पानांचा रंग बदलताना आणि हिवाळ्यात बर्फाने जमीन आच्छादलेली असताना मी पाहिले. मला वसंत ऋतूची पहिली चिन्हे दिसली, जसे की फुले फुलू लागली आणि पक्षी त्या भागात परतले. Zadachi Atmakatha nibandh Marathi

झाडाची आत्मकथा निबंध मराठी

मी उन्हाळ्याच्या दिवसात प्राणी आणि मानवांना सावली दिली आणि थंड हिवाळ्यात मी त्यांच्यासाठी निवारा होतो. जसजशी वर्षे निघून गेली तसतसे मी पाहिले, आणि मी एके काळी असलेले छोटेसे रोपटे एका मोठ्या झाडात वाढले. “Zadachi Atmakatha nibandh Marathi”

मी माझ्या आयुष्यात अनेक गोष्टी पाहिल्या आहेत. मी कुटुंबे येतात आणि जाताना पाहिले आहेत, मुले मोठी होतात आणि दूर जातात. जग बदलताना आणि काळाच्या गरजांशी जुळवून घेताना मी पाहिले आहे. पण या सगळ्यातून मी स्थिर राहिलो. मी उंच आणि अभिमानाने उभा आहे, सामर्थ्य आणि लवचिकतेचे प्रतीक आहे.

मी माझ्या आयुष्याकडे मागे वळून पाहताना, मी जे काही साध्य केले त्याचा मला अभिमान वाटतो. मी माझ्या आजूबाजूच्या सर्व लोकांना निवारा, सावली आणि सौंदर्य प्रदान केले आहे. मी पारिस्थितिक व्यवस्थेत एक छोटी पण महत्त्वाची भूमिका बजावली आहे, पक्षी आणि इतर लहान प्राण्यांना घरे उपलब्ध करून दिली आहेत. “Zadachi Atmakatha nibandh Marathi”

Zadachi Atmakatha nibandh

पण माझे आयुष्य अजून संपलेले नाही. माझ्या सभोवतालच्या सर्वांसाठी मी उंच आणि मजबूत उभा राहीन. आणि जेव्हा या पृथ्वीवर माझा वेळ पूर्ण होईल, तेव्हा मी पृथ्वीवर परत येईन, मातीचा भाग बनून जे नवीन जीवनाचे पोषण करेल. शेवटी, एक झाड असणे म्हणजे केवळ उंच आणि मजबूत होणे नव्हे तर स्वतःहून मोठ्या गोष्टीचा एक भाग बनणे आणि पर्यावरण आणि समाजाला परत देणे. मी जगलेल्या जीवनाचा मला अभिमान आहे आणि भविष्याची वाट पाहत आहे.

मी एक झाड आहे आणि माझी कथा वाढ आणि बदलाची आहे. मी माझ्या आयुष्याची सुरुवात एका लहानशा बीजाप्रमाणे केली, जी जंगलाच्या समृद्ध मातीत पेरली गेली. सुरुवातीला, मी फक्त एक लहान अंकुर होतो, माझ्या आजूबाजूच्या इतर वनस्पती आणि झाडांमध्ये क्वचितच दिसत होता. पण मी वाढण्याचा निर्धार केला आणि सूर्य, पाऊस आणि माझ्या खाली असलेली पृथ्वी यांच्या मदतीने मी फुलू लागलो.

जसजसा मी उंच आणि मजबूत होत गेलो, तसतसे मला स्वतःला इतर झाडांनी वेढलेले दिसले, प्रत्येक झाड आपापल्या पद्धतीने अद्वितीय आहे. उंच, भव्य पाइन्स आणि रुंद-पानांचे ओक, तसेच नाजूक बर्च आणि डौलदार विलो होते. आम्ही सर्व एकत्र वाढलो, प्रकाश आणि संसाधनांसाठी स्पर्धा केली, परंतु आमच्या जगण्याच्या सामायिक संघर्षात एकमेकांना साथ दिली. ‘Zadachi Atmakatha nibandh Marathi’

झाडाची आत्मकथा निबंध

जसजशी वर्षे सरत गेली तसतशी मी वाढतच गेलो आणि बदलत गेलो. मी नवीन उंची गाठली आणि माझ्या फांद्या पसरल्या, ज्या प्राण्यांना आणि कीटकांना जंगलात घर म्हणतात त्यांना आश्रय दिला. मी ऋतू येतात आणि जातात ते पाहिले आणि मी बदलत्या हवामानाशी आणि माझ्या सभोवतालच्या बदलत्या जगाशी जुळवून घ्यायला शिकलो. [Zadachi Atmakatha nibandh Marathi]

पण माझी वाढ त्याच्या आव्हानांशिवाय नव्हती. दुष्काळ आणि वादळे होते ज्यांनी मला उपटून टाकण्याचा धोका निर्माण केला होता आणि कीटक आणि रोगांनी मला कमकुवत करण्याचा प्रयत्न केला होता. पण माझ्या मुळांच्या बळावर आणि माझ्या आत्म्याच्या लवचिकतेवर मी धीर धरला.

या सर्वांद्वारे, मी जंगलात एक सतत उपस्थिती राहिलो, नैसर्गिक जगाचे एक स्थिर आणि चिरस्थायी प्रतीक. आणि मी माझ्या आयुष्याकडे मागे वळून पाहताना, मी जे काही साध्य केले आहे आणि ज्याचा मी एक भाग आहे त्या सर्वांचा मला अभिमान आहे. मी अनेक वर्षांमध्ये जंगलातील बदल आणि उत्क्रांती पाहिली आहे आणि मी त्या बदलाचा एक भाग आहे. [Zadachi Atmakatha nibandh Marathi]

आज मी येथे उभा आहे, मी एक जुना आणि शहाणा वृक्ष आहे आणि मी जगलेल्या जीवनाबद्दल मी कृतज्ञ आहे. मी असंख्य प्राण्यांना निवारा आणि पोषण दिले आहे आणि मी जंगलातील नाजूक परिसंस्थेचा एक भाग आहे. मी कदाचित माझ्या दिवसांच्या शेवटी पोहोचत आहे, परंतु मी नेहमीच या सुंदर आणि सतत बदलणाऱ्या जगाचा एक भाग असेन.

शेवटी, झाड असणं म्हणजे फक्त उंच उभं राहणं आणि मजबूत असणं नव्हे तर सभोवतालच्या परिस्थितीशी जुळवून घेणं आणि पर्यावरणाचा एक भाग असणं. झाडाचा प्रवास आव्हानांनी भरलेला असतो, पण वाढ आणि सौंदर्याच्या क्षणांनीही. ही लवचिकता आणि चिकाटीची कथा आहे आणि मला त्याचा एक भाग असल्याचा अभिमान आहे.

मी एक वृक्ष आहे, जंगलात उंच आणि अभिमानाने उभा आहे. मी येथे अनेक वर्षांपासून आहे आणि माझ्या सभोवतालचे जग बदललेले पाहिले आहे. मी ऋतू येतात आणि जाताना पाहिले आहेत, माझ्या फांद्यांमधून पाने पडतात आणि पुन्हा वाढतात आणि या जंगलाला घर म्हणणारे प्राणी पाहिले आहेत. {Zadachi Atmakatha nibandh Marathi}

मी एके काळी फक्त एक लहान बीज होते, वाळूच्या दाण्यापेक्षा मोठे नव्हते. पण ऊन, पाऊस आणि मातीच्या सहाय्याने मी आज आहे त्या उंच वृक्षात वाढलो. मला आठवते की मी पहिल्यांदा मातीतून ढकलले आणि माझ्या पानांवर सूर्यप्रकाश जाणवला. ही मुक्ती आणि आनंदाची भावना होती आणि मला माहित होते की मी इथेच आहे.

मी जसजसा मोठा होत गेलो, तसतशी माझ्या आजूबाजूची इतर झाडेही बदलताना दिसली. काही माझ्यासारखे उंच वाढले, तर काही लहान आणि झुडूप राहिले. आम्हा सर्वांचे वेगवेगळे मार्ग होते, पण आम्ही सर्व एकाच जंगलाचा भाग होतो. या जंगलाला घर म्हणणारे प्राणी मी पाहिले आहेत. सर्वात लहान कीटकांपासून ते सर्वात मोठ्या सस्तन प्राण्यांपर्यंत, ते सर्व निवारा, अन्न आणि संरक्षणासाठी माझ्यावर आणि इतर झाडांवर अवलंबून आहेत. मी माझ्या फांद्यांच्या पानांवर हरण चरताना पाहिले आहे, आणि गिलहरी माझ्या खोडावर आणि खाली धावत आहेत. माझ्या खोडाच्या पोकळीत पक्ष्यांचे घर बनवताना मी पाहिले आहे.

पण माझ्या सगळ्यात प्रेमळ आठवणी मला भेटायला आलेल्या मुलांच्या आहेत. ते माझ्या खोडाच्या पायथ्याशी येऊन बसतील, माझी उंची आणि माझ्या फांद्या आकाशापर्यंत पोहोचल्याबद्दल आश्चर्यचकित होतील. ते मला कथा सांगायचे आणि प्रश्न विचारायचे आणि मी आश्चर्याने आणि आनंदाने त्यांचे ऐकायचे. “Zadachi Atmakatha nibandh Marathi”

माझ्या आयुष्यातील सर्व आनंद असूनही, मी जंगलावर मानवी क्रियाकलापांचा प्रभाव देखील पाहिला आहे. एकेकाळी माझ्यासारखी उंच आणि अभिमानाने उभी असलेली, तोडलेली आणि जंगलातून काढलेली झाडं मी पाहिली आहेत. एकेकाळी या जंगलाला घर म्हणणारे प्राणी मी मानवी सभ्यतेच्या आवाजाने आणि प्रदूषणाने दूर गेलेले पाहिले आहेत. पण मी अजूनही उंच उभा आहे आणि मी उंच उभा राहीन. मला माहित आहे की मी माझ्यापेक्षा कितीतरी मोठ्या गोष्टीचा एक भाग आहे आणि जोपर्यंत मला शक्य आहे तोपर्यंत मी या जंगलाचा एक भाग राहीन. (Zadachi Atmakatha nibandh Marathi)

म्हणून, मी कदाचित एक झाड आहे, परंतु मी जगलेल्या जीवनाचा आणि या जगात मी बजावलेल्या भूमिकेचा मला अभिमान आहे. सूर्य, पाऊस आणि माती ज्यांनी मला वाढण्यास मदत केली आणि माझ्यावर अवलंबून असलेल्या प्राणी आणि लोकांसाठी मी कृतज्ञ आहे. मी जिवंत असेपर्यंत उंच उभा राहीन आणि या जंगलाचा एक भाग होईन.

तर मित्रांना “Zadachi Atmakatha nibandh Marathi” हा निबंध आवडला असेल तर तुमच्या मित्रांना शेअर करायला विसरू नका धन्यवाद.

मित्रांनो, तुमच्याकडे “झाडाची आत्मकथा निबंध मराठी “ मराठी मध्ये काही अजून माहिती तुम्हाला सुचले असतील तर आम्हाला तुमच्या शब्दात आम्हला इमेल द्वारे नक्की पाठवा.

तुमच्या नावासह निबंध नवीन लिहिला जाईल. तो कोठून  कॉपी केल्यास आम्ही घेत नाही.

काही अडचण येत असेल तर तुम्ही आम्हाला कमेंट करून विचारू शकता. आम्ही आपल्या प्रश्नांची उत्तर निश्चितपणे देऊ.

झाडाचे वय कसे मोजतात?

झाडाच्या खोडाचा छेद घेतला की त्यावर असणारी वलये मोजून झाडाचे वय ठरविण्याची पद्धत आहे. झाडाचे वय त्याचा आतील बुंधा कापून त्या मध्ये जेवढे वाक्रा कर वर्तुळ आतून बाहेर बाजूस जाताना दिसतील तेवढे त्याचे वय ठरते..

झाडाच्या सालीचे वस्त्र ला काय म्हणतात?

संन्याशाच्या अंगावरचे वस्त्र.

Leave a comment Cancel reply

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.