house essay in gujarati language

My House Essay

માય હાઉસ નિબંધ ગુજરાતીમાં | My House Essay In Gujarati - 3100 શબ્દોમાં

વિશ્વમાં વિવિધ પ્રકારના લોકો રહે છે. કેટલાક નસીબદાર હોય છે કે તેઓ બધી સગવડો મેળવી શકે છે જ્યારે કેટલાક નથી. ખાસ કરીને, ભારતમાં લગભગ 80% વસ્તી ગરીબી રેખા નીચે જીવે છે. માત્ર ભાગ્યશાળી લોકો જ જમીનનો એક ભાગ ધરાવી શકે છે જ્યાં તેઓ ઘર બનાવી શકે અથવા ફ્લેટ ખરીદી શકે. જ્યાં સુધી મારી વાત છે, હું ચાર દીવાલો અને છતથી ઘેરાયેલો છું. તે એક નાનું પણ સુંદર ઘર છે જેને આપણે ઘર કહીએ છીએ. તે મારા માતા-પિતાની મહેનત અને બલિદાનનું ફળ છે.

ઘર: એક આશીર્વાદ

અનિશ્ચિતતાની આ દુનિયામાં, ઘર હોવું દેખીતી રીતે એક આશીર્વાદ છે. આ વાત ત્યારે જ સમજી શકાય છે જ્યારે તે ન હોય તેવા લોકોને તેના વિશે પૂછવામાં આવે. ઘરની માલિકીના આશીર્વાદની અનુભૂતિ કરવાનો આ એકમાત્ર રસ્તો છે. જો ઘર તમામ નવીનતમ સુવિધાઓથી ભરેલું હોય તો તેને હંમેશા વૈભવી તરીકે વ્યાખ્યાયિત કરવામાં આવતું નથી. માથા પરની છત જ ઘર પૂર્ણ કરી શકે છે જો તેમાં ખુશીઓ ભરેલી હોય.

પરંતુ પછી ફરીથી, ફક્ત ચાર દિવાલો અને છત હંમેશા ઘર પૂર્ણ કરી શકતા નથી. જ્યારે તમે તમારા પ્રિયજનોથી ઘેરાયેલા હોવ ત્યારે તે સફળતાપૂર્વક પૂર્ણ થાય છે. મોડું થાય તે પહેલા ઘરનું મહત્વ અને મહત્વ સમજવું જોઈએ. મને તે પછીથી સમજાયું. એક ઘટના પછી હું મારા ઘરનું મહત્વ સમજવા લાગ્યો હતો.

હું મારા માતા-પિતા અને દાદા દાદી અને એક નોકરાણી સાથે ઉછર્યો છું. નોકરાણી દૂરના સ્થળેથી હતી અને તે મારા બાળપણના દિવસોથી અમારી સાથે રહે છે. એક વસ્તુ મેં નોંધ્યું કે તે ઘરે જવા માંગતી ન હતી. તેણે અમારા ઘર માટે અથાક મહેનત કરી. જ્યારે મારી માતાએ તેણીને તેના ઘરે આવવા કહ્યું ત્યારે પણ તેણીએ દર વખતે ના પાડી. આ ખાસ બાબત મને આશ્ચર્યચકિત કરી. તે પછી, મને ખબર પડી કે તેની પાસે રહેવા માટે યોગ્ય ઘર નથી. તે તમામ સમય અમારા ઘરે વિતાવવા માંગતી હતી કારણ કે તે વીજળી અને પાણી જેવી તમામ મૂળભૂત જરૂરિયાતો મેળવી શકતી હતી. આ ખાસ વાતે મને અહેસાસ કરાવ્યો કે કોઈ પણ ઘરને ગ્રાન્ટેડ નથી લેવામાં આવતું. હું સાચે જ ધન્ય છું કે એક ઘર છે.

હું મારા માતા-પિતા દ્વારા બનાવેલા ઘરમાં મારા માતા-પિતા અને દાદા-દાદી સાથે રહું છું. મારા માતા-પિતાએ ખૂબ મહેનત કરીને અમારા માટે આ ઘર બનાવ્યું છે. તેમાં ત્રણ રૂમ, એક બાલ્કની, એક રસોડું, બે બાથરૂમ અને એક ટેરેસ છે. ઘર દક્ષિણ તરફ ખુલ્લું છે અને ખૂબ જ હવાવાળું છે. બાલ્કની એટલી મોટી છે કે જ્યાં આપણે પ્રકૃતિની સુંદરતાનો આનંદ માણવામાં ઘણો સમય વિતાવી શકીએ છીએ. ઘર તમામ પ્રાથમિક સુવિધાઓથી સજ્જ છે. અમારા ઘરની ખાસિયત દેખીતી રીતે જ બાલ્કની છે. ઘરનું સ્થાન પણ ખૂબ સારું છે કારણ કે તે શહેરના તમામ ભાગોમાંથી સરળતાથી પહોંચી શકાય છે.

મારું ઘર મારા મિત્રો અને સંબંધીઓ માટે પણ એક સ્થળ છે. અમારા ઘરની આંતરિક સજાવટ અને સેટઅપ દરેકને ગમે છે. આધુનિક સુવિધાઓ અને વિન્ટેજ આર્કિટેક્ચરનું સંપૂર્ણ મિશ્રણ અમારા ઘરને ખૂબ જ વિશિષ્ટ બનાવે છે.

નિબંધ - મારું ઘર

You might also like:.

• 10 Lines Essays for Kids and Students (K3, K10, K12 and Competitive Exams)
• 10 Lines on Children’s Day in India
• 10 Lines on Christmas (Christian Festival)
• 10 Lines on Diwali Festival

મારી માતા હંમેશા કહે છે, "જીવનની શ્રેષ્ઠ વસ્તુઓ મફત છે". હું માનું છું કે એક જ વસ્તુ જે ખરેખર ઘર બનાવે છે તે પરિવાર છે જે ત્યાં રહે છે. આ નિબંધમાં, હું તમને બતાવવા જઈ રહ્યો છું કે શા માટે મારું કુટુંબ મારા માટે અન્ય કોઈપણ વસ્તુ કરતાં વધુ મહત્વનું છે અને શા માટે આ તે ઘર છે જેમાં હું મારું આખું જીવન જીવવા માંગુ છું.

મારા પિતા એક સુથાર છે અને તેમણે અમને શ્રેષ્ઠ ઘર, જીવન અને શિક્ષણ આપવા માટે સખત મહેનત કરી છે જે અમે માંગી શકીએ. મારું કુટુંબ જે ઘરમાં રહે છે, તે એક સુંદર ત્રણ માળનું, મોટું યાર્ડ ધરાવતું રાંચ શૈલીનું ઘર છે અને આસપાસના શહેરની સ્કાયલાઇનના સંપૂર્ણ દૃશ્યો છે. ઘરમાં સૌથી મોટા વસવાટ કરો છો વિસ્તારો પૈકી એક છે જે મારા કુટુંબ માટે ક્યારેય પૂછી શકે છે. ઘર ખૂબ જ કારીગરીથી બનાવવામાં આવ્યું છે અને પરિવારને ધ્યાનમાં રાખીને દરેક રૂમનું આયોજન કરવામાં આવ્યું છે.

મારા પિતાએ આ ઘર બનાવવા માટે કમાયેલા દરેક પૈસાનો ઉપયોગ અમને શ્રેષ્ઠ જીવન પ્રદાન કરવા માટે કર્યો. આ ઘરને વર્ષોથી ઘણી વખત રિમોડેલ કરવામાં આવ્યું છે, કારણ કે મારા માતા-પિતાના વિચારો અલગ-અલગ હતા કે તેઓ કેવી રીતે દેખાવા માગે છે. કેટલાક અપડેટ્સમાં નવા ફ્લોરિંગ, છત અને ઉપકરણોનો સમાવેશ થાય છે. મારી મમ્મી તેનો મોટાભાગનો સમય ઘર સાફ કરવામાં, લોન્ડ્રી કરવામાં અને રાત્રિભોજન રાંધવામાં વિતાવે છે, ભલે તે આખી જિંદગી ગૃહિણી રહી હોય. હું ભાગ્યશાળી હતો કે હું દરેક ઉનાળો એક બાળક તરીકે મારા પિતાને ઘરને ઠીક કરવામાં મદદ કરવા માટે વિતાવી શક્યો.

શાળાના વર્ષ દરમિયાન, મેં તેને ઘર સાફ રાખવામાં મદદ કરી અને મને મારો મોટાભાગનો ફ્રી સમય મને જે ગમે છે તે કરવામાં, એક્શન અને કોમેડી ફિલ્મો જોવામાં વિતાવ્યો. આ ઘર બનાવવા માટે મારા પિતાએ કેટલું કામ કરવું પડ્યું હતું અને આખરે જ્યારે તેઓ પૂર્ણ થયા ત્યારે તેમને કેટલો ગર્વ હતો તેનાથી હું હંમેશા પ્રભાવિત થયો હતો. છેલ્લા 12 વર્ષથી, હું એક વ્યાવસાયિક બાસ્કેટબોલ ખેલાડી બનવા માંગતો હતો, અને એક વ્યાવસાયિક બાસ્કેટબોલ ખેલાડી બનવાની પ્રક્રિયામાં મને ઘણી મજા આવે છે.

હું ખૂબ જ સ્પર્ધાત્મક વ્યક્તિ છું અને હું કેટલો સારો છું તે સાબિત કરવા માટે હું હંમેશા મારા વિરોધીઓને હરાવવા માંગતો હતો. મારા કૉલેજના વર્ષો દરમિયાન, હું અઠવાડિયામાં બે વાર પ્રેક્ટિસ કરવા જતો અને દરેક રમત રમતો. મારી ટીમના સાથીઓએ હંમેશા મને ટેકો આપ્યો અને મારા પિતાએ હંમેશા મને શ્રેષ્ઠ પ્રયાસ કરવા પ્રોત્સાહિત કર્યા. જ્યારે મારે કઈ કૉલેજમાં જવું છે તેનો નિર્ણય લેવાનો હતો, ત્યારે મેં ડ્યુક યુનિવર્સિટી પસંદ કરી કારણ કે મને લાગ્યું કે તે મારા માટે સફળ થવાની વધુ સારી તક હશે.

શાળા એ છે જ્યાં મને વિશ્વને બતાવવાની મારી પ્રથમ તક મળી કે હું એક વ્યાવસાયિક બાસ્કેટબોલ ખેલાડી છું. મારી ટીમ, ડ્યુક બ્લુ ડેવિલ્સ બાસ્કેટબોલનું વર્ષ ખૂબ જ સફળ રહ્યું કારણ કે તેણે ACC ચેમ્પિયનશિપ જીતી. મેં મારી શાળા, નોર્થ કેરોલિના છોડવાનો નિર્ણય લીધો કારણ કે હું શહેરમાં રહેવા માંગતો હતો અને મને ઘરની ભીડ સામે રમવાનો વધુ અનુભવ છે. હું ઇચ્છતો હતો તેટલું રમી શક્યો નહીં, કારણ કે મને પ્રથમ સિઝનમાં ઈજા થઈ હતી અને મારા પગની ઘૂંટીને આરામ કરવો પડ્યો હતો. મારું સપનું એનબીએમાં રમવાનું હતું, અને જ્યારે મને યુટાહ જાઝ દ્વારા 14 નંબરનો મુસદ્દો તૈયાર કરવામાં આવ્યો ત્યારે મને ડ્રાફ્ટ કરવાની તક મળી. મને ડ્યુકમાં મારો સમય ગમ્યો છે અને હું જે કોચ અને સાથી ખેલાડીઓનો આભાર માનું છું. હું મારા ઉચ્ચ શાળાના સાથી ખેલાડીઓ કરતાં વધુ સાથે ડ્યુક બાસ્કેટબોલ છોડવા જઈ રહ્યો છું કારણ કે હું ત્યાં હતો તે વર્ષો દરમિયાન મને મળેલી તકોને કારણે.

અત્યારે હું જે ઘરમાં રહું છું તે મારું ચોથું ઘર છે. તે મારું "સ્વપ્નનું ઘર" છે. તે મોટું છે, અને દરેક વસ્તુ માટે જગ્યા છે: પુસ્તકો અને ફર્નિચર, કપડાં, ચિત્રો, રમકડાં, ગમે તે હોય. તે ત્રણ વર્ષના છોકરા માટે યોગ્ય ઘર છે. તે પણ સુંદર છે. મારી બહેન જ્યારે તે અંદર ગઈ ત્યારે તેણે તે ખરીદ્યું, અને ત્યારથી અમે ઘણી બધી સામગ્રી ઉમેરી છે. તે રહેવા માટે સારું સ્થળ છે અને તે શિયાળામાં ગરમ, ઉનાળામાં ઠંડુ અને દિવસના સમયે પ્રકાશથી ભરેલું હોય છે.

પણ મારું ઘર મારા માટે ઘર નથી. હું ચાર ભાઈ-બહેનોમાં સૌથી મોટો છું અને હું સામાન્ય રીતે મારા કુટુંબમાં સ્થાન શોધવામાં છેલ્લો વ્યક્તિ છું. અન્ય લોકો પાસે પહેલેથી જ ઘર છે અને તેઓ તેમના પરિવારની સંભાળ રાખવામાં વ્યસ્ત છે. હું એટલો વ્યસ્ત નથી. મારી પાસે બાળકો નથી અને મારી પાસે ખરેખર મારા જીવનમાં ઘણું બધું નથી. મોટાભાગે હું ફક્ત ઘરે જ રહું છું અને વાંચું છું અથવા ટેલિવિઝન જોઉં છું. અને મને તે ગમે છે.

• 10 Lines on Dr. A.P.J. Abdul Kalam
• 10 Lines on Importance of Water
• 10 Lines on Independence Day in India
• 10 Lines on Mahatma Gandhi

વાંચન અને ટેલિવિઝન જોવા ઉપરાંત, મને ગેમ્સ રમવાનું પણ ગમે છે. મારી બહેને મારા માટે ખરીદેલી ઘણી બધી વિડિયો ગેમ્સ હું રમું છું, પણ મારી પાસે બીજા ઘણા રમકડાં અને મારી પોતાની રમતો પણ છે. મારી બહેનનું ઘર હું જે વસ્તુઓનો ઉપયોગ કરું છું તેનાથી થોડી ભીડ છે, પણ મારા ઘરમાં તેના માટે જગ્યા છે. મારા ઘરમાં પગરખાં અને કપડાંથી ભરેલો કબાટ છે અને મારા ભાઈ નાનપણથી જ ઘરે લાવેલા તમામ રમકડાં છે. પણ મારું ઘર ઘર નથી.

તે ખૂબ મોટું અને ખૂબ ખર્ચાળ છે. મારા પડોશમાં એક બેડરૂમનું એપાર્ટમેન્ટ મારા ઘર કરતાં ઘણું નાનું અને ઘણું સસ્તું છે. ઉપરાંત, મારી પાસે મારા પોતાના કબાટમાં થોડી જગ્યા છે. જ્યારે હું ખસેડું ત્યારે હું મારી સાથે બધું લઈ શકતો નથી, જેમ હું મારા ઘરની બધી વસ્તુઓ મારી સાથે લઈ શકતો નથી. મારે નક્કી કરવાનું છે કે મારી સાથે શું રહે છે અને મારા ભોંયરામાં શું જાય છે. હું જે વસ્તુઓ લેવા માંગુ છું તેની સૂચિ બનાવવાનો પ્રયાસ કરું છું, પરંતુ કેટલીકવાર કઈ વસ્તુઓ વધુ મહત્વપૂર્ણ છે તે નક્કી કરવું ખૂબ મુશ્કેલ છે. મને ખાતરી નથી કે મારું ઘર ક્યાંથી આવ્યું છે.

મારી મમ્મીએ તે ખરીદ્યું છે, પરંતુ તે હંમેશા આસપાસ રહેતી નથી. અમે ત્રણ માળના મકાનમાં રહીએ છીએ, અને અમારા ભોંયરામાં રહેવા માટે કોઈને મળવું મુશ્કેલ છે. અમે તેને ભાડે આપીને પણ પૈસા કમાઈ શકતા નથી, કારણ કે લોકો મુલાકાત લેવા પણ માંગતા નથી. છેલ્લા કેટલાક મહિનામાં મેં મારા પપ્પાને એકવાર ફોન કર્યો હતો, અને તેમણે કહ્યું હતું કે અમે ક્યાં છીએ તેની તેમને કોઈ જાણ નથી, પરંતુ હું સત્ય જાણું છું. તે ખરેખર મારા પિતા નથી.

મને આશ્ચર્ય થાય છે કે શું મારું ઘર હંમેશા આ રીતે હતું અને જો હું રહીશ તો મારી મમ્મી હજી પણ મારી મમ્મી હશે. મારા જન્મ પહેલા તે મારી મમ્મી હતી અને હું તેના જીવનમાં આવ્યો તે પછી, મારા પપ્પા તેના માટે વધુ મહત્વપૂર્ણ બનવા લાગ્યા. જ્યારે તે મારા પપ્પાને મળ્યો, ત્યારે તે ફરીથી ગર્ભવતી થઈ, પરંતુ મારી મમ્મી અને હું તેને ક્યારેય મળી શક્યા નહીં. તેથી મારી મમ્મી તેના જૂના જીવનમાં પાછી ગઈ, અને મને લાગ્યું કે તે મને ક્યારેય ઓળખશે નહીં. હું હંમેશા વિચારતો હતો કે જો હું રહ્યો હોત તો મારું જીવન અલગ હોત. હું જાણું છું કે મારે મારી મમ્મી માટે વધુ સારું જીવન જોઈતું હોત, અને હું મારા માટે વધુ સારું જીવન ઈચ્છતો હોત, પણ મારે જઈને મારા પપ્પાને ખુશ કરવા હતા.

હું જાણું છું કે મારે જે નિર્ણય લેવાનો હતો તે મારી મમ્મી માટે મુશ્કેલ હતો, પરંતુ મારા પપ્પા એવા છે જે મને જોઈતા ન હતા, અને એવું નથી કે તેણે પોતાનો વિચાર બદલ્યો હોય. તે હજુ પણ મને આસપાસ જોઈતો નથી. હું ઈચ્છું છું કે મારી મમ્મીએ વધુ પ્રયાસ કર્યો હોત, પરંતુ તેણીએ શ્રેષ્ઠ પ્રયાસ કર્યો હતો. તેણીએ તેણીને વધુ વખત કહ્યું નહીં તે પછી પ્રયાસ કરવાનું ચાલુ રાખવું તેના માટે મુશ્કેલ હતું.

મારું ઘર એ જ સમયે મારું મંદિર અને મારો આરામદાયક ખૂણો છે. કંટાળાજનક દિવસના અંતે તે આપણા ઘરનો આશ્રય છે જેને આપણે ખૂબ જ ઉત્સાહથી શોધીએ છીએ. ખુલ્લા આકાશ નીચે દિવસો અને રાત વિતાવતા લોકો વિશે વિચારવું ચોક્કસપણે દુઃખદાયક છે, પરંતુ તે જ સમયે તે મને એ સંકલ્પથી ભરે છે કે તેમની તકલીફ દૂર કરવામાં સફળ થવા માટે મારે મોટો થવું જ જોઈએ.

• 10 Lines on Mother’s Day
• 10 Lines on Our National Flag of India
• 10 Lines on Pollution
• 10 Lines on Republic Day in India

માય હાઉસ નિબંધ ગુજરાતીમાં | My House Essay In Gujarati

નવા ઘરની શુભેચ્છા ગુજરાતી | New Home Wishes in Gujarati

New Home Wishes in Gujarati : પોતાનું નવું ઘર એ દરેક વ્યક્તિનું સપનું હોય છે. જો તમારા સંબંધી, મિત્ર અને અન્ય કોઈ જાણીતી વ્યક્તિએ આ સપનું સફળતાપૂર્વક હાંસલ કર્યું હોય, તો તેનું નવું ઘર ખરીદવા માટે તેને New Home Wishes in Gujarati આપવાની જવાબદારી આપણી છે. તેથી જો તમે પણ તે વ્યક્તિ છો જે નવા ઘરની શુભેચ્છાઓ (Housewarming Wishes in Gujarati) શોધી રહ્યા છે તો આ તમારા માટે યોગ્ય સ્થાન છે.

અહીં અમે 50 થી વધુ new home wishes in gujarati અને new home quotes in gujarati એકત્રિત કર્યા છે જે સોશિયલ મીડિયા દ્વારા અને સીધા શેર કરવા માટે છે. તો ચાલો શરૂ કરીએ…

Table of Contents

New Home Wishes in Gujarati

એક સપનું છે તે રોજ જોવાય છે આંખ ખુલતા જ ઘરની છત આંખ સામે દેખાય છે, સામનો તો ઘણો કરવો પડે છે મુશ્કેલીનો પણ પોતાનું ઘર🏠લેતાં જ લેવાય છે ❤️તમારું નવું ઘર લેવા બદલ શુભકામનાઓ❤️

સપનું હતું એક તમને તમારા નવા ઘરમાં જોવું આજે એ પૂરું થવા જઈ રહ્યું છે, વર્ષોથી રાહ જોતું એ ઘર આજે તમારું થઈ રહ્યું છે..🥰 ❤️તમારું નવું ઘર લેવા બદલ શુભકામનાઓ❤️

આખા જીવનનો સાર હોય છે એ એક ઘર સુખ દુઃખનું સાથી હોય છે એ એક ઘર, જ્યારે કોઈ નથી હોતું જોડે ત્યારે આપણને રાખવા વાળું હોય છે એ ઘર🥰 ❤️તમારું નવું ઘર લેવા બદલ શુભકામનાઓ❤️

ક્યારે હસે એ દિવસ જ્યારે તમારું પોતાનું ઘર હસે એ અવસરની ઘડી આવી રહી છે, આજે એ જોઈને ખૂબ જ ખુશી થાય છે કે તમારા ઘરની લક્ષ્મી તમારા ઘરમાં જઈ રહી છે😊 ❤️તમારું નવું ઘર લેવા બદલ શુભકામનાઓ❤️

કદથી નહીં પણ ઘરની શાંતિથી એની શોભા વધે છે હોય તમારું નવું ઘર તો ક્યાં અમારી શુભકામનાઓ ઘટે છે❤️💫

નવા ઘરની શુભેચ્છા

ચાહું છું એક મહેમાન બનવા તમારા આંગણે નવા આંગણાની ખુશીની છાલક હોય તમારી પાપણે, સમય સારો હોય કે ખરાબ હોય સદાય સાથે રહીએ આપણે..❤️

દુનિયાની બધી જ ખુશીઓ ફિક્કી પડી જાય છે જ્યારે પોતાના આંગણામાં પગ મુકાય જાય છે💫 હોય ભલે ગમે એવો ખરાબ સમય આપણું ઘર ક્યાં આપણને મૂકીને ક્યાંય જાય છે🥰

દુનિયા ભલે આખી ફરી ઘરે આવી સાંજ💫 ચાર દિવાલ ભલે ને હોય સાચું સુખ તો ત્યાં જ🏠

Als read= Wife birthday wishes in Marathi

આખું જીવન નીકળી જાય છે કમાતા કમાતા અને એનું ફળ આજે તમને મળ્યું છે❣️ ચાર દીવાલોની મહેફિલમાં એ મહેલ આજે તમારું થઈ રહ્યું છે💫

આપના ઘરમાં હંમેશા સુખ શાંતિ રહે તમારો ધન અને ધાન્યના ભંડાર ભરેલા રહે🏠 ભગવાનનો આશીર્વાદ હમેંશા તમારા પર રહે અને હું તો ઇચ્છુ આવા કેટલાય ઘર તમારા નામે રહે 😊

નવા નિવાસે મળે સૌ કોઇનો સહકાર ધન અને ધાન્ય ભંડાર ભરેલા રહે તમારા દુઃખ તમારા સરનામે આવે જ નહીં અને સુખને મળે સદાય સરનામું તમારું💫🏠

Housewarming Wishes/Quotes in Gujarati

નવા ઘરના નવા વધામણાં ઉંબરે પુરાયા સાથીયા ચાર✨ તોરણ બાંધ્યા બારણે નવા ઘરની શુભેચ્છા આપને 🥰

આમંત્રણ હોય તમારું અને હાજરી ના હોય અમારું એવું ક્યારેય ન બને નવા ઘરના વધામણાં હોય અને અમારી શુભેચ્છા ન હોય એવું પણ ક્યારેય ન બને🥰 ❤️તમારું નવું ઘર લેવા બદલ શુભકામનાઓ❤️

ભલે ઝૂંપડી હોય કે મહેલ પોતાના ઘર જેવું સુખ ક્યાંય નહીં❣️ આ તો હતી વાત નવા આંગણાની એના જેવી હૂંફ ક્યાંય નહીં 🥰

કળશ મૂકયો લક્ષ્મીએ ખુશીનો નહીં પાર, વધામણાં આવ્યા છે નવા ઘરના પ્રભુ તારી લીલા અપરંપાર, ❤️તમારું નવું ઘર લેવા બદલ શુભકામનાઓ❤️

કૃપા કરે ભગવાન અને બધી જ ઇચ્છાઓ પૂરી થઈ જાય, દુઆ હોય બધાની જ અને તમારું ઘર ખુશીઓથી ભરાય જાય 🥰

ઘરમાં ચડતા દરેક પગથિયાં તમને જીવનમાં ઉપર સુધી લઈ જાય અને દરેક પગલાં પડતા જ તમારા જીવનની બધી મુસીબત દૂર થઈ જાય ❤️

એક મકાન ખરીદવું ખૂબ સહેલું છે પણ એને એક ઘર બનાવવું ખૂબ જ અઘરું છે આ બંનેમાં તમે સફળ થયા છો તો અમારી શુભેચ્છા પણ ખૂબ જરૂરી છે❤️

Written by Sakshi Patel

New Home Wishes in Gujarati : આશા છે કે આ પોસ્ટ તમારા માટે ઉપયોગી હતી. અને હું આશા રાખું છું કે તમને શેર કરવા માટે શ્રેષ્ઠ નવા ઘરની શુભેચ્છાઓ મળી હશે. You can freely share this નવા ઘરની શુભેચ્છા with your friend, family and relatives. Housewarming wishes in gujarati are really helpful to wish a person who bought the new home.

• પત્ની માટે જન્મદિવસની શુભેચ્છા
• જીવન પર કવિતા
• ગુજરાતી પ્રેમની શાયરી

Share and Enjoy !

સંબંધિત પોસ્ટ્સ.

નિવૃત્તિની વિદાય શુભેચ્છા અને શાયરી | retirement wishes, quotes, shayari in gujarati

50+ ગુજરાતી ઉખાણાં અને પહેલીયા । Gujarati Ukhana with Answer

(100+) લગ્ન વર્ષગાંઠ શુભેચ્છા અને શાયરી । Marriage Anniversary Wishes in Gujarati

લગ્ન અભિનંદન અને શુભેચ્છાઓ સંદેશ । Wedding / Marriage wishes in gujarati

ગુજરાતી જોક્સ કોમેડી, હાસ્ય જોક્સ । Best New Funny Jokes in Gujarati

હનુમાન ચાલીસા ગુજરાતી લેખિત અને pdf । hanuman chalisa lyrics in gujarati, copy short link.

SaralGujarati.in

• તમામ ગુજરાતી નિબંધ
• શૈશવના સંસ્મરણો નિબંધ
• ઉનાળાનો બપોર નિબંધ
• નદીતટે સંધ્યા | નદીકિનારે સાંજ ગુજરાતી નિબંધ
• અતિવૃષ્ટિ નિબંધ | વર્ષાનું તાંડવ
• શિયાળાની સવાર નિબંધ
• જળ એ જ જીવન નિબંધ
• ઉનાળો - બળબળતા જામ્યા બપોર
• ધરતીનો છેડો ઘર નિબંધ
• વસંતઋતુ | વસંતનો વૈભવ નિબંધ
• શરદ પૂર્ણિમા નિબંધ
• દશેરા નિબંધ
• ગાંધી જયંતી નિબંધ
• ગણેશ ચતુર્થી નિબંધ
• નાતાલ વિશે નિબંધ
• રથયાત્રા નિબંધ
• દિવાળી નિબંધ
• ગુરુ પૂર્ણિમા નિબંધ
• વસંત પંચમી નિબંધ
• નવરાત્રી નિબંધ
• હોળી નિબંધ
• ધૂળેટી નિબંધ
• મહાશિવરાત્રી નિબંધ
• જન્માષ્ટમી નિબંધ
• રક્ષાબંધન નિબંધ
• ઉત્તરાયણ (મકરસંક્રાંતિ) નિબંધ
• આપણા ઉત્સવો અને તહેવારો નિબંધ
• મારો પ્રિય તહેવાર ગુજરાતી નિબંધ
• 26મી જાન્યુઆરી (પ્રજાસત્તાક દિન) નિબંધ
• 15મી ઓગસ્ટ (સ્વતંત્રતા દિવસ) નિબંધ
• મારો પ્રિય તહેવાર
• કોરોના વાયરસ નિબંધ
• પ્રવાસનું જીવન ઘડતરમાં સ્થાન
• ધરતીનો છેડો ઘર
• પ્રદૂષણ - એક સાર્વત્રિક સમસ્યા
• માતૃપ્રેમ | માં તે માં | માં
• 26મી જાન્યુઆરી (પ્રજાસત્તાક દિન)
• 15મી ઓગસ્ટ (સ્વતંત્રતા દિવસ)
• એક સૈનિકની આત્મકથા નિબંધ
• એક નદીની આત્મકથા
• એક ખેડૂતની આત્મકથા
• એક ફાટેલી ચોપડીની આત્મકથા
• એક રૂપિયાની આત્મકથા
• એક ચબુતરાની આત્મકથા
• નિશાળનો બાંકડો બોલે છે...
• એક શિક્ષિત બેકારની આત્મકથા
• એક વડલાની આત્મકથા
• એક ભિખારીની આત્મકથા
• એક ફૂલની આત્મકથા
• એક છત્રીની આત્મકથાા
• એક ઘડિયાળની આત્મકથાા
• એક નિવૃત શિક્ષકની આત્મકથા
• જો હું વડાપ્રધાન હોઉં તો...
• સમાનાર્થી શબ્દો
• વિરુદ્ધાર્થી શબ્દો
• તળપદા શબ્દોો
• શબ્દસમૂહ માટે એક શબ્દો
• રૂઢિપ્રયોગો અને તેના અર્થ
• નિપાત
• કૃદંત
• અલંકાર
• સમાનાર્થી શબ્દો ધોરણ પ્રમાણે
• Privacy Policy

ગુજરાતી નિબંધ | All Gujarati Essay | Gujarati Nibandh List

નીચે આપેલ ગુજરાતીમાં  100 , 200  અને 500 શબ્દોમાં નિબંધ ધોરણ 5 થી  10 ,  11  અને  12  માટે ઉપયોગી થશે.

ગુજરાતી નિબંધ | નિબંધ લેખન એટલે શું | all gujarati nibandh list, નિબંધ લેખન એટલે શું.

• નિબંધના ‘શીર્ષક' વિશે સૌપ્રથમ વિચાર થવો જોઈએ. શીર્ષકના આધારે નિબંધલેખનમાં કહ્યા મુદાઓ સમાવવા તેનો ખ્યાલ આવે છે. 
• નિબંધના બધા મુદ્દાઓનું અનુસંધાન તેનું શીર્ષક બની રહેવું જોઈએ. વિષયની બહાર જઈ મુદાઓની ચર્ચા કરવી-એમાં વિષયનું તાદૃશ્ય જળવાઈ શકતું નથી.
• શીર્ષકના આધારે તેના મુદાઓની નોંધ કર્યા પછી કયા મુદ્દાને કેટલો અને કેવી રીતે વિસ્તારવો છે તેનું મનન કરવું જોઈએ.
• મુદ્દાને અનુરૂપ અને વિષયને સંગત હોય તેવા અવતરણો, કહેવતો, રૂઢિપ્રયોગો, ગુજરાતી કે અન્ય જાણીતી ભાષાની પંક્તિઓ, સુભાષિતો, વગેરેનો ઉપયોગ નિબંધમાં કરવા જોઈએ, નિબંધના મુદાઓમાં અલગ-અલગ સ્થાને તે મુકાય; એકસાથે બધી જ પંક્તિઓ એક જ મુદામાં ન લખાય તેની સાવધાની રાખવી જોઈએ.
• વાક્યો અતિશય લાંબો ન થાય તેનો લખતી વખતે ખાસ ખ્યાલ રાખવો.
• પરિચ્છેદની સપ્રમાણતા જળવાઈ રહે તેવી કાળજી કરવી, અને
• વિરામચિહ્નોનો યોગ્ય ઉપયોગ થાય, અનુસ્વાર, જોડણી વગેરે પણ યોગ્ય રીતે લખાય તેની ખાસ કાળજી રાખવી.
• નિબંધનો પ્રથમ મુદ્દો પ્રસ્તાવના અને છેલ્લે મુદ્દો ઉપસંહાર યોગ્ય રીતે લખાય તે ખાસ જોવું. નિબંધના થોડા નમુનાઓ જોઈ જવાથી આ કુશળતા આવી જશે.
• કાગળમાં યોગ્ય હાંસિયો રખાય, મુદાઓ લખવામાં થોડા મોટા અક્ષર લખાય, ફકરા-પરિચ્છેદની શરૂઆતમાં યોગ્ય જગ્યા છોડાય અને પ્રત્યેક પેટા મુદાને અંતે ગુરુવિરામ મુકાય તે પણ ખાસ જોવું.
• પરીક્ષામાં પુછાતા નિબંધો વિદ્યાર્થીની વય-કક્ષા અને અનુભવ જગતને ધ્યાને રાખીને જ પુછાય છે, એટલે ‘શીર્ષક’ ઉપર થોડું મનન કરવાથી તે વિષય-નિરૂપણ માટેના મુદ્દાઓ અને રજૂઆતના શબ્દો અવશ્ય મળી આવે છે, પણ હા, એ માટે અગાઉ થોડા નિબંધો જોઈ જવા જરૂરી ગણાય.
• નિબંધ પૂરેપૂરો લખાઈ જાય પછી તેને ઓછામાં ઓછા એક વખત અવશ્ય વાંચી જવો જોઈએ, જેથી તેમાં રહેલી નાની પણ જરૂરી ક્ષતિઓ સુધારી શકાય છે
• સારું લખાણ લખવા માટે રોજબરોજની વૈશ્વિક, રાષ્ટ્રીય, પ્રાદેશિક અને આજુબાજુની મહત્ત્વની ઘટનાઓ વિશે જાણકારી પ્રાપ્ત થતી રહેવી જોઈએ. એ માટે વર્તમાનપત્રો, સામયિકો, સમાચારો સાથે નાતો જોડવો-જોડી રાખવો જોઈએ.
• પુરુષાર્થ એટલે શું ? 
• પુરુષાર્થ વિશે બીજાના - અનુભવીઓના કેવા ખ્યાલો છે ? 
• નસીબથી બધું સારું ગોઠવી શકાય કે પુરુષાર્થનો ખપ પડે ? 
• પ્રારબ્ધીઓ અને પુરુષાર્થીઓ બંનેમાંથી કોણ ચડિયાતું ગણાય ? 
• આપણે કેવા બનવું જોઈએ ? 
• પુરુષાર્થ દ્વારા કંઈક પામ્યાં હોય એવાં કોણ કોણ ? 
• પ્રસ્તાવના 
• પુરુષાર્થ અને પ્રારબ્ધની તુલના 
• પુરુષાર્થનું મહત્ત્વ અને જરૂરિયાત
• પુરુષાર્થીઓની સિદ્ધિઓ 
• ઉપસંહાર
• 'સિદ્ધિ તેને જઈ વરે, જે પરસેવે નહાય,'
• "उद्यमेन हि सिध्यन्ति कार्याणि न मनोरथैः "
• 'પુરુષાર્થ ભાગ્યનો ઘડવૈયો છે.'
• 'Self Help is the best Help.'
• તમે પહેલાં નક્કી કરો કે તમે કયા પ્રકારનો નિબંધ વધુ સારી રીતે લખી શકો. તમને ખ્યાલ તો હશે જ કે નિબંધ વિવિધ પ્રકારના હોય છે. પ્રકૃતિવિષયક, માહિતીપ્રધાન, ઘટનાપ્રધાન, ચિંતનપ્રધાન, આત્મકથા - જેવા નિબંધો લખવાના થતા હોય છે.
• તમે જે નિબંધ લખવા માંગો છો તેમાં કઈ વીગતો આવી શકે, તે વિચારો અને નોંધો. તેના મુદ્દા તારવો. આ મુદ્દાની કાચી યાદી બનાવો. ત્યાર બાદ મુદ્દાની ક્રમિકતા નક્કી કરો. કયો મુદો પહેલા લેવાથી તમારો નિબંધ વધુ ચુસ્ત બનશે અને લખાણ વધુ પ્રવાહી લાગશે.
• તમે સમાનાર્થી શબ્દો, વિરુદ્ધાર્થ શબ્દો, રૂઢિપ્રયોગ, કહેવત, દુહાઓ વગેરેનો અભ્યાસ કર્યો છે. તેનો ઉપયોગ કરો અને તમારા લખાણને વધુ સચોટ અને અસરકારક બનાવો.
• પસંદ કરેલા નિબંધ અનુસાર તમારી ભાષા હોવી જોઈએ.
• જો તમે પ્રકૃતિવર્ણનનો વિષય પસંદ કર્યો હોય તો તેમાં પ્રકૃતિનું દૃશ્ય નજર સામે ઊભું થઈ જાય તેવું, સૂક્ષ્મ વીગતો સાથે વર્ણન કરવું જોઈએ. પ્રકૃતિના રમ્ય - રૌદ્ર રૂપની વાત કરતી વખતે તેને માનવસ્વભાવની સંકુલતા સાથે પણ સાંકળી શકાય. પ્રકૃતિ મન - હૃદયને સ્પર્શતી હોય છે. તેથી તેમાં પ્રયોજાયેલાં ભાવવાચક, ઉદ્ગારવાચક વાક્યો પણ નિબંધને વધુ હૃદયસ્પર્શી બનાવી શકે.
• જો તમે માહિતીપ્રધાન નિબંધ લખવા માગતા હોવ તો તમારી પાસે મુદાઓને અનુરૂપ માહિતી હોવી જોઈએ. જરૂરી પરિભાષા, તેના લાભ-ગેરલાભ અંગે અથવા પક્ષ-વિપક્ષ અંગેની માહિતી, તેનાં કારણો, ઉપાયો વગેરે જેવી વીગતો સમાવી લેવી જોઈએ.
• ઘટનાપ્રધાન નિબંધ લખવા માગતા હોવ તો એ ઘટનાનું તમારે મન શું મહત્ત્વ છે, વ્યક્તિગત અથવા સામાજિક સંદર્ભોમાં એ ઘટના વિશેષ છે ? તમારા મનમાં રોપાયેલી ઘટના વાચનારના મનમાં રોપાય તેવું વર્ણન ઘટનાપ્રધાન નિબંધને આસ્વાદ્ય બનાવી શકે.
• જો તમારે આત્મનાત્મક નિબંધ લખવો હોય તો તમે વિચારી જુઓ કે તમને કેવી વાત સાંભળવામાં રસ પડી શકે? કોઈ પોતાની આત્મકથા કહે તો કોણ સાંભળ. ક્યારે સાંભળે? તેથી આ પ્રકારના નિબંધમાં બોલચાલની લઢણ નિબંધને આકર્ષક બનાવી શકે. વળી, જે પોતાના જીવનના અંતિમ તબક્કામાં હોય, તે પોતાના જીવનના સારરૂપ કોઈ સંદેશ આપે, તેથી કોઈ પણ આત્મકથા જે જીવનસંદેશ આપતી હોય તો તેનું મહત્ત્વ હોય.

નિબંધનું માળખુંઃ

• આરંભ 
• વિષયવસ્તુ 
• સમાપન

ગુજરાતી નિબંધ લેખન સ્વાધ્યાય:

• સ્વચ્છતા ત્યાં પ્રભુતા
• મારા પ્રિય લેખક
• મેં જોયેલી એક દુર્ઘટના
• મારો પાદગાર પ્રવાસ
• જો હું મુખ્યમંત્રી હોઉં તો
• શહેરીજીવનની સમસ્યાઓ
• પુસ્તકો : આપણાં મિત્રો
• એક સુકાયેલા ઝાડની આત્મકથા
• જાગ્યા ત્યારથી સવાર
• તહેવારોનું મહત્ત્વ
• રોશવની રમતનાં મારાં સંસ્મરણો
• મિત્રતાની મીઠાશ
• સિદ્ધિ તેને વરે જે પરસેવે નહાય
• જનની અને જન્મભૂમિ સ્વર્ગથી મહાન છે.
• સાગર તટે સંધ્યા
• મારો પ્રિય સર્જક
• જો હું કવિ હોઉં તો...
• જીવનમાં પ્રામાણિકતાનું મહત્ત્વ
• મારું પ્રિય પુસ્તક
• ગામડું બોલે છે.
• નેત્રદાનઃ મહાદાન
• વૃદ્ધાશ્રમની મુલાકાતે
• વસંત – વનમાં અને જનમાં
• આધુનિક સાધનો - શાપ કે આશીર્વાદ
• જીવનમાં રમતગમતનું મહત્ત્વ
• વર્ષાઋતુ
• પરિશ્રમ એ જ પારસમણી
• ખબર છે એટલી કે માતની હાકલ પડી છે.
• પાણી બચાવો - પ્રાણી બચાવો
• પ્રકૃતિનું રક્ષણ એ જ જીવનનું રક્ષણ
• દીકરી, ઘરની દીવડી
• વિદ્યા વિનયથી શોભે છે.
• પ્રાર્થના – જીવનનું બળ
• માતૃભાષાનું મહત્વ
• વૃક્ષ ઉગાડો, પર્યાવરણ બચાવો.
• રક્તદાન મહાદાન
• મારી પ્રેરણામૂર્તિ
• માનવી – પશુની નજરે
• સૃષ્ટિનો છે એક જ પોકાર, દીકરી બચાવી કરો ઉદ્ધાર
• મારી માટી  મારો દેશ - મેરી માટી મેરા દેશ
• ચંદ્રયાન મિશન 3 નિબંધ
• રામ મંદિર અયોધ્યા નિબંધ

પ્રાકૃતિક નિબંધ

• ઉતરાયણ વિશે નિબંધ
• વસંતઋતુ વિશે નિબંધ અથવા વસંત નો વૈભવ નિબંધ
• ઉનાળાની બપોર અથવા ગ્રીષ્મનો મધ્યાહન નિબંધ
• પ્રકૃતિના રમ્ય અને રૌદ્ર સ્વરૂપ નિબંધ
• કુદરતના હાસ્ય અને તાંડવ નિબંધ
• ભૂકંપ વિશે નિબંધ અથવા ધરતીકંપ એક કુદરતી આફત
• વહેલી સવારનું ભ્રમણ
• વર્ષાઋતુ નિબંધ
• મોસમનો પહેલો વરસાદ ચોમાસુ નિબંધ
• અતિવૃષ્ટિ નિબંધ
• અનાવૃષ્ટિ અથવા દુકાળ વિશે નિબંધ
• વિનાશક વાવાઝોડું નિબંધ
• પ્રકૃતિ પરમાત્માનું સ્વરૂપ નિબંધ

તહેવાર વિષયક નિબંધ

• હોળી પર નિબંધ
• ઉત્તરાયણ (મકરસંક્રાંતિ) વિશે નિબંધ
• મહાશિવરાત્રી  નિબંધ
• જીવનમાં તહેવારો નું મહત્વ નિબંધ
• ઉનાળામાં વેકેશન નિબંધ
• રથયાત્રા વિશે ગુજરાતી નિબંધ
• રક્ષાબંધન વિશે નિબંધ
• દશેરા વિશે નિબંધ
• ૧૫ મી ઓગષ્ટ નિબંધ
• દિવાળી વિશે નિબંધ
• નાતાલ નિબંધ
• 26 મી જાન્યુઆરી નો નિબંધ
• શરદ પૂર્ણિમા વિશે નિબંધ
• મારો પ્રિય તહેવાર નિબંધ

સામાજિક, આર્થિક, સાંસ્કતિ અને કેળવણી વિષયક નિબંધ

• બેટી બચાવો બેટી પઢાવો નિબંધ
• વાંચન નું મહત્વ નિબંધ
• નારી તું નારાયણી નિબંધ
• નારી સશક્તિકરણ નિબંધ
• માતૃપ્રેમ નિબંધ અથવા વાત્સલ્યમૃતિ મા નિબંધ
• દીકરી ઘરનો દીવો નિબંધ
• ઓનલાઇન શિક્ષણ ના ફાયદા અને ગેરફાયદા
• સ્વચ્છતા ત્યાં પ્રભુતા નિબંધ
• સમયનું મહત્વ નિબંધ
• શ્રમનું મહત્વ નિબંધ
• કોરોનાથી બચવાનો એકમાત્ર ઉપાય રસીકરણ
• ભ્રષ્ટાચાર નિબંધ
• પર્યાવરણ નું મહત્વ નિબંધ
• પર્યાવરણ બચાવો નિબંધ
• વિશ્વ પર્યાવરણ દિવસ નિબંધ
• જય જય ગરવી ગુજરાત નિબંધ
• ગુજરાતના કોરોના વોરિયર્સ નિબંધ
• આત્મનિર્ભર ભારત નિબંધ
• જીવનમાં શિસ્તનું મહત્વ નિબંધ
• ગાય વિશે નિબંધ
• માનવ અને પશુની મૈત્રી નિબંધ
• મોર વિશે નિબંધ
• માતૃભાષા નું મહત્વ નિબંધ
• માતૃભાષામાં શિક્ષણ નિબંધ
• પુસ્તકો આપણા સાચા મિત્રો નિબંધ
• વૃક્ષો આપણા મિત્રો નિબંધ
• જીવનમાં પ્રામાણિકતાનું મહત્ત્વ પર નિબં ધ
• વહેલી સવારનું ભ્રમણ વિશે નિબંધ
• વિશ્વ બંધુત્વ નિબંધ
• મિત્રતાની મીઠાશ નિબંધ
• પ્રવાસનું મહત્વ નિબંધ
• સમાજનું નવનિર્માણ અને તરુણો નિબંધ
• જીવનમાં સાદગીનું મહત્વ નિબંધ
• વિજ્ઞાનનું મહત્વ નિબંધ
• પ્લાસ્ટિક મુક્ત ભારત નિબંધ
• વસ્તી વધારો નિબંધ
• ઓનલાઇન થઇ રહેલું વિશ્વ નિબંધ
• મને શું થવું ગમે નિબંધ
• શિક્ષક દિન નિબંધ
• સૈનિક વિશે નિબંધ
• કુદરતી આપત્તિ નિબંધ
• હાય રે ! મોંઘવારી નિબંધ
• કારગિલ વિજય દિવસ
• વિશ્વ સંસ્કૃત દિવસ
• વિશ્વ આદિવાસી દિવસ
• વિશ્વ મહિલા દિવસ નિબંધ
• રાષ્ટ્રીય એકતા નિબંધ
• કન્યા વિદાય નિબંધ
• યુદ્ધ નહી પણ બુદ્ધ નિબંધ
• મારી શાળા નિબંધ
• મારો શોખ નિબંધ
• મારું ગામ નિબંધ
• મારું શહેર નિબંધ
• મારા દાદાજી નિબંધ
• મારા દાદીમાંનિબંધ
• મારા સપનાનું ભારત નિબંધ
• મારા શૈશવના સંસ્મરણો નિબંધ
• સ્ટેચ્યુ ઓફ યુનિટી વિશે નિબંધ
• આઝાદી કા અમૃત મહોત્સવ નિબંધ
• મારી પ્રિય રમત ક્રિકેટ નિબંધ
• જાહેરાતોનું વિશ્વ નિબંધ
• મતદાન જાગૃતિ નિબંધ
• પિતા દિવસ નિબંધ
• પશુ પ્રેમ નિબંધ
• પર્યાવરણના સંરક્ષણ માટે મારો ફાળો નિબંધ
• પોપટ વિશે નિબંધ
• હાથી વિશે નિબંધ
• કુતરા વિશે નિબંધ
• સિંહ વિશે નિબંધ
• વાઘ વિશે નિબંધ
• બિલાડી વિશે નિબંધ

આત્મકથાત્મક નિબંધ

• એક નદીની આત્મકથા નિબંધ
• એક ફૂલની આત્મકથા નિબંધ
• એક ખેડૂતની આત્મકથા નિબંધ
• એક ફાટેલી ચોપડીની આત્મકથા નિબંધ
• એક રૂપિયાની આત્મકથા નિબંધ
• એક શિક્ષિત બેકારની આત્મકથા નિબંધ
• નિશાળનો બાંકડો બોલે છે...આત્મકથા નિબંધ
• એક ચબુતરાની આત્મકથા નિબંધ
• એક વડલાની આત્મકથા નિબંધ
• એક ભિખારીની આત્મકથા નિબંધ
• એક છત્રીની આત્મકથાનિબંધ
• એક ઘડિયાળની આત્મકથા નિબંધ
• એક નિવૃત શિક્ષકની આત્મકથા નિબંધ
• જો હું સૈનિક હોઉં તો... નિબંધ
• જો હું વડાપ્રધાન હોઉં તો...નિબંધ

વ્યકિતલક્ષી- જીવનલક્ષી નિબંધ

• ગાંધીજીના વિચારો નિબંધ
• ભગતસિંહ વિશે નિબંધ
• મધર ટેરેસા વિશે નિબંધ
• જવાહરલાલ નહેરુ નિબંધ
• ડો બાબાસાહેબ આંબેડકર નિબંધ
• ગુરુ નાનક પર નિબંધ
• મારા પ્રિય નેતા નરેન્દ્ર મોદી વિશે નિબંધ
• ડૉ. વિક્રમ સારાભાઈ નિબંધ
• ડૉ. APJ અબ્દુલ કલામ નિબંધ
• લાલ બહાદુર શાસ્ત્રી નિબંધ
• ડૉ. સર્વપલ્લી રાધાકૃષ્ણનનિબંધ
• અટલ બિહારી વાજપેયી નિબંધ
• ચંદ્રશેખર આઝાદ નિબંધ
• રાણી લક્ષ્મીબાઈ નિબંધ
• સ્વામી વિવેકાનંદ નિબંધ
• છત્રપતિ શિવાજી મહારાજ નિબંધ
• નેતાજી સુભાષચંદ્ર બોઝ નિબંધ
• અન્ય મહાન વ્યકિતઓ વિશે નિબંધ

Conclusion :

બાળકોમાં વધુ સારી લેખનકળા વિકસાવવા માટે એક પ્રયાસ 

Gujarati Nibandhmala is designed to help students in Gujarati medium write better and more language-rich essays in an effective way.

નિબંધો ઉપરાંત... ગદ્યાર્થગ્રહણ, પદ્યાર્થગ્રહણ જેવા મુદ્દાઓનો પણ સમાવેશ 

IMPROVE GUJARATI WRITING SKILLS

Over 100 Essays

An ever growing library of essays so you can get ideas

10+ Categories

All essays are categorised in various categories to help you browse easily

Free Forever

Gujju Nibandh App is available for everyone for free

MORE ABOUT THE APP: Gujarati Nibandhmala is designed to help students in Gujarati medium write better and more language-rich essays in an effective way. The app has over 10 categories for different essay topics, such as: i) rutu (season) nibandh (essay) ii) tahevaro / tehvaro (festivals) nibandh (essay) iii) jivan charitra nibandh as well as ઋતુ સંબંધિત, તહેવારો, જીવનચરિત્ર, વિચારાત્મક, પ્રવાસ, આત્મકથા, પોતાના વિશે, પર્યાવરણ અને પ્રકૃતિ, કહેવતો આધારિત, પ્રકીર્ણ. The app provides more helpful sections like Gadhyarth-grahan, Padyarth-grahan and more. We also give word count for each essay so you can write accordingly. This app is perfect for all age groups and standards (classes) including Dhoran 5, 6, 7, 8 ane Dhoran 9 temaj Dhoran 10 Gujarat Board SSC Exam, as well as Dhoran 11, Dhoran 12 Gujarati Medium HSC Board Exam. Each essay includes basic key points you should be covering in your essay. This is a sincere attempt to help students write better in Gujarati. We strongly discourage copy-pasting of essays as that is not beneficial in any way. To view the essays, you will need to sign in or sign up for our primary product Gujju Student, which is free. If you have any questions, or have any content claims, abuse issues; email us to [email protected].

A PRODUCT BY

GUJJU NIBANDH

Gujarati Language

• 1840 - Personal diary composition: Nityanondh, Durgaram Mahetaji.
• 1851 - First essay: Narmada Shankar Lalshankar Dave.
• 1866 - First novel: Nandashankar Mehta.
• 1866 - First autobiography: Narmada Shankar Lalshankar Dave.

• Standard Gujarati – Saurashtra Standard, Nagari, Bombay Gujarati, Patnuli
• Gamadia – Gramya, Surati, Anawla, Brathela, Eastern Broach Gujarati, Charotari, Patidari, Vadodari, Ahmedabad Gamadia, Patani Parsi
• Kathiyawadi –Jhalawadi, Sorathi, Holadi, Gohilwadi, Bhavnagari,Kharwa,Kakari Tarimuki – Ghisadi

• Salibhadra Suri's Bharatesvara Bahubalirasa (1185 AD)
• Vijayasena's Revanagiri-rasa (1235 AD)
• Ambadeva's Samararasa (1315 AD)
• Vinayaprabha's Gautama Svamirasa (1356 AD)
• Sridhara's Ranamalla Chanda (1398 AD)
• Merutunga's Prabodhachintamani Padmanabha's Kanhadade Prabandha (1456 AD)
• Bhima's Sadayavatsa Katha (1410 AD).
• Rajasekhara's Neminatha-phagu (1344 AD)
• Gunavanta's Vasantha-vilasa (1350 AD)
• Vinayachandra's Neminatha Catuspadika (1140 AD)
• Tarunaprabha's Balavabodha (1355 AD)
• Manikyasundara's Prithvichandra Charita (1422 AD)

• Privacy-Policy

Gujarat Darshan Guide

Gujarat Tourism, Stay, News, Culture

Culture of Gujarat, Traditions, Food, Festival

Table of Contents

About Gujara t Culture

Gujarat culture and heritage is among the most amazing and richest ones in the country. Unique and diverse, the cultural heritage of Gujarat is an incredibly fascinating one. Also, there are several awesome places to visit in Gujarat. Scores of people regularly visit Gandhinagar, the state’s capital. The largest city of Gujarat, Ahmedabad, is also among the most frequented cities in the state. Rann of Kutch, the great Indian White Salt Desert, is among the must-see attractions in Gujarat

Gujarat is a flourishing state with cultural diversity. This vibrant state forms an integral part of the Indian culture. Gujarati culture is the blend of traditions, beliefs, customs, arts, values, and modernization. Despite being among the most industrialized state in India, Gujarat preserves its rich culture and tradition of the ancient past.

Customs and Traditions of Gujarat Embracing different religious faiths, Gujarati’s demonstrate a vibrant mix of  Hinduism ,  Islam ,  Jainism , and  Buddhism . This amalgamation of cultures is quite evident in their beliefs, customs, traditions, institutions, and practices.

Traditions of Gujarat

Gujarati’s believe in various deities as there are many religions in the state together. Accepting different religious beliefs, Gujarati shows a lively mix of Hinduism, Islam, Jain, and Buddhism. This connection of cultures is evident in their beliefs, customs, traditions, institutions, and practices. Aboriginal people show a balanced lifestyle due to a thorough education, a mix of religious practices, and the development of artistic traits. The cow is considered a mother and so they are worshiped devotionally. The main celebrated ceremonies of Gujarati include birth, rope ceremony, marriage, and death. All rituals are performed by the highest-ranked Brahmins.

Languages of Gujarat

• Gujarati is the mother tongue of the natives of Gujarat, many other languages are widely spoken throughout the state. Gujarati is an Indo-Aryan language derived from Sanskrit and is the 26th most widely used language in the world. Gujarati has about 11 different dialects, spoken in various parts of the state.

Food Of Gujarat

A traditional and authentic Gujarati meal consists of dal, roti, rice, vegetables, salad, chaas, farsan followed by a sweet dish.

Some of the famous Gujarati delicacies include dhokla, fafda, khandvi, dhal Dhokli, Undhiyu, handvo, Ganthia, dal Wada, khakhra, and Thepla.

A typical Gujarati dinner includes bhakri-shak or khichdi-kadhi. The Gujaratis are noted for their sweet tongue, and hence every meal is followed by a sweet dish or sometimes even jaggery.

Some Details of Gujarat Food

Khandvi –  This popular Gujarati cuisine is made in the form of thin layers of gram Flour that is cooked in buttermilk and converted into delicious small rolls. For the final stages these rolls are seasoned and sautéed with sesame seeds as well as other spices.

Undhiyu –  The word undhiyu is derived from the Gujarati ‘Undhu’, that means inverted literally. This is called so since this dish is prepared using an inverted clay pot. This is one of the most landmark dished of all time and is prepared using a combination of eggplant, Papdi, Surt, Methi and bananas amongst other such vegetables and items which is slow cooked and results in each bite bursting with flavours.

Aam Shrikhand –  This famous Gujarati sweet dish is created using saffron, condensed milk, chopped mangoes, sugar, Cardamom powder along with some cream. Some people also season this sweet dish with pistachios which brings out the flavors of all the ingredients that went into its making.

Gujarati Kadhi –  This is another famous Gujarati food item which is popular across the globe. This is especially a saving grace during the summer time when the scorching heat becomes unbearable. It is created using sour curd that is spiced with gram flour and is also best enjoyed while consumed with Chapatis or steaming hot basmati rice.

Cultural Dress of Gujarat

Patola Silk or ‘Queen of Silk’, it is a staple of traditional Gujarati suits. In Kutch, there is a unique traditional garment that is known as women. Chania Choli is a popular choice of decor during the Navratri festival season. Men also wear unique suits known as kadia dresses during the Navratri season. Also, one of the prevailing Gujarati trends is the Silver Pachikam Jewelry originating in Kutch.

Fairs and Festivals Of Gujarat

Makar sankranti and kite flying festival (14 january).

Also known as the kite flying festival this festival is celebrated with great vigor and enthusiasm. This festival marks the sun’s direct reaching to the tropic of Capricorn after the completion of the winter solstice. It is celebrated with many folk musics, dance, and kite flying. People of Gujarat gather on terraces to fly kites of various colors to celebrate Makar Sankranti or Uttrayana, in Gujarat, it is also the time when preparations like Undhiyu and sugar cane juice is served. the welcome to the sun after the cold winter months.

Bhadra Purnima (September)

The full moon of Bhadrapad is one of the four most important festival days of the year when farmers and agriculturists come to Ambaji, a place that derives its name from Goddess Ambaji, whose shrine is located there. On this occasion, a large fair is organized on full moon days. In the evening, performances of Bhavai, the folk drama of the state, is held and Garba programmes are organized. The devout attend readings of the Saptashati, the seven hundred verses in praise of the goddess, and visit the temple for a darshan (worship) of her. The Ambaji shrine is the principal shrine of the goddess in Gujarat, and its origins are still unknown. The Temple of Ambaji is recognized as one of the original Shakti Pithas (religious texts) where, according to the ancient Scriptures, the heart of the goddess Ambaji fell to earth when her body was dismembered. A triangular Vishwa Yantra, inscribed with figures and the syllable ‘Shree’ in the centre, represents the deity. There is no idol, which testifies the temple’s antiquity. Idol worship became popular much later.

Bhavnath Mahadev Mela (February)

This fair takes place at the Bhavnath Mahadev Temple that is located on the foot of the holy mount Girnar in Junagadh. This fair takes place for 5 days in the month of February around the festival of Mahashivratri. During this fair, the Mahapuja of Lord Shiva takes place at midnight inside the temple on the 14th day of the dark half of the month of Magh. It is a popular belief that during this time, Lord Shiva himself visits this shrine.

Trinetreshwar Mahadev Fair (September–October)

The small hamlet of Tarnetar, about 75 kilometers from Rajkot, is the site for one of Gujarat’s most well-known annual fairs, held here during the first week of Bhadrapad (September–October). This fair is primarily a “marriage mart” or “Swayamvar” for the tribal youth of today who still visit Tarnetar, to find them a suitable bride. The tribal youth elegantly dressed in colourful dhotis, waistcoats and eye-catching turbans come to be chosen by village belles dressed in colourful finery. Like all important tribal fairs, it is attended by tribes from the adjoining areas who indulge in dancing, competitive sports and other such forms of entertainment. There are over 300 stalls selling food, refreshments, exhibiting embroidery and cattle shows. The bachelors are usually identified by their large, colourful embroidered umbrellas and their distinctive hairstyles. These umbrellas, which have become emblems of the fair, are embroidered by the tribal youth for over a year. The fair is held around the Trinetreshwar Temple, which was dedicated to the three-eyed Lord Shiva and built at the beginning of the century. There is a kund (reservoir) here, and it is popularly believed that a dip in its waters is as holy as a dip in the sacred River Ganges. The reservoir is also known as papanshu (the destroyer of sins).

Tarnetar Fair

The venkatareddy Tarnetar Fair is one of the most happening events in Gujarat and is held at the Temple of Shiva or Trinetreshwar (three-eyed god), popularly known as Tarnetar. Popular belief associates the village with the Swayamwar (marriage) of Draupadi after Arjun performed the Mastsyavedh, an unparalleled feat of archery. Villagers from all over the state, dressed in their brilliant traditional costumes and exquisite jewellery, flock to Tarnetar. A veritable feast for the eyes is the Rasada, a captivating folk dance performed by hundreds of women moving gracefully in a single circle, dancing gaily to the accompaniment of four drums and jodja pava (double flutes). It is in the district Surendranagar.

Kutch Festival Or Rann Festival

The ‘Kutch Festival’ or the ‘Rann festival’ is celebrated at the time of the Shiv Ratri in February/ March. The center of the festival is Bhuj in Kutch. It has crafts, fairs and folk dances, and music and cultural shows, all organized by Gujarat Tourism. Tours are also conducted out to the ruins of Dhola Vera, a city that was once a part of the Indus Valley civilization. The Kutch region in Gujarat abounds with splendid beaches, fascinating wildlife, and beautiful palaces and monuments.

Music Of Gujarat

The folk music of Gujarat is known as Sugam Sangeet and has acclaimed world-wide fame. The range of musical instruments utilized in Gujarati folk music includes turi, manjira, ektaro, jantar, zanz pot drum, prabhati, dhol and ravan hattho. Bhajans are also incorporated in their folk songs. Bardic tradition is another major type of folk Gujarati music.

Dance Of Gujarat

Since Gujarati people are quite enthusiastic and amiable, they have many traditional forms of dance. The four major forms of dance are Dandiya Raas, Garba, Padhar, and Garbi.

• Dandiya  Raas is performed by both men and women and utilizes the movement of bamboo sticks, known as Dandiyas. It has ancient roots and was believed to be played by the beloved Gopis of Lord Krishna.
• Garba  is usually performed by the females in a circular formation. It is performed with reverence for the feminine form of divinity.
• Garbi  is traditionally performed by only the men and incorporates the use of instruments like dhol and manjiras.
• Padhar  is mainly performed by the rural communities near Nal Lake.

Engagement ceremony Of Gujarat

In many Gujarati communities, the engagement ceremony is known as ‘Goad Dhana’ which does not include a ring ceremony . (in Gujarat Script, ગોળ-ધાણા), which literally means “Jaggery and Coriander seeds” and refers to the practice of distributing a small amount of jaggery mixed with coriander seeds.

Marriage ceremony Of Gujarat

Marriage is a highly auspicious occasion in Indian culture. According to the Vedas, the Hindu scriptures, marriage is a sacred lifelong commitment between a man and a woman. It is considered to be the strongest of all social bonds and is the initiation into a lifetime of togetherness.

The Vedic wedding ceremony consists of prayers, invocations, and vows recited in Sanskrit, the most ancient surviving language. The Vedic wedding ceremony dates back to over five thousand years and is performed under a decorated canopy, the  mandap . The four pillars that surround the  mandap  represent the parents of the bride and groom. This signifies the important part they have played in raising their children to become the responsible adults they are today. The ceremony is performed before a sacred fire, or  agniaa , which is the eternal witness of the marriage, and all vows are taken.

Parts of the ceremony

Every Hindu ceremony begins with the worship of Lord Ganesha, the deity of peace and wisdom. This is done so people can find strength within themselves to remove any obstacles that may arise.

Varghodo  (Wedding Procession)

The original form of a  barat  is a procession from the groom’s house to the bride’s house for the wedding ceremony. The wedding day begins with the Mangal Vadya, the playing of Shehnai (a traditional wind instrument) and Dhol (Indian drum).

Swagatam (Welcoming the groom and his family)

The groom and his family are greeted at the doors of the mandir (temple) by the bride’s parents and family. The mother of the bride then greets and welcomes the groom and his family into her own family. She blesses the groom by placing a tilak (red dot) on his forehead. The groom is then led to the  mandap  where the wedding ceremony will take place.

Ganesh Puja (The worship of Lord Ganesh)

Madhuparka (Welcoming the groom)

While the groom is sitting under the  mandap  the  madhuparka  is performed where his feet are washed by the bride’s parents. He is then offered  panchamrut , a drink composed of milk, yogurt, ghee, honey, and sugar.

Kanyaa Daan (Giving away of the daughter)

The bride accepts her change of status from an unmarried woman to a wife by spreading Turmeric powder on her hands. Kanya Daan is performed by the father (or uncle or guardian) of the bride in presence of a large gathering that is invited to witness the wedding.

Vivah (Wedding)

The bride and the groom face each other, and the priest ties their garments (the bride’s saree to the groom’s shirt) in a knot, symbolizing the sacred union. The bride and the groom garland each other and exchange the rings. Next, the nuptial fire, symbolizing the divine witness, and the sanctifier of the sacrament, is installed and worshipped.

Both the bride and the groom grasp their hands together and pray to God for His blessings. Samagree, consisting of crushed sandalwood, herbs, sugar, rice, ghee (clarified butter), and twigs is offered into the sacred fire to seek God’s blessings for the couple.

Mangal Phera (Circumambulation of the sacred fire)

The groom holds the bride by the hand and both walk four times around the sacred fire. Both offer oblations and recite appropriate Vedic hymns to Gods for prosperity, good fortune, and conjugal fidelity. They touch each other’s heart and pray for union of their hearts and minds.

Saptapadi (Seven sacred steps)

This is the most important rite of the entire ceremony. Here the bride and the groom take seven steps together around the sacred fire (Agni) and make the following seven promises to each other: As per the Vedic rituals, the groom sings “With God as our guide, let us take”:

• The first step to nourish each other
• The second step to grow together in strength
• The third step to preserve our wealth
• The fourth step to share our joys and sorrows
• The fifth step to care for our children
• The sixth step to be together forever
• The seventh step to remain lifelong friends
• The perfect halves to make a perfect whole!

The Satapadi ceremony concludes with a prayer that the union is indissoluble. At the end of this ceremony, the groom and the bride become husband and wife.

Mangal Sutra

The Mangal Sutra Dharana is the tying of the thread containing the marks of the Vishnu or Shiva on the neck of the bride by the groom.

Suhaag or Sindhoordana

The groom places sindoor (red powder) on the bride’s hair symbolizing her as a married woman.

Aashirvaad (Blessing)

The groom’s parents bless the couple and offer clothes or flowers to the bride, symbolizing her joining the groom’s family. All those assembled at the ceremony shower flowers on the couple and bless them completing the marriage. Kanya Viday;- The Bride is taking ashirwad from his relatives ( Father, mother, brother, sister, Mamas and all the relatives), the most difficult moments for Father, who is now handing over his daughter to the groom`s Family forever with very much emotional posture, it’s a very very difficult time, everyone is with tears in their eyes, that’s why its call Vasmi Viday.

Gujarati cinema

The Gujarati cinema dates back to 9 April 1932, when the first Gujarati film Narsinh Mehta was released.  Leeludi Dharti  (1968) was the first color film of Gujarati cinema. After flourishing through the 1960s to 1980s, the industry saw a decline. The industry is revived in recent times. The film industry has produced more than one thousand films since its inception. In 2005, the Government Of Gujarat announced a 100% entertainment Tax Exemption for Gujarati films. The Gujarati cinema is also known as ‘Dhollywood’ or ‘Gollywood’

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

"> img('logo-tagline', [ 'class'=>'full', 'alt'=>'Words Without Borders Logo' ]); ?> -->

• Get Started
• About WWB Campus
• Translationship: Examining the Creative Process Between Authors & Translators
• Ottaway Award
• In the News
• Submissions

Outdated Browser

For the best experience using our website, we recommend upgrading your browser to a newer version or switching to a supported browser.

More Information

Translating Gujarat: On Raising Visibility and Sharing Literary Wealth

Gujarat boasts a vibrantly active and industrious 24% of India’s overall seacoast. At 1,600 kilometers, this is the longest coastline of all Indian states and, since ancient times, has invited an unceasing influx of travelers, traders, and warriors from all over the world. The region connects with present-day Afghanistan and Pakistan via northbound land routes through the Sindh desert and what is presently known as Rajasthan. Its eastern mainland adjoins the rest of northern and central India. And in the south, it neighbors agriculturally productive and highly industrialized towns and cities like present-day, cosmopolitan Mumbai. The state’s topography is also filled with extremes and contrasts, from the salt deserts and marshes of Kutch in the northwest to the arid and semiarid scrublands of the western Kathiawad peninsula to the forested mountains and fertile plains in the southeast. Frequented by migratory tribes and clans of pastoralist warriors, pilgrims, and traders, these age-old routes and vastly diverse ecologies have allowed for a fascinating hybridization of cultures and languages from all around the country and the world. Even the name Gujarat originates from a tribal dynasty, the Gurjara-Pratiharas, who came from the north in the mid-eighth century to defeat the local rulers and rule the region along with much of northern India.

Given all of the above, the Gujarati language has never been a discrete or stable entity despite the pre-Independence attempts by British colonial officers, Gandhi, and other Indian nationalist leaders to codify it as such. As scholars like Riho Isaka, Samira Sheikh, Sitanshu Yashaschandra, Rita Kothari, Aparna Kapadia, et al. have proved, the language is a richly complex linguistic system without fixed boundaries that has evolved through centuries of economic, political, and cultural interactions between speakers of Sanskrit, Prakrit, Gujari, Arabic, Persian, Turkish, Portuguese, Dutch, Urdu, Sindhi, Hindi, and more.

This plurality enabled the flourishing of numerous ethnolinguistic identities within the region, which, in turn, have engendered diverse literatures and cultural artifacts through the centuries. Arguably, though, Gujarat had its major literary renaissance in the late 1800s. In part, this was due to cross-pollination with the growing number of literary translations from English and other Indian and European languages. And, in part, it was due to a sociopolitical awakening among Gujarat’s literati—most of whom were educated elites—driven by anti-colonialism, nationalism, and the independence movement. Both of these factors led to a profuse blossoming of the modern Gujarati short story, groundbreaking first novels and memoirs, literary criticism approached as a rigorous art form in itself, travelogues that became established as a literary genre, and modern poetic forms that deviated from all previous traditions. Writers, poets, critics, and dramatists like Dalpat, Narmad, Nilkanth Sr., Navalram Pandya, Nandshankar Mehta, and others led the initial charge.

During this pre-Independence peak era of literary output, the historical novel genre became notably dominant because it also grappled with identity-building, a sense of nationalism, and state formation. Gujarati historical novels of this time are, in themselves, sources of history—beyond the stories they contained, they were also modes of collective consciousness, social reform, and earnest attempts to transcend history itself. This pre-Independence rise of Gujarati historical fiction was deeply influenced by the likes of Scott, Tolstoy, Cervantes, and others. The first-ever Gujarati novel, Nandshankar Mehta’s Karan Ghelo, published in 1866, was historical fiction. Next came the canonical, near-historical novel quartet Sarasvatichandra,  by Govardhanram Madhavram Tripathi, published from 1887 to 1901. With over 150 characters and 2,000 pages, its length surpassed Tolstoy’s War and Peace and it preceded Proust’s In Search of Lost Time . Writers like K. M. Munshi and Dhumketu published several historical fiction series set in pre-British India. Jhaverchand Meghani painstakingly collected ancient oral folklore from different regional communities into multi-volume works. Gunvantrai Acharya created swashbuckling tales of the nautical adventures of Gujaratis who traveled far and wide.

Yet, the first-ever English (or any language) translations of a handful of these works have only emerged in the last decade or so. The rest remain like faint memories of long-buried treasures despite the recovery and preservation efforts of a few stalwarts in every generation. In particular, many works remain unknown even to the Gujarati readership because they came from marginalized Gujarati communities—for example, the Parsi Gujarati community, which was much smaller than the Hindu majority but produced relatively more books at the time.

We can draw a line connecting the aforementioned Acharya to his daughter, the celebrated and prolific author Varsha Adalja, whose fiction opened this collection. Crossroad is a multi-generational historical novel set during the time of India’s independence movement. Written when the author was in her seventies, the work is groundbreaking for several reasons. In particular, despite Gujarat giving India its two most well-known Independence leaders—Mahatma Gandhi and Muhammad Ali Jinnah—and Sabarmati Ashram in Ahmedabad being Gandhi’s political base, this is among the handful of contemporary Gujarati novels to carefully explore those volatile times. That it does so mostly through the lives and experiences of women is another singular feat. Adalja’s prose is colloquially lyrical and true to its time and place. It is also cinematic and immersive, while not shying away from the worst sociopolitical issues like the infanticide and rape of young girls. As I finish my translation of the novel, I am frequently struck by the depth of her craft and research. And I am reminded of how much we still need to learn about Gujarat during those decades beyond the lives and works of Gandhi, Jinnah, and the intelligentsia.

Immediately after independence from the British in 1947, Gujarat became part of Bombay State, and the Mahagujarat Movement for a separate state became the next big political drive. From 1947 to 1960, a Sanskritized version of the language became more standardized, relegating the many regional variations to dialect status. This is also when, as translator Meena Desai writes in her introduction to a ghazal by Befaam (the pen name of Barkat Ali Ghulam Husain Virani), the Gujarati ghazal form came into its own as part of the “burgeoning movement toward an independent identity of a much-colonized country.” Tracing its origins back to seventh-century Arabic love poetry, the ghazal had gathered Persian influences as it spread across South Asia in the twelfth century through Sufi mystics and Islamic Sultanate courtiers. Ghazals continue to enjoy popularity today—especially in Bollywood—in different languages and regions of India, Pakistan, and Bangladesh. Even noted American poets have composed ghazals in English. Though difficult to translate because of their layered meanings, repetitions, and symbolism, Gujarati ghazals continue to flourish both in India and among the diaspora.

Shortly after Independence, another upheaval in Gujarat—particularly the large regions of Kathiawad and Saurashtra—involved the unification of more than two hundred independent princely states. In British India, these states had functioned more like allies rather than subordinates of the British Raj. The newly-formed Indian government pushed hard to integrate the nearly six hundred total princely states, which made up more than half the country. But legacies, traditions, and memories lingered on, as we see in an excerpt of Hasmukh Shah’s upcoming memoir, Dithu Mai . . . ( From the Margins of History ), translated by Mira Desai. Shah describes markers of a world that was quickly disappearing at that time—a Muslim ruler, his integrated team of Hindu and Muslim drivers from across caste and class hierarchies, and his garage filled with expensive and difficult-to-maintain British and American vehicles. From the child narrator’s innocent point of view, all of this is fascinating and impressive. We know the child grew up to become a key staff member for three separate Indian prime ministers. Undoubtedly, some of his diplomatic and negotiation skills had begun developing in those humble yet culturally syncretic beginnings.

That idea of cultural syncretism is also brought forth in Bharat Trivedi’s poem about Ahmedabad , an ancient city with a rich history named after a fifteenth-century Muzaffarid Sultan. As Mira Desai writes in her translator’s note, “Beyond the Hindu, Muslim, and Maratha dynasties and the British colonial rulers, there were also the Siddis, descendants of shipwrecked Africans, who bequeathed an intricate and famous carved stone screen (referenced here as Siddi Sayyed ni jali) to the city.” Though it has seen much communal tension in the last two decades, Ahmedabad has always been a political and intellectual hotbed, particularly during the Gandhi years. And while it is a constant muse for poets, writers, filmmakers, and songmakers, the walls of this city guard many untold stories still. I lived in the sprawling outskirts from mid-2014 to early 2020 and continue to explore its past and present in my own fiction. Once it grabs hold of your imagination, Ahmedabad remains a perpetual state of mind.

The third poet we’ve featured, Jayesh Jeevibahen Solanki, grew up in a village close to Ahmedabad and was a prominent, brave voice in the Gujarat Dalit Movement for most of his adult life. As translator Gopika Jadeja writes in her introductory note , “These poems give us a glimpse into a promising young mind, a poet and activist who envisioned a different future for Dalit and marginalized communities in India.” The objects described starkly in these two poems—stolen mangoes, torn kites, ice lollies for a rupee, a shirtless torso, and shoeless feet—all reveal the impoverishment that Solanki experienced throughout his life, which he tragically ended in October 2020. During my time in Ahmedabad, when I was fictionalizing the 2014 Dalit flogging incident in Una for a short story, I found a few videos of Solanki talking to journalists and reciting his poetry. His grounded convictions and passionate energy will forever haunt all who encountered him, virtually or in person.

It takes both a deep passion and a certain kind of energy to persist as a bilingual poet and writer, as Pratishtha Pandya writes in her personal essay, “ Writing in Mother Tongue and an Other Tongue .” Pandya traces her lifelong encounters with different languages and literatures to understand how her translation practice made her “more attuned to the sounds, nuances, and even limitations of the languages I was working with.” More profoundly, she investigates how there are things she can write in the “other tongue” that she cannot approach in her mother tongue because of cultural conditioning. This linguistic hopscotching about may feel ungainly at times, she writes. Still, there is joy in the spontaneous discoveries it can yield for those willing to jump past boundary constructs and land on just the right words to express themselves fully.

Sachin Ketkar also talked about the pleasures and challenges of bilingualism in my interview with him. As a Marathi-speaking Maharashtrian who grew up speaking Gujarati in Gujarat and working with English as a scholar and academic, Dr. Ketkar experienced “subtractive bilingualism”—a phenomenon I have also experienced since leaving India in 1991 but had not been able to name until this conversation. This is when, as he told me, the acquisition of an elite and powerful language like English results in the depletion and deprivation of linguistic, cultural, and creative resources of the language(s) in which one is raised. We discussed his own literary and translation journey and how intricate questions of cultural identity, tradition, modernity, and relevance stared at him with every step of that journey. Translation, for him, is primarily a creative process of negotiating through those questions. As he also shares in the interview: while creative bilingualism or multilingualism has been additive in nature for literatures in other Indian languages (e.g. Tamil, Hindi, Bangla, Marathi, and more), it has not been the same with Gujarati literature for various reasons.

In a country with so many languages, translation is, as Rita Kothari put it in my interview with her, “an un-self-conscious act [that’s] in the air, in the cosmos. And it’s hidden by being most proximate and natural.” As a multilingual scholar, translator, academic, and author, she has written extensively about Gujarati literature and translation theory. She has also co-translated, with Abhijit Kothari, the most famous historical fiction in our literary canon: K. M. Munshi’s Patan trilogy. Here, we discussed the evolution and craft of Gujarati literature in translation . This is my third interview with Dr. Kothari, and one of the recurring themes is how she sees languages as sociopolitical constructs that are, beyond their uses for communication, about power and identity. Given the evolutionary aspects I described above, this is truer than ever for the Gujarati language. In closing, Dr. Kothari recommends another great Gujarati-to-English translator, to whom we turn next.

Tridip Suhrud is renowned for his Gandhian scholarship. He is also the only Gujarati-to-English translator who has been brave enough to take on the work of translating the canonical Gujarati historical quartet, Sarasvatichandra , which I mentioned earlier. In this interview , we discussed some of his milestone translations, and I asked him where Gujarati literature stands with respect to literatures from other Indian languages in terms of creativity, innovation, diversity, volume, and recognition. He reflected on the Gujarati intellectual tradition overall, and said that “. . . we in Gujarat [ . . . ] have not thought about ourselves in our tongue with as much rigor and originality as we ought to have, or the seriousness with which language communities like Marathi, Bangla, Kannada, Tamil, and Malayalam have done.” Regarding the Gujarati translation scene, he has also discussed elsewhere how we Gujaratis are very good at bringing literary wealth from other cultures into ours, but not so good at sharing our own wealth.

Though that last bit was also a good-humored dig at the age-old Gujarati stereotype as the mercantile, business-minded community, when we look at the three Gujarati-to-English translations published in 2022 (excluding my own Dhumketu translation, which was the US edition of the 2020 Indian publication), it bears out. In her omnibus review , Shalvi Shah writes that they were “all written and translated by men and the only literary works translated from Gujarati to English in India in 2022 were published and are set more than five decades ago.” As a young translator herself, she calls out the difficulties of finding daring, new, experimental works. Sadly, this latter point also bears out, although I’m grateful that we have rare translations of books by a Gujarati Parsi and a Gujarati Dalit among those three.

Earlier, I mentioned a literary renaissance period for Gujarati literature as the independence movement got underway. The next big turning point came in the post-Gandhian era of the 1950s and 1960s with avant-garde writers like Mohammad Mankad and Suresh Joshi. Though Joshi was trained and well-read in Western literary traditions, he chose to write in Gujarati. To date, there has been no other who can match Joshi’s experimental aesthetics and prolific works of fiction, literary prose, literary criticism, and translations from several languages. In his 1992 essay collection, Imaginary Homelands , Salman Rushdie writes this about meeting Joshi:

To go on in this vein: it strikes me that, at the moment, the greatest area of friction in Indian literature has nothing to do with English literature, but with the effects of the hegemony of Hindi on the literatures of other Indian languages, particularly other North Indian languages. I recently met the distinguished Gujarati novelist Suresh Joshi. He told me that he could write in Hindi but felt obliged to write in Gujarati because it was a language under threat. Not from English, or the West: from Hindi. In two or three generations, he said, Gujarati could easily die. And he compared it, interestingly, to the state of the Czech language under the yoke of Russian, as described by Milan Kundera.

(Joshi’s stance predates that of contemporary writers like J. M. Coetzee, Ngũgĩ wa Thiong’o, and Minae Mizumura, who have all also made the political choice to write against the hegemony of English by first publishing their books in Spanish, Gikuyu, and Japanese respectively.)

Today, there is still a language pyramid in India where Bangla, Hindi, Urdu, Tamil, Malayalam, and others sit at the top. The language and history scholars I mentioned earlier have explored the whys and wherefores in their various books and papers. Globalization continues to diminish the ranks of Gujarati readers and writers by increasing the dominance of English. A quick check on Amazon India shows that, beyond academic texts, the Gujarati-language bestsellers are self-help and how-to books translated from English alongside the perennial favorite books about Steve Jobs and Elon Musk. With each generation, the body of Gujarati literature seems to become less abundant, vibrant, and innovative than it was during Joshi’s time. The Indian government and a handful of Gujarati literary institutions do what they can. For example, in 2007, the Gujarati Sahitya Akademi created a prize to recognize and encourage Gujarati authors and poets below the age of thirty . At last count, there are at least twenty different Gujarati literary awards . The Gujarati Sahitya Parishad, the oldest literary organization, has at least thirty different literary awards .

And yet, consider this: Gujarati has fifty-six million speakers worldwide. It is the sixth most spoken language in South Asia and the third most spoken language in the South Asian American diaspora . By some accounts, the Gujarati diaspora is spread over 125 countries . But my 2022 translation, The Shehnai Virtuoso and Other Stories by Dhumketu, was the first ever Gujarati-to-English literary translation to be published in the US. It was also the first ever book-length translation of this modern Gujarati short story pioneer, who published nearly twenty-six volumes of short stories alone.

For any literary culture to thrive, its readership must grow within its own societies and beyond with more translations into and from the language. This first-ever collection at Words Without Borders is a cultural intervention to bring these works to a wider readership, and to also help raise visibility within Gujarati society, especially the global diaspora. For translators from under-represented languages like ours, the act of translation can also be a mode of recovery and reclamation. Together, this small sample reveals rich glimpses of the diverse, complex, and ever-evolving literary traditions of Gujarat. It is an effort to share some of our literary wealth and celebrate our Gujarati ways of being.

Copyright © 2023 by Jenny Bhatt. All rights reserved.

Jenny Bhatt

Jenny Bhatt is a writer, literary translator, book critic, and the founder of Desi Books, a global multimedia forum for South Asian literature.

Into English: Sachin Ketkar on Bilingual Translation

Aimé césaire: thinking through resonance, thinking outside of history, there is no map: the new italian(s).

Essay on Gujarati Culture

Students are often asked to write an essay on Gujarati Culture in their schools and colleges. And if you’re also looking for the same, we have created 100-word, 250-word, and 500-word essays on the topic.

Let’s take a look…

100 Words Essay on Gujarati Culture

Gujarati culture overview.

Gujarati culture is from Gujarat, a state in western India. It is famous for its rich traditions and colorful festivals. Gujaratis are known for their love of food, music, dance, and literature. Their lifestyle is a blend of modern and traditional ways.

Gujarati Food

The Gujarati cuisine is a mix of sweet and savoury dishes. It includes items like dhokla, thepla, and undhiyu. Gujaratis are mostly vegetarian. They enjoy their food with chutneys and pickles. Their meals are balanced and nutritious.

Gujarati Clothing

Traditional Gujarati clothing is vibrant and unique. Women wear sarees called ‘ghaghra-choli’ or ‘chaniya-choli’. Men wear ‘dhoti-kurta’ or ‘kurta-pajama’. They also wear turbans on special occasions.

Gujarati Festivals

Gujaratis celebrate many festivals. Navratri is the most famous one. It is a nine-night festival of dance and music. Diwali, Holi, and Makar Sankranti are also celebrated with great joy.

Gujarati Language and Literature

Gujarati is the main language spoken by Gujaratis. They have a rich literature with works in poetry, prose, and drama. The famous poet Narsinh Mehta was from Gujarat.

Gujarati Art and Craft

Gujarat is known for its arts and crafts. ‘Bandhani’ or tie-dye, and ‘Patola’ silk sarees are famous. They also make beautiful wooden toys and clay items. These crafts show their creativity and skill.

250 Words Essay on Gujarati Culture

Gujarati culture: an introduction.

Gujarati culture is full of color, life, and joy. It comes from the Indian state of Gujarat. The people of Gujarat are called Gujaratis. They are known for their love of food, dance, music, and art.

Gujarati food is famous all over India and even outside. The food is mostly vegetarian. The dishes are sweet, sour, and spicy at the same time. Some popular dishes are Dhokla, Thepla, and Khakhra. Gujaratis also love their tea, called ‘Chai’. They usually have it with snacks in the evening.

Dance and Music

Dance and music are a big part of Gujarati culture. Garba and Dandiya Raas are the most famous dances. They are performed during the festival of Navratri. The music is lively and makes everyone want to dance.

Art and Craft

Gujarat is also known for its arts and crafts. Bandhani, a type of tie-dye, is very popular. Patola silk sarees from Patan are also famous. They have beautiful designs and colors.

Gujaratis love to celebrate festivals. The most important one is Navratri. People dance all night during this festival. Diwali, the festival of lights, is also celebrated with joy. Kite flying festival, known as Uttarayan, is unique to Gujarat.

In conclusion, Gujarati culture is rich and vibrant. It is full of life, color, and joy. It is a symbol of the spirit of the people of Gujarat. They are proud of their culture and love to share it with others.

500 Words Essay on Gujarati Culture

Introduction to gujarati culture.

Gujarat is a state in the western part of India. It is known for its rich and vibrant culture. This culture is a beautiful mix of arts, beliefs, customs, and traditions that have grown over a long time. The Gujarati culture is famous for its unique dance, music, food, and clothing.

Gujarati Dance and Music

Dance and music are important parts of Gujarati culture. People in Gujarat love to dance and sing. One famous dance is Garba. It is performed during the festival of Navratri. People form circles and dance to the beat of the music. Another popular dance is Dandiya Raas, where dancers use sticks in a rhythmic way.

Music also plays a big role. Dayro, a type of folk music, is popular in Gujarat. It is used to tell stories and share wisdom. Gujarati folk songs, known as ‘lok geet’, are also loved by the people.

Food is an important part of any culture and Gujarat is no different. Gujarati food is famous for its great taste. The food is usually vegetarian. It is a mix of sweet and sour flavors. Some popular dishes are Dhokla, Thepla, and Khakhra. Gujaratis also love their snacks, known as ‘Farsan’, like Khandvi and Gathiya.

Gujaratis have a traditional style of clothing. Men usually wear a long white cloth called dhoti with a short coat known as ‘Kediyu’. Women wear a ‘Chaniya Choli’ during festivals and a ‘Ghagra Choli’ or saree on a regular day. The clothes are often bright and colorful.

Gujaratis love to celebrate festivals. The most important festival is Navratri. It is a nine-night festival where people dance and sing. Another big festival is Uttarayan, the kite flying day. People fly kites and enjoy special food. Diwali, the festival of lights, is also celebrated with great joy.

Gujarati Language

The Gujarati language is spoken by the people of Gujarat. It is a very old language with a rich history. It has its own script and has been influenced by other languages like Sanskrit and Persian.

Gujarati culture is a rich and vibrant way of life. It is a blend of color, joy, and tradition. It shows the spirit of the people of Gujarat. Their love for dance, music, food, and festivals is seen in their daily life. The Gujarati culture is a beautiful example of the diversity of India.

That’s it! I hope the essay helped you.

If you’re looking for more, here are essays on other interesting topics:

• Essay on Gun Violence In Schools
• Essay on Guns
• Essay on Gymnastics

Apart from these, you can look at all the essays by clicking here .

Happy studying!

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

ભારતીય સંસ્ક્રુતિના પાયા

Essays on the value of Indian civilisation and culture. This volume consists of various essays: 'Is India Civilised?', 'A Rationalistic Critic on Indian Culture', 'Defence of Indian Culture', 'Indian Culture and External Influence' and 'The Renaissance in India'. They were first published in the monthly review Arya between 1918 and 1921.

• The Renaissance in India
• 1997 Edition
• The Foundations of Indian Culture
• 1972 Edition

•   ભારતીય સંસ્ક્રુતિના પાયા    ગુજરાતી
•   भारतीय संस्कृतीचा पाया    मराठी
•   Les Fondements de la culture indienne    Français

Book Formats

Translations.

• SABCL > The Foundations of Indian Culture ગુજરાતી मराठी Français

Essays on the value of Indian civilisation and culture.

  Home

  Sri Aurobindo

  Books

  SABCL

  Gujarati

Let us co-create the website.

Share your feedback. Help us improve. Or ask a question.

English Gujarati Dictionary | અંગ્રેજી ગુજરાતી શબ્દકોશ

The keyboard uses the ISCII layout developed by the Government of India. It is also used in Windows, Apple and other systems. There is a base layout, and an alternative layout when the Shift key is pressed. If you have any questions about it, please contact us.

• Pronunciation
• Word Network
• Inflections

Description

• More matches
• Word Finder

house - Meaning in Gujarati

House word forms & inflections, definitions and meaning of house in english.

• "the children were playing house"

અવસથ, ... Subscribe

• "he has a house on Cape Cod"
• "she felt she had to get out of the house"
• "they had a large carriage house"
• theater , theatre
• "the house was full"
• "the House of York"
• business firm , firm
• "he worked for a brokerage house"

family , family , home , home , household , menage

• "he moved his family to Virginia"
• "I waited until the whole house was asleep"
• "It was a good Christian household"
• "the family refused to accept his will"
• "the teacher asked how many people made up his home"
• "a bicameral legislature has two houses"
• "he counted the house"
• "the house applauded"
• "the house gets a percentage of every bet"

mansion , planetary house , sign of the zodiac , sign , star sign

• domiciliate , put up
• "The immigrants were housed in a new development outside the town"
• "This box houses the gears"

Synonyms of house

• family , home , household , menage
• mansion , planetary house , sign , sign of the zodiac , star sign

A house is a single-unit residential building. It may range in complexity from a rudimentary hut to a complex structure of wood, masonry, concrete or other material, outfitted with plumbing, electrical, and heating, ventilation, and air conditioning systems. Houses use a range of different roofing systems to keep precipitation such as rain from getting into the dwelling space. Houses generally have doors or locks to secure the dwelling space and protect its inhabitants and contents from burglars or other trespassers. Most conventional modern houses in Western cultures will contain one or more bedrooms and bathrooms, a kitchen or cooking area, and a living room. A house may have a separate dining room, or the eating area may be integrated into the kitchen or another room. Some large houses in North America have a recreation room. In traditional agriculture-oriented societies, domestic animals such as chickens or larger livestock may share part of the house with humans.

More matches for house

What is another word for house ?

Sentences with the word house

Words that rhyme with house

English Gujarati Translator

Words starting with

What is house meaning in gujarati.

Other languages: house meaning in Hindi

Tags for the entry "house"

What is house meaning in Gujarati, house translation in Gujarati, house definition, pronunciations and examples of house in Gujarati.

SHABDKOSH Apps

Ad-free experience & much more

Parts of speech

20 important phrases to learn in Hindi

Developed nations and languages

Our Apps are nice too!

Dictionary. Translation. Vocabulary. Games. Quotes. Forums. Lists. And more...

Vocabulary & Quizzes

Try our vocabulary lists and quizzes.

Vocabulary Lists

We provide a facility to save words in lists.

Basic Word Lists

Custom word lists.

You can create your own lists to words based on topics.

Login/Register

To manage lists, a member account is necessary.

Share with friends

Social sign-in.

Translation

If you want to access full services of shabdkosh.com

Please help Us by disabling your ad blockers.

or try our SHABDKOSH Premium for ads free experience.

Steps to disable Ads Blockers.

• Click on ad blocker extension icon from browser's toolbar.
• Choose the option that disables or pauses Ad blocker on this page.
• Refresh the page.

Spelling Bee

Hear the words in multiple accents and then enter the spelling. The games gets challenging as you succeed and gets easier if you find the words not so easy.

The game will show the clue or a hint to describe the word which you have to guess. It’s our way of making the classic hangman game!

Antonym Match

Choose the right opposite word from a choice of four possible words. We have thousand of antonym words to play!

Language Resources

Get our apps, keep in touch.

• © 2024 SHABDKOSH.COM, All Rights Reserved.
• Terms of Use
• Privacy Policy

Liked Words

Shabdkosh Premium

Try SHABDKOSH Premium and get

• Ad free experience.
• No limit on translation.
• Bilingual synonyms translations.
• Access to all Vocabulary Lists and Quizzes.
• Copy meanings.

Already a Premium user?

Your Article Library

Essay on gujarati language (1230 words).

ADVERTISEMENTS:

Essay on Gujarati Language!

Gujarati evolved from a dialect of the Gurjara Apabhramsa. It reached a distinctive form by the 12th century. Jain influence is strongly evident in the early stages of its development.

Jain authors transformed the Rasa, originally a folk dance, into melodious dramatic poetry. In the eleventh century, due to the development of trade and commerce, the religious influence of Jainism and that of Hinduism, and the encouragement provided by Siddhraj, Solanki and Vaghela Rajputs, literary activities flourished.

In the context of gradual evolution, the history of Gujarati literature is generally classed into three broad periods: the early period (up to c. 1450 AD), the Middle period (up to AD 1850) and the Modern period (AD 1850 onwards). However, Gujarati literature and its tremendous maturation and proficiency have been traced back to the Muzaffarid dynasty, which had provided the sultans of Gujarat in western India from 1391 to 1583.

The first four centuries of the second millennium AD— Praag Narsinh-Yug—saw the emergence of the distinguished Jain monk and scholar Hemchandracharya Suri, one of the earliest scholars of Prakrit and Apabhramsha grammars and the mother of the Gujarati language. He had penned a formal set of ‘grammarian principles’, a treatise that formed the cornerstone of Apabhramsa grammar in the Gujarati language. He wrote Kavyanushasana, a handbook or manual of poetry, Siddha-haima-shabdanushasana, Prakrit and Apabhramsha grammars, and Desinamamala, a list of words of local origin.

The earliest writings in this language were by Jaina authors. Rasas were long poems which were essentially heroic, romantic or narrative in nature. Salibhadra Suri’s Bharatesvara Bahubalirasa (AD 1185), Vijayasena’s Revantgiri-rasa (AD 1235), Ambadeva’s Samararasa (AD 1315) and Vinayaprabha’s Gautama Svamirasa (AD 1356) are the most illustrious examples of this form.

Other notable prabandha or narrative’ poems of this period include Sridhara’s Ranamalla Chhanda, Merutunga’s Prabodhachintamani, Padmanabha’s Kanhadade Prabandha and Bhima’s Sadayavatsa Katha.

The phagus are poems that pictured the blissful and cheery nature of the spring festival, examples being Rajasekhara’s Neminatha-phagus (AD 1344) and Vasantha- vilasa (AD 1350). “Neminatha Chatuspadika”, written in 1140 by Vinayachandra, is the oldest of the baramasi genre of Gujarati poems.

The earliest work in Gujarati prose was written in 1355 by Tarunaprabha (Balavabodha). Manikyasundara’s Prithvichandra Charita (AD 1422), a religious romance, is the best illustration of old Gujarati prose.

During the fifteenth century, Gujarati literature was deeply influenced by the Bhakti movement. Narsinh Mehta (AD 1415- 1481) was the foremost poet. The Ramayana, the Bhagavad Gita, the Yogavashistha and the Panchatantra were all translated into Gujarati. This period also experienced the colossal Puranic revival, which led to the rapid growth and maturation of devotional poetry in Gujarati literature.

Meera and Dayaram, along with Narsinh Mehta, were foremost contributors of the sagun bhakti dhara. Bhalana (1434- 1514) had translated Banabhatta’s Kadambari into Gujarati. Bhalana composed Dasham Skandha, Nalakhyan, Ramabal Charitra and Chandi Akhyana. Meera supplied many padas (Verse).

Premanand Bhatt elevated the Gujarati language and literature to a new height. Shamal Bhatt was an extremely creative and productive poet (Padniavati, Batris Putli, Nanda Batrisi, Sinhasan Batrisi and Madana Mohan).

Dayaram (1767-1852) wrote religious, ethical and romantic lyrics (the ‘Garbi’) in his works Bhakti Poshan, Rasik Vallabh and Ajamel Akhyan. Parmanand, Brahmanand, Vallabha, Haridas, Ranchhod and Divali Bai were other authoritative ‘saint poets’ from this period.

The nirgun bhakti dhara was represented by again Narsinh Mehta. Akho’s Akhe Gita, Chittavichar Samvad, Anubhav and Bindu are seen as ’emphatic’ compositions on the Vedanta. Other contributors are Mandana, Kabir-Panthi, Dhira Bhagat, Bhoja Bhagat, Bapusaheb Gaikwad, and Pritam.

From the middle of the 19th century, Gujarati came under the strong western influence, due to colonial residence. Modern Gujarati literature is associated with Dalpatram (1820-1898) who wrote Vinacharitra and Narmad (1833-1886) who wrote the first Gujarati dictionary, the Narmakosh.

It is a history of the world, and also an authority on poetics. Narmad’s Rukmini Haran and Virasinh are considered to be masterpieces. The other great works in this era are Bholanath Sarabhai’s Ishvara Prarthanamala (1872), Navalram’s Bhatt nu Bhopalu (1867) and Veermati (1869), and Nandshankar Mehta’s Karana Ghelo (1866)— the first novel of Gujarati literature.

Ranchhodlal Udayaram Dave (1837-1923) is seen as a groundbreaker in the art of play- writing in Gujarati. Other dramatists of note were Dalpatram, Narmad and Navalram. The poets of note include Narsinhrao Divetiya (Smarana Samhita, Kusumamala, Hridayavina, Nupur jhankar and Buddha Charit); Manishankar Ratanji Bhatt or Kavi Kant (Purvalap) and Balwantray Thakore (Bhanakar).

Poet Nhanalal, author of Vasantotsava (1898) and Chitradarshan (1921), an epic referred to as Kuruksetra, outshone in his apadya gadya or rhyming prose. Govardhanram Tripathi (1855-1907), author of Saraswatichandra, was among the celebrated novelists of Gujarati literature.

During the period of influence of Gandhi, Gujarat Vidyapith became the nerve-centre of all literary activities. Novels, short stories, diaries, letters, plays, essays, criticisms, biographies, travel books and all kinds of prose began to flood Gujarati literature.

Modern Gujarati prose was given prominence by KM. Munshi, one of the best known literary figures of Gujarati literature whose works include dramas, essays, short stories and novels and Mahatma Gandhi, whose An Autobiography of My Experiments with Truth, Satyagraha in South Africa, Hind Swaraj or Indian Home Rule, a political pamphlet, and a paraphrase in Gujarati of John Ruskin’s Unto The Last are well- known works.

During the 1940s, there could be witnessed a rise in communistic poetry and this inspired a movement for progressive literature in Gujarati. Poets like Umashankar, Sundaram, Shesh, Snehrashmi and Betai, amongst others, centred on the existing social order, the struggle for independence and the travails of Mahatma Gandhi himself.

Inspired by Rabindranath Tagore’s poems, Umashankar Joshi enriched Gujarati literature by writing in Tagore’s style. His writings include Prachina, Mahaprasthan, Nishith (Jnanpith Award in 1967). The Gujarati novel was also made a household name by G.G. Joshi (‘Dhumaketu’), Chunilal V. Shah, Gunvantrai Acharya, Jhaverchand Meghani, Pannalal Patel and Manubhai Pancholi.

Chandravadan Mehta, Umashankar Joshi, Jayanti Dalai and Chunilal Madia were some significant dramatisits and Kaka Kalelkar, Ratilal Trivedi, Lilavati Munshi, Jyotindra Dave and Ramnarayan Pathak the noted essayists of the time.

In the 1940s and the 1950s, poetry dominated. Rajendra Shah, Niranjan Bhagat, Venibhai Purohit, Prahlad Parekh and Balmukund Dave were the major poets.

Post-independence Gujarati poetry revealed greater subjectivity and explored newer philosophies, thoughts and imagery. The poems are very subjective and brutal. Gujarati poets of the era include critically acclaimed poets like Suresh Joshi, Gulam Mohamed Sheikh, Harinder Dave, Chinu Modi, Nalin Raval and Adil Mansuri.

Post-independence prose literature had two distinct trends: traditional and modern, the former represented by writers of ethical values (Gulabdas Broker, Mansukhlal Jhaveri, Vishnuprasad Trivedi and others) and the latter by writers reflecting the influence of existentialism, surrealism and symbolism (Chandrakant Bakshi, Suresh Joshi, Madhu Rai, Raghuvir Chowdhury, Dhiruben Patel, Saroj Pathak and others).

Popular writers like Vithal Pandya, Sarang Barot, Dinkar Joshi, Harkisan Mehta, Ashwini Bhatt wrote novels that won the hearts of the common people. Pannalal Patel’s novel Maanavi Ni Bhavaai received the Jnanpith Award in 1985.

After the mid-1980s, Gujarati literature has seen the likes of Bhagwatikumar Sharma, Vinesh Antani, Dhruv Bhatt, Yogesh Joshi, Bindu Bhatt, and Kanji Patel who have brought freshness in narration in novels.

Gujarat Vidhya Sabha, Gujarat Sahitya Sabha, and Gujarati Sahitya Parishad are Ahmedabad-based literary institutions promoting the spread of Gujarati literature.

Related Articles:

• Essay on Dogri Language (390 Words)
• Essay on Sindhi Language (582 Words)

Gujarati Language

No comments yet.

Leave a reply click here to cancel reply..

You must be logged in to post a comment.

John N. Williams

Our Team of Professional Essay Writers

As we are an honest and well-paying essay writer service, writers come flying our way. Nonetheless, in the writers' community, we are known for our strict selection process. You as a client can be sure that you will be working with the best paper writer in the game no matter your subject or the difficulty of the task as all our writers go through testing and have their degrees checked. Only 3% of all applicants are accepted to work with us and even these 3% have a training program and a two-month trial period ahead. We value our reputation and only hire true experts with years of experience in academic writing behind their backs. Nonetheless, being a professional writers service has its challenges. For example, as our employer expectations are high, not all writers can handle the challenge of creating zero-plagiarism essay writing content in a short time frame, so as leading writing services we must keep everything in control.

Customer Reviews

Gain efficiency with my essay writer. Hire us to write my essay for me with our best essay writing service!

Enhance your writing skills with the writers of penmypaper and avail the 20% flat discount, using the code ppfest20, when you write an essay for me, how can i use it.

Our team of writers is native English speakers from countries such as the US with higher education degrees and go through precise testing and trial period. When working with EssayService you can be sure that our professional writers will adhere to your requirements and overcome your expectations. Pay your hard-earned money only for educational writers.

HindiVyakran

• नर्सरी निबंध
• सूक्तिपरक निबंध
• सामान्य निबंध
• दीर्घ निबंध
• संस्कृत निबंध
• संस्कृत पत्र
• संस्कृत व्याकरण
• संस्कृत कविता
• संस्कृत कहानियाँ
• संस्कृत शब्दावली
• Group Example 1
• Group Example 2
• Group Example 3
• Group Example 4
• संवाद लेखन
• जीवन परिचय
• Premium Content
• Message Box
• Horizontal Tabs
• Vertical Tab
• Accordion / Toggle
• Text Columns
• Contact Form
• विज्ञापन

Header$type=social_icons

• commentsSystem

મહાત્મા ગાંધી ગુજરાતી નિબંધ - Mahatma Gandhi Essay in Gujarati

Mahatma Gandhi Essay In Gujarati Language : Today, we are providing મહાત્મા ગાંધી નિબંધ ગુજરાતી For class 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 & 12...

મહાત્મા ગાંધી ગુજરાતી નિબંધ - Mahatma Gandhi Essay in Gujarati

Advertisement

Put your ad code here, 100+ social counters$type=social_counter.

• fixedSidebar
• showMoreText

/gi-clock-o/ WEEK TRENDING$type=list

• गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit यहां पढ़ें गम् धातु रूप के पांचो लकार संस्कृत भाषा में। गम् धातु का अर्थ होता है जा...

• दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद - Do Mitro ke Beech Pariksha Ko Lekar Samvad Lekhan दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद लेखन : In This article, We are providing दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद , परीक्षा की तैयार...

RECENT WITH THUMBS$type=blogging$m=0$cate=0$sn=0$rm=0$c=4$va=0

• 10 line essay
• 10 Lines in Gujarati
• Aapka Bunty
• Aarti Sangrah
• Akbar Birbal
• anuched lekhan
• asprishyata
• Bahu ki Vida
• Bengali Essays
• Bengali Letters
• bengali stories
• best hindi poem
• Bhagat ki Gat
• Bhagwati Charan Varma
• Bhishma Shahni
• Bhor ka Tara
• Boodhi Kaki
• Chandradhar Sharma Guleri
• charitra chitran
• Chief ki Daawat
• Chini Feriwala
• chitralekha
• Chota jadugar
• Claim Kahani
• Dairy Lekhan
• Daroga Amichand
• deshbhkati poem
• Dharmaveer Bharti
• Dharmveer Bharti
• Diary Lekhan
• Do Bailon ki Katha
• Dushyant Kumar
• Eidgah Kahani
• Essay on Animals
• festival poems
• French Essays
• funny hindi poem
• funny hindi story
• German essays
• Gujarati Nibandh
• gujarati patra
• Guliki Banno
• Gulli Danda Kahani
• Haar ki Jeet
• Harishankar Parsai
• hindi grammar
• hindi motivational story
• hindi poem for kids
• hindi poems
• hindi rhyms
• hindi short poems
• hindi stories with moral
• Information
• Jagdish Chandra Mathur
• Jahirat Lekhan
• jainendra Kumar
• jatak story
• Jayshankar Prasad
• Jeep par Sawar Illian
• jivan parichay
• Kashinath Singh
• kavita in hindi
• Kedarnath Agrawal
• Khoyi Hui Dishayen
• Kya Pooja Kya Archan Re Kavita
• Madhur madhur mere deepak jal
• Mahadevi Varma
• Mahanagar Ki Maithili
• Main Haar Gayi
• Maithilisharan Gupt
• Majboori Kahani
• malayalam essay
• malayalam letter
• malayalam speech
• malayalam words
• Mannu Bhandari
• Marathi Kathapurti Lekhan
• Marathi Nibandh
• Marathi Patra
• Marathi Samvad
• marathi vritant lekhan
• Mohan Rakesh
• Mohandas Naimishrai
• MOTHERS DAY POEM
• Narendra Sharma
• Nasha Kahani
• Neeli Jheel
• nursery rhymes
• odia letters
• Panch Parmeshwar
• panchtantra
• Parinde Kahani
• Paryayvachi Shabd
• Poos ki Raat
• Portuguese Essays
• Punjabi Essays
• Punjabi Letters
• Punjabi Poems
• Raja Nirbansiya
• Rajendra yadav
• Rakh Kahani
• Ramesh Bakshi
• Ramvriksh Benipuri
• Rani Ma ka Chabutra
• Russian Essays
• Sadgati Kahani
• samvad lekhan
• Samvad yojna
• Samvidhanvad
• Sandesh Lekhan
• sanskrit biography
• Sanskrit Dialogue Writing
• sanskrit essay
• sanskrit grammar
• sanskrit patra
• Sanskrit Poem
• sanskrit story
• Sanskrit words
• Sara Akash Upanyas
• Savitri Number 2
• Shankar Puntambekar
• Sharad Joshi
• Shatranj Ke Khiladi
• short essay
• spanish essays
• Striling-Pulling
• Subhadra Kumari Chauhan
• Subhan Khan
• Sudha Arora
• Sukh Kahani
• suktiparak nibandh
• Suryakant Tripathi Nirala
• Swarg aur Prithvi
• Tasveer Kahani
• Telugu Stories
• UPSC Essays
• Usne Kaha Tha
• Vinod Rastogi
• Wahi ki Wahi Baat
• Yahi Sach Hai kahani
• Yoddha Kahani
• Zaheer Qureshi
• कहानी लेखन
• कहानी सारांश
• तेनालीराम
• मेरी माँ
• लोककथा
• शिकायती पत्र
• सूचना लेखन
• हजारी प्रसाद द्विवेदी जी
• हिंदी कहानी

RECENT$type=list-tab$date=0$au=0$c=5

Replies$type=list-tab$com=0$c=4$src=recent-comments, random$type=list-tab$date=0$au=0$c=5$src=random-posts, /gi-fire/ year popular$type=one.

• अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन - Adhyapak aur Chatra ke Bich Samvad Lekhan अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन : In This article, We are providing अध्यापक और विद्यार्थी के बीच संवाद लेखन and Adhyapak aur Chatra ke ...

Join with us

Footer Social$type=social_icons

• loadMorePosts
• relatedPostsText
• relatedPostsNum