essay on war malayalam

Activate your premium subscription today.

• MY SUBSCRIPTON
• Change Password
• Lok Sabha Election 2024
• Latest News
• Weather Updates

Today's Epaper

MANORAMA APP

webExclusive Report --> ഇസ്രയേലും പലസ്തീനും തമ്മിലെന്താണ്? ഗാസ, ലോകത്തെ ‘വലിയ തുറന്ന ജയിൽ’

പി.സനിൽകുമാർ

Published: May 12 , 2021 02:11 PM IST

7 minute Read

Link Copied

Mail This Article

അറബ് രാജ്യങ്ങളും ഇസ്രയേലും തമ്മിൽ 1967 ജൂൺ അഞ്ചിന് ആരംഭിച്ച ആറുദിന യുദ്ധമാണു മധ്യപൂർ‌വദേശത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ, സാമൂഹിക ചരിത്രം തിരുത്തിയെഴുതുകയും സമാധാനം അകലെയാക്കുകയും ചെയ്തത്... What is happening in Jerusalem?, Gaza And Israel, Israel Gaza Airstrikes, Air Strike Israel Palestine, Manorama Online, Manorama News, Manorama Explainer

• Manorama Explainer Manorama Explainertest -->
• israel israeltest -->
• MM Premium MM Premiumtest -->
• Palestine Palestinetest -->
• Israel Palestine Conflict Israel Palestine Conflicttest -->

• India Today
• Business Today
• Reader’s Digest
• Harper's Bazaar
• Brides Today
• Cosmopolitan
• Aaj Tak Campus

NOTIFICATIONS

• മലയാളം വാർത്ത

Russia Ukraine War: റഷ്യ- ഉക്രെയിൻ യുദ്ധത്തിൽ മേധാവിത്വം ആർക്ക്? കണക്കുകളും സാഹചര്യങ്ങളും

യുക്രെയിൻ്റെ (ukraine) ആൻ്റി-എയർക്രാഫ്റ്റ് (anti- aircraft), മിസൈൽ പ്രതിരോധം എന്നിവ ദുർബലമാണെന്നുള്ള വിലയിരുത്തലുകളും മിലിട്ടറി അനലിസ്റ്റുകൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്....

IT Malayalam

• 24 Feb 2022,
• (Updated 24 Feb 2022, 12:28 PM IST)

റഷ്യ (Russia) യുക്രെയിനെ (Ukraine) ആക്രമിച്ച സാഹചര്യത്തിൽ ലോകത്തിൻ്റെ ശ്രദ്ധ സോവിയറ്റ് (Old Soviet Union) ഭൂമിയിലേക്ക് എത്തിക്കഴിഞ്ഞു. ശക്തമായ രീതിയിൽ ഒരു ഏറ്റുമുട്ടലുണ്ടായാൽ ആർക്കായിരിക്കും മേധാവിത്വമുണ്ടാകുക എന്നുള്ളതു സംബന്ധിച്ചും ചർച്ചകൾ ഉയരുന്നുണ്ട്. ഉക്രെയിനിൻ്റെ സായുധ സേനയുടെ എണ്ണം റഷ്യയേക്കാൾ വളരെ കുറവാണെങ്കിലും റഷ്യ വലിയ തോതിലുള്ള അധിനിവേശം ആരംഭിക്കുമ്പോൾ, കാര്യമായ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് നടത്താനും കനത്ത നാശനഷ്ടങ്ങൾ വരുത്താനും അവർക്ക് കഴിയുമെന്നാണ് സൈനിക വിദഗ്ധർ വ്യക്തമാക്കുന്നത്. 

എന്നാൽ 2014-ൽ റഷ്യ യുക്രെയിൻ്റെ ഭാഗമായ ക്രിമിയ ഒരു പോരാട്ടവുമില്ലാതെ പിടിച്ചെടുത്തതിനേക്കാൾ ഉക്രെയിൻ പുരോഗമിച്ചു എന്നുള്ളതാണ് യാഥാർത്ഥ്യം. ചെറുതാണെങ്കിലും യുക്രെയിൻ സൈന്യം മികച്ച പരിശീലനം നേടിയിട്ടുണ്ട്. മാത്രമല്ല യുദ്ധ സജ്ജരുമാണ്.

റഷ്യ എന്തിന് യുക്രെയിനെ ആക്രമിക്കുന്നു? യഥാർത്ഥ ഉത്തരം ഇതാണ്

സെെനിക വിദഗ്ദരുടെ കണക്കുകൾ അനുസരിച്ച് ഉക്രെയിൻ  അതിർത്തിക്കടുത്തുള്ള റഷ്യൻ സൈനികരുടെ എണ്ണം 100,000-ത്തിലധികമാണ്. ഉക്രെയ്‌നിന് വടക്കുള്ള ബെലാറസിലേക്ക് സൈനികാഭ്യാസത്തിനായും റഷ്യ സെെന്യത്തെ വിന്യസിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലണ്ടൻ ആസ്ഥാനമായുള്ള ഇന്റർനാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഫോർ സ്ട്രാറ്റജിക് സ്റ്റഡീസിൻ്റെ കണക്കുകൾ പ്രകാരം റഷ്യയുടെ സൈന്യത്തിന് ഏകദേശം 280,000 ഉദ്യോഗസ്ഥരുണ്ട്. സംയുക്ത സായുധ സേനയുടെ എണ്ണം ഏകദേശം 900,000 വരും. 2,840 യുദ്ധ ടാങ്കുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന റഷ്യ യുക്രെയിനേക്കാളും മൂന്നു മടങ്ങ് ശക്തരാണ്. 

ഉക്രെയിൻ്റെ പ്രതിരോധ ശേഷി ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനായി പ്രൊഫഷണൽ ആർമിയിലേക്ക് ക്രമേണ മാറുന്നതിനുമുള്ള മുൻഗണനാ നടപടികളിൽ അടുത്തിടെ സെലൻസ്കി ഉത്തരവ് ഒപ്പുവച്ചിരുന്നു. ഈ നടപടി യുക്രെയിൻ്റെ സായുധ സേനയെ 361,000 ആക്കി മാറ്റുമെന്നാണ് ഉക്രെയ്ൻ പ്രധാനമന്ത്രി പറയുന്നത്. 2010 മുതൽ 2020 വരെ യുക്രെയിൻ അതിന്റെ പ്രതിരോധ ബജറ്റ് മൂന്നിരിട്ടയായി ഉയർതതിയിരുന്നു. എന്നാൽ ഇത് യഥാർത്ഥത്തിൽ റഷ്യയുടെ പത്തിലൊന്നു മാത്രമാണെന്നുള്ളതാണ് യാഥാർത്ഥ്യം. 

യുക്രെയിൻ്റെ ആൻ്റി-എയർക്രാഫ്റ്റ്, മിസൈൽ പ്രതിരോധം എന്നിവ ദുർബലമാണെന്നുള്ള വിലയിരുത്തലുകളും മിലിട്ടറി അനലിസ്റ്റുകൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഇക്കാര്യത്തിൽ റഷ്യയ്ക്ക് വലിയ മേധാവിത്വമാണുള്ളത്. ഈയൊരു സാഹചര്യം മുൻനിർത്തി എതിരാളികളുടെ  ഈ മേഖലയിലെ യൂണിറ്റുകളുമായുള്ള ആശയവിനിമയം വിച്ഛേദിക്കാനും ഉദ്ധത്തിൽ മേധാവിത്വം സ്ഥാപിക്കുവാനും റഷ്യ ശ്രമിക്കുമെന്നാണ് വിലയിരുത്തൽ. 

റഷ്യ-യുക്രൈന്‍ യുദ്ധം: ഓഹരി വിപണിയില്‍ കൂട്ടത്തകര്‍ച്ച

റഷ്യ-യുക്രൈന്‍ യുദ്ധം: കുതിച്ചുയര്‍ന്ന് ക്രൂഡ് ഓയില്‍ വില

യുദ്ധം പ്രഖ്യാപിച്ച് റഷ്യ: യുക്രൈനില്‍ വ്യോമാക്രമണം, കീഴടങ്ങണമെന്ന് പുടിന്‍

അതേസമയം ഉക്രെയിൻ്റെ സേന യുദ്ധത്തിൽ പരിചയസമ്പന്നരാണെന്നാണ് വിലയിരുത്തൽ. 2014 മുതൽ രാജ്യത്തിൻ്റെ കിഴക്കൻ ഭാഗത്തുള്ള ഡോൺബാസ് മേഖലയിൽ റഷ്യയുടെ പിന്തുണയുള്ള വിഘടനവാദികളോട് യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതുവഴി ഉക്രെയിനിൻ്റെ സേനയ്ക്ക് യുദ്ധ പരിചയം ലഭിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നും വിദഗ്ദർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു. അതുപോലെതന്നെ അമേരിക്ക വിതരണം ചെയ്യുന്ന ജാവലിൻ മിസൈലുകൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഹ്രസ്വദൂര വ്യോമ പ്രതിരോധങ്ങളും ടാങ്ക് പ്രതിരോധ ആയുധങ്ങളും അവർക്കുണ്ട്, ഇത് റഷ്യൻ മുന്നേറ്റത്തെ തടയാൻ സഹായിക്കുമെന്നാണ് വിലയിരുത്തൽ. മാത്രമല്ല സാധാരണ പട്ടാളക്കാർക്കൊപ്പം ഉക്രെയ്‌നിൽ വോളണ്ടിയർ ടെറിട്ടോറിയൽ ഡിഫൻസ് യൂണിറ്റുകളുമുണ്ട്. അങ്ങനെ നോക്കുകയാണെങ്കിൽ ഏകദേശം 900,000 അംഗസംഖ്യ വരുമെന്നാണ് കണക്കുകൂട്ടൽ. പ്രായപൂർത്തിയായ മിക്ക പുരുഷന്മാർക്കും കുറഞ്ഞത് അടിസ്ഥാന സൈനിക പരിശീലനം ഉറപ്പാക്കിയ രാജ്യം കൂടിയാണ് യുക്രെയിൻ. അതുകൊണ്ട് റഷ്യയ്ക്ക് വലിയ രീതിയിലുള്ള പ്രതിരോധം തന്നെ ഈ മേഖലകളിൽ നിന്നും നേരിടേണ്ടിവരും. 

യുദ്ധത്തിൻ്റെ സാഹചര്യത്തിൽ പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങൾ യുക്രെയ്‌നിലേക്കുള്ള ആയുധ വിതരണം വർധിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്, എന്നാൽ ഇത് പോരെന്നാണ് യുക്രെയിൻ പടിഞ്ഞാറൻ രാജ്യങ്ങളോടു പറയുന്നത്. അതേസമയം യുക്രെയ്നിലേക്ക് യു.എസ് സൈനികരെ യുദ്ധത്തിന് അയക്കേണ്ടതില്ലെന്നാണ് അമേരിക്ക നിലവിൽ വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുന്നത്. യുക്രെയിന് 2014 മുതൽ ജാവലിൻ ടാങ്ക് പ്രതിരോധ മിസൈലുകൾ, തീരദേശ പട്രോളിംഗ് ബോട്ടുകൾ, ഹംവീസ്, സ്‌നിപ്പർ റൈഫിളുകൾ, രഹസ്യാന്വേഷണ ഡ്രോണുകൾ, റഡാർ സംവിധാനങ്ങൾ, രാത്രി കാഴ്ച -  റേഡിയോ ഉപകരണങ്ങൾ എന്നിവയുൾപ്പെടെ 2.5 ബില്യൺ ഡോളറിലധികം സൈനിക സഹായം അമേരിക്ക നൽകിയിട്ടുണ്ട്. സ്റ്റിംഗർ ആന്റി-എയർക്രാഫ്റ്റ് മിസൈലുകൾ, ചെറിയ ആയുധങ്ങൾ, ബോട്ടുകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന സംവിധാനങ്ങളും ഇതോടൊപ്പം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. 

കിഴക്കൻ ഉക്രെയ്‌നിലെ റഷ്യൻ പിന്തുണയുള്ള വിഘടനവാദികൾക്കെതിരെ പ്രയോഗിക്കാൻ ബയ്‌രക്തർ ടിബി2 ഡ്രോണുകളുടെ നിരവധി ബാച്ചുകൾ തുർക്കി ഉക്രെയിനു നൽകിയിരുന്നു. ബ്രിട്ടൻ ജനുവരിയിൽ 2,000 ഹ്രസ്വദൂര ടാങ്ക് വേധ മിസൈലുകൾ യുക്രെയ്‌നിന് നൽകുകയും പരിശീലനം നൽകാൻ ബ്രിട്ടീഷ് വിദഗ്ധരെ അയക്കുകയും ചെയ്തു. കൂടെ സാക്സൺ കവചിത വാഹനങ്ങളും നൽകിയിട്ടുണ്ട്. ജാവലിൻ ആൻറി ആർമർ മിസൈലുകൾ ലാത്വിയയും ലിത്വാനിയയും ചേർന്ന് സ്റ്റിംഗർ മിസൈലുകൾ നൽകുമെന്ന് എസ്റ്റോണിയയും അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്.  ചെക്ക് റിപ്പബ്ലിക് 152 എംഎം പീരങ്കികളും ബുള്ളറ്റുകളും സംഭാവന ചെയ്യാൻ പദ്ധതിയിടുന്നയും വാർത്തകൾ പുറത്തു വരുന്നു. അതേസമയം ജർമ്മനി യുക്രയിനിലേക്ക് ആയുധങ്ങൾ വിതരണം ചെയ്യില്ലെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ആറ് മില്യൺ ഡോളർ ആശുപത്രി സഹായം നൽകുമെന്നും ആതുര ശുശ്രൂഷകരെ പരിശീലിപ്പിക്കുമെന്നും അറിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. 

ചുരുക്കത്തിൽ വലിയ സെെനിക സന്നാഹവുമായി യുക്രെയിനിലെത്തിയ റഷ്യയ്ക്ക് ലക്ഷ്യം നേടുന്നതിന് വലിയ രീതിയിലുള്ള പ്രതിബന്ധങ്ങൾ മറികടക്കേണ്ടി വരുമെന്നാണ് വിദഗ്ദർ കണക്കുകൂട്ടുന്നത്.

• Russia Ukraine Crisis
• world war 3
• vladimir putin russia ukraine
• russia vs ukraine
• Russia Ukraine

ഏറ്റവും പുതിയത്‌

• രാജ്യാന്തരം
• മലയാളം വാരിക

ലേഖനം (മലയാളം വാരിക)

Health Essay

ആരോഗ്യം എന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ ശാരീരികവും മാനസികവും സാമൂഹികവുമായ ക്ഷേമത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഒരു വ്യക്തി ശാരീരിക അസ്വസ്ഥതകളിൽ നിന്നും മാനസിക പിരിമുറുക്കങ്ങളിൽ നിന്നും മുക്തനായിരിക്കുകയും നല്ല വ്യക്തിബന്ധങ്ങൾ ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ നല്ല ആരോഗ്യം ആസ്വദിക്കുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു. കഴിഞ്ഞ ഏതാനും പതിറ്റാണ്ടുകളായി ആരോഗ്യത്തിന്റെ നിർവചനം ഗണ്യമായി വികസിച്ചു. നേരത്തെ ഇത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ ശാരീരിക ക്ഷേമവുമായി മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നുവെങ്കിലും, ഇപ്പോൾ ഒരു വ്യക്തി നല്ല മാനസികാരോഗ്യം ആസ്വദിക്കുകയും ആത്മീയമായി ഉണർന്ന് നല്ല സാമൂഹിക ജീവിതം നയിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

Table of Contents

മലയാളത്തിൽ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഹ്രസ്വവും ദീർഘവുമായ ഉപന്യാസം

ഉപന്യാസം – 1 (300 വാക്കുകൾ).

“ആരോഗ്യം നിങ്ങൾ കഴിക്കുന്നത് മാത്രമല്ല, ആരോഗ്യം നിങ്ങൾ ചിന്തിക്കുന്നതും പറയുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.” ഒരു വ്യക്തി മാനസികമായും ശാരീരികമായും ആരോഗ്യവാനായിരിക്കുമ്പോൾ നല്ല ആരോഗ്യം ആസ്വദിക്കുമെന്ന് പൊതുവെ പറയപ്പെടുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ആരോഗ്യം ഇതിനെക്കാൾ പ്രധാനമാണ്. ആരോഗ്യത്തിന്റെ ആധുനിക നിർവചനത്തിൽ ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതം ആസ്വദിക്കാൻ പരിപാലിക്കേണ്ട മറ്റ് പല വശങ്ങളും ഉൾപ്പെടുന്നു.

ആരോഗ്യത്തിന്റെ നിർവചനം എങ്ങനെ വികസിച്ചു ?

തുടക്കത്തിൽ, ആരോഗ്യം എന്നാൽ ശരീരത്തിന് നന്നായി പ്രവർത്തിക്കാനുള്ള കഴിവ് മാത്രമായിരുന്നു. ശാരീരിക പ്രശ്‌നങ്ങളോ രോഗമോ കാരണം മാത്രമാണ് അദ്ദേഹത്തിന് പ്രശ്‌നങ്ങൾ അഭിമുഖീകരിക്കേണ്ടി വന്നത്. 1948-ൽ ലോകാരോഗ്യ സംഘടന (WHO) ആരോഗ്യത്തെ നിർവചിച്ചിരിക്കുന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള ശാരീരികവും മാനസികവും സാമൂഹികവുമായ അവസ്ഥയാണ്, അല്ലാതെ രോഗങ്ങളുടെ അഭാവം മാത്രമല്ല. ഈ നിർവചനം ചിലർ അംഗീകരിച്ചെങ്കിലും വലിയ തോതിൽ വിമർശിക്കപ്പെട്ടു. ആരോഗ്യത്തിന്റെ ഈ നിർവചനം വളരെ വിശാലമാണെന്നും അതിനാൽ ശരിയല്ലെന്നും പറയപ്പെട്ടു. ഏറെക്കാലമായി അത് അപ്രായോഗികമായി നിരസിക്കപ്പെട്ടു. 1980-ൽ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പുതിയ ആശയം അവതരിപ്പിച്ചു. ഇതിന് കീഴിൽ ആരോഗ്യം ഒരു വിഭവമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, അത് ഒരു അവസ്ഥ മാത്രമല്ല.

ഇന്ന് ഒരു വ്യക്തി നല്ല ശാരീരികവും മാനസികവും സാമൂഹികവും ആത്മീയവും വൈജ്ഞാനികവുമായ ആരോഗ്യം ആസ്വദിക്കുമ്പോഴാണ് ആരോഗ്യമുള്ളതായി കണക്കാക്കുന്നത്.

ആരോഗ്യം നിലനിർത്തുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം

ജീവിതത്തിലെ വിവിധ ജോലികൾ ചെയ്യുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാനം നല്ല ആരോഗ്യമാണ്. ഇത് എങ്ങനെ സഹായിക്കുന്നു എന്നത് ഇതാ:

കുടുംബജീവിതം: ശാരീരികമായി അയോഗ്യനായ ഒരാൾക്ക് തന്റെ കുടുംബത്തെ പരിപാലിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതുപോലെ, ഒരു വ്യക്തി മാനസിക പിരിമുറുക്കം അനുഭവിക്കുകയും അവന്റെ വികാരങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുവെങ്കിൽ, അയാൾക്ക് കുടുംബവുമായി നല്ല ബന്ധം കെട്ടിപ്പടുക്കാനും വളർത്താനും കഴിയില്ല.

പ്രവർത്തനം: ശാരീരികമായി അയോഗ്യനായ ഒരാൾക്ക് ശരിയായി പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് പറയുന്നത് തികച്ചും ശരിയാണ്. കാര്യക്ഷമമായി പ്രവർത്തിക്കാൻ നല്ല മാനസികാരോഗ്യം വളരെ അത്യാവശ്യമാണ്. ജോലിയിൽ പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ ഒരാൾ നല്ല സാമൂഹികവും വൈജ്ഞാനികവുമായ ആരോഗ്യം ആസ്വദിക്കണം.

പഠനം: ശാരീരികവും മാനസികവുമായ മോശം ആരോഗ്യവും പഠനത്തിന് തടസ്സമാണ്. ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ആരോഗ്യത്തിന് പുറമേ, നന്നായി പഠിക്കുന്നതിന് നല്ല വൈജ്ഞാനിക ആരോഗ്യം നിലനിർത്തേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.

നിങ്ങളുടെ ആരോഗ്യം ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് വളരെ പ്രധാനമാണ്. നിങ്ങൾ ആരോഗ്യവാനായിരിക്കുമ്പോൾ, നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്റെ മറ്റ് വശങ്ങളും പരിപാലിക്കാൻ നിങ്ങൾക്ക് കഴിയും.

ഉപന്യാസം – 2 (400 വാക്കുകൾ)

ഒരു വ്യക്തി നന്നായി ശാരീരികമായും മാനസികമായും യോഗ്യനായിരിക്കുകയും മികച്ച വ്യക്തിബന്ധങ്ങൾ പുലർത്തുകയും ആത്മീയമായി ഉണർന്നിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥയുടെ പേരാണ് ആരോഗ്യം. ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതം ആസ്വദിക്കാൻ നിങ്ങളുടെ ആരോഗ്യത്തിന്റെ എല്ലാ വശങ്ങളും വളരെയധികം ശ്രദ്ധിക്കണം.

ആരോഗ്യ മെച്ചപ്പെടുത്തൽ വിദ്യകൾ

നിങ്ങളുടെ ആരോഗ്യം മെച്ചപ്പെടുത്താൻ സഹായിക്കുന്ന ചില ലളിതമായ വിദ്യകൾ ഇതാ:

• ആരോഗ്യകരമായ ഭക്ഷണക്രമം പിന്തുടരുക

ആരോഗ്യം നിലനിർത്തുന്നതിനുള്ള ആദ്യപടി വിവിധ സൂക്ഷ്മ പോഷകങ്ങളാൽ സമ്പുഷ്ടമായ ഭക്ഷണക്രമമാണ്. നിങ്ങളുടെ ഭക്ഷണത്തിൽ പുതിയ പഴങ്ങളും പച്ച ഇലക്കറികളും മാത്രമായിരിക്കണം. ഇതുകൂടാതെ, നിങ്ങളുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള വളർച്ചയെ സഹായിക്കുന്ന പയർവർഗ്ഗങ്ങൾ, മുട്ടകൾ, പാലുൽപ്പന്നങ്ങൾ എന്നിവയും ദിവസം മുഴുവൻ പ്രവർത്തിക്കാൻ ഊർജ്ജം നൽകുന്ന ധാന്യങ്ങളും ഉണ്ട്.

• ശരിയായ വിശ്രമം എടുക്കുക

നിങ്ങളുടെ ശരീരം ആരോഗ്യകരവും പ്രവർത്തനക്ഷമതയും നിലനിർത്തുന്നതിന് ആവശ്യമായ ഊർജ്ജം നൽകുന്നതിന് ഊർജ്ജം നിലനിർത്തേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. ഇതിനായി 8 മണിക്കൂർ ഉറങ്ങേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. ഒരു സാഹചര്യത്തിലും നിങ്ങളുടെ ഉറക്കത്തിൽ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യരുത്. ഉറക്കക്കുറവ് നിങ്ങളെ അലസനാക്കുകയും ശാരീരികമായും മാനസികമായും അസ്വസ്ഥരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

• വ്യായാമം ചെയ്യുക

നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള ഏതെങ്കിലും ശാരീരിക വ്യായാമത്തിൽ ഏർപ്പെടാൻ നിങ്ങളുടെ ദൈനംദിന ഷെഡ്യൂളിൽ നിന്ന് അരമണിക്കൂറെങ്കിലും എടുക്കണം. വേഗത്തിലുള്ള നടത്തം, ജോഗിംഗ്, നീന്തൽ, സൈക്ലിംഗ്, യോഗ അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള മറ്റേതെങ്കിലും വ്യായാമം പരീക്ഷിക്കാം. ഇത് നിങ്ങളെ ശാരീരികമായി ഫിറ്റ്‌നാക്കി നിലനിർത്തുകയും നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന് വിശ്രമിക്കാനുള്ള മികച്ച മാർഗം കൂടിയാണ്.

• മസ്തിഷ്ക ഗെയിമുകൾ കളിക്കുക

നിങ്ങൾ ശാരീരിക വ്യായാമത്തിൽ ഏർപ്പെടുന്നത് പോലെ തന്നെ പ്രധാനമാണ് മൈൻഡ് ഗെയിമുകൾ കളിക്കുന്നതും. ഇത് നിങ്ങളുടെ വൈജ്ഞാനിക ആരോഗ്യത്തിന് നല്ലതാണ്.

• ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ

നിങ്ങളുടെ മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കാനും ആത്മപരിശോധന നടത്താനുമുള്ള മികച്ച മാർഗമാണ് ധ്യാനം. അത് നിങ്ങളെ ഉയർന്ന അവസ്ഥയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുകയും നിങ്ങളുടെ ചിന്തകൾക്ക് കൂടുതൽ വ്യക്തത നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.

• പോസിറ്റീവ് ആളുകളോടൊപ്പം ആയിരിക്കുക

പോസിറ്റീവ് ആയ ആളുകളോടൊപ്പം ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. നിങ്ങൾക്ക് ആരോഗ്യകരവും അർത്ഥവത്തായതുമായ ചർച്ചകളിൽ ഏർപ്പെടാൻ കഴിയുന്ന ആളുകളോടൊപ്പം ആയിരിക്കുക, നിങ്ങളെ നിരാശരാക്കുന്നതിനുപകരം നന്നായി ചെയ്യാൻ നിങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനാകും. ഇത് നിങ്ങളുടെ വൈകാരികവും സാമൂഹികവുമായ ആരോഗ്യത്തിന് നല്ലതാണ്.

• പതിവ് പരിശോധനകൾ നടത്തുക

വാർഷിക ആരോഗ്യ പരിശോധന നടത്തുന്നത് നല്ലതാണ്. ചികിൽസിക്കുന്നതിനേക്കാൾ എപ്പോഴും ജാഗ്രതയാണ് നല്ലത്. അതിനാൽ, നിങ്ങളുടെ വാർഷിക റിപ്പോർട്ടിൽ എന്തെങ്കിലും പൊരുത്തക്കേടുകളോ പ്രശ്നങ്ങളോ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടാൽ, നിങ്ങൾ ഉടൻ വൈദ്യസഹായം തേടുകയും അത് വർദ്ധിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അത് പരിഹരിക്കുകയും വേണം.

ഇന്നത്തെ കാലത്ത് ആളുകൾ വളരെ തിരക്കിലാണ്, അവരുടെ ആരോഗ്യം ശ്രദ്ധിക്കാൻ അവർ മറക്കുന്നു. ആരോഗ്യം ഒന്നാമതായി മനസ്സിലാക്കേണ്ടത് ആവശ്യമാണ്. ആരോഗ്യം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനും ആരോഗ്യം നിലനിർത്തുന്നതിനും മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങൾ പാലിക്കണം.

ഉപന്യാസം – 3 (500 വാക്കുകൾ)

ശാരീരികവും മാനസികവും സാമൂഹികവുമായ ക്ഷേമത്തിന്റെ അവസ്ഥയാണ് ആരോഗ്യം. ആരോഗ്യം ഒന്നാമതാണ്, മറ്റെല്ലാം പിന്നാലെയാണ്. നല്ല ആരോഗ്യം നിലനിർത്തുന്നത് നമ്മൾ ശ്വസിക്കുന്ന വായു, കുടിക്കുന്ന വെള്ളം, കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണം, കണ്ടുമുട്ടുന്ന വ്യക്തികൾ, ചെയ്യുന്ന വ്യായാമം എന്നിങ്ങനെ പല ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു.

ശാരീരിക ആരോഗ്യം പോലെ തന്നെ പ്രധാനമാണ് മാനസികാരോഗ്യവും

ആദ്യകാലങ്ങളിൽ തന്നെ ഒരു വ്യക്തിയുടെ ശാരീരികക്ഷമതയ്ക്ക് വലിയ പ്രാധാന്യം നൽകുമ്പോൾ, വൈകാരികമായും മാനസികമായും ശക്തമായി നിലകൊള്ളേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയും പ്രാധാന്യവും പലരും അവഗണിക്കുന്നു. മാനസികാരോഗ്യം നിലനിർത്തുകയും ആ ദിശയിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് എത്ര പ്രധാനമാണെന്ന് ആളുകൾ മനസ്സിലാക്കേണ്ട ശരിയായ സമയമാണിത്.

കുട്ടികൾ കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണത്തിന് മാതാപിതാക്കൾ പ്രാധാന്യം നൽകുകയും അവരുടെ ശാരീരിക ആരോഗ്യം ഉറപ്പാക്കാൻ ശുചിത്വ നിലവാരം പുലർത്തുകയും ചെയ്യുന്നത് പലപ്പോഴും കാണാം. പല അമ്മമാരും തങ്ങളുടെ കുട്ടികളുടെ ഭക്ഷണ ശീലങ്ങളെക്കുറിച്ച് ആകുലപ്പെടുന്നത് കാണാം. അവർ തങ്ങളുടെ കുട്ടികളെ ശാരീരികക്ഷമതയും ഊർജ്ജസ്വലതയും നിലനിർത്താൻ വ്യത്യസ്ത രീതികൾ ഉപയോഗിച്ച് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നിർബന്ധിക്കുന്നു, എന്നാൽ കുട്ടിയുടെ മനസ്സിൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് അറിയാൻ ഞങ്ങൾ വളരെ അപൂർവമായി മാത്രമേ ശ്രമിച്ചിട്ടുള്ളൂ. മാതാപിതാക്കൾ പലപ്പോഴും തങ്ങളുടെ കുട്ടികളോട് കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാൻ നിർദ്ദേശിക്കാറുണ്ടെന്നും എന്നാൽ അവരുടെ കുട്ടി എന്തിനാണ് കാര്യങ്ങൾ ഒഴിവാക്കുന്നതെന്നോ ചെയ്യാൻ വിസമ്മതിക്കുന്നതെന്നോ വിശകലനം ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കരുതെന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കണം. കുഞ്ഞുങ്ങളോടൊപ്പം സമയം ചെലവഴിക്കുന്നതും അവരുടെ വൈകാരിക ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതും പോലെ, അവർക്ക് ഭക്ഷണം നൽകുന്നതും പ്രധാനമാണ്.

കുട്ടികൾക്ക് മാത്രമല്ല, എല്ലാ പ്രായത്തിലുമുള്ള ആളുകൾക്കും ഇത് നല്ലതാണ്. ഓരോ വ്യക്തിയും തന്റെ ശാരീരിക ആരോഗ്യത്തിന് നൽകുന്നതുപോലെ മാനസികവും വൈകാരികവുമായ ആരോഗ്യത്തിനും പ്രാധാന്യം നൽകണം. ഇതിന്റെ അഭാവം മൂലം വിഷാദം, രക്തസമ്മർദ്ദം, സമ്മർദ്ദം തുടങ്ങിയ പ്രശ്നങ്ങൾ ജനിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യയിലെ ആരോഗ്യ സംരക്ഷണം

ഇന്ത്യയിലെ പൗരന്മാർക്ക് ദേശീയ ആരോഗ്യ ഇൻഷുറൻസ് സംവിധാനമില്ല. നമ്മുടെ രാജ്യത്തെ പ്രധാന ആരോഗ്യ ദാതാവ് സ്വകാര്യമേഖലയാണ് എന്നതിന്റെ കാരണം ഇതാണ്. രാജ്യത്ത് സർക്കാർ ആശുപത്രികളുള്ളിടത്തെല്ലാം സൗജന്യ ചികിത്സയും ജനങ്ങൾക്ക് സൗജന്യമായി മരുന്നും നൽകുന്നുണ്ടെങ്കിലും വൃത്തിയില്ലായ്മ കാരണം പലരും ഈ ആശുപത്രികളിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിൽക്കുകയാണ്. ഇതിനുപുറമെ, ഈ സേവനങ്ങൾ സൗജന്യമായി നൽകുന്നതിനാൽ, നീണ്ട വരികളാണ്.

ഓരോ പൗരന്റെയും ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റുന്നതിനായി ഈ സൗകര്യങ്ങൾ നിലനിർത്താനും ഇത്തരം സൗകര്യങ്ങൾ പോലെ കൂടുതൽ ആശുപത്രികൾ സ്ഥാപിക്കാനും സർക്കാർ പ്രവർത്തിക്കണം. ഇന്ത്യയിലെ സാധാരണക്കാർക്ക് ആരോഗ്യ സംരക്ഷണത്തിന് വലിയ തുക ആവശ്യമാണ്. അദ്ദേഹം ഉണ്ടാക്കുന്ന സമ്പാദ്യത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും കുടുംബത്തിന്റെ ആരോഗ്യ സംരക്ഷണത്തിനായി ചെലവഴിക്കുന്നു. ഈ പോളിസികൾക്ക് നിരവധി പോരായ്മകൾ ഉള്ളതിനാൽ ഹെൽത്ത് കെയർ ഇൻഷുറൻസ് വാങ്ങുന്ന ആളുകൾക്ക് വിവിധ ചികിത്സകളിൽ പണം ആവശ്യമാണ്.

ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോ ഘട്ടത്തിലും മത്സരമുണ്ട്. സ്‌കൂൾ തലത്തിലായാലും കോളേജ് തലത്തിലായാലും, അല്ലെങ്കിൽ ജീവിതത്തിൽ ആരോഗ്യപരമായ ശൈലി നിലനിർത്താനാണ് എല്ലാവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. ആരോഗ്യമാണ് ആദ്യം എന്ന സത്യം ജനങ്ങൾ തിരിച്ചറിയണം. ആരോഗ്യമുള്ളവരായിരിക്കുകയും ജീവിതത്തിന്റെ മറ്റ് വശങ്ങളിൽ മികച്ച രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ മാത്രമേ നമുക്ക് ഇതെല്ലാം ചെയ്യാൻ കഴിയൂ. നാടിന്റെ പുരോഗതിക്കായി നല്ല ആരോഗ്യ സൗകര്യങ്ങളും സർക്കാർ ഒരുക്കണം.

ഉപന്യാസം – 4 (600 വാക്കുകൾ)

ഒരു വ്യക്തി മാനസികമായും ശാരീരികമായും ആരോഗ്യമുള്ള ഒരു അവസ്ഥ എന്ന നിലയിലാണ് ആദ്യം ആരോഗ്യം അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. ഒരു വ്യക്തി രോഗബാധിതനാകുമ്പോഴോ മറ്റ് ശാരീരിക അസ്വസ്ഥതകൾ അനുഭവിക്കുമ്പോഴോ ആയിരുന്നു അനാരോഗ്യത്തിന്റെ പ്രശ്നം. എന്നിരുന്നാലും, കാലക്രമേണ ആരോഗ്യത്തിന്റെ നിർവചനം മാറി, ഇപ്പോൾ ഒരു വിശാലമായ വീക്ഷണം ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

ആരോഗ്യത്തിന്റെ വിവിധ ഘടകങ്ങൾ

അടിസ്ഥാനപരമായി ആരോഗ്യത്തിന് അഞ്ച് ഘടകങ്ങളുണ്ട്. ഈ ഘടകങ്ങളെല്ലാം ശരിയായിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു വ്യക്തി ആരോഗ്യവാനാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഈ ഘടകങ്ങൾ നോക്കുക:

1. ശാരീരിക ക്ഷമത

ശാരീരിക ആരോഗ്യം ശാരീരികമായി ആരോഗ്യമുള്ളതും എല്ലാ രോഗങ്ങളും ഇല്ലാത്തതുമാണ്. നല്ല ശാരീരിക ആരോഗ്യം ദീർഘായുസ്സ് നൽകുന്നു.

ശാരീരിക ആരോഗ്യം എങ്ങനെ നിലനിർത്താം?

• എല്ലാ അവശ്യ മൈക്രോ ന്യൂട്രിയന്റുകളും ഉൾപ്പെടുന്ന ശരിയായ ഡയറ്റ് പ്ലാൻ പിന്തുടരുക
• എണ്ണ, പഞ്ചസാര, ജങ്ക് ഫുഡ് എന്നിവയുടെ ഉപയോഗം കുറയ്ക്കുക
• പുകവലി, മദ്യപാനം, മയക്കുമരുന്ന് ഉപയോഗം എന്നിവ ഒഴിവാക്കുക
• ദിവസവും ആവശ്യത്തിന് ഉറങ്ങുക
• പതിവായി വ്യായാമം ചെയ്യുക
• പതിവ് ആരോഗ്യ പരിശോധനയ്ക്ക് പോകുക

2. മാനസികവും വൈകാരികവുമായ ആരോഗ്യം

ഒരു വ്യക്തിയുടെ മാനസികവും വൈകാരികവുമായ ക്ഷേമവും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. നമ്മുടെ മാനസികാരോഗ്യം അടിസ്ഥാനപരമായി നമുക്ക് തോന്നുന്ന രീതിയെയും വ്യത്യസ്ത സാഹചര്യങ്ങളിൽ ചിന്തിക്കുന്നതിനെയും സാഹചര്യത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനെയും ബാധിക്കുന്നു. മാനസികാരോഗ്യം മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുക, ശാരീരിക ആരോഗ്യം നിലനിർത്തേണ്ടത് പ്രധാനമാണ്.

മാനസികവും വൈകാരികവുമായ ആരോഗ്യം എങ്ങനെ നിലനിർത്താം?

• നിങ്ങളുടെ ശാരീരിക ആരോഗ്യം ശ്രദ്ധിക്കുക
• സ്വയം വിലമതിക്കുകയും ബഹുമാനിക്കുകയും ചെയ്യുക
• നല്ലതും പോസിറ്റീവുമായ ആളുകളുമായി ഹാംഗ് ഔട്ട് ചെയ്യുക
• ശ്രദ്ധിക്കുക
• സമ്മർദ്ദം എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് പഠിക്കുക

3. സാമൂഹിക ആരോഗ്യം

സമൂഹത്തിലെ സുഹൃത്തുക്കളുമായും അയൽക്കാരുമായും ബന്ധുക്കളുമായും മറ്റുള്ളവരുമായും പരസ്പര ബന്ധങ്ങൾ വളർത്തിയെടുക്കാനും നിലനിർത്താനുമുള്ള കഴിവിനെ സാമൂഹിക ആരോഗ്യം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഉചിതമായ രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കാനും വ്യത്യസ്ത സാമൂഹിക സാഹചര്യങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടാനുമുള്ള ഒരു വ്യക്തിയുടെ കഴിവിനെ ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

സാമൂഹിക ആരോഗ്യം എങ്ങനെ നിലനിർത്താം?

• നിങ്ങളുടെ ചിത്രം വികസിപ്പിക്കുക
• ഫലപ്രദമായി ആശയവിനിമയം നടത്താൻ ആശയവിനിമയ കഴിവുകൾ പഠിക്കുന്നു
• സൗഹൃദവും പോസിറ്റീവും ആയിരിക്കുക
• ദേഷ്യം കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള കല പഠിക്കുക
• സാമൂഹിക സമ്മേളനങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുക
• ഒരു നല്ല കേൾവിക്കാരനാകുക

4. വൈജ്ഞാനിക ആരോഗ്യം

ഒരു വ്യക്തിയുടെ മസ്തിഷ്കം എല്ലാ മാനസിക പ്രക്രിയകളും കാര്യക്ഷമമായി നിർവഹിക്കുമ്പോൾ, അവൻ നല്ല വൈജ്ഞാനിക ആരോഗ്യം ആസ്വദിക്കുന്നതായി പറയപ്പെടുന്നു. പ്രക്രിയകളിലും പ്രവർത്തനങ്ങളിലും പുതിയ കാര്യങ്ങൾ ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നതിന് ഭാഷയുടെ നൈപുണ്യമായ ഉപയോഗം, നല്ല വിവേചനാധികാരം, ഒരാളുടെ കാഴ്ചപ്പാട്, ശക്തമായ അവബോധം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.

വൈജ്ഞാനിക ആരോഗ്യം എങ്ങനെ നിലനിർത്താം?

• ആരോഗ്യകരമായി ഭക്ഷിക്കൂ
• ദിവസവും 8 മണിക്കൂർ ഉറങ്ങുക
• മസ്തിഷ്ക ശക്തി വർധിപ്പിക്കാൻ ബ്രഹ്മി, അശ്വഗന്ധ, കലം തുടങ്ങിയ ഔഷധങ്ങൾ കഴിക്കുക
• ചെസ്സ്, സുഡോകു, വേഡ് പസിലുകൾ തുടങ്ങിയ ബ്രെയിൻ ഗെയിമുകൾ കളിക്കുക.
• അർത്ഥവത്തായ ചർച്ചകളിൽ ഏർപ്പെടുക
• അധികം ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കരുത്

5. ആത്മീയ ആരോഗ്യം

ജീവിതത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസ്സിലാക്കുന്നതിന്, അടിസ്ഥാനപരമായി, ഒരു വ്യക്തിയുമായി ഒരു ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുക എന്നതാണ്. ആത്മീയ ആരോഗ്യം കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്നത് ഒരു വ്യക്തിയെ കൂടുതൽ പോസിറ്റീവും പോരാട്ടവീര്യവും ദൃഢനിശ്ചയവുമാക്കുന്നു.

ആത്മീയ ആരോഗ്യം എങ്ങനെ നിലനിർത്താം?

• ആത്മപരിശോധനയ്ക്കായി ദിവസവും കുറച്ച് സമയമെടുക്കുക.
• ചിന്തിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ ചിന്തകൾ ഒരു ഡയറിയിൽ എഴുതുക.
• ആഴത്തിലുള്ള ശ്വസനം പരിശീലിക്കുക
• യോഗ പരിശീലിക്കുക
• പ്രാർത്ഥിക്കുക

എന്താണ് സാംസ്കാരിക ആരോഗ്യം ?

ഇത് അടിസ്ഥാനപരമായി ഉചിതമായ സാംസ്കാരിക വിവരങ്ങളെക്കുറിച്ച് പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വിദ്യാഭ്യാസ അച്ചടക്കമാണ്. ഫലപ്രദമായ സാംസ്കാരിക ആശയവിനിമയം സ്ഥാപിക്കുന്നതിന് ആവശ്യമായ സാംസ്കാരിക കഴിവുകളെ ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ഇത് നാല് വിഭാഗങ്ങളായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നു:

• ദേശീയം: ഒരു വ്യക്തി ഉൾപ്പെടുന്ന രാജ്യത്തിന്റെ മൂല്യങ്ങൾ, തത്വങ്ങൾ, താൽപ്പര്യങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള സാംസ്കാരിക സാക്ഷരതയിൽ ഇത് ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
• വൈദ്യശാസ്ത്രം: ഇത് മെഡിക്കൽ പ്രതിനിധികളുടെയും സംഘടനകളുടെയും സാംസ്കാരിക കഴിവിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു.
• വംശീയത: ഇത് സാംസ്കാരിക സാക്ഷരതയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു, അത് ആ വ്യക്തിയുടെ മൂല്യങ്ങളെയും തത്വങ്ങളെയും താൽപ്പര്യങ്ങളെയും കുറിച്ചുള്ളതാണ്.
• വിദ്യാഭ്യാസം: ഇത് വിദ്യാർത്ഥികളുടെയും പ്രൊഫഷണലുകളുടെയും സാംസ്കാരിക സാക്ഷരതയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. പല സ്കൂളുകളും അവരുടെ പാഠ്യപദ്ധതിയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താൻ തുടങ്ങി.

ആരോഗ്യം എന്നാൽ നിങ്ങളുടെ ശാരീരികവും മാനസികവുമായ ആരോഗ്യം മാത്രമല്ല അർത്ഥമാക്കുന്നത്, അതിനെ കുറിച്ച് മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച വിവിധ ഘടകങ്ങളും അതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. നല്ല ശാരീരിക ആരോഗ്യം ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതത്തിന് അടിസ്ഥാനമാണെങ്കിലും, ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതം ആസ്വദിക്കാൻ നിങ്ങൾ മറ്റെല്ലാ ആരോഗ്യ ഘടകങ്ങളും നിലനിർത്തേണ്ടതുണ്ട്.

ബന്ധപ്പെട്ട വിവരങ്ങൾ:

ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതശൈലിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം

Leave a Reply Cancel reply

You must be logged in to post a comment.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം: 100 മുതൽ 500 വരെ വാക്കുകൾ

ഇവിടെ ഞങ്ങൾ നിങ്ങൾക്കായി വിവിധ ദൈർഘ്യമുള്ള ഉപന്യാസങ്ങൾ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അവ പരിശോധിച്ച് നിങ്ങളുടെ ആവശ്യത്തിന് അനുയോജ്യമായ ഏറ്റവും മികച്ചത് തിരഞ്ഞെടുക്കുക.

ഉള്ളടക്ക പട്ടിക

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം (50 വാക്കുകൾ)

(പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ ഉപന്യാസം)

പരിസ്ഥിതിയെ മലിനമാകാതെ സംരക്ഷിക്കുന്ന പ്രവർത്തനത്തെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം എന്ന് വിളിക്കുന്നു. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം ഭാവിയിൽ പരിസ്ഥിതി അല്ലെങ്കിൽ പ്രകൃതി വിഭവങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുക എന്നതാണ്. ഈ നൂറ്റാണ്ടിൽ വികസനത്തിന്റെ പേരിൽ നമ്മൾ, ജനങ്ങൾ തുടർച്ചയായി പരിസ്ഥിതിയെ നശിപ്പിക്കുകയാണ്.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണമില്ലാതെ ഈ ഭൂമുഖത്ത് അധികനാൾ ജീവിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥയിലേക്കാണ് നാം ഇപ്പോൾ എത്തിയിരിക്കുന്നത്. അതിനാൽ, പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിൽ നാമെല്ലാവരും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കണം.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം (100 വാക്കുകൾ)

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം എന്നത് പരിസ്ഥിതിയെ നശിപ്പിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്ന പ്രവർത്തനത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. നമ്മുടെ മാതൃഭൂമിയുടെ ആരോഗ്യം അനുദിനം വഷളായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഈ നീല ഗ്രഹത്തിലെ പാരിസ്ഥിതിക തകർച്ചയ്ക്ക് മനുഷ്യനാണ് കൂടുതലും ഉത്തരവാദി.

പരിസ്ഥിതി മലിനീകരണം നമുക്ക് അതിൽ നിന്ന് കരകയറാൻ കഴിയാത്ത വിധം എത്തിയിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ പരിസ്ഥിതി കൂടുതൽ മലിനമാകുന്നത് തടയാൻ നമുക്ക് തീർച്ചയായും കഴിയും. അങ്ങനെയാണ് പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം എന്ന പദം ഉടലെടുക്കുന്നത്.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ ഏജൻസി, യുഎസ് ആസ്ഥാനമായുള്ള സംഘടന പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിനായി നിരന്തരമായ പരിശ്രമം നടത്തുന്നു. ഇന്ത്യയിൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമം ഉണ്ട്. എന്നിട്ടും, മനുഷ്യനിർമിത പരിസ്ഥിതി മലിനീകരണത്തിന്റെ വളർച്ച നിയന്ത്രണവിധേയമായി കാണപ്പെട്ടിട്ടില്ല.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം (150 വാക്കുകൾ)

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം നമുക്കെല്ലാവർക്കും അറിയാം. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം നിഷേധിക്കാനാവില്ലെന്ന് നമുക്ക് പറയാം. ജീവിതശൈലിയുടെ നവീകരണത്തിന്റെ പേരിൽ മനുഷ്യൻ പരിസ്ഥിതിക്ക് ദോഷം ചെയ്യുന്നു.

വികസനത്തിന്റെ ഈ കാലഘട്ടത്തിൽ, നമ്മുടെ പരിസ്ഥിതി വളരെയധികം നാശത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു. ഇപ്പോഴുള്ളതിലും വഷളാകുന്ന അവസ്ഥ തടയേണ്ടത് വളരെ അത്യാവശ്യമായിരിക്കുന്നു. അങ്ങനെ ലോകത്ത് പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധം ഉണ്ടാകുന്നു.

ജനസംഖ്യാ വർദ്ധനവ്, നിരക്ഷരത, വനനശീകരണം തുടങ്ങിയ ചില ഘടകങ്ങൾ ഈ ഭൂമിയിലെ പരിസ്ഥിതി മലിനീകരണത്തിന് കാരണമാകുന്നു. പരിസ്ഥിതി നാശത്തിൽ സജീവമായ പങ്കുവഹിക്കുന്ന ഈ ഭൂമിയിലെ ഒരേയൊരു ജീവിയാണ് മനുഷ്യൻ.

അതിനാൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിൽ നിർണായക പങ്ക് വഹിക്കാൻ കഴിയുന്നത് മറ്റാർക്കും അല്ല, മനുഷ്യർക്ക് മാത്രമാണ്. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിനായി ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ അവബോധം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനായി യു.എസ് ആസ്ഥാനമായുള്ള എൻവയോൺമെന്റൽ പ്രൊട്ടക്ഷൻ ഏജൻസി ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുന്നുണ്ട്.

ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയിൽ, മനുഷ്യന്റെ ക്രൂരമായ പിടിയിൽ നിന്ന് പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമങ്ങൾ നമുക്കുണ്ട്.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വളരെ ചെറിയ ഉപന്യാസം

(വളരെ ചെറിയ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ ഉപന്യാസം)

ഈ ഭൂമിയുടെ ആദ്യ ദിനം മുതൽ ഈ ഭൂമിയിലെ എല്ലാ ജീവജാലങ്ങൾക്കും പരിസ്ഥിതി സൗജന്യ സേവനം നൽകുന്നു. എന്നാൽ ഇപ്പോൾ ഈ പരിസരത്തിന്റെ ആരോഗ്യം പുരുഷന്മാരുടെ അശ്രദ്ധ മൂലം ദിനംപ്രതി മോശമാകുന്ന കാഴ്ചയാണ് കാണുന്നത്.

പരിസ്ഥിതിയുടെ ക്രമാനുഗതമായ അപചയം നമ്മെ ലോകാവസാനത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു. അതിനാൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം അടിയന്തിരമായി ആവശ്യമാണ്.

പരിസ്ഥിതിയെ നശിപ്പിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായി ലോകമെമ്പാടും നിരവധി പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ ഏജൻസികൾ രൂപീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇന്ത്യയിൽ, പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമം 1986 നിർബന്ധിതമായി പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിലാണ്.

1984 ലെ ഭോപ്പാൽ വാതക ദുരന്തത്തിന് ശേഷമാണ് ഈ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമം നടപ്പിലാക്കുന്നത്. ഈ ശ്രമങ്ങളെല്ലാം പരിസ്ഥിതിയെ കൂടുതൽ നാശത്തിൽ നിന്ന് സംരക്ഷിക്കാൻ മാത്രമാണ്. പക്ഷേ ഇപ്പോഴും പരിസ്ഥിതിയുടെ ആരോഗ്യം പ്രതീക്ഷിച്ചത്ര മെച്ചപ്പെട്ടിട്ടില്ല. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന് കൂട്ടായ പരിശ്രമം ആവശ്യമാണ്.

ഇന്ത്യയിലെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമങ്ങൾ

ഇന്ത്യയിൽ ആറ് വ്യത്യസ്ത പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമങ്ങളുണ്ട്. ഈ നിയമങ്ങൾ പരിസ്ഥിതിയെ മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യയിലെ വന്യജീവികളെയും സംരക്ഷിക്കുന്നു. എല്ലാത്തിനുമുപരി, വന്യജീവികളും പരിസ്ഥിതിയുടെ ഭാഗമാണ്. ഇന്ത്യയിലെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമം ഇപ്രകാരമാണ്:-

• 1986-ലെ പരിസ്ഥിതി (സംരക്ഷണ) നിയമം
• 1980-ലെ വന (സംരക്ഷണ) നിയമം
• വന്യജീവി സംരക്ഷണ നിയമം 1972
• ജലം (മലിനീകരണം തടയലും നിയന്ത്രണവും) നിയമം 1974
• വായു (മലിനീകരണം തടയലും നിയന്ത്രണവും) നിയമം 1981
• ഇന്ത്യൻ ഫോറസ്റ്റ് ആക്ട്, 1927

( NB- നിങ്ങളുടെ റഫറൻസിനായി ഞങ്ങൾ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമങ്ങൾ മാത്രമേ പരാമർശിച്ചിട്ടുള്ളൂ. ഇന്ത്യയിലെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ നിയമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ലേഖനത്തിൽ നിയമങ്ങൾ പ്രത്യേകം ചർച്ച ചെയ്യും)

ഉപസംഹാരം:- പരിസ്ഥിതിയെ മലിനമാകാതെയും നശിപ്പിക്കപ്പെടാതെയും സംരക്ഷിക്കേണ്ടത് നമ്മുടെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്. പാരിസ്ഥിതിക സന്തുലിതാവസ്ഥയില്ലാതെ ഈ ഭൂമിയിലെ ജീവിതം ഒരിക്കലും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഈ ഭൂമിയിൽ നിലനിൽക്കണമെങ്കിൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം ആവശ്യമാണ്.

ആരോഗ്യത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നീണ്ട ഉപന്യാസം

വായു സംരക്ഷണം, ജലമലിനീകരണം നിയന്ത്രിക്കൽ, ആവാസവ്യവസ്ഥ മാനേജ്മെന്റ്, ജൈവവൈവിധ്യ പരിപാലനം തുടങ്ങി വിവിധ തരത്തിലുള്ള പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം ഉള്ളതിനാൽ പരിമിതമായ വാക്കുകളിൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു ഉപന്യാസം എഴുതുക എന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, Team GuideToExam നിങ്ങൾക്ക് നൽകാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ ഉപന്യാസത്തിൽ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ആശയം.

എന്താണ് പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം?

നമ്മുടെ സമൂഹത്തിൽ അവബോധം വർദ്ധിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് നമ്മുടെ പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനുള്ള മാർഗമാണ് പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം. പരിസ്ഥിതിയെ മലിനീകരണത്തിൽ നിന്നും പരിസ്ഥിതി നാശത്തിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാവുന്ന മറ്റ് പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കേണ്ടത് ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും കടമയാണ്.

ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ പരിസ്ഥിതിയെ എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കാം (പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷിക്കാനുള്ള വഴികൾ)

യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് ഫെഡറൽ ഗവൺമെന്റിന്റെ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിനായി US EPA എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു സ്വതന്ത്ര ഏജൻസി ഉണ്ടെങ്കിലും, ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ഒരു പൗരൻ എന്ന നിലയിൽ, പരിസ്ഥിതിയെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായി നമുക്ക് ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ ചില ലളിതമായ ഘട്ടങ്ങൾ പിന്തുടരാം.

ഡിസ്പോസിബിൾ പേപ്പർ പ്ലേറ്റുകളുടെ ഉപയോഗം കുറയ്ക്കണം:- ഡിസ്പോസിബിൾ പേപ്പർ പ്ലേറ്റുകൾ പ്രധാനമായും മരം കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്, ഈ പ്ലേറ്റുകളുടെ നിർമ്മാണം വനനശീകരണത്തിന് കാരണമാകുന്നു. കൂടാതെ, ഈ പ്ലേറ്റുകളുടെ നിർമ്മാണത്തിൽ വലിയ അളവിൽ വെള്ളം പാഴാകുന്നു.

പുനരുപയോഗിക്കാവുന്ന ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ ഉപയോഗം പരമാവധിയാക്കുക: - ഒറ്റത്തവണ ഉപയോഗിക്കാവുന്ന പ്ലാസ്റ്റിക്കിന്റെയും പേപ്പറിന്റെയും ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ പരിസ്ഥിതിയെ വളരെ മോശമായി ബാധിക്കുന്നു. ഈ ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുന്നതിന്, നമ്മുടെ വീടുകളിൽ പുനരുപയോഗിക്കാവുന്ന ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ കൂടുതൽ കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കണം.

മഴവെള്ള സംഭരണം ഉപയോഗിക്കുക:- മഴവെള്ള സംഭരണം എന്നത് ഭാവിയിലെ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി മഴ ശേഖരിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു ലളിതമായ രീതിയാണ്. ഈ രീതി ഉപയോഗിച്ച് ശേഖരിക്കുന്ന വെള്ളം പൂന്തോട്ടപരിപാലനം, മഴവെള്ള ജലസേചനം തുടങ്ങിയ വിവിധ ജോലികൾക്ക് ഉപയോഗിക്കാം.

പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദ ക്ലീനിംഗ് ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുക: - സിന്തറ്റിക് കെമിക്കലുകളെ ആശ്രയിക്കുന്ന പരമ്പരാഗത ഉൽപന്നങ്ങളേക്കാൾ പരിസ്ഥിതി സൗഹൃദമായ ക്ലീനിംഗ് ഉൽപ്പന്നങ്ങളുടെ ഉപയോഗം നാം പരമാവധിയാക്കണം. നമ്മുടെ ആരോഗ്യത്തിനും പരിസ്ഥിതിക്കും വളരെ അപകടകരമായ സിന്തറ്റിക് രാസവസ്തുക്കളിൽ നിന്നാണ് പരമ്പരാഗത ക്ലീനിംഗ് ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ കൂടുതലും നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണ ഏജൻസി:-

ദേശീയ മലിനീകരണ നിയന്ത്രണ മാനദണ്ഡങ്ങൾ നിശ്ചയിക്കുകയും നടപ്പിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന യുഎസ് ഫെഡറൽ ഗവൺമെന്റിന്റെ ഒരു സ്വതന്ത്ര ഏജൻസിയാണ് എൻവയോൺമെന്റൽ പ്രൊട്ടക്ഷൻ ഏജൻസി (യുഎസ് ഇപിഎ). 2 ഡിസംബർ 1970-നാണ് ഇത് സ്ഥാപിതമായത്. ആരോഗ്യകരമായ അന്തരീക്ഷം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന മാനദണ്ഡങ്ങളും നിയമങ്ങളും സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനൊപ്പം മനുഷ്യന്റെയും പരിസ്ഥിതിയുടെയും ആരോഗ്യം സംരക്ഷിക്കുക എന്നതാണ് ഈ ഏജൻസിയുടെ പ്രധാന മുദ്രാവാക്യം.

തീരുമാനം :-

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണമാണ് മനുഷ്യരാശിയെ സംരക്ഷിക്കാനുള്ള ഏക മാർഗം. ഇവിടെ, ഞങ്ങൾ ടീം GuideToExam ഞങ്ങളുടെ വായനക്കാർക്ക് പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം എന്താണെന്നും എളുപ്പത്തിൽ വരുത്തിയ മാറ്റങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ച് നമ്മുടെ പരിസ്ഥിതിയെ എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കാമെന്നും ഒരു ആശയം നൽകാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. എന്തെങ്കിലും വെളിപ്പെടുത്താൻ ബാക്കിയുണ്ടെങ്കിൽ, ഞങ്ങൾക്ക് ഫീഡ്‌ബാക്ക് നൽകാൻ മടിക്കരുത്. ഞങ്ങളുടെ വായനക്കാർക്ക് പുതിയ മൂല്യം ചേർക്കാൻ ഞങ്ങളുടെ ടീം ശ്രമിക്കും.

ആരോഗ്യത്തിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം - ആരോഗ്യകരമായ ജീവിതശൈലിയ്ക്കുള്ള നുറുങ്ങുകൾ

പരിസ്ഥിതി മലിനീകരണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം: ഒന്നിലധികം ഉപന്യാസങ്ങൾ

"പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപന്യാസം: 3 മുതൽ 100 വരെ വാക്കുകൾ" എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള 500 ചിന്തകൾ

എന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് അവധിക്കാല ഗൃഹപാഠത്തിന് അമ്മേ എന്നെ ഒരുപാട് സഹായിച്ചു

ഇൻഫോർമറി നെസെസരെ പെൻട്രൂ എ പോർണി സാ ഐസെപ്പി സാ സ്‌ക്രി റഫററ്റൂൾ,സെസൽ . മൾട്ടിമെസ്ക്

ഒത്തിരി നന്ദി. ഇത് എനിക്ക് വളരെ ഉപകാരപ്രദമായിരുന്നു.

ഒരു അഭിപ്രായം ഇടൂ മറുപടി റദ്ദാക്കുക

അടുത്ത തവണ ഞാൻ അഭിപ്രായമിടുമ്പോൾ എന്റെ പേര്, ഇമെയിൽ, വെബ്സൈറ്റ് എന്നിവ ഈ ബ്ര browser സറിൽ സംരക്ഷിക്കുക.

Jump to navigation

War and Trauma Literature

We seek papers/article-length write-ups/essays/commentaries/causeries on war and representations in literature and allied subjects, exploring the trauma of psychological, physiological, socio-emotional, somatic, eco-environmental, financial, fiscal consequences on the subjects, economies. Papers across disciplines, dealing with the trauma/post-trauma in war literature will be undertaken for consideration. The twentieth-century war climate will particularly be the case in point. Articles/papers on novel ideations, unheard dimensions of wars of the past, in the nineteenth century or the troubled or strained nationalities/borders of the current world order, will also be considered. Battle-field horrors, fear-mongering, policy negotiations, imaginary lands, utopias/dystopias, failed social architecture, distorted political visions, destructive civil or military actions, revolutions, falling stocks, crippling economies, troubled poetic psyche, expansive prose critique etc are some of the thematic ambits for deliberation and review. For the summer issue 1.1, we encourage praxis-based, pragmatic, conceptual manuscripts from scholars and practitioners across social sciences and humanities.  Prospective submitting authors should consult the manuscript guidelines below and submit a proposal that includes: 

·  An abstract of 250 words with 1-2 sentences on each of the following:

• Essential points of literature review (which underline the introduction to the study)
• Problem or research questions and research objectives clearly stated
• Brief description of (research) methods/Methodology
• Praxis, Concept, or Results/findings
• Implications/Relevance in Future

 Manuscript Guidelines:

00001.  Manuscripts must be in both Microsoft Word.Doc.  Do not send your files as pdf.

00002.  Manuscripts should not exceed 3500-5000 words, including abstracts and work cited

00003.  Manuscripts should be written in English, should be single- spaced, including quotations and references and in 12-point Times New Roman font.  Follow MLA ninth style formatting. More can be read from- https://owl.purdue.edu/owl/research_and_citation/mla_style/mla_formattin...

00004.  Titles must be in bold, 14-point Times New Roman font while sub-titles remain 12-point, bold, and initial letter cap. All abbreviations and acronyms should be written in full at first appearance in the manuscript text.

00005.  All manuscripts must include a brief but captivating abstract which should not exceed 200 words and should describe the scope of the work, methodology, theoretical framework, and the findings. The abstract should also include a set of 5 keywords (preferably in pairs) listed in order of importance to assist in indexing the article.

00006.  Manuscripts must not have been published or submitted for publication elsewhere.

• Share full article

Advertisement

Supported by

Thomas L. Friedman

Why the Campus Protests Are So Troubling

By Thomas L. Friedman

Opinion Columnist

Readers have been asking me, and I have been asking myself of late, how I feel about the campus demonstrations to stop the war in Gaza. Anyone reading this column since Oct. 7 knows that my focus has been on events on the ground in the Middle East, but this phenomenon has become too big to ignore. In short: I find the whole thing very troubling, because the dominant messages from the loudest voices and many placards reject important truths about how this latest Gaza war started and what will be required to bring it to a fair and sustainable conclusion.

My problem is not that the protests in general are “antisemitic” — I would not use that word to describe them, and indeed, I am deeply uncomfortable as a Jew with how the charge of antisemitism is thrown about on the Israel-Palestine issue. My problem is that I am a hardheaded pragmatist who lived in Beirut and Jerusalem, cares about people on all sides and knows one thing above all from my decades in the region: The only just and workable solution to this issue is two nation-states for two indigenous peoples.

If you are for that, whatever your religion, nationality or politics, you’re part of the solution. If you are not for that, you’re part of the problem.

And from everything I have read and watched, too many of these protests have become part of the problem — for three key reasons.

First, they are virtually all about stopping Israel’s shameful behavior in killing so many Palestinian civilians in its pursuit of Hamas fighters, while giving a free pass to Hamas’s shameful breaking of the cease-fire that existed on Oct. 7. On that morning, Hamas launched an invasion in which it murdered Israeli parents in front of their children, children in front of their parents — documenting it on GoPro cameras — raped Israeli women and kidnapped or killed everyone they could get their hands on, from little kids to sick grandparents.

Again, you can be — and should be — appalled at Israel’s response: bombing everything in its path in Gaza so disproportionately that thousands of children have been killed, maimed and orphaned . But if you refuse to acknowledge what Hamas did to trigger this — not to justify what Israel has done, but to explain how the Jewish state could inflict so much suffering on Palestinian men, women and children in reverse — you’re just another partisan throwing another partisan log on the fire. By giving Hamas a pass, the protests have put the onus on Israel to such a degree that its very existence is a target for some students, while Hamas’s murderous behavior is passed off as a praiseworthy adventure in decolonization .

Second, when people chant slogans like “liberate Palestine” and “from the river to the sea,” they are essentially calling for the erasure of the state of Israel, not a two-state solution. They are arguing that the Jewish people have no right to self-determination or self-defense. I don’t believe that about Jews, and I don’t believe that about Palestinians. I believe in a two-state solution in which Israel, in return for security guarantees, withdraws from the West Bank, Gaza Strip and Arab areas of East Jerusalem, and a demilitarized Palestinian state that accepts the principle of two states for two peoples is established in those territories occupied in 1967.

I believe in that so strongly that the thing I am most proud of in my 45-year career is my interview in February 2002 with the Saudi crown prince, Abdullah bin Abdul Aziz, in which he, for the first time, called on the entire Arab League to offer full peace and normalization of relations with Israel in exchange for full withdrawal to the 1967 lines — a call that led the Arab League to hold a peace conference the next month, on March 27 and 28, in Beirut to do just that. It was called the Arab Peace Initiative .

And do you know what Hamas’s response was to that first pan-Arab peace initiative for a two-state solution? I’ll let CNN tell you . Here’s its report from Israel on the evening of March 27, 2002, right after the Arab League peace summit opened:

NETANYA, Israel — A suicide bomber killed at least 19 people and injured 172 at a popular seaside hotel Wednesday, the start of the Jewish religious holiday of Passover. At least 48 of the injured were described as “severely wounded.” The bombing occurred in a crowded dining room at the Park Hotel, a coastal resort, during the traditional meal marking the start of Passover. … The Palestinian group Hamas, an Islamic fundamentalist group labeled a terrorist organization by the U.S. State Department, claimed responsibility for the attack.

Yes, that was Hamas’s response to the Arab peace initiative of two nation-states for two peoples: blowing up a Passover Seder in Israel.

Hey, Friedman, but what about all the violence that Israeli settlers perpetrated against Palestinians and how Bibi Netanyahu deliberately built up Hamas and undermined the Palestinian Authority, which embraced Oslo?

Answer: That violence and those Netanyahu actions are awful and harmful to a two-state solution as well. That is why I am intensely both anti-Hamas and anti-Netanyahu. And if you oppose just one and not also the other, you should reflect a little more on what you are shouting at your protest or your anti-protest. Because no one has done more to harm the prospects of a two-state solution than the codependent Hamas and Netanyahu factions.

Hamas is not against the post-1967 occupation. It is against the existence of a Jewish state and believes there should be an Islamic state between the river and the sea. When protests on college campuses ignore that, they are part of the problem. Just as much as Israel supporters who ignore the fact that the far-right members in Netanyahu’s own coalition government are for a Jewish state from the Jordan River to the Mediterranean Sea. How do I know? Because Netanyahu wrote it into the coalition agreemen t between himself and his far-right partners.

The third reason that these protests have become part of the problem is that they ignore the view of many Palestinians in Gaza who detest Hamas’s autocracy. These Palestinians are enraged by precisely what these student demonstrations ignore: Hamas launched this war without permission from the Gazan population and without preparation for Gazans to protect themselves when Hamas knew that a brutal Israeli response would follow. In fact, a Hamas official said at the start of the war that its tunnels were for only its fighters, not civilians.

That is not to excuse Israel in the least for its excesses, but, again, it is also not to give Hamas a pass for inviting them.

My view: Hamas was ready to sacrifice thousands of Gazan civilians to win the support of the next global generation on TikTok. And it worked. But one reason it worked was a lack of critical thinking by too many in that generation — the result of a campus culture that has become way too much about what to think and not how to think.

I highly recommend a few different articles about how angry Gazans are at Hamas for starting this war without any goal in mind other than the fruitless task of trying to destroy Israel so Hamas’s leader, Yahya Sinwar, could get his personal revenge.

I was particularly struck by a piece in The National, a newspaper in Abu Dhabi, by Ahmed Fouad Alkhatib, a Palestinian American raised in Gaza. The headline is: “Israel’s War Has Killed 31 Members of My Family, Yet It’s Vital to Speak Out Against Hamas.” Alkhatib placed Hamas’s Oct. 7 attack in the context of the rising protests against its inept and autocrat rule that have broken out periodically in Gaza since 2019, under the banner of “We Want to Live.”

Wrote Alkhatib, a political analyst who is a nonresident senior fellow at the Atlantic Council: “Having grown up in Gaza, I experienced Hamas’s rise to power and their gradual grip over the Strip and Palestinian politics and society, hiding behind a resistance narrative and using extremist politics to sabotage prospects for a peaceful resolution to the conflict with Israel. Months before Oct. 7, tens of thousands of Gazans protested in the streets in defiance of Hamas, just as they had in 2019 and 2017.”

Alkhatib added that the “‘We Want to Live’ protest movement decried living conditions and unemployment in Gaza, as well as the lack of a political horizon for meaningful change in the territory’s realities and opportunities. Hamas’s regime consisted of a criminal and despotic enterprise that used Gaza as a haven for the group’s members and affiliates and turned Palestinians there into aid-dependent subjects reliant on the international community” and turned Gaza into “a ‘resistance citadel’ that was part of a nefarious regional alliance with Iran.”

A campus with critical thinkers might have had a teach-in on the central lawn on that subject, not just on the violence of Israeli settlers.

Against this backdrop, we are seeing college presidents at places like Rutgers and Northwestern agree to some of the demands by students to end their protests. As NPR summarized them, the “demands vary by school, though they generally call for an end to the Israel-Hamas war, disclosures of institutional investments and divestment from companies with ties to Israel or that otherwise profit from its military operation in Gaza.”

What Palestinians and Israelis need most now are not performative gestures of disinvestment but real gestures of impactful investment, not the threat of a deeper war in Rafah but a way to build more partners for peace. Invest in groups that promote Arab-Jewish understanding, like the Abraham Initiatives or the New Israel Fund. Invest in management skills capacity-building for Palestinians in the West Bank and Gaza, like the wonderful Education for Employment network or Anera, that will help a new generation to take over the Palestinian Authority and build strong, noncorrupt institutions to run a Palestinian state.

This is not a time for exclusionary thinking. It is a time for complexity thinking and pragmatic thinking: How do we get to two nation-states for two indigenous peoples? If you want to make a difference and not just make a point, stand for that, work for that, reject anyone who rejects it and give a hug to anyone who embraces it.

The Times is committed to publishing a diversity of letters to the editor. We’d like to hear what you think about this or any of our articles. Here are some tips . And here’s our email: [email protected] .

Follow the New York Times Opinion section on Facebook , Instagram , TikTok , WhatsApp , X and Threads .

Thomas L. Friedman is the foreign affairs Opinion columnist. He joined the paper in 1981 and has won three Pulitzer Prizes. He is the author of seven books, including “From Beirut to Jerusalem,” which won the National Book Award. @ tomfriedman • Facebook

Find anything you save across the site in your account

In the campus protests over the war in Gaza, language and rhetoric are—as they have always been when it comes to Israel and Palestine—weapons of mass destruction.

By Zadie Smith

A philosophy without a politics is common enough. Aesthetes, ethicists, novelists—all may be easily critiqued and found wanting on this basis. But there is also the danger of a politics without a philosophy. A politics unmoored, unprincipled, which holds as its most fundamental commitment its own perpetuation. A Realpolitik that believes itself too subtle—or too pragmatic—to deal with such ethical platitudes as thou shalt not kill. Or: rape is a crime, everywhere and always. But sometimes ethical philosophy reënters the arena, as is happening right now on college campuses all over America. I understand the ethics underpinning the protests to be based on two widely recognized principles:

There is an ethical duty to express solidarity with the weak in any situation that involves oppressive power.

If the machinery of oppressive power is to be trained on the weak, then there is a duty to stop the gears by any means necessary.

The first principle sometimes takes the “weak” to mean “whoever has the least power,” and sometimes “whoever suffers most,” but most often a combination of both. The second principle, meanwhile, may be used to defend revolutionary violence, although this interpretation has just as often been repudiated by pacifistic radicals, among whom two of the most famous are, of course, Mahatma Gandhi and Martin Luther King, Jr . In the pacifist’s interpretation, the body that we must place between the gears is not that of our enemy but our own. In doing this, we may pay the ultimate price with our actual bodies, in the non-metaphorical sense. More usually, the risk is to our livelihoods, our reputations, our futures. Before these most recent campus protests began, we had an example of this kind of action in the climate movement. For several years now, many people have been protesting the economic and political machinery that perpetuates climate change, by blocking roads, throwing paint, interrupting plays, and committing many other arrestable offenses that can appear ridiculous to skeptics (or, at the very least, performative), but which in truth represent a level of personal sacrifice unimaginable to many of us.

I experienced this not long ago while participating in an XR climate rally in London. When it came to the point in the proceedings where I was asked by my fellow-protesters whether I’d be willing to commit an arrestable offense—one that would likely lead to a conviction and thus make travelling to the United States difficult or even impossible—I’m ashamed to say that I declined that offer. Turns out, I could not give up my relationship with New York City for the future of the planet. I’d just about managed to stop buying plastic bottles (except when very thirsty) and was trying to fly less. But never to see New York again? What pitiful ethical creatures we are (I am)! Falling at the first hurdle! Anyone who finds themselves rolling their eyes at any young person willing to put their own future into jeopardy for an ethical principle should ask themselves where the limits of their own commitments lie—also whether they’ve bought a plastic bottle or booked a flight recently. A humbling inquiry.

It is difficult to look at the recent Columbia University protests in particular without being reminded of the campus protests of the nineteen-sixties and seventies, some of which happened on the very same lawns. At that time, a cynical political class was forced to observe the spectacle of its own privileged youth standing in solidarity with the weakest historical actors of the moment, a group that included, but was not restricted to, African Americans and the Vietnamese. By placing such people within their ethical zone of interest, young Americans risked both their own academic and personal futures and—in the infamous case of Kent State—their lives. I imagine that the students at Columbia—and protesters on other campuses—fully intend this echo, and, in their unequivocal demand for both a ceasefire and financial divestment from this terrible war, to a certain extent they have achieved it.

But, when I open newspapers and see students dismissing the idea that some of their fellow-students feel, at this particular moment, unsafe on campus, or arguing that such a feeling is simply not worth attending to, given the magnitude of what is occurring in Gaza, I find such sentiments cynical and unworthy of this movement. For it may well be—within the ethical zone of interest that is a campus, which was not so long ago defined as a safe space, delineated by the boundary of a generation’s ethical ideas— it may well be that a Jewish student walking past the tents, who finds herself referred to as a Zionist, and then is warned to keep her distance, is, in that moment, the weakest participant in the zone. If the concept of safety is foundational to these students’ ethical philosophy (as I take it to be), and, if the protests are committed to reinserting ethical principles into a cynical and corrupt politics, it is not right to divest from these same ethics at the very moment they come into conflict with other imperatives. The point of a foundational ethics is that it is not contingent but foundational. That is precisely its challenge to a corrupt politics.

Practicing our ethics in the real world involves a constant testing of them, a recognition that our zones of ethical interest have no fixed boundaries and may need to widen and shrink moment by moment as the situation demands. (Those brave students who—in supporting the ethical necessity of a ceasefire—find themselves at painful odds with family, friends, faith, or community have already made this calculation.) This flexibility can also have the positive long-term political effect of allowing us to comprehend that, although our duty to the weakest is permanent, the role of “the weakest” is not an existential matter independent of time and space but, rather, a contingent situation, continually subject to change. By contrast, there is a dangerous rigidity to be found in the idea that concern for the dreadful situation of the hostages is somehow in opposition to, or incompatible with, the demand for a ceasefire. Surely a ceasefire—as well as being an ethical necessity—is also in the immediate absolute interest of the hostages, a fact that cannot be erased by tearing their posters off walls.

Part of the significance of a student protest is the ways in which it gives young people the opportunity to insist upon an ethical principle while still being, comparatively speaking, a more rational force than the supposed adults in the room, against whose crazed magical thinking they have been forced to define themselves. The equality of all human life was never a self-evident truth in racially segregated America. There was no way to “win” in Vietnam. Hamas will not be “eliminated.” The more than seven million Jewish human beings who live in the gap between the river and the sea will not simply vanish because you think that they should. All of that is just rhetoric. Words. Cathartic to chant, perhaps, but essentially meaningless. A ceasefire, meanwhile, is both a potential reality and an ethical necessity. The monstrous and brutal mass murder of more than eleven hundred people, the majority of them civilians, dozens of them children, on October 7th, has been followed by the monstrous and brutal mass murder (at the time of writing) of a reported fourteen thousand five hundred children. And many more human beings besides, but it’s impossible not to notice that the sort of people who take at face value phrases like “surgical strikes” and “controlled military operation” sometimes need to look at and/or think about dead children specifically in order to refocus their minds on reality.

To send the police in to arrest young people peacefully insisting upon a ceasefire represents a moral injury to us all. To do it with violence is a scandal. How could they do less than protest, in this moment? They are putting their own bodies into the machine. They deserve our support and praise. As to which postwar political arrangement any of these students may favor, and on what basis they favor it—that is all an argument for the day after a ceasefire. One state, two states, river to the sea—in my view, their views have no real weight in this particular moment, or very little weight next to the significance of their collective action, which (if I understand it correctly) is focussed on stopping the flow of money that is funding bloody murder, and calling for a ceasefire, the political euphemism that we use to mark the end of bloody murder. After a ceasefire, the criminal events of the past seven months should be tried and judged, and the infinitely difficult business of creating just, humane, and habitable political structures in the region must begin anew. Right now: ceasefire. And, as we make this demand, we might remind ourselves that a ceasefire is not, primarily, a political demand. Primarily, it is an ethical one.

But it is in the nature of the political that we cannot even attend to such ethical imperatives unless we first know the political position of whoever is speaking. (“Where do you stand on Israel/Palestine?”) In these constructed narratives, there are always a series of shibboleths, that is, phrases that can’t be said, or, conversely, phrases that must be said. Once these words or phrases have been spoken ( river to the sea, existential threat, right to defend, one state, two states, Zionist, colonialist, imperialist, terrorist ) and one’s positionality established, then and only then will the ethics of the question be attended to (or absolutely ignored). The objection may be raised at this point that I am behaving like a novelist, expressing a philosophy without a politics, or making some rarefied point about language and rhetoric while people commit bloody murder. This would normally be my own view, but, in the case of Israel/Palestine, language and rhetoric are and always have been weapons of mass destruction.

It is in fact perhaps the most acute example in the world of the use of words to justify bloody murder, to flatten and erase unbelievably labyrinthine histories, and to deliver the atavistic pleasure of violent simplicity to the many people who seem to believe that merely by saying something they make it so. It is no doubt a great relief to say the word “Hamas” as if it purely and solely described a terrorist entity. A great relief to say “There is no such thing as the Palestinian people” as they stand in front of you. A great relief to say “Zionist colonialist state” and accept those three words as a full and unimpeachable definition of the state of Israel, not only under the disastrous leadership of Benjamin Netanyahu but at every stage of its long and complex history, and also to hear them as a perfectly sufficient description of every man, woman, and child who has ever lived in Israel or happened to find themselves born within it. It is perhaps because we know these simplifications to be impossible that we insist upon them so passionately. They are shibboleths; they describe a people, by defining them against other people—but the people being described are ourselves. The person who says “We must eliminate Hamas” says this not necessarily because she thinks this is a possible outcome on this earth but because this sentence is the shibboleth that marks her membership in the community that says that. The person who uses the word “Zionist” as if that word were an unchanged and unchangeable monolith, meaning exactly the same thing in 2024 and 1948 as it meant in 1890 or 1901 or 1920—that person does not so much bring definitive clarity to the entangled history of Jews and Palestinians as they successfully and soothingly draw a line to mark their own zone of interest and where it ends. And while we all talk, carefully curating our shibboleths, presenting them to others and waiting for them to reveal themselves as with us or against us—while we do all that, bloody murder.

And now here we are, almost at the end of this little stream of words. We’ve arrived at the point at which I must state clearly “where I stand on the issue,” that is, which particular political settlement should, in my own, personal view, occur on the other side of a ceasefire. This is the point wherein—by my stating of a position—you are at once liberated into the simple pleasure of placing me firmly on one side or the other, putting me over there with those who lisp or those who don’t, with the Ephraimites, or with the people of Gilead. Yes, this is the point at which I stake my rhetorical flag in that fantastical, linguistical, conceptual, unreal place—built with words—where rapes are minimized as needs be, and the definition of genocide quibbled over, where the killing of babies is denied, and the precision of drones glorified, where histories are reconsidered or rewritten or analogized or simply ignored, and “Jew” and “colonialist” are synonymous, and “Palestinian” and “terrorist” are synonymous, and language is your accomplice and alibi in all of it. Language euphemized, instrumentalized, and abused, put to work for your cause and only for your cause, so that it does exactly and only what you want it to do. Let me make it easy for you. Put me wherever you want: misguided socialist, toothless humanist, naïve novelist, useful idiot, apologist, denier, ally, contrarian, collaborator, traitor, inexcusable coward. It is my view that my personal views have no more weight than an ear of corn in this particular essay. The only thing that has any weight in this particular essay is the dead. ♦

New Yorker Favorites

The day the dinosaurs died .

What if you started itching— and couldn’t stop ?

How a notorious gangster was exposed by his own sister .

Woodstock was overrated .

Diana Nyad’s hundred-and-eleven-mile swim .

Photo Booth: Deana Lawson’s hyper-staged portraits of Black love .

Fiction by Roald Dahl: “The Landlady”

Sign up for our daily newsletter to receive the best stories from The New Yorker .

By signing up, you agree to our User Agreement and Privacy Policy & Cookie Statement . This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.

By Susan B. Glasser

By Keeanga-Yamahtta Taylor

By Jay Caspian Kang

By David Remnick

What lies beneath Gaza’s rubble and ruin

The hysteria over campus protests in the United States has shifted American attention away from the depth of the ongoing calamity in Gaza.

You’re reading an excerpt from the Today’s WorldView newsletter. Sign up to get the rest free , including news from around the globe and interesting ideas and opinions to know, sent to your inbox every weekday.

In a fit of ideological pique last week, far-right Rep. Lauren Boebert (R-Colo.) scoffed at protesters agitating against pro-Israel policies on campuses across the United States . “I get a strange inkling that all these Columbia and UCLA students running around yelling ‘Free Palestine’ would not be jumping at the opportunity to do a semester abroad in Gaza,” she wrote on social media , before later journeying to a protest encampment at George Washington University and almost sparring with students when trying to pull down a Palestinian flag.

Boebert’s scorn is shared even by some of her opponents in the Washington establishment, many of whom have cast the student demonstrations as, at best, unproductive far-left agitprop or, more darkly, dangerous antisemitic behavior that must be expunged from the academy. Hundreds of campus protesters have been arrested in recent days in police crackdowns from California to New York.

Boebert’s comment, though, drew derision on two counts: First, that protesters angry about alleged Israeli war crimes in Gaza would need to go to the besieged territory itself to justify their anger. And, second, that students could even do “a semester abroad” in Gaza, where Israel has spent the past half year systematically destroying most of its educational institutions, including all of its universities .

For months, Palestinian civil society activists have drawn attention to the steady eradication of Gaza’s cultural patrimony. Israel’s punishing campaign against militant group Hamas has seen much of the territory reduced to ruin. In the process, many libraries, museums and colleges have been ransacked and razed — in some instances, by deliberate Israeli demolition. Thousands of artifacts in various collections, including Roman coins and other materials from Gaza’s pre-Islamic past, have been potentially lost during the war .

The hysteria over campus protests in the United States has shifted American attention away from the depth of the ongoing calamity in Gaza. U.N. officials and aid agencies are still grappling with the scale of the destruction in the territory, where dozens are still dying every day. Since Hamas launched its Oct. 7 terrorist strike on southern Israel, more than 34,500 Palestinians in the territory — many of them women and children — have been killed. Some 5 percent of Gaza’s overall population has been killed or injured, according to a U.N. report that cites local data.

That figure doesn’t include the more than at least 10,000 people that the U.N. estimates are still missing beneath the rubble, citing the Palestinian Civil Defense (PCD). The challenge of finding the missing is growing more dire, given the widespread destruction of heavy machinery and equipment needed to dig through the debris.

“Rising temperatures can accelerate the decomposition of bodies and the spread of disease,” the U.N. humanitarian affairs office said in a statement , adding that the PCD was appealing to “all relevant stakeholders to urgently intervene to allow the entry of needed equipment, including bulldozers and excavators, to avert a public health catastrophe, facilitate dignified burials, and save the lives of injured people.”

Sifting through Gaza’s wreckage will be no simple task. Israel has dumped a huge amount of ordnance on the territory. Mungo Birch, head of the U.N. Mine Action Program in Palestinian territory, said last week that the amount of unexploded missiles and bombs lying in the rubble is “unprecedented” since World War II. He said tiny Gaza is a site of some 37 million tons of rubble — more than what’s been generated across all of Ukraine during Russia’s war — and 800,000 tons of asbestos and other contaminants. He said his agency has only a fraction of the funding it needs to begin clearing operations whenever the war ends.

Over the weekend, U.S. and Egyptian officials attempted to facilitate a last-ditch effort to broker a truce between Israel and Hamas . A delegation from the Palestinian militant group was in Cairo and expressed optimism that a breakthrough could be found. Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu, who faced mass protests at home against his continued tenure in office, seemed more wary of the arrangement and remains bent on carrying out a full offensive against the southern Gazan city of Rafah, where more than a million Palestinians already displaced in the territory have taken shelter.

Top U.N. officials say famine has already gripped parts of Gaza. Beyond the desperately insufficient trickle of humanitarian aid into the territory, the war has also “severely hampered” Gaza’s “ability to produce food and clean water,” according to my colleagues . “Israeli airstrikes and bulldozers have razed farms and orchards. Crops abandoned by farmers seeking safety in southern Gaza have withered, and cattle have been left to die.”

The fear surrounding Rafah and the uncertainty over a potential cease-fire sit against the looming reality of how difficult it will be for Gaza to recover. More than 70 percent of all housing in the territory has been destroyed. A report by the U.N. Development Program (UNDP) found that the war has reversed 40 years of development and improvement in social indicators such as life expectancy, health and educational attainment in Gaza.

The agency estimated that reconstruction, at this point, would cost some $40 billion to $50 billion. And if it follows the pace observed after previous conflicts, UNDP estimates that it will take “approximately 80 years to restore all the fully destroyed housing units” in Gaza.

“My very big concern — in addition to the numbers — is the breaking down of communities and families in Gaza,” UNDP regional director Abdallah al-Dardari told The Washington Post . “If you know 60 people in your family have been killed — like our colleague Issam al-Mughrabi who was killed with 60 people in his family during one raid — you will go numb,” Dardari said. “The consequences of this war will stay with us far beyond the end of the war.”

HindiVyakran

• नर्सरी निबंध
• सूक्तिपरक निबंध
• सामान्य निबंध
• दीर्घ निबंध
• संस्कृत निबंध
• संस्कृत पत्र
• संस्कृत व्याकरण
• संस्कृत कविता
• संस्कृत कहानियाँ
• संस्कृत शब्दावली
• पत्र लेखन
• संवाद लेखन
• जीवन परिचय
• डायरी लेखन
• वृत्तांत लेखन
• सूचना लेखन
• रिपोर्ट लेखन
• विज्ञापन

Header$type=social_icons

• commentsSystem

Malayalam Essay on "Water Conservation", "Save Water", "ജല സംരക്ഷണം ഉപന്യാസം"

Essay on Water Conservation in Malayalam: In this article, we are providing ജല സംരക്ഷണം ഉപന്യാസം and ലോക ജല ദിനം പ്രസംഗം for students and teachers. Save Water Essay in Malayalam: ജീവന്റെ നിലനിൽപ്പിന് അവശ്യം വേണ്ട ഒരു ഘടകമാണ് ജലം. ജീവന്റെ ഉല്പത്തിയും ജലത്തിൽ നിന്നാണ്. ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ നമുക്കു കുറച്ചുകാലം കഴിച്ചുകൂട്ടാം. എന്നാൽ വെള്ളമില്ലാതെ ജീവിക്കാ നാവില്ല. ജലത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കി ജല സംരക്ഷണത്തിനു വേണ്ടി ഐക്യരാഷ്ട്രസംഘടന എല്ലാവർഷവും മാർച്ച് 22 ന് ലോക ജലദിനമായി ആചരിക്കുന്നു. ജനങ്ങളെ ബോധവത്ക്കരിക്കുന്നതിന് ഇതു സഹായകമാകുന്നു, ഭൂമിയുടെ നാലിൽ മൂന്നുഭാഗവും ജലമാണ്. എന്നാൽ നമുക്ക് ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയുന്ന ജലത്തിന്റെ അളവ് വളരെ കുറവാണ്. ഇവയെ ഉപരിതലജലമെന്നും ഭൂജലമെന്നും രണ്ടായി തിരിക്കാം.

Super.....essay🤗

100+ Social Counters$type=social_counter

• fixedSidebar
• showMoreText

/gi-clock-o/ WEEK TRENDING$type=list

• गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit गम् धातु के रूप संस्कृत में – Gam Dhatu Roop In Sanskrit यहां पढ़ें गम् धातु रूप के पांचो लकार संस्कृत भाषा में। गम् धातु का अर्थ होता है जा...

• दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद - Do Mitro ke Beech Pariksha Ko Lekar Samvad Lekhan दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद लेखन : In This article, We are providing दो मित्रों के बीच परीक्षा को लेकर संवाद , परीक्षा की तैयार...

RECENT WITH THUMBS$type=blogging$m=0$cate=0$sn=0$rm=0$c=4$va=0

• 10 line essay
• 10 Lines in Gujarati
• Aapka Bunty
• Aarti Sangrah
• Akbar Birbal
• anuched lekhan
• asprishyata
• Bahu ki Vida
• Bengali Essays
• Bengali Letters
• bengali stories
• best hindi poem
• Bhagat ki Gat
• Bhagwati Charan Varma
• Bhishma Shahni
• Bhor ka Tara
• Boodhi Kaki
• Chandradhar Sharma Guleri
• charitra chitran
• Chief ki Daawat
• Chini Feriwala
• chitralekha
• Chota jadugar
• Claim Kahani
• Dairy Lekhan
• Daroga Amichand
• deshbhkati poem
• Dharmaveer Bharti
• Dharmveer Bharti
• Diary Lekhan
• Do Bailon ki Katha
• Dushyant Kumar
• Eidgah Kahani
• Essay on Animals
• festival poems
• French Essays
• funny hindi poem
• funny hindi story
• German essays
• Gujarati Nibandh
• gujarati patra
• Guliki Banno
• Gulli Danda Kahani
• Haar ki Jeet
• Harishankar Parsai
• hindi grammar
• hindi motivational story
• hindi poem for kids
• hindi poems
• hindi rhyms
• hindi short poems
• hindi stories with moral
• Information
• Jagdish Chandra Mathur
• Jahirat Lekhan
• jainendra Kumar
• jatak story
• Jayshankar Prasad
• Jeep par Sawar Illian
• jivan parichay
• Kashinath Singh
• kavita in hindi
• Kedarnath Agrawal
• Khoyi Hui Dishayen
• Kya Pooja Kya Archan Re Kavita
• Madhur madhur mere deepak jal
• Mahadevi Varma
• Mahanagar Ki Maithili
• Main Haar Gayi
• Maithilisharan Gupt
• Majboori Kahani
• malayalam essay
• malayalam letter
• malayalam speech
• malayalam words
• Mannu Bhandari
• Marathi Kathapurti Lekhan
• Marathi Nibandh
• Marathi Patra
• Marathi Samvad
• marathi vritant lekhan
• Mohan Rakesh
• Mohandas Naimishrai
• MOTHERS DAY POEM
• Narendra Sharma
• Nasha Kahani
• Neeli Jheel
• nursery rhymes
• odia letters
• Panch Parmeshwar
• panchtantra
• Parinde Kahani
• Paryayvachi Shabd
• Poos ki Raat
• Portuguese Essays
• Punjabi Essays
• Punjabi Letters
• Punjabi Poems
• Raja Nirbansiya
• Rajendra yadav
• Rakh Kahani
• Ramesh Bakshi
• Ramvriksh Benipuri
• Rani Ma ka Chabutra
• Russian Essays
• Sadgati Kahani
• samvad lekhan
• Samvad yojna
• Samvidhanvad
• Sandesh Lekhan
• sanskrit biography
• Sanskrit Dialogue Writing
• sanskrit essay
• sanskrit grammar
• sanskrit patra
• Sanskrit Poem
• sanskrit story
• Sanskrit words
• Sara Akash Upanyas
• Savitri Number 2
• Shankar Puntambekar
• Sharad Joshi
• Shatranj Ke Khiladi
• short essay
• spanish essays
• Striling-Pulling
• Subhadra Kumari Chauhan
• Subhan Khan
• Suchana Lekhan
• Sudha Arora
• Sukh Kahani
• suktiparak nibandh
• Suryakant Tripathi Nirala
• Swarg aur Prithvi
• Tasveer Kahani
• Telugu Stories
• UPSC Essays
• Usne Kaha Tha
• Vinod Rastogi
• Vrutant lekhan
• Wahi ki Wahi Baat
• Yahi Sach Hai kahani
• Yoddha Kahani
• Zaheer Qureshi
• कहानी लेखन
• कहानी सारांश
• तेनालीराम
• मेरी माँ
• लोककथा
• शिकायती पत्र
• हजारी प्रसाद द्विवेदी जी
• हिंदी कहानी

RECENT$type=list-tab$date=0$au=0$c=5

Replies$type=list-tab$com=0$c=4$src=recent-comments, random$type=list-tab$date=0$au=0$c=5$src=random-posts, /gi-fire/ year popular$type=one.

• अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन - Adhyapak aur Chatra ke Bich Samvad Lekhan अध्यापक और छात्र के बीच संवाद लेखन : In This article, We are providing अध्यापक और विद्यार्थी के बीच संवाद लेखन and Adhyapak aur Chatra ke ...

Join with us

Footer Social$type=social_icons

• loadMorePosts